Η πτήση των 29 ωρών θα πραγματοποιείται με ευρείας ατράκτου Boeing 777-300ER, ένα αεροσκάφος που έχει ήδη γράψει δική του ιστορία σε intercontinental γραμμές.
Η ιδέα της «μακρύτερης πτήσης στον κόσμο» ασκεί πάντα μια ιδιότυπη γοητεία: είναι ένας άθλος αντοχής για το πλήρωμα και τους επιβάτες, αλλά και μια επίδειξη δύναμης για τις αεροπορικές εταιρείες και τα δίκτυά τους.
Τον Δεκέμβριο, ο τίτλος αυτός περνά στην China Eastern Airlines, που εγκαινιάζει μια νέα διαδρομή από τη Σαγκάη προς το Μπουένος Άιρες, διασχίζοντας σχεδόν μισή περίμετρο του πλανήτη.
Με μήκος περίπου 12.500 μίλια και συνολική διάρκεια γύρω στις 29 ώρες, τα δρομολόγια MU745 και MU746 θα εκτελούνται δύο φορές την εβδομάδα από τις 4 Δεκεμβρίου, συνδέοντας την κινεζική μητρόπολη του Πουντόνγκ με το διεθνές αεροδρόμιο Μινίστρο Πισταρίνι της Αργεντινής.
Τσουχτερές τιμές
Η πτήση θα πραγματοποιείται με ευρείας ατράκτου Boeing 777-300ER, ένα αεροσκάφος που έχει ήδη γράψει δική του ιστορία σε intercontinental γραμμές, και οι ανακοινωμένες τιμές, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες υπερατλαντικές αποστολές, ποικίλλουν: για την οικονομική θέση κυμαίνονται περίπου από 1.300 έως 1.800 ευρώ, ενώ για τη business ξεκινούν περίπου από τα 4.200 ευρώ. Πέρα όμως από τη μηχανική και την οικονομία του ταξιδιού, το εγχείρημα αυτό επαναπροσδιορίζει το πώς αντιλαμβανόμαστε τις αερομεταφορές ως γέφυρα μεταξύ δύο πολιτισμικά και γεωγραφικά μακρινών κόσμων.
Η ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης διαδρομής είναι ότι, παρότι διεκδικεί τον τίτλο της «μακρύτερης πτήσης», δεν είναι αδιάλειπτη. Περιλαμβάνει μια στάση δύο ωρών στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, όπου - σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις - οι επιβάτες πιθανότατα δεν θα αποβιβάζονται. Αυτό σημαίνει ότι τεχνικά δεν συναγωνίζεται τον θρόνο της «μακρύτερης απευθείας πτήσης», τίτλο που προς το παρόν κρατά η Singapore Airlines και που σκοπεύει να διεκδικήσει δυναμικά και η Qantas με το Project Sunrise από το 2026, σχεδιάζοντας συνδέσεις Σίδνεϊ-Νέα Υόρκη και Σίδνεϊ-Λονδίνο λίγο πάνω από τις 19 ώρες χωρίς ενδιάμεση στάση.
Η σύγκριση, ωστόσο, φωτίζει δύο διαφορετικές φιλοσοφίες: από τη μία, η επιδίωξη της απόλυτης ευθείας, όπου η πρόκληση είναι να συμπυκνώσεις την απόσταση σε μια μόνο «ανάσα» πτήσης· από την άλλη, η κατάκτηση του απόλυτου μήκους σε χρόνο και μίλια, έστω με μια τεχνική ανάσα στη μέση, που συνιστά μια διαφορετική, εξίσου φιλόδοξη μηχανική και επιχειρησιακή πρόταση.
Για τον ταξιδιώτη, οι 29 ώρες συνεχούς μετάβασης - με τη μικρή διακοπή παραμονής εντός αεροσκάφους - είναι ένα μικρό τεστ βιωσιμότητας της σύγχρονης καμπίνας. Οι εταιρείες έχουν επενδύσει σε φωτισμούς που συγχρονίζουν τον βιορυθμό, σε προγράμματα ψυχαγωγίας με τεράστιες βιβλιοθήκες, σε καλύτερες θέσεις ακόμη και στην οικονομική κατηγορία, αλλά και σε γεύματα που σπάνε τη μονοτονία της διάρκειας.
Η πρόκληση δεν είναι μόνο η άνεση, αλλά και η υγεία
Η πρόκληση δεν είναι μόνο η άνεση: είναι η υγεία των επιβατών σε όλο αυτό το διάστημα, η ενυδάτωση, η κίνηση, η διαχείριση του τζετ λαγκ όταν διασχίζεις πολλαπλές ζώνες ώρας σε ένα «διπλό» ημισφαίριο. Η στάση στο Όκλαντ, έστω κι αν δεν επιτρέπει έξοδο, προσφέρει ένα ψυχολογικό διάλειμμα: αλλαγή πληρώματος, επανατροφοδοσία, έναν μικρό επαναπροσδιορισμό του χρόνου μέσα στον «σωλήνα» που σε μεταφέρει από την Ανατολική Ασία στη Νότια Αμερική.
Σε επίπεδο παγκόσμιου δικτύου, το Σαγκάη-Μπουένος Άιρες δεν είναι απλώς μια υπερβολή για το βιβλίο των ρεκόρ, αλλά ένας διάδρομος εμπορίου, τουρισμού και γεωπολιτικής σημειολογίας. Η Κίνα ενισχύει τις δεσμούς της με τη Λατινική Αμερική και η απευθείας - ή σχεδόν απευθείας - αεροπορική συνδεσιμότητα μειώνει δραστικά το κόστος των ανταποκρίσεων, δίνοντας σε επιχειρήσεις και ταξιδιώτες ένα νέο εργαλείο.
Για την Αργεντινή, η ένταξη σε ένα τέτοιο υπεραπόστασης δρομολόγιο σημαίνει αυξημένη προβολή και δυνητική ώθηση στην εισερχόμενη κίνηση από την Ασία. Για την αεροπορία, σημαίνει ότι ο χάρτης δεν είναι πια απλώς Ευρώπη-ΗΠΑ-Ασία σε τρίγωνα, αλλά ένα δίκτυο που «ράβεται» με ολοένα πιο τολμηρές ευθείες και καμπύλες.
Το Boeing 777-300ER, επιλογή της China Eastern, είναι το πολύτιμο εργαλείο τέτοιων αποστολών: μακράς εμβέλειας, με δυνατότητα να φιλοξενήσει ποικίλες διαρρυθμίσεις καμπίνας και να μεταφέρει φορτίο που κάνει οικονομικά βιώσιμη τη γραμμή. Οι τιμές που ανακοινώθηκαν δίνουν ένα στίγμα τοποθέτησης: η οικονομική κατηγορία κινείται σε ένα εύρος που απευθύνεται σε ταξιδιώτες με σαφή ανάγκη για την απευθείας σύνδεση.
Αντίθετα, η business στοχεύει όσους αναζητούν ανάκλιση-κρεβάτι και ιδιωτικότητα σε μια χρονικά «μαραθώνια» εμπειρία. Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοια δρομολόγια λειτουργούν περισσότερο ως «σύμβολα» δυνατοτήτων και λιγότερο ως μαζικά προϊόντα· χτίζουν κύρος δικτύου, προσκαλούν στρατηγικούς επιβάτες και φορτία, και συχνά γίνονται μαγνήτης δημοσιότητας για ολόκληρη την εταιρεία.
Παρά την ενδιάμεση στάση, η αφήγηση της «μακρύτερης πτήσης» εξακολουθεί να συγκινεί επειδή συμπυκνώνει μια παλιά αεροπορική υπόσχεση: ότι μπορείς να πας από τον έναν άκρο του κόσμου στον άλλον σε ένα μόνο εισιτήριο, σε μια ραφή χρόνου που ενώνει εποχές, γλώσσες και εποχές του έτους. Ο επιβάτης που θα επιβιβαστεί στη Σαγκάη θα κουβαλά μαζί του την αίσθηση ότι μπαίνει σε μια κάψουλα που θα τον ξεβράσει, μετά από σχεδόν τριάντα ώρες, σε έναν άλλο πολιτισμικό ωκεανό· και αυτή η μετάβαση, όσο κουραστική κι αν είναι, παραμένει ένα μικρό θαύμα της τεχνολογίας και της οργάνωσης.
Την ίδια στιγμή, οι «αντίπαλοι» τίτλοι - της μακρύτερης αδιάλειπτης πτήσης που διεκδικούν η Singapore Airlines και σύντομα η Qantas - θυμίζουν ότι η αεροπορία δεν έχει μία μόνο κορυφή να κατακτήσει, αλλά πολλές: την απόσταση, τον χρόνο, την αποδοτικότητα, την άνεση, την αειφορία.