«Εφυγε» από τη ζωή ο ζωγράφος Μιχάλης Μακρουλάκης.
Ο ζωγράφος πέθανε την Τετάρτη στην Αθήνα. Σήμερα Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου, στις 15:00 θα ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Ρηγίλλης στην Αθήνα.
Στη Σύρο η κηδεία του ζωγράφου
Η ταφή θα γίνει στο γενέθλιο τόπο του, τη Σύρο, την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023, στις 14:30 στο Κοιμητήριο Αγίου Γεωργίου Ερμούπολης Σύρου.
Ο Μιχάλης Μακρουλάκης σπούδασε στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο σκηνογραφία και ενδυματολογία με δασκάλους τους Βασιλείου, Τάσσο, Πλακωτάρη, Πολυκανδριώτη, σχέδιο με τον Απάρτη και ζωγραφική με τον Γιάννη Τσαρούχη (1959-1961).
Εργάστηκε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη (1959-1964) και ως σκηνογράφος σε αθηναϊκά θέατρα (1963-1966). Συμμετείχε ομαδικά στην Πανελλαδική Έκθεση του Ιταλικού Ινστιτούτου (1963), στην Πανελλήνιο Έκθεση στο Ζάππειο Μέγαρο (1965, 1967). Ακολουθούν οι ατομικές εκθέσεις: Αίθουσα Τέχνης Χίλτον (Αθήνα 1969), F. AVE Gallery (Τεχεράνη 1974), Zand Gallery (Τεχεράνη 1976, 1977), Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Αθήνα 1976, 1980, 1982, 1987), Lambert Monet Gallery (Κολωνία 1979), Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ερμουπόλεως (Σύρος 1980, 1992, 2004), Πνευματικό Κέντρο Ύδρας (Ύδρα 1992), Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Αθήνα 1993, 2003), Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα 2003), Γκαλερί Καπόπουλος (Άλιμος 2004), Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (Αθήνα 2013), Αίθουσα Τέχνης Γ. & Ε. Βάτη (Σύρος 2021), Κουρσούμ Τζαμί (Τρίκαλα 2022).
Ο Γιάννης Τσαρούχης είχε πει για το έργο του: «Η Αυθεντικότης του έργου, αυτή η αγέραστη αρετή, θα είναι πάντα αυτό που ξεχωρίζει την αληθινή αναζήτηση από την ψεύτικη, όλα τα άλλα είναι μοιραίες συνέπειες χωρίς ιδιαίτερη σημασία.»
Τον Μάιο του 2013 το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη, οργάνωσε αναδρομική του έκθεση με τίτλο Μακρουλάκης. Η αρμονία των εικόνων 1956-2013, αργότερα συμμετείχε στις ακόλουθες τρεις θεματικές εκθέσεις του Ιδρύματός, οι οποίες ακολούθως μεταφέρθηκαν στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Ο κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη. Ποίηση και ζωγραφική, 2011, Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ 40 Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί, 2013, Γιώργος Σεφέρης. Όταν το φως χορεύει, μιλώ δίκαια, 2017.
Ο Μάνος Ελευθερίου είχε υπογραμμίσει για των ζωγράφο πως: «Ενώ τίποτα στο έργο του Μακρουλάκη δεν παραπέμπει, θεματικά τουλάχιστον, στη θρησκευτική έξαρση, εντούτοις υπάρχει μια κατάνυξη και μια εξαΰλωση ακόμη και όταν ζωγραφίζει τα πασχαλινά αυγά ή τα πολύχρωμα φρούτα. Που κι αυτό σημαίνει ότι τα έργα του κάλλιστα θα μπορούσαν να λάμπουν μέσα στο σκιόφως μιας εκκλησίας. Απ’ αυτήν τη ζωγραφική έχει απομονωθεί η αθλιότητα και η μιζέρια του κόσμου, έχουν εξοστρακιστεί για πάντα οι αδυναμίες του ανθρώπινου σώματος. Πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις αυτή η μανιακή εμμονή του ζωγράφου στη λεπτομέρεια. Η διαφορά του με τη φωτογραφική απεικόνιση νομίζω ότι είναι οι επεμβάσεις του να στήσει ένα σκηνικό σ’ ένα έργο των ιδεών και, δεύτερο, να αποκαταστήσει τις φθορές του υλικού του.»