Η ιστορία του Παντελή Θαλασσινού με το νέο του άλμπουμ σε τραγούδια Αλκη Αλκαίου «12 +1 Ηλιοτρόπια», ξεκινάει κάπως έτσι...
«Είναι μεσημέρι της 17ης Απριλίου του 2012.. Απ’ το πρωί τα ραδιόφωνα παίζουν Δημήτρη Μητροπάνο, και αναγγέλλουν το δυσάρεστο γεγονός! Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η Λιζέτα «Παντελή, πρέπει να σε δώ. Να συναντηθούμε, να σου
δώσω κάτι.. Τι είναι Λιζέτα μου; Θα καταλάβεις .. μου λέει. Συναντηθήκαμε λοιπόν το βραδάκι στη “Συλλαβή” της Κικής και του Φίλιππου, στο Παγκράτι. Εχω αυτό το φάκελλο για σένα. Διάβασε και θα καταλάβεις, γιατί ήθελα ειδικά σήμερα, να σε δω». Είχε μέσα ένα γράμμα για μένα, απ’ τον Άλκη Αλκαίο, με στίχους του, έτσι προέκυψε ο νέος δίσκος του Παντελή Θαλασσινού «12 +1 Ηλιοτρόπια» ένα cd που συνοδεύεται με ένα βιβλίο και φιγουράρει ήδη στις προθήκες δισκοπωλείων και βιβλιοπωλείων. Παράλληλα κυκλοφορεί και το «Φωνήεν» ο τίτλος της νέας δισκογραφικής σύμπραξης του Παντελή Θαλασσινού με τον τραγουδοποιό Βαγγέλη Γιαννάκη.
«Η μουσική είναι γλώσσα»
Ο Παντελής Θαλασσινός μοιράζεται με το iefimerida τις σκέψεις του για τα τραγούδια και τη μουσική, εν μέσω προεκλογικής περιόδου και στέλνει το δικό του μήνυμα στους νέους, λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία στην οποία συμμετέχει, αυτή της 24ης Ιουνίου στο Καλλιμάρμαρο για τον Μίκη Θεοδωράκη.
«Η Μουσική είναι γλώσσα. Και μάλιστα όχι ξένη γλώσσα. Γνώση που την μιλάει ο καθένας. Είναι τρόπος συνεννόησης. Είναι επικοινωνία και μάλιστα αρχαία. Η δημιουργία τέχνης και η απόλαυση της είναι μια στενή σχέση. Η σχέση του δέντρου με αυτόν που θα φάει τον καρπό. Το δέντρο κάνει τον καρπό από ανάγκη για δόσιμο. Ο καρπός αυτός ή θα φαγωθεί, ή θα πέσει στη γη και θα γίνει λίπασμα» αναφέρει με τον πάντα ποιητικό του τρόπο ο Παντελής Θαλασσινός.
«Υπάρχει άραγε προκαθήμενος της τέχνης;»
«Πολλοί χρησιμοποιούν το συγκριτικό βαθμό, και ακούς, ο καλύτερος ο σπουδαιότερος ο μεγαλύτερος. Ο συγκριτικός αυτός βαθμός στην τέχνη γενικότερα είναι αδόκιμος όρος, γιατί ορίζει πρωταθλητές, κανείς δεν θα μπορούσε να κάνει την τέχνη ποδόσφαιρο η πρωτάθλημα. Η τέχνη είναι αίσθηση. Είναι πρισματική σκοπιά της καθημερινότητας. Υπάρχει άραγε προκαθήμενος της τέχνης; Είναι σα να λένε ότι ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της κάθε θρησκείας είναι και ο αγιότερος. Λάθος. Αγιότεροι δεν είναι αυτοί που κρατάνε την αρχιερατική ράβδο και φορούν το ωμοφόριο και τη μίτρα..
Χωρίς να αποκλείω κορυφαίους σε δημοτικότητα, και αναγνώριση, λέω με σιγουριά ότι υπάρχουν κι άλλοι άγιοι. «Άγιοι σεμνοί», που θα τους βρεις σε σκοτεινά δωμάτια, μοναστήρια, σε συρτάρια, σε αποθήκες, σε στοιβαγμένα έργα, η ακόμη και στο μεροκάματο, γιατί δεν είχαν ούτε χρήματα ούτε χρίσμα ούτε μπάρμπα στην Κορώνη».
«Δυστυχώς η πολιτική σήμερα είναι επάγγελμα»
Μία κουβέντα εν μέσω μετεκλογικού αλλά και προεκλογικού κλίματος, από την οποία δεν θα μπορούσε να μην σχολιάσει την κρίση, τους πολιτικούς, αλλά και την πολιτική.
«Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν πολλοί που ζουν απ’ την πολιτική έχοντας την σαν επάγγελμα. Πολλοί από τους πολιτικούς αλλάζουν στρατόπεδο απλά και μόνο για να μη μείνουν άνεργοι. Η πολιτική σήμερα γίνεται ανάποδα. Οι θέσεις ενός πολιτικού πρέπει να πηγάζουν από τις ανάγκες των ψηφοφόρων του. Η πολιτική είναι καθαρά εκπροσώπηση, αν θες να την δεις με τα υπέρ και τα κατά της, πρέπει να την δεις ταξικά, όπως και κάθε άλλο ζήτημα. Λέγοντας ζητήματα εννοώ και τις θρησκείες και τα κράτη και τα έθνη. Θα καταργούνταν όλα με αυτήν την προσέγγιση.
Σκεφτείτε τον πλανήτη χωρίς τάση για πλουτισμό χωρίς την αβεβαιότητα του αύριο χωρίς βιομηχανίες όπλων. Φανταστείτε τον πλανήτη χωρίς τη δημιουργία ψεύτικων απειλών η εχθρών η φαντασμάτων. Φανταστείτε τον πλανήτη χωρίς τους Κροίσους. Φανταστείτε τον πλανήτη σαν μία ιδανική κοινωνία, που θα απαγορευόταν ο πλουτισμός. Το χρήμα σήμερα είναι η εξουσία και φύλακάς του, είναι η πολιτική των λίγων. Η πολιτική λοιπόν σήμερα, υπάρχει για να είναι ο βαλές της άρχουσας τάξης».
«Να μην χαραμίζουμε την ψήφο μας»
«Εν όψει εκλογων; Είμαι κατά της ψήφου τιμωρίας. Πρέπει ο κάθε άνθρωπος να μη χαραμίζει την ψήφο του, το μοναδικό όπλο που του χει απομείνει, και να τη μετατρέπει σε αρνητική, αλλά να ψηφίζει θετικά και κατά συνείδηση. Υπάρχει ο κίνδυνος να πέφτουμε απο τον Ανα στον Καΐάφα..».
«Σε λίγο τα rooms to let δε θα είναι πλέον ικανά να σε θρέψουν»
«Η κρίση είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσης απ την πρωτογενή παραγωγή. Ο άνθρωπος πια δεν εκμεταλλεύεται το μεγαλύτερο δώρο που του προσέφερε η φύση η ο θεός (όπως θέλετε πείτε την), το χώμα και τη γη.. Όταν οι ντοματιές σου κάνουν ντομάτες οι κότες σου αυγά, κι η κατσίκα σου γάλα κι ένα κατσικάκι, αυτόματα η «μονέδα» της φύσης «κόβει» καινούργιο χρήμα. Αυτό σε τρέφει. Δεν διεκδικείς απ το υπάρχον χρήμα, λες κι αυτοί που το ελέγχουν θα στο χαρίσουν. Επειδη όμως πεινάς αυτοί θα καθορίζουν τις ώρες εργασίας κ το ημερομίσθιο σου».
«Είμαστε στη γενιά των 600 ευρώ που όποιος ασχοληθεί με την οικόσιτη οικονομία και τη γη θα βγάζει τα τριπλάσια. Σε λίγο ομως θα απαγορευτεί κι η οικιακή Γεωργία, γιατί η «πείνα» μας δε θα είναι ελεγχόμενη και εξαρτημένη απ τους μεγάλους επιχειρηματίες και τους μεσάζοντες. Αυτή όλη τη μηχανή του πλούτου τη δουλεύει καλα προς όφελος κάποιων η Ευρωπαϊκή Ένωση της ανισότητας και των πολλών ταχυτήτων.
Το «τσιμεντωμα» της γης και τα rooms to let, δε θα είναι πλέον ικανά να σε θρέψουν όταν μια φρατζόλα αληθινού σταρένιο ψωμιού θα είναι πανάκριβη. Τότε, μιλώντας πάντα ταξικά, να δω τι εθνική περηφάνια θα χει ο φτωχός Έλληνας, κι ο φτωχός Αφγανός, η ο φτωχός Τούρκος η ο φτωχός Πορτογάλος η Εβραίος.. και με ποιόν θα χει διαφορές;»
«Η κοινωνία βαδίζει σε αλλά μονοπάτια..»
«Ο νομοταγής έγινε συνώνυμος του βλάκα. Γιατί; Απ την άλλη η παρανομία, θεωρήθηκε ανδρεία και μαγκιά. Αυξάνουν τους φόρους, για να μαζέψουν απ τους νομοταγείς τα απαιτούμενα κάθε φορά. Γελοίο.. Σε αντίθεση, τις αυτονόητες παροχές και τις ανάγκες του φορολογούμενου, τις θεωρούν βάρος… Η επίδειξη δύναμης μέσω του χρήματος κάνει τα πάντα εύκολα. Η διαφθορά είναι πια αυτονόητη, και νόμος στη συνείδηση των διεφθαρμένων. Ο άδικος αυτός κόσμος, είναι το δημιούργημά του ίδιου του Δίκαιου που δεν αντιδρά. Το μη αντιδρούν Δίκαιο, νομιμοποιεί το Άδικο..
«Σε λίγο θα τρεφόμαστε με χάπια παστίτσιου και φρικασέ»
«Αυτή τη ζωή χωρίς ποιότητα με τέτοια ταχύτητα δεν την καταλαβαίνω. Η ποιότητα δεν είναι ακριβότερη. Στα σούπερ μάρκετ όλων των ειδών τροφής προβάλλονται τα προϊόντα των εύρωστων εταιριών, που είναι κατώτερα απο των μικρών βιομηχανιών. Οι δυνατοί έχουν τη δυνατότητα, να έχουν 5 ευρώ λιγότερο το λάδι. Το οποίο δεν είναι λάδι. Μιας και ανέφερα κάτι βρώσιμο, το να μαγειρεύει κάποιος στο σπίτι του είναι πιο φτηνό και πιο ποιοτικό. Το βιομηχανικά ετοιματζίδικο έχει πέσει στην παγίδα του κέρδους, δηλητηριάζοντας τον κόσμο. Σε λίγο δε θα τρώμε μόνο μεταλλαγμένα, θα πίνουνε χάπια παστίτσιου, φρικασέ, η κοκτέιλ χαπιών.. Το αυγολέμονο χώρια» λέει γελώντας.
«Tι θα έλεγα στους νέους; Μην σκύβεις το κεφάλι»
«Μεταφέρω το χωματένιο μου σκηνικό σαν ιερό κειμήλιο, και το νοικιάζω για παραστάσεις, έργων εποχής, με καινούργιους ηθοποιούς. Πισωγύρισμα, επ' ενοικίω… Ένα χαμηλό ενοίκιο. Στους ρομαντικούς κι ερασιτέχνες, αν και μου κόστισε πολλά, το χαρίζω. Το χω για τίμια δουλειά, που όπως όλες οι τίμιες δουλειές, σου δίνουν τροφή για να υπάρχεις. Τι θα έλεγα στους νέους; Ξύπνα από τον αγωνιστικό σου λήθαργο και δες πού είναι η ζωή και πού παίζεται… δες μέσα στα φτωχά σπίτια πόσοι κοιμούνται και τι συμβαίνει. Ακόμη κι αν εξαπατήθηκες, ακόμη κι αν το παιχνίδι το 'στησαν μη σκύβεις το κεφάλι…Σκύψε το κεφάλι, όταν θα έχεις άδικο. Εδώ όμως, το δίκιο είναι με το μέρος σου. Ψάξ' το.. για να ελπίζεις».
«Άδικα θα ελπίζεις αν δεν ελπίζουν όλοι, κι αν οι ελπίδες σου δεν είναι για όλους.. κι άδικα θα ονειρεύεσαι, για έναν κόσμο μόνο δικό σου. Είμαι με το μέρος της ζωής αυτής και του ονείρου.. Η διαφορά μου είναι, ότι εγώ προσπαθώ να μεγαλώσω το όνειρο, ενώ ο άλλος τις "πλάτες" του.. Ο Θεός δεν τιμωρεί.. έχει δουλειές».
Αυτό το καλοκαίρι ο Παντελής Θαλασσινός θα δώσει συναυλίες ανά την ελλάδα. «Λίγες, αλλά οπωσδήποτε καλές» όπως αναφέρει. Κάπου θα συναντηθούμε ...