Με τη νέα σκηνοθεσία του Βασίλη Παπαβασιλείου μπαίνει ο Φεβρουάριος στο θέατρο Τέχνης.
Την ώρα που κάποιες παραστάσεις κλείνουν αυλαία για να συνεχίσουν στη Θεσσαλονίκη, θέατρα κάνουν πρεμιέρα και τραβούν την προσοχή μας. Ακολουθούν οι πρώτες θεατρικές πρεμιέρες του Φεβρουαρίου.
Θεατρικές πρεμιέρες τον Φεβρουάριο
«Αλίφειρα» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει το νέο έργο του σημαντικού συγγραφέα Ανδρέα Στάικου «Αλίφειρα», μια εξωφρενική, όσο και πικρή κωμωδία που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του ίδιου, πρωτότυπη μουσική του Νίκου Ξυδάκη, σκηνικά του Αλέξη Κυριτσόπουλου και ένα θίασο εκλεκτών ηθοποιών (Δημήτρης Πασσάς, Ελένη Ζαραφίδου, Εμμανουέλα Κοντογιώργου, Αιμιλία Μήλιου).
Το έργο παρουσιάζεται στη Σκηνή Ωμέγα του ΔΘΠ από τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2024 και για λίγες παραστάσεις.
Η Αλίφειρα είναι μια αρχαία πόλη στην νοτιοδυτική Αρκαδία, ήδη ερειπωμένη και λησμονημένη στις περιηγήσεις και περιγραφές του Παυσανία (110-180 μ.Χ.) στο κεφάλαιο «Αρκαδικά». Στα αρχαία ερείπια σωρεύτηκαν νέα ερείπια, τα οποία στεγάζουν τα φαντάσματα του νεότερου σύγχρονου οικισμού.
Μια μυστηριώδης «ανώτερη δύναμη» έχει καθηλώσει στην Αλίφειρα, εκτός από τους ελάχιστους εναπομείναντες ζωντανούς-νεκρούς κατοίκους, και κάποιους νέους οι οποίοι παραμένουν, για διάφορους σαφείς και ασαφείς λόγους, μέσα στην ερημιά και τη μοναξιά, σε διαρκή και ατέρμονη προσμονή, με συντροφιά τις αρχαίες πέτρες, τις κουκουβάγιες, τις σαύρες και τις αράχνες. Τελευταία φαντάσματα του χωριού, η Λέλα, μια φυσιογνωμία εύθραυστης Καρυάτιδας που πενθεί νεκρούς και ζωντανούς και η Παπαγαλίνα, μια αθώα νεαρή με άδηλες επιθυμίες και προοπτικές.
Η άφιξη, για πρώτη φορά, μιας αμφιλεγόμενης εκκεντρικής προσωπικότητας και ενός νεαρού αρχαιολόγου με ρομαντικές διαθέσεις, εκλαμβάνονται ως κοσμοϊστορικά γεγονότα που αναστατώνουν και ξυπνούν την Αλίφειρα από τον λήθαργό της. Η παρουσία του «ξένου» αναζωπυρώνει παλαιούς ανεκπλήρωτους έρωτες και δημιουργεί νέες προοπτικές, με αποκορύφωμα την έμμονη φαντασίωση του ζωηρότερου κοριτσιού της συντροφιάς για την πραγματοποίηση μιας μεγαλειώδους ουτοπίας. Η πραγματικότητα παραμερίζεται.
«Οι δύο χέστηδες» στο θέατρο Τέχνης
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου, μεταφράζει και σκηνοθετεί με τη μοναδική του μαεστρία, μια ευφρόσυνη, μονόπρακτη φαρσοκωμωδία-βαριετέ (βωντβίλ), γραμμένη το 1860 από τον δημοφιλή και -επίσης- μαιτρ του είδους, Ευγένιο Λαμπίς σε συνεργασία με τον Μαρκ Μισέλ. «Οι δύο χέστηδες» παρουσιάζονται από 2 Φεβρουαρίου στο θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14, Πλάκα
Αυτή η δροσερή, απολαυστική κωμωδία που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σατιρίζει μέσα από ξεκαρδιστικές καταστάσεις τόσο τις ανθρώπινες αδυναμίες, όσο και τα κοινωνικά ήθη της εποχής της. Και αν τα ήθη σήμερα έχουν αλλάξει, τα ζητήματα που θίγει το έργο, όπως τα προβλήματα που προκαλεί στη ζωή και στις σχέσεις μας η υπερβολική ευγένεια και η δειλία, αλλά και το καυτό θέμα της γυναικείας χειραφέτησης, δεν έχουν πάψει να μας απασχολούν.
Το μέλλον της Καικίλια (Κλέλια Ανδριολάτου) κρέμεται από δύο…χέστηδες.
Από τη μια ο πατέρας της Τιμποντιέ (Θέμης Πάνου), που δεν μπορεί ποτέ να πει όχι κι έτσι δεν τολμά να αρνηθεί το χέρι της σε έναν αλαζόνα και δόλιο προικοθήρα, τον Γκαραντού (Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος). Από την άλλη ο αγαπημένος της Φρεμισέν, (Γιώργος Γλάστρας) που είναι τόσο ντροπαλός που δεν τολμά να της κάνει πρόταση γάμου. «Μα τι θα απογίνει αυτό το κορίτσι;» αναρωτιέται ακόμα και η υπηρέτρια Αννέτα (Σμαράγδα Κακκίνου). Πώς θα καταφέρει να παντρευτεί τον άντρα που αγαπά;
Ευτυχώς χάρη στην αποφασιστικότητά της, αλλά και χάρη σε μια ανατροπή της μοίρας που αποκαλύπτει ότι ο προικοθήρας είναι ένας βίαιος άνθρωπος που είχε φυλακιστεί επειδή χτύπησε την πρώτη του γυναίκα, η Καικίλια θα πάρει την κατάσταση -αλλά και τον εαυτό της- στα χέρια της…
«Δάφνη» στο θέατρο ΕΛΕΡ
Από το Fringe Festival του Εδιμβούργου όπου απέσπασε το «Summerhall Lustrum Award» και από το Soho Theatre στο Λονδίνο όπου απέσπασε το «SoHo Playhouse Medal of Excellence», το πολυβραβευμένο έργο «Δάφνη» της Ραφαέλλα Μάρκους, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Ένα κουίρ παραμύθι για τον έρωτα, την αποδοχή και την επιβολή της εξουσίας από τις 3 Φεβρουαρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Θέατρο ΕΛΕΡ. Με τη Λίλα Μπακλέση και την Άρτεμη Γρύμπλα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, να υπογράφουν και τη σκηνοθεσία σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Μπιμπή.
Η Δάφνη είναι μία σύγχρονη γυναίκα που σιχαίνεται τις ταμπέλες και λατρεύει τα φυτά. Προσπαθεί να επιβιώσει στον έξω κόσμο, σ’ αυτόν τον ετεροκανονικό κόσμο: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Ένα βράδυ, ερωτεύεται μία γυναίκα - μια γουόντερ γούμαν. Και ακριβώς τη στιγμή που πιστεύει ότι έχει κατακτήσει την ευτυχία, ένα (όχι και τόσο) μικρό μυστικό από το παρελθόν της, έρχεται να ταράξει τη σχέση και τη ζωή της.
Καθώς το τίμημα που πληρώνει για να μπορέσει να το κρατήσει κρυφό μεγαλώνει, το μυστικό της την βαραίνει ολοένα και περισσότερο, την τυλίγει σαν τις ρίζες ενός δέντρου που την αναγκάζουν να μένει ακίνητη. Το δέρμα της σιγά σιγά καλύπτεται με τον φλοιό της ενοχής. Η πολυσυζητημένη βρετανίδα συγγραφέας του έργου θα βρίσκεται στη χώρα μας στις 11 Φεβρουαρίου για να παρακολουθήσει την παράσταση και να συμμετάσχει σε ανοιχτό QnA με τους θεατές και τους δημιουργούς της παράστασης. Τη συζήτηση συντονίζει ο δημοσιογράφος Γιώργος Νάστος.
«Η Σκέψη» στο θέατρο Σφενδόνη
«Η Σκέψη» στο θέατρο Σφενδόνη, σε σκηνοθεσία του Χάρη Φραγκούλη με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη παρουσιάζεται από Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου έως και Κυριακή 10 Μαρτίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή.
Μια παράσταση βασισμένη στο έργο «Η Σκέψη» του Λεονίντ Αντρέγιεφ που γράφτηκε το 1902.
Η κάθε εποχή έχει τους τρόπους της κάποτε τα 'καίγαν τα βιβλία. σε φωτιά κανονική. και συζητήσεις πολιτικές πηγαδάκια άνω των τριών ατόμων απαγορεύονταν. Επίσης το γέλιο. το χιούμορ είναι ύποπτα πράγματα
όπως και να 'χει η σκέψη και η φαντασία βγάζουν άνθη και καρπούς γεμάτα έρωτα και μπαρούτι. Η σκέψη που σαν γενναίο δώρο απλώνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και έκανε την ανθρωπότητα να μπορεί να κάνει αυτά που ο άνθρωπος δεν μπορεί. να πετάει ας πούμε. Και η φαντασία που έκανε την ανθρωπότητα να πει -- αυτός ο άνθρωπος που πονάει απέναντι δεν είναι απέναντι εδώ είναι εγώ είμαι.
«Το αμάρτημα της μητρός μου» του Γεώργιου Μ. Βιζυηνού κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Εν Αθήναις τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Κωνσταντίνου Γιαννακόπουλου. Τη μουσική έχει γράψει ο Θοδωρής Οικονόμου και τα σκηνικά / κοστούμια υπογράφει ο Πάρις Μέξης
Η ιστορία ξεκινά από τα παιδικά χρόνια του αφηγητή - Γιωργή, που σημαδεύονται από την αρρώστια της αδελφής του Αννιώς και τον απελπισμένο αλλά μάταιο αγώνα της μητέρας του να σώσει από το θάνατο, το ασθενικό της κορίτσι. Οι ενοχές της απώλειας ακολούθως, την ωθούν σε δύο αλλεπάλληλες υιοθεσίες νέων κοριτσιών, που γίνονται όμως αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά από πατέρα αγόρια της, και να στερηθούν την μητρική φροντίδα.
Όταν μεγαλώνουν και γίνονται πλέον άνδρες, εξακολουθούν να μην μπορούν να κατανοήσουν αυτήν την άστοχη εμμονή, της μητέρας τους. Όταν μετά από χρόνια, επιστρέφει από τις σπουδές του στη Γερμανία, ο Γιωργής , έρχεται σε αντίθεση με την μητέρα του ως προς την διατήρηση της δεύτερης ψυχοκόρης της, γεγονός που την οδηγεί στην απόφαση, να του αποκαλύψει το τραγικό μυστικό της.
ΑΛΓΟ-ΡΥΘΜΟΣ στο θέατρο Θησείον
Μετά από μια επιτυχημένη πορεία παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη και την Cluj της Ρουμανίας στα πλαίσια του 20ου Φεστιβάλ της Ένωσης των Θεάτρων της Ευρώπης η παράσταση ΑΛΓΟ-ΡΥΘΜΟΣ έρχεται στην Αθήνα και το Θέατρο Θησείον από 5 Φεβρουαρίου.
Αληθινές ιστορίες και μυθοπλασία περιπλέκονται σε αυτή τη χειροποίητη περφόρμανς. Η Αλεξάνδρα Καζάζου και η Ελεάνα Γεωργούλη συναντούν τις πρωτότυπες μουσικές του θρυλικού Γιάννη Αγγελάκα, μέσα στον αναπάντεχο σκηνικό κόσμο του Χρίστου Λάσκαρη και του Βασίλη Χατζόπουλου και το φωτιστικό σύμπαν που συνθέτει ο Karol Jarek.
Μια τρυφερή και συνάμα χιουμοριστική μουσική αφήγηση για τα συγκοινωνούντα δοχεία τη μνήμης και της λήθης στο προσκήνιο των μεγάλων ιστορικών μεταβάσεων που γνώρισε ο Δυτικός Κόσμος του τελευταίου αιώνα.
Η Α. και η Ε. χαρτογραφούν προσωπικές ιστορίες μα και ιστορίες τρίτων σε ένα αυτοσχέδιο λαβύρινθο μνήμης. Μέσα από μια αλυσίδα ποιητικών επεισοδίων, οι δυο γυναίκες αφηγούνται και θυμούνται τον πόλεμο στα Βαλκάνια, τις αντάρτισσες γιαγιάδες τους, παράδοξες ερωτικές συναντήσεις του παρελθόντος σε ένα κοκτέιλ μνήμης που διαπερνά την Πρώην Γιουγκοσλαβία και φτάνει ως τον Λίβανο, ενώ το δωμάτιο ενός νοσοκομείου μεταμορφώνεται σε στάση λεωφορείου στην Κουβανική Τρινιδάδ.
Ο Ελέφας στο Σύγχρονο θέατρο
Μετά το Δημοτικό θέατρο Πειραιά οι παραστάσεις συνεχίζονται στο Σύγχρονο Θέατρο. Μια πικρή κωμωδία, ένα ανελέητα σαρκαστικό δράμα, ένα έργο αντιθέσεων είναι “Ο Ελέφας” σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη με Μπέσυ Μάλφα, Γιώργο Γιαννόπουλο, Βαγγέλη Δαούση, Στεφανία Ζώρα. Βλέπουμε ήρωες αστοιχείωτους αλλά κομπορρήμονες, ανήθικους αλλά ηθικολόγους, βίαιους αλλά και ευαίσθητους. Όλοι θλιβερές φιγούρες που αποτυπώνουν μια, όχι και τόσο μακρινή, ελληνική πραγματικότητα. Η κακοποίηση του άλλου έχει γίνει συνήθεια μέσα στην καθημερινότητάς τους αλλά και τρόπος επιβίωσης.
Μια γυναίκα απεγνωσμένα προσπαθεί να διασωθεί ηθικά αλλά μέσα από μια απονενοημένη πράξη τελικά, που κανείς δεν θα περίμενε. Μέσα από μια λοξή ματιά το τελευταίο έργο του Μποσταντζόγλου ακτινογραφεί ένα σκοτεινό αλλά υπαρκτό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Happy Ντεθ Day στο Από Μηχανής θέατρο
Happy Ντεθ Day μια «μεταφυσική» κωμωδία του Στράτου Λύκου από 5 Φεβρουαρίου στο Από μηχανής θέατρο
Τι μπορεί να συμβεί όταν μια θριλερολάγνα χήρα, ένας νευρωτικός εραστής, ένας politically incorrect gay, ένας Πολωνός ταξιτζής και ένας «επιθεωρητής» παίρνουν μέρος σε ένα παρανοϊκό κυνήγι θησαυρού σε μια εγκαταλελειμμένη έπαυλη; Η απάντηση είναι απλή! Μπορούν να συμβούν τα πάντα…
Έξι ήρωες που μας υπενθυμίζουν πόσο αστείοι μπορούμε να γίνουμε για τους άλλους όταν φτάνουμε στα όρια του απόλυτου "τρόμου"…
Ένα πάρτυ γενεθλίων, ένας φόνος, μια βασανισμένη ψυχή και ένα σαδιστικό παιχνίδι συνθέτουν ένα σκηνικό απόλυτης ΤΡΟΜΩΔΙΑΣ. Εσύ πόσο καλά τα πας με τους γρίφους;
Παίζουν: Έλενα Γραψοπούλου, Φανούρης Κορρές, Ροζαμάλια Κυρίου,
Στράτος Λύκος, Ηλίας Μιχαήλ, Βασίλης Τσιγκριστάρης
«Οιδίπους - Η άλλη αναπαράσταση» θέατρο Βαφείο
«Ένα δραματικό δημοτικό τραγούδι, ροκ ρεμπέτικη “παραλογιά” παραδοσιακή», περιγράφει ο σκηνοθέτης Κώστας Μεσσάρης. «Οιδίπους - Η άλλη αναπαράσταση», μια μουσική, λαϊκή και βιωματική παράσταση από 1η Φεβρουαρίου στο θέατρο Βαφείο. Ένα σημερινό αστυνομικό δράμα με φόντο μια αθηναϊκή γειτονιά. Το σπίτι, το καφενείο, την Εκκλησία του Δήμου. Σαν ο Σοφοκλής να το έγραψε σήμερα.
Γύρω από την παλιά φθαρμένη καρέκλα καφενείου του Οιδίποδα σύμβολο εξουσίας και θανάτου, έρωτα και ζωής, ο τυφλός ντετέκτιβ Οιδίπους Τύραννος ψάχνει το φονιά του Λάιου και του εαυτού του για να βρει πως ο φονιάς είναι αυτός. Είμαστε εμείς, που σκοτώνουμε τον άλλον δικό γνωστό ή ξένο πρόσφυγα, σκοτώνοντας τον καλύτερο εαυτό μας. Αθώοι γιατί δεν ξέρουμε, ένοχοι που δεν θέλουμε να ξέρουμε πως εμείς είμαστε κι ο άλλος και πως το αίνιγμα της σφίγγας παραμένει πάντα άλυτο.
Παίζουν: Οιδίπους: Λουκάς Κούτρας, Κρέων και Άγγελος: ΓιάννηςΠαπαθύμνιος, Τειρεσίας: Νίκος Τουλιάτος, Ιοκάστη: Έμμυ Στυλιανίδου, Εξάγγελος: Κώστας Μεσσάρης, Βοσκός: Στέλιος Κεχριώτης
Χορός: Κορυφαίες -Γιώτα Βέη, Χρυσηίδα, Κατερίνα Παπαδημητρίου, Στέλιος Κεχριώτης, Γεωργία Τρίτση