Οι προβολείς ανάβουν, οι αυλαίες σηκώνονται και μερικές από τις πιο υποσχόμενες παραστάσεις της σεζόν κάνουν τα πρώτα τους βήματα στη σκηνή.
Από πολυαναμενόμενες επαναλήψεις μέχρι φρέσκες δημιουργίες σκηνοθετών, το κοινό έχει αυτή την εβδομάδα την ευκαιρία να απολαύσει ένα πλούσιο θεατρικό πρόγραμμα πρεμιερών.
Δράμα, κωμωδία, μονόλογοι, διεκδικούν το ενδιαφέρον των θεατρόφιλων, σε μια εβδομάδα γεμάτη δημιουργικό παλμό.
Παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα την εβδομάδα
«Linda» θέατρο Επί Κολωνώ
Η Ομάδα Νάμα, παρουσιάζει την Linda της Penelope Skinner σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, για δεύτερη χρονιά και με ανανεωμένο καστ, στο θέατρο Επί Κολωνώ από τις 9 Οκτωβρίου. Στο ρόλο της Linda η Μυρτώ Αλικάκη.
Η «Linda» πρωτοπαρουσιάστηκε το 2015 στο Royal Court Theater του Λονδίνου και απέσπασε το βραβείο Berwin Lee ενώ επιλέχθηκε και ως υποψήφιο για το βραβείο Susan Smith Blackburn. Η παράσταση επαναλήφθηκε με επιτυχία στη Νέα Υόρκη και σε πολλές άλλες θεατρικές σκηνές της Ευρώπης και της Αμερικής.
«Βραβευμένη για τις δράσεις μου στην επιχείρηση χωρίς καν να έχω βγάλει πανεπιστήμιο. Μητέρα δύο παιδιών. Με έναν υπέροχο σύζυγο. Που ξέρω να αλλάζω λάστιχο, που έχω δικό μου σπίτι, που όλοι θαυμάζουν την μαγειρική μου και που μπορώ να φοράω το ίδιο νούμερο ρούχα όπως πριν από 15 χρόνια. Τα κατάφερα. Έφτασα πλέον στην κορυφή!».
Λόγια της Λίντα Γουάιλντ, μίας πετυχημένης γυναίκας, που πιστεύει ότι έχει κατακτήσει την κορυφή και ότι αυτή θα της ανήκει στο διηνεκές. Κι όμως το έργο της Skinner δεν αποτελεί ένα success story. Πρόκειται για την ιστορία της εκκωφαντικής πτώσης μιας σύγχρονης τραγικής ηρωίδας.
Η Skinner με γραφή αιχμηρή, με σατιρικό βρετανικό χιούμορ και με μια πλοκή με χαρακτηριστικά θρίλερ, δεν εστιάζει μόνο στις δυσκολίες μίας γυναίκας να πετύχει και να επιβιώσει. Στις δυσκολίες δηλαδή που ορθώνουν ο σεξισμός, τα ταμπού της ηλικίας, της ομορφιάς, της οικονομικής ανεξαρτησίας. Συνέθεσε ένα έργο που αφορά όλους όσοι προσπαθούν να ανταποκριθούν στις κοινωνικές επιταγές και να βρουν την «ευτυχία» μέσα σε μια αμείλικτη πραγματικότητα. Ένα σύμπαν όπου οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται σαν εξαρτήματα μιας απάνθρωπης παραγωγικής διαδικασίας και όπου θα αντικατασταθούν όταν αρχίσουν να «παλιώνουν». Είναι μια κραυγή αγωνίας για τους ανθρώπους που μεγαλώνοντας γίνονται αόρατοι, χάνουν τη δύναμη της φωνής τους και συνειδητοποιούν τον χαμένο χρόνο αλλά και τη ματαιότητα της διαδρομής τους.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μυρτώ Αλικάκη, Άλκης Κούρκουλος (επί οθόνης), Μιχάλης Μαρκάτης, Χριστίνα Μαριάνου, Ηρώ Πεκτέση, Γιώργος Σαββίδης, Μαριέλα Δουμπού
«Άγριοι» θέατρο Τζένη Καρέζη
Μετά την πολύ θερμή υποδοχή του κοινού, οι «Άγριοι» του Γιώργου Παλούμπη εισβάλλουν και πάλι στη σκηνή του θεάτρου Τζένη Καρέζη.
Ένα απόγευμα, κάπου στην Κυψέλη το 2025, στο διαμέρισμα του διακεκριμένου καθηγητή Νίκου Λεοντή. Αυτός και οι καλεσμένοι μεταπτυχιακοί φοιτητές του, Μαρία και Δημήτρης, γοητευμένοι από την ανάγνωση της νέας του μελέτης, πίνουν, ονειρεύονται και αγωνιούν για ένα καλύτερο μέλλον. Εκστασιασμένοι, ότι είναι μάρτυρες ενός νέου μανιφέστου, ή ακόμα και ενός καινούργιου ριζοσπαστικού κινήματος, πιστεύουν ότι η εργασία του καθηγητή τους μπορεί να προκαλέσει κοινωνική και οικονομική ανατροπή.
Στο φαινομενικά ήρεμο απόγευμα, όμως, η ανατροπή θα έρθει από τους ίδιους. Το παιχνίδι αρχίζει, φήμες και διαδόσεις ανασύρονται και τα ταπεινά ένστικτα αρχίζουν να κατευθύνουν τα πρόσωπα σε πράξεις και αποφάσεις χωρίς επιστροφή. Τα όρια που χωρίζουν το καλό απ’ το κακό θολώνουν. Ο λόγος καταργείται. Τα προσχήματα καταρρέουν. Ο κανιβαλισμός και η βία αποκτούν πρόσωπο.
Έφτασε η ώρα της αλήθειας; Πώς κι από ποιόν θα αποδοθεί η δικαιοσύνη τώρα; Η Μαρία, ο Δημήτρης και ο Νίκος Λεοντής, η γειτόνισσα Ελένη και οι δύο επισκέπτες. Ποιοι είναι οι άγριοι; Ποιοι τα θύματα και ποιοι οι θύτες;
Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. «Άγριοι», μια σκληρή αθηναϊκή ιστορία που διαδραματίζεται σε μια πολυκατοικία, κάπου στην Κυψέλη, το 2025. Οποιαδήποτε ομοιότητα με παρόμοιες καταστάσεις είναι σχεδόν σύμπτωση.
Παίζουν: Μανώλης Μαυροματάκης, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Έκτορας Λιάτσος, Χριστίνα Μαριάννου, Φώτης Λαζάρου, Δάφνη Λιανάκη. Κείμενο: Γιώργος Παλούμπης. Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
FESTEN Θέατρο ΑΛΜΑ
Η θεατρική απόδοση του “FESTEN”, της πρώτης και πιο εμβληματικής ταινίας του κινήματος "ΔOΓΜΑ 95", υπό τη σκηνοθετική ματιά του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, συνεχίζει την επιτυχημένη της πορεία για 2η χρονιά, από 10 Οκτωβρίου, στο Θέατρο ΑΛΜΑ, μετά από μια θριαμβευτική σεζόν με περισσότερους από 30.000 θεατές σε 120 sold-out παραστάσεις!
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Ζιόβας, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Γιώτα Φέστα, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Ιωάννα Τζίκα, Γιάννης Καπελέρης, Νίκος Μήλιας, Μιχάλης Αφολαγιάν, Σεμίραμις Αμπατζόγλου, Νικόλας Seymour Σταθόπουλος και Κατερίνα Καούστου. Όλοι μαζί μας προσκαλούν στους χώρους του Θεάτρου ΑΛΜΑ, για να δώσουμε ζωή στην συνταρακτική ιστορία αυτής της “γιορτής”, σε μια θεατρική διασκευή που θα προσπαθήσει να σπάσει τα όρια της σκηνής, αλλά και τα όρια μεταξύ θεατή και ηθοποιού, δημιουργώντας μία πραγματική “συνάντηση”, στην οποία όλοι θα λάβουμε μέρος.
Το “FESTEN” είναι η ιστορία μιας οικογενειακής γιορτής, παρουσία όλης της οικογένειας καθώς και πλήθους φίλων, για τα 60α γενέθλια του πατέρα. Όλοι τον αγαπούν και τον σέβονται. Ή μήπως όχι; Κατά την διάρκεια της γιορτής ο μεγαλύτερος γιος, ο Κρίστιαν, αποκαλύπτει το μυστικό που κρύβει από την παιδική του ηλικία και που πιθανότατα υπήρξε και ο λόγος αυτοκτονίας της δίδυμης αδελφής του.
Χέλγκε - Πατέρας: Γιώργος Ζιόβας, Έλσι - Μητέρα: Γιώτα Φέστα, Κρίστιαν - Γιος: Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Ελένε - Κόρη: Ιωάννα Κολιοπούλου, Μίκαελ - Γιος: Νίκος Μήλιας, Τελετάρχης: Γιάννης Καπελέρης, Πία: Ιωάννα Τζίκα, Γκμπατοκάι: Μιχάλης Αφολαγιάν, Μέττε: Σεμίραμις Αμπατζόγλου, Λαρς: Νικόλας Seymour Σταθόπουλος, Μισέλ: Κατερίνα Καούστου
«Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» Θεατρο Ζινα
Το εμβληματικό έργο του Έντουαρντ Άλμπυ, «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», ένα από τα πιο συγκλονιστικά και βαθιά ανθρώπινα θεατρικά έργα του 20ού αιώνα, ανεβαίνει στο Θέατρο Ζίνα, από τις 9 Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Τσαφούλια.
Με το βαθιά ψυχογραφικό του βλέμμα, ο Σωτήρης Τσαφούλιας αναδεικνύει το έργο ως μια ανελέητη ψυχολογική παρτίδα, που αντανακλά τη διαχρονική αγωνία του ανθρώπου να ορίσει την ταυτότητά του μέσα σε έναν κόσμο που καταρρέει
Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους αναλαμβάνουν ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης και η Έφη Μουρίκη, ενώ στο πλευρό τους βρίσκονται ο Σπύρος Σταμούλης και η Ελεάνα Στραβοδήμου, σε ένα τετραπρόσωπο σχήμα υψηλής έντασης και υποκριτικής δεξιοτεχνίας, που φέρνει στο φως τη σκληρή αλήθεια πίσω από τις κοινωνικές μάσκες, τα παιχνίδια εξουσίας και τις προσωπικές μας ψευδαισθήσεις.
Το έργο, με αφορμή μια φαινομενικά απλή επίσκεψη ενός νεαρού ζευγαριού σε ένα ώριμο παντρεμένο ζευγάρι, εξελίσσεται σε μια νύχτα αποκαλύψεων, έντονων συγκρούσεων και συναισθηματικής απογύμνωσης, σε μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στο τραγικό και το ειρωνικά αστείο.
«Η Καρυάτιδα», θέατρο ΚΑΠΠΑ
Το σπαρταριστό έργο του Γιώργου Καπουτζίδη Η Καρυάτιδα!, μετά την περσινή του μεγάλη επιτυχία, επιστρέφει την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, σε νέα στέγη, το θέατρο ΚΑΠΠΑ. Μια ανελέητη κωμωδία, αφιερωμένη στη μεγαλειώδη και ιστορική ικανότητα του πολύπαθου αυτού τόπου, να μπλέκει μόνιμα σε κωμικοτραγικές περιπέτειες.
Σε περίπου μισή ώρα από τώρα, πρόκειται να πραγματοποιηθεί η πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου. Τρεμάμενα δημοσιογραφικά δάχτυλα αναμένουν να πατήσουν το record σε κάμερες. Λόγοι γραμμένοι στο χαρτί και λόγια «από καρδιάς» γίνονται πρόβα ξανά και ξανά· γιατί ακόμα και έμπειροι πολιτικοί έχουν τρακ σήμερα. Σήμερα είμαστε όλοι αδέρφια, σήμερα είμαστε όλοι ένα.
Σήμερα, μετά από αιχμαλωσία δεκαετιών ολόκληρων στο Βρετανικό Μουσείο, η αιθέρια Καρυάτιδα, η χαμένη έκτη αδερφή, το απαστράπτον σύμβολο ενός ολόκληρου πολιτισμού, επιστρέφει ανέλπιστα στην πατρίδα! Σαν άλλη αγαπημένη φίλη, θεία, χαμένη ξαδέρφη από το εξωτερικό, την περιμένει όλη η χώρα με τεράστια προσμονή. Η υποδοχή της, όμως, δεν θα είναι όπως τη φανταστήκαμε, όπως τη σχεδιάσαμε, όπως την ονειρευτήκαμε. Όχι. Η υποδοχή της Καρυάτιδας από τη μαμά της, την Ελλάδα, είναι κωμωδία. Ξεκαρδιστική μεν, αμείλικτη δε.
Παίζουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Στέλιος Ιακωβίδης, Σωτήρης Μανίκας,
Στέλιος Ξανθουδάκης, Αγορίτσα Οικονόμου, Δρόσος Σκώτης, Μαρία Φιλίνη
«Φάουστ» Εθνικό Θέατρο
Η βασισμένη στον Φάουστ του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε ομώνυμη παράσταση, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε την περσινή θεατρική περίοδο, επιστρέφει στις 8 Οκτωβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, με ανανεωμένη διανομή, στην Κεντρική Σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ. Ένα περιπετειώδες ψυχικό ταξίδι στις ανεξάντλητες πτυχές ενός ήρωα που αποτελεί διαχρονικά σύμβολο της ανθρώπινης εξερεύνησης, των ηθικών διλημμάτων, του υπαρξιακού αδιεξόδου. Μια ανεπανάληπτη διαδρομή στο υποσυνείδητο ενός από τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες της δυτικής λογοτεχνίας, στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού προγράμματος του Εθνικού Θεάτρου 2025–2026, που φέτος αντλεί έμπνευση από τη Γλώσσα και το ευρύτερο δίκτυο που αυτή διαμορφώνει.
Η ιστορία του Φάουστ μεταφέρεται στο σήμερα σε μια παράσταση – εμβύθιση σε όλα εκείνα τα ένστικτα, τα συναισθήματα και τις σωματικές απολαύσεις που θυσιάζει η σύγχρονη εκδοχή του ήρωα στον βωμό του πνεύματος. Ο Φάουστ έρχεται σε επαφή με την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, σε μια αγωνιώδη καταβύθιση στο ανεξερεύνητο μέχρι τώρα ασυνείδητό του. Το ψυχικό, όμως, αυτό ταξίδι έχει «σατανικές» προεκτάσεις. Οι κρυφές δυνάμεις της ανθρώπινης ψυχής, οι ασυνείδητες επιθυμίες και τα καταπιεσμένα ένστικτα, οι φόβοι και οι ενοχές, που κατοικοεδρεύουν στο ψυχικό του υπογάστριο, τον προ(σ)καλούν σε έναν πρωτόγνωρο αγώνα με τον σκιώδη αυτόν κόσμο. Και είναι ακριβώς αυτές οι σκιές, αυτό το περιφρονημένο κομμάτι της ύπαρξης, που θα τον οδηγήσει στη μεγαλύτερη ιδεώδη και συνάμα θρησκευτική εμπειρία: τον έρωτα. Μόνο αυτός θα σταθεί ικανός να φέρει το φως κόντρα σε κάθε πτυχή του που ο ίδιος νιώθει «ρυπαρή», σε κάθε ενοχή και σε κάθε επιθυμία του απωθημένη. Μόνο αυτός θα τον φέρει αντιμέτωπο με τη μεγαλύτερη ως τώρα πρόκλησή του: την ίδια τη ζωή.
Από τον Γκαίτε στον Μάρλοου και τον ντε Σαντ, από τον Φρόιντ στον Γιουνγκ, ο Φάουστ του Άρη Μπινιάρη είναι μια παράσταση έντονης μουσικότητας για τη δριμεία σύγκρουση ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα, το βίωμα και τη γνώση, το απολλώνιο και το διονυσιακό, και την αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να βρει το νόημα της ύπαρξης και τη λύτρωση.
Παίζουν: Κατερίνα Αμπλιανίτη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Ειρήνη Κατσινούλα, Νάντια Κατσούρα, Ανδρέας Κοντόπουλος, Μάριος Κρητικόπουλος, Μαρία Μαντά, Iωάννα Μαυρέα, Βασίλης Παπαδόπουλος
Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ειρήνη Τσέλλου, Χάρης Φραγκούλης
Αλεξάνδρα Χασάνι
«Πριν ανοίξουμε φτερά» Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης φιλοξενεί μία από τις πιο συγκινητικές και βαθιά ανθρώπινες θεατρικές παραστάσεις της χρονιάς, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων από 9/10 έως 23/11. Το έργο «ΠΡΙΝ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΦΤΕΡΑ» του βραβευμένου Γάλλου συγγραφέα Φλοριάν Ζελέρ, σε σκηνοθεσία της Άννας Μαρίας Παπαχαραλάμπους.
Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο θεατρικό κείμενο που ακουμπά ευαίσθητα θέματα όπως η φθορά της μνήμης, η οικογενειακή φροντίδα και η απώλεια. Ο Ζελέρ, με τη χαρακτηριστική του δεξιοτεχνία, που ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στη συγκίνηση και το χιούμορ, φωτίζει τις λεπτές ισορροπίες στα αέναα δίπολα της ζωής: το παρόν και το παρελθόν, την ευθύνη και την ελευθερία, την απώλεια και την αγάπη.
Ο Αντρέ και η Μαντλέν ζουν μαζί μια ζωή. Όμως κάτι αρχίζει να αλλάζει: η μνήμη διαρρηγνύεται, ο χρόνος διπλώνεται και το διαμέρισμά τους γίνεται ένας λαβύρινθος. Οι κόρες τους προσπαθούν να τους στηρίξουν, αλλά τί κάνεις όταν αυτός που αγαπάς αρχίζει να χάνεται μπροστά στα μάτια σου; Ο Ζελέρ, με λεπτότητα και ευαισθησία, γράφει ένα βαθιά ανθρώπινο έργο για την αποσύνθεση - και την αντοχή - της αγάπης. Μπορεί να υπάρξει αγάπη χωρίς μνήμη; Τι σημαίνει να φεύγεις όταν ακόμη είσαι παρών; Ποια αλήθεια αξίζει περισσότερο, η υποκειμενική ή αντικειμενική; Το έργο είναι αποκαλυπτικό και όχι διδακτικό. Σε προκαλεί να θυμηθείς πριν μάθεις, να αισθανθείς πριν καταλάβεις.
Τον κεντρικό ρόλο του Αντρέ αναλαμβάνει ο Δημήτρης Καταλειφός, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου. Πλάι του, ένα εκλεκτό σύνολο ηθοποιών που δίνουν πνοή στους χαρακτήρες του Ζελέρ: η Ζωή Ρηγοπούλου, η Μαρκέλλα Γιαννάτου, η Φιόνα Γεωργιάδη, ο Σαράντος Γεωγλερής και η Ντίνα Αβαγιανού. Όλοι μαζί θα δημιουργήσουν έναν ζωντανό μικρόκοσμο γεμάτο αγάπη, αγωνία και τρυφερότητα.
«Το Ακρωτήρι» (The other place) Θέατρο Ιλίσια
Μία από τις πιο δυνατές και επιτυχημένες παραστάσεις της περασμένης σεζόν, «Το Ακρωτήρι» του Sharr White, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, από 8 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Ιλίσια. Η ερμηνεία της Μαρίας Ναυπλιώτου στον κεντρικό ρόλο της Τζουλιάνας, χαρακτηρίστηκε ως μία από τις καλύτερες της σεζόν, αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια από τους θεατές και τους κριτικούς. Φέτος, στον ρόλο του Ίαν, θα συναντήσει τον Νικόλα Παπαγιάννη.
«Το Ακρωτήρι» ακολουθεί τη ζωή μιας νευρολόγου, της Τζουλιάνας, που από την κορυφή της επαγγελματικής της ζωής οδηγείται, μέσω της ασθένειάς της, στην πτώση. Η Τζουλιάνα χάνει σταδιακά τη συνείδησή της, αντιμετωπίζοντας όσα της συμβαίνουν με αγωνία και θυμό, για να περάσει στη συνέχεια στην ελπίδα και τη μάχη για το μέλλον. Ο σύζυγός της, Ίαν, που η ίδια θεωρεί άπιστο και χειριστικό, στέκεται δίπλα της γεμάτος φροντίδα και αγάπη. Το βραβευμένο έργο του Sharr White (1ο βραβείο Θεατρικού Έργου του Blanche and Irving Laurie Foundation’s Theatre Visions Fund Award, υποψήφιο για Outer Critics Circle Awards, Drama League Award και τρία Lucille Lortel Awards) ξεχώρισε όχι μόνο για την σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των δοκιμασιών που αντιμετωπίζουν, αλλά και για το στοιχείο του μυστηρίου που εντείνεται όλο και περισσότερο όσο το έργο προχωρά.
Η παράσταση θα παίζεται έως τις 11 Ιανουαρίου 2025 και αμέσως μετά θα μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Ράδιο Σίτυ.
Θέατρο Χώρα «Ανεξάρτητα Κράτη»
Το πολυσυζητημένο δημοσιογραφικό δράμα, που κέρδισε το κοινό την περασμένη θεατρική σεζόν, επιστρέφει μετά από συνεχή sold out για δεύτερη χρονιά.
Δεκέμβριος 1977. Έπειτα από καταδίωξη της αστυνομίας, ο γιατρός Βασίλης Τσιρώνης κλείνεται στο διαμέρισμά του στο Φάληρο μαζί με την οικογένειά του, αρνείται να παραδοθεί και ύστερα από τετράμηνη πολιορκία το κηρύσσει «ανεξάρτητο κράτος».
Τρίτη 11 Ιουλίου 1978, ξημερώματα γύρω στις τέσσερις. Στα γραφεία γνωστής εφημερίδας φτάνει η είδηση του θανάτου του γιατρού μετά από εντολή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για επέμβαση και τερματισμό της πολιορκίας. Μέσα σ’ αυτά τα γραφεία γινόμαστε μάρτυρες της ζωής των δημοσιογράφων, από την πρώτη μέρα του εγκλεισμού μέχρι και τον θάνατο του Βασίλη Τσιρώνη, ακολουθώντας τη φανταστική ιστορία της Μαρίας Θεοφίλου, νεαρής δημοσιογράφου, που γοητευμένη από την περίπτωση του γιατρού αποφασίζει να εισχωρήσει στην υπόθεση και να μάθει την αλήθεια για τις συνθήκες θανάτου του. Αυτοκτονία, όπως ισχυρίστηκε η αστυνομία, ή κρατική δολοφονία;
Σκηνοθεσία Γιώργος Παλούμπης. Παίζουν Θάνος Αλεξίου, Στέλιος Δημόπουλος, Βασιλική Διαλυνά, Άλκηστις Ζιρώ, Ελεάνα Καυκαλά, Μάκης Παπαδημητράτος, Στάθης Σταμουλακάτος, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος. Ακούγονται οι μουσικοί Θάνος Καζαντζής τύμπανα, Νίκος Παπαϊωάννου μπάσο, analog synth, Κώστας Νικολόπουλος κιθάρες. Στο ραδιόφωνο ακούγεται η φωνή της Παναγιώτας Παπαδημητρίου.
Το απόλυτο sold out της περσινής σεζόν, από Δεκέμβριο θα βρείτε τα πρώτα διαθέσιμα εισιτήρια.
«Η Τελευταία Έξοδος – Ρίτα Χέιγουορθ» Θέατρο Άνεσις
Η Happy Productions παρουσιάζει στο Θέατρο Άνεσις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τη θεατρική μεταφορά της ταινίας σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου «Η Τελευταία Έξοδος – Ρίτα Χέιγουορθ» (The Shawshank Redemption), βασισμένη στο αριστούργημα του Stephen King.
Ο Νίκος Ψαρράς ενσαρκώνει τον εμβληματικό ρόλο του Άντι, ενός ανθρώπου που αντιστέκεται στην απανθρωπιά και δεν σταματά να ελπίζει. Ο Δημήτρης Παπανικολάου υποδύεται τον Ρεντ, έναν κρατούμενο που έχει μάθει να επιβιώνει εντός των τειχών και βρίσκει στον Άντι έναν απρόσμενο καθρέφτη αξιοπρέπειας και δύναμης. Μαζί τους ο Μάνος Βακούσης στον ρόλο του σκληρού Διευθυντή των φυλακών και ο Γιάννης Μποσταντζόγλου ως Μπρουκς, ο ηλικιωμένος βιβλιοθηκάριος. Επί σκηνής, έντεκα ηθοποιοί συνθέτουν έναν ζωντανό μικρόκοσμο εγκλεισμού, αντίστασης και λύτρωσης.
Ο Άντι καταδικάζεται σε ισόβια για έναν φόνο που ισχυρίζεται πως δεν διέπραξε. Μέσα στη σκληρή καθημερινότητα της φυλακής, δεν χάνει ποτέ την πίστη του. Παλεύει να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, να καλλιεργήσει την ελπίδα, και να εμπνεύσει όσους έχουν ξεχάσει τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Η φιλία του με τον Ρεντ γίνεται το καταφύγιό του, και μαζί χτίζουν – σε έναν κόσμο χωρίς αύριο – μια πίστη σε κάτι μεγαλύτερο: την ελευθερία.
Διανομή: Νίκος Ψαρράς, Δημήτρης Παπανικολάου, Μάνος Βακούσης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Νέστορας Κοψιδάς, Γιώργος Ρούφας, Κρις Ραντάνοφ, Αναστάσης Γεωργούλας, Βασίλης Μπεσίρης, Αντώνης Χρήστου, Νίκος Ιατρού. Απο 10 Οκτωβρίου
«Αόρατος επισκέπτης», Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη
Ο Αόρατος επισκέπτης συνεχίζεται από 8 Οκτωβρίου για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ.
Η Κάτια Δανδουλάκη πρωταγωνιστεί στο συγκλονιστικό έργο του Οριόλ, ως η δαιμόνια δικηγόρος που αναζητά την αλήθεια για τον φόνο ενός νέου άντρα. Μαζί της οι Χρήστος Πλαΐνης, Θανάσης Πατριαρχέας, Μελίνα Λεφαντζή, Ντίνος Σπυρόπουλος και Χλόη Μάντζαρη – μοιράζονται το μυστήριο και το δράμα. Ένας σφιχτοδεμένος ιστός από αλήθειες και ψέματα τυλίγει τους πρωταγωνιστές. Όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται, η δικαίωση γίνεται δικαιοσύνη.
Ένας επιτυχημένος νεαρός επιχειρηματίας βρίσκεται κατηγορούμενος για το φόνο της ερωμένης του. Είναι παγιδευμένος σε μία δίνη από ανομολόγητους φόβους, παρορμητικές αποφάσεις, υποψίες και σκιές, μυστικά και ψέματα.
Μία δαιμόνια δικηγόρος καλείται να φωτίσει τις σκοτεινές πτυχές του μυστηρίου. Έχει όμως μόνο δύο ώρες στη διάθεσή της, μαζί του, για να ανακαλύψει τι πραγματικά έχει συμβεί. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και κάθε λεπτό που περνάει μας φέρνει πιο κοντά στην αποκάλυψη της αλήθειας. Ή μήπως όχι; Σκηνοθεσία: Σοφία Σπυράτου.
«Απορρίπτεται» θέατρο 104
Ένα ξενοδοχείο, μια καλοκαιρινή νύχτα, ένα φεγγαρόλουστο λιμάνι και δύο ζευγάρια συζύγων ερωτευμένα σφόδρα μεταξύ τους, μπλέκονται σε ένα παιχνίδι ερωτικής ανταλλαγής. Ο κος Τζούνο πολιορκεί την κα Λαν, ο κος Λαν διεκδικεί την κα Τζούνο, ενώ και οι δύο κυρίες φαίνονται διαθέσιμες. Την ίδια στιγμή όλοι δηλώνουν την αφοσίωσή τους στους συντρόφους τους. Είναι τελικά τόσο ερωτευμένοι μεταξύ τους; Ή μήπως, αυτό το παιχνίδι απιστίας και πειραματισμού προς κάθε φύλο μετατρέπεται σε θεμέλιο λίθο αναζωογόνησης της συζυγικής αρμονίας τους;
Ο νομπελίστας δραματουργός Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, από το μακρινό 1912 γράφει το θεατρικό μονόπρακτο «Απορρίπτεται» (Overruled) με τρόπο διορατικό, φέρνοντας στο προσκήνιο μια θεματολογία που παραμένει ταμπού ακόμα και μέχρι τις μέρες μας: ο έρωτας και ο γάμος και οι κοινωνικές συμβάσεις που τους διέπουν.
Ο Τάσος Πυργιέρης, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα αυτό το υλικό μεταπλάθοντας το σε μια φαρσοκωμωδία-μινιατούρα, όπου μέσα από πιπεράτους διαλόγους, λεπτεπίλεπτο χιούμορ, διαυγές πνεύμα και μυστηριώδη ατμόσφαιρα, λέξεις όπως αρχές, ηθική, διαγωγή, καθήκον, αντιπαραβάλλονται με λέξεις όπως αμαρτίες, σφάλματα και τιμωρίες. Το «τι πρέπει» δίνει τη θέση του στο «τι συμβαίνει» μέσα από το μικροσκόπιο του «τι θέλω». Και οι ανθρώπινες σχέσεις αποκαλύπτονται μέσα από συγκρούσεις, διλήμματα, επιθυμίες και αντιστάσεις σε κοινωνικά όρια και αποκλεισμούς.
Παίζουν: Γκρέγκορι Τζέιμς Λαν| Θωμάς Βούλγαρης / Μαργκρέτε Ρόουζ Τζούνο| Αγγελική Καρυστινού / Σεραφίτα Σάλλυ Λαν| Αντιγόνη Κουλουκάκου / Σιμπθορπ Τοπς Τζούνο| Χρήστος Σταθούσης. Από 11 Οκτωβρίου
«Αρωμα γυναίκας» στο θέατρο Βρετάνια
Το Θέατρο Βρετάνια, σε συνέχεια της συνεργασίας με τον Άκη Σακελλαρίου, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη θεατρική μεταφορά του έργου «Άρωμα Γυναίκας», βασισμένη στο μυθιστόρημα «Το σκοτάδι και το μέλι» (Il buio e il miele) του Τζιοβάνι Αρπίνο και τη θεατρική διασκευή του βιβλίου από τον Πίνο Τιέρνο. Το έργο, που γνώρισε παγκόσμια επιτυχία μέσα από τον κινηματογράφο, μεταφέρεται στη σκηνή σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, ο οποίος υπογράφει και τη δραματουργική επεξεργασία μαζί με την Αλεξάνδρα Αϊδίνη, με έναν θίασο εκλεκτών ηθοποιών να «ζωντανεύει» μια βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική ιστορία.
Ο Άκης Σακελλαρίου στον ρόλο του Φάουστο, ενός εκκεντρικού, πνευματώδους αλλά και πληγωμένου πρώην αξιωματικού, που έχει χάσει την όρασή του, και ο συνοδός του Τσίτσο, ο νεαρός φαντάρος, που ερμηνεύει ο Προκόπης Αγαθοκλέους, ξεκινούν ένα ταξίδι γεμάτο συγκρούσεις, χιούμορ, εξομολογήσεις και ανατροπές - ένα ταξίδι που θα αλλάξει και τους δύο για πάντα.
Ο στρατιώτης Τσίτσο, καλείται από την υπηρεσία του να συνοδεύσει τον απόστρατο τυφλό λοχαγό Φάουστο, από το Τορίνο στη Νάπολη.
H ιστορία αρχίζει στο Τορίνο με την γνωριμία του Τσίτσο με την «ιδιαίτερη» θεία του Φαούστο, που ερμηνεύει η σπουδαία Ξένια Καλογεροπούλου. Στη συνέχεια, στη διαδρομή με το τρένο, Φαούστο και Τσίτσο θα συναντηθούν σε ενδιάμεσους σταθμούς, με μια σειρά από ξεχωριστούς ήρωες (Δημήτρης Διακοσάββας, Γιώργος Τζαβάρας, Θησέας Παπαπαναγιώτου, Γεωργία Σωτηριανάκου, Σταύρια Νικολάου, Μαρία Καραγκιοζίδου, Ριχάρδος Αρώνης) που ο καθένας θα προσθέσει τη δική του σφραγίδα, με χιουμοριστικές και συγκινητικές στιγμές, σε αυτή την ιδιαίτερη πορεία προς την ενηλικίωση.
Στην κορύφωση του ταξιδιού, θα καταλήξουν στη Νάπολη. Εκεί, στην πιο κρίσιμη καμπή, ένα άρωμα γυναίκας, η Σάρα, που ερμηνεύει η Μαριάννα Πουρέγκα, θα έρθει και θα προσπαθήσει να τ' αλλάξει όλα.
Ένας ύμνος στην ανδρική φιλία και στο υπέροχο σύμπαν της γυναίκας.
#Cancel του David Ireland στη σκηνή του Θεάτρου Αθηνών
Το “#Cancel” (πρωτότυπος τίτλος: Ulster American) του πολυβραβευμένου Βορειοϊρλανδού συγγραφέα David Ireland έρχεται σε σκηνοθεσία Μανώλη Δούνια, επιχειρώντας να φωτίσει με αιχμηρό χιούμορ και απρόβλεπτες ανατροπές τα όρια της πολιτικής ορθότητας, την cancel culture, τη μάχη για πολιτισμική ταυτότητα και τις αντιφάσεις της σύγχρονης προοδευτικότητας. Πρωταγωνιστούν οι Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου και Θανάσης Κουρλαμπάς.
Στην καρδιά της ιστορίας, τρεις χαρακτήρες συναντιούνται σε ένα άδειο θέατρο: ο Τζέι, Αμερικανός ηθοποιός βραβευμένος με Όσκαρ, που επιδιώκει να επανασυνδεθεί με τις ιρλανδικές του ρίζες, ο Λη, φιλόδοξος Άγγλος σκηνοθέτης που δεν διστάζει να ξεπεράσει όρια για να διακριθεί και η Ρουθ, μια δυναμική συγγραφέας από τη Βόρεια Ιρλανδία, αποφασισμένη να ακουστεί σε έναν κόσμο που συχνά φιμώνει τις γυναικείες φωνές.
Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, μέχρι την στιγμή που αρχίζουν να συζητούν τις προκλήσεις του έργου. Σύντομα οι διαφορές στην ιδεολογία, στην ηθική, στο φύλο και στην καταγωγή μετατρέπουν τη συζήτηση σε πεδίο σύγκρουσης. Οι μάσκες πέφτουν, τα όρια δοκιμάζονται και η πολιτική ορθότητα διαλύεται μέσα σε έναν καταιγισμό αποκαλύψεων, προσβολών και ανατροπών.
Το #Cancel είναι ένα έργο που τολμά εκεί που οι περισσότεροι διστάζουν. Με φόντο τη μετα-#metoo εποχή, αναδεικνύει την κατάχρηση εξουσίας στον καλλιτεχνικό χώρο, την εκρηκτική ισχύ των social media και της δημόσιας κατακραυγής, τις αντιφάσεις της «woke» κουλτούρας αλλά και την προσπάθεια ανάδειξης της φεμινιστικής φωνής, μέσα σε ένα ανδροκρατούμενο σύστημα.
Με ένα καυστικό, ανατρεπτικό, συχνά σοκαριστικό και απροσδόκητα χιουμοριστικό κείμενο, ο David Ireland προσφέρει ένα έργο-καθρέφτη της εποχής μας. Ένα έργο για το ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε, ποιοι προσποιούμαστε ότι είμαστε και ποιοι πραγματικά είμαστε!
Kαι μεταμεσονύκτιες παραστάσεις τις Παρασκευές
«Ευγένιος» Θέατρο Σημείο
Πόσο αβυσσαλέα είναι η διαδικασία του πένθους; Πόσο δύσκολο να παραδεχθεί κανείς τον πόνο και την απώλεια και να αναγνωρίσει τον εαυτό του μέσα από αυτά; Πώς να καταφέρει να συνδεθεί με τους άλλους ενώ τα τραύματα του παραμένουν ερμητικά αδιαχείριστα;
Σε αυτά τα ερωτήματα καλείται να απαντήσει ο πολυσχιδής θεατρικός δημιουργός Γιώργος Καραμίχος, ο οποίος επιστρέφει δυναμικά στο θεατρικό σανίδι, αυτή τη φορά ως σκηνοθέτης με το συνταρακτικό έργο «Ευγένιος» (πρωτ. τίτλος There Came a Gypsy Riding) του βραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Frank McGuinness.
Ακολουθώντας τον στίχο του Σαίξπηρ να "δώσουμε στη λύπη λόγια", ο McGuinness υφαίνει μοναδικά ένα οικογενειακό δράμα γεμάτο συναισθηματική ένταση, εξερευνώντας τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από την αγάπη, τη σιωπή, τον φόβο και την απώλεια, σε εκείνο το λεπτό σύνορο ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη.
Με πάνω από τρεις δεκαετίες εμπειρίας στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση, ο Γιώργος Καραμίχος αναλαμβάνει να μεταφράσει, να διασκευάσει και να σκηνοθετήσει τον «Ευγένιο», φέρνοντας στο φως την αφοπλιστική δύναμη των λέξεων και τη συναισθηματική φόρτιση που χαρακτηρίζει το έργο του Ιρλανδού συγγραφέα. Στην παράσταση πρωταγωνιστεί ένα δυνατό σύνολο ηθοποιών: οι Εύρη Σωφρονιάδου, Εβελίνα Αραπίδη, Βαγγέλης Ρόκκος, Μαρλέν Σαΐτη και Χάρης Ηλιάδης.
Μια οικογένεια. Μητέρα. Πατέρας. Γιος. Κόρη. Συγκεντρώνονται στο εξοχικό τους σπίτι δίπλα στη θάλασσα για να γιορτάσουν τα εικοστά πρώτα γενέθλια του τρίτου παιδιού της οικογένειας, του Ευγένιου, ο οποίος αυτοκτόνησε δύο χρόνια πριν. Η μακρινή, εκκεντρική εξαδέλφη που προσέχει το εξοχικό τους, εμφανίζεται για να τους καλωσορίσει με ένα αναπάντεχο δώρο. Ήταν η ίδια που είχε βρει το πτώμα του αυτόχειρα Ευγένιου στην αμμουδιά δύο χρόνια πριν. Τους δίνει το δώρο την κατάλληλη στιγμή. Τη στιγμή που το απόστημα είναι έτοιμο να ανοίξει. Πέντε άτομα που αιωρούνται μεταξύ πόνου και τρέλας, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους.
«Το επάγγελμα της μητρός μου» Θέατρο ΣΤΟΑ
Η επιτυχημένη παράσταση ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Θανάσης Παπαγεωργίου, διασκευάζοντας το ομώνυμο διήγημα του Μποστ, ανεβαίνει για τρίτη χρονιά στο Θέατρο Στοά. Στον ρόλο της μητέρας είναι η Εύα Καμινάρη ενώ ο σκηνοθέτης ερμηνεύει και έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
ΣΤΟΑ και ΜΠΟΣΤ θεωρούνται δύο αλληλένδετα στοιχεία στην ελληνική σκηνή αφού επτά φορές ανέβηκαν στο θέατρο αυτό με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία έργα του μοναδικού σατιρικού μας συγγραφέα. Τώρα, ένας καινούργιος Μποστ έρχεται να προστεθεί σ’ αυτή την αλυσίδα μποστικών κειμένων με ένα έργο που βασίστηκε πάνω σε ένα διήγημά του που γράφτηκε το 1961 για την ‘Καθημερινή’ στην οποία εργαζόταν τότε. Το διήγημα αυτό έγινε η αιτία της απόλυσής του Μποστ από την Ελένη Βλάχου, εκδότρια της Καθημερινής, η οποία μόλις το διάβασε θεώρησε ότι ο Μποστ είχε ξεπεράσει κάθε όριο ευπρέπειας. Η απάντηση του συγγραφέα ήταν “η κ. Βλάχου έχασε το χιούμορ της”…
«Το επάγγελμα της μητρός μου» ανέβηκε από τον Θανάση Παπαγεωργίου για πρώτη φορά το 2003 ως μονόλογος στις εκδηλώσεις της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας για να παρουσιαστεί πολλά χρόνια αργότερα διασκευασμένο σε θεατρικό έργο.
Ο Θανάσης Παπαγεωργίου, διασκευαστής και σκηνοθέτης, αλλά και πρωταγωνιστής της καινούριας παράστασης, όπως και όλων των έργων του Μποστ που έχουν παρουσιαστεί στη Στοά, γράφει σχετικά με το διήγημα που τόσο ενόχλησε στην εποχή του: ‘’Ελπίζω σήμερα, να μην υπάρχουν πια τέτοιες απαιτήσεις ευπρέπειας. Νομίζω ότι ο Μποστ, με το καυστικό και καίριο χιούμορ του, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να στιγματίσει, με καλοπροαίρετη κριτική διάθεση, την κοινωνική μας υποκρισία. Ίσως αυτό να μην κατάλαβε η κ. Βλάχου. Άλλωστε, λίγο καιρό μετά, ο Μποστ γράφει τη Φαύστα, άλλη σάτιρα για τη φαινομενική μας αξιοπρέπεια, όπου θα έπρεπε να θεωρηθεί σκάνδαλο, μία μάνα να κλαίει για τον χαμό του Καραϊσκάκη και να χαριτολογεί με τον πνιγμό της μικρής της κόρης, και πολλά χρόνια αργότερα θα ‘’προτείνει’’ με την Μήδειά του στις συζύγους που τους απατά ο άνδρας τους να σφάξουν τα παιδιά τους για να τον εκδικηθούν. Κανονικά θα έπρεπε να σαπίζει στις φυλακές…
Και συμπληρώνει: ‘’Προσπάθησα από τη μια να αφουγκραστώ τις προθέσεις του Μποστ και από την άλλη να ευθυγραμμιστώ με τα όρια του σουρεαλισμού και της αχαλίνωτης φαντασίας του, ώστε να καταδειχτεί αυτή η διάθεσή του, να καταγγέλλει χωρίς να γίνεται διδακτικός και να καυτηριάζει χωρίς να είναι υπεροπτικός. Άλλωστε, αν κάτι χαρακτηρίζει τον Μποστ, είναι ότι νιώθει πάντοτε μέλος αυτής της κοινωνίας που σατιρίζει, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να γίνει ο καθρέφτης που θα βλέπει το πρόσωπό της για να μη μπορεί να κλείνει μάτι τις νύχτες από την αηδία…’’.
Σκηνοθεσία / Θεατρική διασκευή: Θανάσης Παπαγεωργίου. Παίζουν: Θανάσης Παπαγεωργίου, Εύα Καμινάρη, Ευδοκία Σουβατζή, , Ελευθερία Στεργίδου, Αγγελική Τσιακάλου, Γιάννης Χαντέλης και Γιάννης Φουντάς.
«Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» θέατρο Ιλίσια
Ο Γρηγόρης Βαλτινός παρουσιάζει το «ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΙ», την παράσταση που το 2019 του χάρισε Βραβείο Αθηνοράματος και αγαπήθηκε όσο λίγες από κοινό και κριτικούς. Στο πλευρό του, ο Γιάννης Σαρακατσάνης, που με τη δική του ερμηνευτική ευαισθησία, ενσαρκώνει έναν ρόλο ζωής. Οι δύο ηθοποιοί θα βρεθούν μαζί ξανά στη σκηνή, σε μια παράσταση που τιμά τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής και υπόσχεται μια θεατρική εμπειρία γεμάτη αλήθεια, χιούμορ και συγκίνηση.
Το έργο των Jeffrey Hatcher και Mitch Albom, βασισμένο στο παγκόσμιο best seller "Tuesdays with Morrie", συγκίνησε χιλιάδες θεατές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια βαθιά ανθρώπινη και αληθινή ιστορία που μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τη συγκινητική σχέση ανάμεσα στον Morrie Schwartz, έναν χαρισματικό καθηγητή κοινωνιολογίας, και στον πρώην μαθητή του, που επιστρέφει κοντά του λίγο πριν το τέλος. Κάθε Τρίτη, οι δυο τους μοιράζονται μαθήματα ζωής, αγάπης και απώλειας, σε μια συγκλονιστική υπενθύμιση για το τι έχει πραγματικά σημασία.
Παίζουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Γιάννης Σαρακατσάνης. Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Βαλτινός
«Αυτοί που κοιτούν» θέατρο 104
«Αυτοί που κοιτούν», είναι αυτοί που κοιτούν εμάς ή εμείς που κοιτάμε τους άλλους; Που φυλάμε κάποια όρια να μην τα παραβιάσει ο απέναντι; Μία εμπόλεμη κατάσταση αληθινή ή συμβολική;
Η συνθήκη του έργου είναι ο πόλεμος που μπορεί να συμβαίνει τώρα ή κάποια άλλη στιγμή κάπου ή ο πόλεμος που συμβαίνει καθημερινά δίπλα μας. Στον πόλεμο, τον αληθινό ή τον μεταφορικό, καλείσαι να σκοτώσεις κάποιον που αγαπάς και να συνυπάρξεις με κάποιον που μισείς. Δύο στρατιώτες σε ένα παρατηρητήριο μιας εμπόλεμης ζώνης, με στόχο να δολοφονούν όποιον από τους «άλλους» περάσει από εκεί. Δύο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλον αλλά πρέπει να συνυπάρχουν σε μια θανάσιμη ρουτίνα με μόνο κοινό την σημαία τους, ένα ζευγάρι κιάλια, ένα όπλο και λίγα μπισκότα. Τι θα γίνει όταν ξαφνικά ο εχθρός τούς κάνει από θύτες θύματα;
Ένα έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή. Αντιπολεμικό. Ωμο. Αντιρατσιστικό. Βαθιά διεισδυτικό, εξερευνά ανθρώπινες σχέσεις σε τεντωμένο σκοινί. Μια θεατρική -υποκριτική και σκηνοθετική- σύμπραξη των Δημήτρη Γεωργαλά και Νίκου Δερτιλή στο θέατρο 104, από τις 6 Οκτωβρίου, για πέντε Δευτερότριτα.
«Μπαμπάδες με ρούμι» θέατρο Αλίκη
«Μπαμπάδες με ρούμι» η θρυλική νεοελληνική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου + Μιχάλη Ρέππα συνεχίζεται με απίστευτη φόρα για 4η χρονιά, στο Θέατρο Αλίκη από την Τετάρτη 8 Οκτώβριου!
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Θανάσης Ευθυμιάδης, Σοφία Βογιατζάκη, Αντιγόνη Νάκα και η Κωνσταντίνα Μιχαήλ.
Μία αιχμηρή σάτιρα, που παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1996 και διακωμωδεί την ελληνική κοινωνία. Μία κοινωνία που ακόμη και σήμερα συνεχίζει να είναι δυστυχώς μεγαλύτερη από τον εαυτό της, «πιο μικρή» στη συμπεριφορά της, άπληστη, ρατσιστική, προσβλητική σε όλες τις εκδηλώσεις της.
Φυσικά έχουν μεσολαβήσει πολλά από τότε. Μία νέα χιλιετία ξημέρωσε και μία νέα πραγματικότητα εγκαταστάθηκε ανάμεσά μας. Ανατροπές, ματαιώσεις σχεδίων, αμέτρητα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαναπροσδιορισμοί ζωής και πολλή αταξία. Η αλλαγή ταξικής ταυτότητας που πολύς κόσμος επιδίωξε άρχισε να επιφέρει ζημίες αντί για κέρδη. Σπίτια «έκλεισαν», αλυσίδες μαγαζιών έπνιξαν τους ιδιοκτήτες τους. Οι ανύπαρκτες αρχές παρέμειναν όμως το ίδιο σταθερές και ίσως και πιο εγκληματικές. Δεν ακούγεται συχνά ο όρος «κρίση συνείδησης». Έμεινε σκέτη η «κρίση».
Η ιστορία των 5 ανόητων, κακόμοιρων και απελπισμένων καθαρμάτων της παράστασης είναι στην εποχή μας μία μπανάλ καθημερινότητα. Η Ρόη, η Βέσκα, ο Παναγιώτης, η Τζένη, ο Χρήστος και η κυρία Βάσω είναι πλέον πρόσωπα που ανήκουν στη σφαίρα του ρεαλισμού, αφού πήδηξαν έξω από τις σελίδες του έργου. Είναι κινούμενα εγκλήματα που συναντάμε και χαιρετάμε καθημερινά ανυποψίαστοι για το τί μπορεί να κρύβουν «στην κουζίνα τους». Και τι κάνουν αυτά τα ανόητα καθάρματα στο θέατρο Αλίκη;
Σερβίρουν κάτι υπέροχους «Μπαμπάδες με ρούμι» με λιγουλάκι δηλητήριο και …όποιον πάρει ο χάρος. Τα τέσσερα εκατομμύρια που είχε κερδίσει στο τζόκερ ο μπαμπάς -που πλέον έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο- αναζητούν τον κληρονόμο τους. Δύο γιοί, δύο νύφες, μία γειτόνισσα φωτεινός παντογνώστης και μία εφιαλτική νοσοκόμα μιλάνε, μαλώνουν, δολοπλοκούν και κοιμούνται ήσυχοι υφαίνοντας ένα γλυκό σχέδιο αλληλοεξόντωσης.
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Θανάσης Ευθυμιάδης, Σοφία Βογιατζάκη, Αντιγόνη Νάκα και η Κωνσταντίνα Μιχαήλ.
«Σπυριδούλες» Θεατρο Βασιλάκου
Η θεατρική παράσταση «Σπυριδούλες», μετά την επιτυχημένη πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2023 και έπειτα από την τεράστια επιτυχία της περσινής χρονιάς, επιστρέφει στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου, από 6 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη.
Οι «Σπυριδούλες» της Νεφέλης Μαϊστράλη, η παράσταση που συ-σκηνοθέτησαν ο Θανάσης Ζερίτης και ο Χάρης Κρεμμύδας για την ομάδα 4Frontal, επιστρέφει δυναμικά στη σκηνή, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο τις φωνές των γυναικών που υπήρξαν ψυχοκόρες και οικιακές εργάτριες, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, παλεύοντας για την αυτοδιάθεσή τους.
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Σπυριδούλας, μιας 12χρονης υπηρέτριας που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, η παράσταση συνδυάζει στοιχεία θεάτρου ντοκουμέντου, πρωτότυπης δραματουργίας και σύγχρονης ελληνικής μουσικής, αναδεικνύοντας την αθέατη πλευρά της ζωής των γυναικών που αναγκάζονταν να εργάζονται ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί.
Με το δυνατό κείμενο της Νεφέλης Μαϊστράλη, τη σκηνοθετική ματιά των Ζερίτη & Κρεμμύδα, και το εκρηκτικό μουσικό υπόβαθρο των Θραξ Πανκc, επτά εξαιρετικοί ηθοποιοί (Ελένη Βλάχου, Σταύρος Γιαννουλάδης, Τάσος Δημητρόπουλος, Αργυρώ Θεοδωράκη, Κατερίνα Λάττα, Αριστέα Σταφυλαράκη, Ελένη Τσιμπρικίδου) ζωντανεύουν στη σκηνή μια από τις πιο συγκλονιστικές και επίκαιρες ιστορίες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. στο Μικρό Χορν
Ο μονόλογος Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. της Λένας Κιτσοπούλου επαναλαμβάνεται για 2η χρονιά, στο θέατρο Μικρό Χορν, από την Δευτέρα 6 Οκτωβρίου.
Πρωταγωνιστεί η Μαρία Σολωμού. Σκηνοθετεί η Φρόσω Λύτρα.
Ένας μονόλογος-ειρωνικός σχολιασμός των πνιγηρών κλισέ της ζωής μας, των ανυπόφορων συμβάσεων που υπονομεύουν την ελευθερία μας, των καταπιεστικών «πρέπει» και των ξεπερασμένων «δήθεν»! Γέλιο, γάργαρο και πικρό από μία αναπάντεχη και ξεχωριστή γυναίκα όπως αυτή της διπλανής πόρτας. Τρεις γυναίκες συνεργάζονται και παρουσιάζουν, μέσα σε 90 λεπτά, τη σύγχρονη, δική τους Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α., αυτή που ανήκει στο 2025!
Μία γυναίκα 37 ετών, μας ταξιδεύει -πάνω από το ανταριασμένο αρχιπέλαγος της Αθήνας- προς τη δική της Ιθάκη, με μια και μοναδική σωσίβια λέμβο: το καυστικό και ειρωνικό χιούμορ της! Ανοίγει την πόρτα του μπάνιου της στο κοινό και μοιράζεται μαζί του, μία απίστευτη εμπειρία ενσυναίσθησης και διαφυγής από την αμείλικτη καθημερινότητα.
Στη λευκή μπουγάδα της απλώνει και τα άπλυτα της ανθρώπινης φυλής, τα πιάνει με μανταλάκια και περιμένει να στεγνώσουν για να τα μαζέψουμε όλοι μαζί. Όπως μας εκμυστηρεύεται η ίδια: «…Ο καφές μου αυτοκτονεί κάθε μέρα στο γκάζι. Πρήζεται και φουσκώνει σαν εξάνθημα μέσα στο μπρίκι μου και η κάθε του φουσκάλα σκάει σαν όνειρο. Και φοβάμαι μήπως χυθεί και δεν προλάβω να τον κατεβάσω από τη φωτιά. Και συντομεύω τα όνειρα μου για να προλάβω. Να μην χυθούν. Θα' ναι κρίμα να καώ από όνειρο…»
Η Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. γράφτηκε το 2009 κατόπιν παραγγελίας του Εθνικού Θεάτρου. Το έργο είναι κατάλληλο για άνω των 16 ετών.
«GENICA: ο πίδακας του αίματος μου» Θέατρο Σημείο
«Αγαπιόμαστε καλύτερα όταν δεν μιλάμε, γιατί όλες οι λέξεις είναι ένα ψέμα». Ένας αδιανόητος και θυελλώδης έρωτας θα συγκλονίσει την γαλλική αβάντ-γκαρντ στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ένας έρωτας που θα ανθίσει μέσα από 17 χρόνια ασταμάτητης αλληλογραφίας, όσο εκείνη μεσουρανεί στο σανίδι και αυτός βασανίζεται, απομονωμένος, στα άσυλα.
Η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης εμπνέονται από τα σπαρακτικά γράμματα του Αντονέν Αρτώ προς μούσα του, τη σταρ του βωβού σινεμά Genica Athanasiou και από το σουρεαλιστικό τετρασέλιδο θεατρικό του έργο «Ο πίδακας του αίματος» και δημιουργούν το πρωτότυπο θεατρικό έργο «GENICA: ο πίδακας του αίματος μου».
Ένας θεατρικός επίλογος πάνω στην προσωπική τους τριλογία έργων με αφορμή τον Αντονέν Αρτώ («Αρτώ / Βαν Γκογκ», «Οικογένεια Τσέντσι», «Κόκκαλο»), συμπληρώνοντας 10 χρόνια (2015-2025) έρευνας και δημιουργίας παραστάσεων, που έχουν υμνηθεί εντός και εκτός συνόρων, με θέμα τον καθοριστικότερο καλλιτέχνη του σύγχρονου θεάτρου.
Η «GENICA» είναι μία κραυγή αγάπης, ένα σκηνικό ποίημα, ένας τελετουργικός αποχαιρετισμός στον έρωτα που αποζητά την αποδοχή χωρίς προϋποθέσεις. Επί σκηνής για πρώτη φορά μαζί ο Αμερικανός ηθοποιός του Μπρόντγουεϊ Gene Gillette και ο σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός Γεράσιμος Γεννατάς. Στο ρόλο της Γενίκας Αθανασίου η Βανέσα Αδαμοπούλου. Μαζί τους ζωντανά ο μουσικός περφόρμερ Γιώργος Παλαμιώτης.
Η παράσταση παρουσιάζεται στο Θέατρο Σημείο αποκλειστικά για 10 βράδια, καθημερινά Τετάρτη με Κυριακή, από τις 8 έως τις 19 Οκτωβρίου, στις 11 το βράδυ.
Παρακολουθείται είτε αυτόνομα, είτε ως το τρίτο μέρος μιας συνολικής θεατρικής εμπειρίας μετά την παράσταση «Αρτώ / Βαν Γκογκ» που αρχίζει στις 8μμ και το «Κόκκαλο» που αρχίζει στις 9.15μμ, στον ίδιο χώρο.
«Κόκκαλο» Θέατρο Σημείο
Το πολυσυζητημένο «Κόκκαλο», η λυτρωτική ροκ τελετουργία για τον Αντονέν Αρτώ σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, επιστρέφει στο Θέατρο Σημείο από τις 8 έως τις 19 Οκτωβρίου αποκλειστικά για 2 εβδομάδες παραστάσεων.
Ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη για τη ζωή και το έργο του ρηξικέλευθου διανοητή.
Με τον Γεράσιμο Γεννατά σε ένα ανεπανάληπτο ερμηνευτικό σόλο και τον ιδιοφυή μουσικό περφόρμερ Γιώργο Παλαμιώτη ζωντανά μαζί του επί σκηνής.
Το 1935 ο Αντονέν Αρτώ επινοεί μια εντελώς νέα θεατρική φόρμα, το «Θέατρο της Σκληρότητας», και για να τη βάλει σε εφαρμογή δημιουργεί την παράσταση «Οι Τσέντσι» – μία πεντάπρακτη τραγωδία, για τον ξακουστό, αιμοδιψή και αιμομίκτη κόμη της Ρώμης, που βρέθηκε δολοφονημένος, μ’ ένα στιλέτο στο μάτι, από την ανήλικη κόρη του. Το έργο κάνει πρεμιέρα τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στο θέατρο Folies Wagram στο Παρίσι, και παρά τις προσδοκίες αποτυγχάνει παταγωδώς.
Ο Αρτώ αποφασίζει πως δεν θα σκηνοθετήσει ξανά ποτέ, ταξιδεύει ασταμάτητα αναζητώντας τη λύτρωση και στο τέλος συλλαμβάνεται για αλητεία. Το 1938 χαρακτηρίζεται επισήμως ως «παράφρων» και οδηγείται δια της βίας στο ψυχιατρείο, στο οποίο θα παραμείνει έγκλειστος για εννέα χρόνια. Την τελευταία μόνο χρονιά θα υποβληθεί σε περισσότερα από 51 ηλεκτροσόκ. Εκεί αποκτά την εμμονή ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, εκεί πέφτει σε κώμα και ευτυχώς ξύπνα την ώρα που τον οδηγούν στο νεκροτομείο, εκεί ο ξακουστός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος Ζακ Λακάν θα θριαμβολογήσει πως «επιτέλους ο κύριος Αρτώ θεραπεύτηκε και δεν θα χρειαστεί να ξαναγράψει τίποτα πια».
Το 1946 και λίγο πριν τον θάνατό του, αποκτά ξανά ελευθερία κινήσεων, έχοντας υποστεί ωστόσο ανεπανόρθωτες βλάβες από τις επίσημες θεραπευτικές μεθόδους. Οι «Φίλοι του Αντονέν Αρτώ» οργανώνουν μια ειδική βραδιά αφιερωμένη στο έργο του στο Θέατρο «Σάρα Μπερνάρ», αλλά η είσοδος στον ίδιο απαγορεύεται, εξαιτίας του φόβου που προκαλεί η εξασθενημένη του φιγούρα και η πιθανότητα ενός ακόμα θηριώδους ξεσπάσματος, όπως αυτά που συνήθιζε ενώπιων ακροατηρίου και από τα οποία ηρεμούσε μόνο εάν τον φιλούσε ένας φίλος του στο μέτωπο.. Ο άνθρωπος τον οποίο συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν στέκεται μόνος έξω από τις κλειστές πόρτες, ενώ σύσσωμη η καλή κοινωνία των Παρισίων απολαμβάνει τις αναγνώσεις των κειμένων του.
Η παράσταση «Κόκκαλο» ξεκινάει με την φανταστική υπόθεση ότι μετά το παραπάνω περιστατικό ο Αρτώ, απογοητευμένος, αρνείται την ελευθερία του και επιστρέφει οικειοθελώς στο κελί του, αποφασίζοντας να ξυπνήσει τα εκφραστικά του μέσα για να μεταμορφωθεί ο ίδιος στον πιο βιρτουόζο περφόρμερ και να δώσει ένα τελευταίο σόλο, μια παράσταση-ξέσπασμα, μπροστά σε ένα κοινό ανυπόκριτο. Ένα κοινό που θα πλάσει με το μυαλό του. Ένα κοινό που γεννήθηκε για να τον αγαπά.
Απομονωμένος στο άσυλο, ο Αρτώ στήνει από την αρχή το παλιό σκηνικό των «αποτυχημένων» Τσέντσι, φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά με πάθος και μαεστρία. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης και με το ρυθμό της μουσικής, ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης.