Οι αναγνώστες του Αστερίξ και Οβελίξ μπορούν να ξαναγεμίσουν το κύπελλό τους με... μαγικό ζωμό, γράφει η γαλλική Le Monde για τους αγαπημένους χαρακτήρες κόμικ που λάτρεψε και συνεχίζει να λατρεύει όλος ο κόσμος.
Ο σεναριογράφος Fabcaro και ο σκιτσογράφος Didier Conrad υπογράφουν τη νέα, 41η περιπέτεια των θρυλικών Γαλατών, με τίτλο «Ο Αστερίξ στη Λουζιτανία», η οποία κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου σε 19 γλώσσες και με πέντε εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, εκ των οποίων δύο εκατομμύρια μόνο στη Γαλλία.
Εξήντα πέντε χρόνια μετά τη γέννηση των ηρώων από τους Ρενέ Γκοσινί και Αλμπέρ Ουντερζό, η συνταγή που χάρισε στη σειρά πάνω από 400 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως δείχνει να παραμένει ακαταμάχητη.
Αστερίξ και Οβελίξ στον 21ο αιώνα
Η νέα περιπέτεια τοποθετείται στη σημερινή Λισαβόνα, όπου ο Αστερίξ και ο Οβελίξ αναλαμβάνουν να σώσουν έναν παραγωγό σούπας ψαριού που έχει καταδικαστεί από τους Ρωμαίους. Όπως κάθε ταξίδι του διδύμου - από την Ισπανία και τη Βρετανία μέχρι την Κορσική και την Ελβετία - έτσι κι αυτό είναι γεμάτο αναφορές, λογοπαίγνια και εθνικές καρικατούρες. Οι δημιουργοί δεν ξεχνούν τίποτα, τη Saudade των Πορτογάλων, την λατρεία του μπακαλιάρου, τη δεξιοτεχνία στην κεραμική κ.ά.
Όμως πίσω από τη φαινομενική απλότητα των στερεοτύπων, το χιούμορ των δημιουργών λειτουργεί σε δεύτερο επίπεδο.
Όπως εξηγεί ο ειδικός μελετητής Νικολά Ρουβιέρ, η υπερβολή στην απεικόνιση των εθνικών χαρακτηριστικών είναι τόσο σκόπιμη και έντονη, που καταλήγει να απογυμνώνει την προκατάληψη και να τη μετατρέπει σε καθαρό κωμικό μοτίβο. Έτσι, η σάτιρα του Αστερίξ δεν προσβάλλει τους «άλλους», αλλά παίζει με τον τρόπο που οι Γάλλοι βλέπουν τους γείτονές τους -μια παράδοση που ξεκινά από τον ίδιο τον Γκοσινί, παιδί Πολωνοεβραίων μεταναστών, και τον Ουντερζό, ιταλικής καταγωγής.
Παρά τη νοσταλγική ατμόσφαιρα, ο Fabcaro επιλέγει να επικαιροποιήσει ορισμένα στοιχεία που σήμερα θεωρούνται προβληματικά. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Μπάμπα, ο μαύρος ναύτης των πειρατών που επί δεκαετίες παρουσιαζόταν με στερεοτυπικά χαρακτηριστικά - μεγάλα χείλη, παραμορφωμένη προφορά. Ο σεναριογράφος εξηγεί ότι «η κοινωνία εξελίσσεται», οπότε υπάρχουν αλλαγές για προσαρμογή στα σημερινά κοινωνικοπολιτικά δεδομένα.
Με το «Αστερίξ στη Λουζιτανία», οι Fabcaro και Conrad αποδεικνύουν πως η μαγική συνταγή των Γαλατών παραμένει ισχυρή. Μέσα από το χιούμορ, την ειρωνεία και τη ζεστασιά των χαρακτήρων, η σειρά εξακολουθεί να σχολιάζει τον κόσμο με τρόπο απλό και απολαυστικό.