Νέες ταινίες: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Μικ Τζάγκερ και ωραίες επανεκδόσεις [κριτική & τρέιλερ] - iefimerida.gr

Νέες ταινίες: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Μικ Τζάγκερ και ωραίες επανεκδόσεις [κριτική & τρέιλερ]

δυο παιζουν σκακι
Ρουά Ματ (Fahim)
NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες η βιογραφία του παράνομου Νέντ Κέλι, που αποτελεί θρύλο για την Αυστραλία, ξεχωρίζει.

Ο «Διαρρήκτης υψηλής τέχνης» έχει κάτι από χιτσκοκικό μυστήριο, η «Έκλειψη» του Αντονιόνι παραμένει πάντα μια κλασική επιλογή, ενώ οι λάτρεις του Ηρακλή Πουαρό και της Άγκαθα Κρίστι μπορούν να θυμηθούν το «Έγκλημα κάτω από τον ήλιο» με τον μοναδικό Πίτερ Ουστίνοφ.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
αντρας σημαια
Νεντ Κέλι: Ο Νο. 1 Καταζητούμενος (True History of the Kelly Gang)

Νεντ Κέλι: Ο Νο. 1 Καταζητούμενος (True History of the Kelly Gang)

Σκηνοθεσία:Τζάστιν Κέρζελ
Παίζουν: Τζορτζ ΜακΚέι, Έσι Ντέιβις, Νίκολας Χουλτ, Ορλάντο Σρεντ, Τσάρλι Χάναμ, Ράσελ Κρόου

Περίληψη: Η ιστορία του θρυλικού Νέντ Κέλι και της παράνομης συμμορίας του στην ενδοχώρα της Αυστραλίας, καθώς διαφεύγουν από τις Αρχές τη δεκαετία του 1870.
Ο Τζάστιν Κέρζελ («Μάκβεθ», «Assassin’s Creed»,) μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη μια βίαιη σελίδα της αυστραλιανής Ιστορίας ως ένα νεο-γουέστερν με ψυχολογικές προεκτάσεις, που παλιότερα είχε σκηνοθετήσει κι ο Γκέγκορ Τζόρνταν με πρωταγωνιστή τότε τον Χιθ Λέτζερ.
Στις άγριες ερημιές της αποικιακής Αυστραλίας, όπου οι Εγγλέζοι διοικούν με σκληρότητα και βία, ο Νεντ Κέλι ανακαλύπτει ότι κατάγεται από μια γενιά Ιρλανδών ανταρτών - μια ασυμβίβαστη στρατιά ληστών που έμειναν στην Ιστορία για τον τρόμο που σκόρπιζαν και για τα φορέματα που φορούσαν.
Μεγαλωμένος από τον διαβόητο παράνομο Χάρι Πάουερ και εξαγριωμένος από την άδικη σύλληψη της μητέρας του, ο Κέλι στρατολογεί μια άγρια ομάδα μαχητών και σχεδιάζει μια από τις πιο τολμηρές, αναρχικές επιθέσεις που η χώρα έχει δει ποτέ.
Βασισμένος στο μυθιστόρημα του διπλά βραβευμένου με Μπούκερ Πίτερ Κάρεϊ που έχει προσθέσει αρκετά μυθιστορηματικά στοιχεία, ο Κέρζελ επιλέγει να ξαναπεί την ιστορία μιας εμβληματικής μορφής της χώρας του, του Νεντ Κέλι που άλλοι τον θεωρούσαν προστάτη των αδύναμων και άλλοι έναν στυγνό δολοφόνο- επιμένοντας κυρίως όχι τόσο στην δράση του αλλά περισσότερο στο πώς μεγάλωσε, το τοξικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γαλουχήθηκε και την ιδιαίτερη - οιδιπόδεια θα έλεγε κανείς- σχέση με τη μητέρα του. Έτσι από τη μία παρουσιάζει μεν την ηρωική πλευρά του Κέλι, σχολιάζοντας το θέμα της αποικιοκρατίας, από την άλλη όμως επιμένει στην ψυχαναλυτική διάσταση των κινήτρων και των πράξεών του.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επιλέγοντας μια σκοτεινή φωτογραφία και με ροκ κινηματογράφηση, φτιάχνει ένα ελισαβετιανής λογικής δράμα, με σύγχρονα στοιχεία, που φέρνει το πολιτικό και το προσωπικό του Κέλι σε αντιδιαστολή, για να αποδείξει τελικά πως αυτές οι δυο παράμετροι είναι εξίσου σημαντικές στη διαμόρφωση μιας προσωπικότητας όσο κι ενός πολίτη.
Ο Τζορτζ ΜακΚέι προβάλει τις πιο ευάλωτες πλευρές του Κέλι, η Έσι Ντέιβις ερμηνεύει με σκληρότητα, απόγνωση κι ερωτισμό τον κομβικό ρόλο της μητέρας του, ενώ ο Ράσελ Κρόου κάνει μια εντυπωσιακή εμφάνιση μετά από μια σειρά αποτυχημένων ταινιών, υποδυόμενος τον μέντορα του κεντρικού πρωταγωνιστή.

ταινια
Διαρρήκτης Υψηλής Τέχνης (The Burnt Orange Heresy)

Διαρρήκτης Υψηλής Τέχνης (The Burnt Orange Heresy)

Σκηνοθεσία: Τζουζέπε Καποτόντι
Παίζουν: Κλες Μπανκ, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Μικ Τζάγκερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περίληψη: O Τζέιμς, ένας κριτικός τέχνης, και η Μπερενίς, μια γοητευτική Αμερικανίδα που ταξιδεύει στην Ευρώπη, φτάνουν στη λίμνη Κόμο για να συναντήσουν τον εκκεντρικό συλλέκτη Τζόσεφ Κάσιντι, ο οποίος θα τους αποκαλύψει πως φιλοξένει τον θρυλικό ζωγράφο Τζερόμ Ντέμπνι και θα τους αναθέσει μια όχι και τόσο εύκολη αποστολή.
Ο Τζουζέπε Καποτόντι υπογράφει ένα στιλάτο νεο-νουάρ θρίλερ, που ενώ ξεκινάει με καλές προδιαγραφές, καταλήγει σ’ ένα αψυχολόγητο πανδαιμόνιο.
Ο Τζέιμς, ένας γοητευτικός κριτικός τέχνης, που κατά βάθος θα ήθελε να είναι ζωγράφος, γνωρίζει καλά πώς να εντυπωσιάζει το ακροατήριο στις διαλέξεις του. Όταν η Βερενίς, μια Αμερικανίδα που ταξιδεύει στην Ευρώπη, μπλέκει στα δίχτυα του, οι δυο τους θα καταλήξουν σε μια πολυτελή βίλα στη λίμνη Κόμο, του Τζόσεφ Κάσιντι, ενός εκκεντρικού συλλέκτη έργων τέχνης.
Εκείνος τους ενημερώνει πως φιλοξενεί τον διάσημο και μυστηριώδη ζωγράφο Τζερόμ Ντέμπνι , έναν θρύλο των εικαστικών που εδώ και χρόνια ζει απομονωμένος από τον κόσμο και προτείνει στον Τζέιμς να του κανονίσει μια συνέντευξη, υπό τον όρο να τον βοηθήσει να αποκτήσει έναν πίνακά του, κλέβοντάς τον φυσικά.

Ο Τζέιμς κινούμενος από τη φιλοδοξία του, θέτει σε κίνηση ένα μακιαβελικό σχέδιο, όμως η Μπερενίς δεν είναι πρόθυμη να τον βοηθήσει.
Βασισμένος στο μυθιστόρημα του Τσαρλς Γουίλφορντ και έχοντας στο πλευρό του ένα δυνατό καστ- θα δείτε μάλιστα και τον Μικ Τζάγκερ, που πρόσφατα έβγαλε και νέο τραγούδι, στον πρώτο του μη cameo κινηματογραφικό ρόλο-ο έμπειρος στην τηλεόραση Καποτόντι, ενώ καταρχάς εμπνέεται από τον Χίτσκοκ και δημιουργεί ατμόσφαιρα μυστηρίου, σταδιακά αφήνεται στη γοητεία του ιταλικού Βορρά και στην προσωπικότητα των ηθοποιών του, αγνοώντας τις τρικλοποδιές του σεναρίου.
Έτσι οι χαρακτήρες μένουν μετέωροι, χωρίς ποτέ να διευκρινίζονται ή έστω να υπονοούνται τα κίνητρα των πράξεών τους, οι συνεχείς ανατροπές πολλές φορές συμβαίνουν αψυχολόγητα και χωρίς καμία συνέπεια,- λογική ή συναισθηματική-, ενώ οι συζητήσεις περί τέχνης είναι περισσότερο φιλολογικές από όσο αντέχει η σκηνοθεσία, και έτσι τελικά το σασπένς βυθίζεται στη λίμνη του Κόμο, μαζί με το ενδιαφέρον μας.
Ο Κλες Μπανκς που γνωρίσαμε από το «Τετράγωνο» είναι απολαυστικός στον ρόλο του Τζέιμς και μαζί με τον all time classic Ντόναλντ Σάδερλαντ κάνουν ό,τι μπορούν για να δημιουργήσουν ένα δραματουργικό μπρα ντε φερ, ενώ η ταλαντούχα Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι («Vita and Virginia») σ' έναν ρόλο αστήρικτο από το σενάριο, μέσα από τις σιωπές της προσπαθεί να δώσει στην ηρωίδα της υπόσταση.

αφισα
Ρουά Ματ (Fahim)

Ρουά Ματ (Fahim)

Σκηνοθεσία: Πιερ Φρανσουά Μαρτέν-Λαβάλ
Παίζουν: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ασάντ Αχμέντ, Μιζανούρ Ραχαμάν, Ιζαμπέλ Ναντί

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περίληψη: Ο οχτάχρονος χαρισματικός σκακιστής Φαχίμ αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του, το Μπαγκλαντές, για να φτάσει κατατρεγμένος μαζί με τον πατέρα του στο Παρίσι. Η αίτησή τους για άσυλο απορρίπτεται, και ως λαθρομετανάστες πια, καταλήγουν άστεγοι και απελπισμένοι. Η τύχη τους χαμογελά, όταν ο Φαχίμ γνωρίζει τον Σιλβάν , έναν κορυφαίο προπονητή σκακιού, που τον εκπαιδεύει και του δίνει σκοπό στη ζωή.

Ο Πιερ Φρανσουά Μαρτέν-Λαβάλ («Γκαστόν, ο Γκαφατζής») αφηγείται την αληθινή ιστορία του σκακιστή Φαχίμ Μοχάμαντ , που σήμερα πλέον στα 19 του ζει στη Γαλλία, χωρίς υπηκοότητα, ωραιοποιώντας στο έπακρο το μεταναστευτικό ζήτημα.
Η ιστορία του μικρού Φαχίμ ξεκινάει από το Μπαγκλαντές. Σε ηλικία οκτώ χρόνων αναγκάζεται μαζί με τον πατέρα του να εγκαταλείψει τη χώρα και την μητέρα του λόγω των πολιτικών συνθηκών. Ο Φαχίμ όμως έχει ένα μεγάλο ταλέντο στο σκάκι κι έτσι όταν πατέρας και γιος βρεθούν στο Παρίσι, θα αναζητήσουν την ομοσπονδία που προπονεί παιδιά για τα μεγάλα τουρνουά. Εκεί ο Φαχίμ θα γνωρίσει τον Σιλβάν, έναν βετεράνο σκακιστή και προπονητή, που θα του μάθει τα μυστικά της σκακιέρας, ενώ ο πατέρας του παλεύει με το καυτό ζήτημα των «χαρτιών ».

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Βασισμένος στα απομνημονεύματα του ίδιο του Μοχάμαντ με τίτλο «Un roi clandestin», ο Μαρτέν-Λαβάλ περιγράφει την διαδρομή ενός μικρού μετανάστη στην δυτική Ευρώπη, χωρίς όμως να αναδεικνύει το Γολγοθά όλων αυτών των ανθρώπων που άφησαν πίσω τους την πατρίδα τους και βρέθηκαν χωρίς, οι ίδιοι να το επιδιώκουν ,παράνομοι σε κράτη αφιλόξενα. Αντίθετα ο Γάλλος δημιουργός χαρίζεται στους συμπατριώτες του, περιγράφοντας μια ειδυλλιακή σχεδόν κατάσταση για τους μετανάστες, που έχουν την αμέριστη συμπαράσταση και αγάπη των Γάλλων πολιτών , αλλά και των πολιτικών.

Δεν παραλείπει μάλιστα να φορτώνει την ταινία του με μελοδραματικά κλισέ, ενώ τη μαγεία που έχει μια σκακιστική παρτίδα δεν καταφέρνει να την αποτυπώσει, παρά τα δεκάδες του πλάνα που δείχνουν το μικρό Φαχίμ να εξουδετερώνει τους αντιπάλους του. Άτολμα και άνευρα λοιπόν προσεγγίζει μια πολυσύνθετη ιστορία, μέσα στην οποία ευτυχώς υπάρχει ο Ζεράρ Ντεπαρτιέ, που με το ερμηνευτικό του βάθος καταφέρνει να βάλει μια πιο συναισθηματική πινελιά, δημιουργώντας μια πατρική σχέση με τον μικρό συμπρωταγωνιστή του.

αφισα
Γυναικεία Υπόθεση (Military Wives)

Γυναικεία Υπόθεση (Military Wives)

Σκηνοθεσία: Πίτερ Κατανέο
Παίζουν: Κριστίν Σκοτ Τόμας, Σάρον Χόργκαν, Έμα Λόουντς, Γκάμπι Φρεντς, Λάρα Ρόσι, Εϊμι Τζέιμς Κέλι, Γκρεγκ Γουάιζ, Λάουρα Τσέκλι, Λάουρα Ελφινστόουν

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περίληψη: Με τους συντρόφους τους να υπηρετούν στο Αφγανιστάν, μια παρέα γυναικών δημιουργούν μια χορωδία και ξαφνικά βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Μετά από τους « Άνδρες με τα όλα τους» ο Πίτερ Κατανέο επιστρέφει με μια δραμεντί, όπου μια γυναικεία χορωδία επιβεβαιώνει ότι την Ιστορία την γράφουν οι καλές ομάδες.

Σε μια στρατιωτική βάση στη Μεγάλη Βρετανία, οι γυναίκες των αξιωματικών αποχωρίζονται τους συζύγους του που φεύγουν για τον πόλεμο. Εκείνες μένουν πίσω, τρέμοντας κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνο ή το κουδούνι της εξώπορτας. Η μόνη τους διαφυγή είναι το να μένουν συνεχώς απασχολημένες. Μια εξ αυτών, σύζυγος επιλοχία, έχει αναλάβει να τις οργανώνει. Όταν όμως η γυναίκα ενός ανώτερου αξιωματικού, που προσφάτως μάλιστα έχει χάσει και τον γιο της, αποφασίζει να αναλάβει δράση, η κατάσταση οξύνεται. Οι δυο γυναίκες, εντελώς διαφορετικές ως ιδιοσυγκρασίες- η μία ελεύθερη ,η άλλη συντηρητική και ψηλομύτα- έχουν τελείως διαφορετικά όνειρα για τη γυναικεία χορωδία που προσπαθούν να φτιάξουν. Κλασικά τραγούδια από τη μια και σουξέ της δεκαετίας του ΄80 από την άλλη συγκρούονται, μαζί και οι κυρίες της χορωδίας . Όταν όμως κληθούν να τραγουδήσουν στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, θα καταλάβουν πως αξία έχει τελικά μόνο η ισχύς εν τη ενώσει.

Ευτυχώς η ταινία είναι αγγλικής κι όχι αμερικανικής παραγωγής, οπότε οι εθνικοπατριωτικές κορώνες περί των ηρώων στρατιωτικών αποφεύγονται , κι ενώ το θέμα του πολέμου μένει κάπως εκτός της ατζέντας, βλέπουμε τις οδυνηρές συνέπειες που έχει τελικά για όσους μένουν πίσω. Από εκεί και πέρα, ο Κατανέο, ακολουθεί τη συνταγή του « Άνδρες έτοιμοι για όλα», με λιγότερο καυστικό χιούμορ και αιχμηρά κοινωνικά σχόλια αυτή τη φορά. Αφηγείται στρωτά μια αναμενόμενη ιστορία, που δεν ξαφνιάζει όμως κάνει τις δυο περίπου ώρες στο σινεμά να περάσουν σαν νερό.
Οι γυναικείοι χαρακτήρες αν και αρκετά μονόπλευροι, καταφέρνουν να γίνουν συμπαθείς, η μουσική λειτουργεί λυτρωτικά τόσο για τις κυρίες των στρατιωτικών όσο και για τους θεατές, οπότε τελικά το σύνολο λειτουργεί ως μια feelgood ταινία, αν δεν έχετε παραπάνω απαιτήσεις.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ταινια
Πουλιά στον Αέρα (Le Dindon)

Πουλιά στον Αέρα (Le Dindon)

Σκηνοθεσία: Zαλίλ Λεσπέρ
Παίζουν: Ντάνι Μπουν, Γκιγιόμ Γκαλιέν, Αλίς Πολ, Αμέν Σιλά, Λορ Καλαμί, Καμίγ Λελούς

Περίληψη: Δύο παντρεμένοι φίλοι συνειδητοποιούν πως έχουν μπλέξει για τα καλά, όταν μαθαίνουν πως ο ένας επιχειρεί να αποπλανήσει τη σύζυγο του άλλου, ενώ ο δεύτερος πρέπει να αντιμετωπίσει μια παλιά του « αμαρτία». Αγνοούν όμως πως οι γυναίκες τους έχουν τα δικά τους κρυφά σχέδια , ώστε να τους τιμωρήσουν και να τους δώσουν ένα καλό μάθημα για τις απιστίες τους.
Μια θρυλική φάρσα του Ζωρζ Φεϊντό μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη, αποδεικνύοντας πώς ένα ερωτικό τρίγωνο μπορεί να καταλήξει σε… πεντάγωνο.
Στην αιώνια ρομαντική Πόλη του Φωτός, ο κατεργάρης κύριος Ποντινιάκ ερωτεύεται μια όμορφη νεαρή γυναίκα. Αυτό που δεν είχε προβλέψει είναι το ότι η γυναίκα αυτή δεν είναι άλλη από τη Βικτουάρ, δηλαδή τη σύζυγο του στενού του φίλου, Βατλέν. Και παρόλο που ο άπιστος Βατλέν δεν φαίνεται να ενοχλείται, η Βικτουάρ αποδεικνύεται δύσκολη περίπτωση. Κι όλα αυτά πριν μπουν στο παιχνίδι ο Ρεντιόπ, επίσης ερωτευμένος με τη Βικτουάρ, και η Σούζι, μια Αμερικανή παλιά σύντροφος του Βατλέν, που έχει επιστρέψει έτοιμη για όλα.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Ζαλίλ Λεσπέρ («Ιβ Σεν Λοράν») μεταφέρει στη δεκαετία του ’60 το θεατρικό έργο του Φεϊντό σε μια άνευρη κινηματογραφική μεταφορά που του στερεί τους χυμούς του και τη σπιρτάδα του. Προφανώς επιλέγει τη συγκεκριμένη περίοδο ως σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης αλλά και γιατί του δίνει την ευκαιρία να ακολουθήσει το ύφος της nouvelle vague. Και ναι μεν από στιλιστικής άποψης τα καταφέρνει, οπότε πράγματι η ταινία του έχει μια χαριτωμένη ρετρό ατμόσφαιρα, όμως αδυνατεί σκηνοθετικά να βγάλει από το κείμενο του Φεϊντό τη ζωντάνια που έχει στα θεατρικά του ανεβάσματα.
Το αποτέλεσμα είναι πως το χιούμορ του Γάλλου μετρ της κωμωδίας εξαφανίζεται παντελώς, τα γκανγκ δεν λειτουργούν και η όλη πλοκή τελικά γίνεται μια φλύαρη και αδιάφορη σεξοκωμωδία, στην οποία οι ηθοποιοί προσπαθούν επί ματαίω να περισώσουν τη φινέτσα του πρωτότυπου κειμένου.

Επανεκδόσεις:

ταινια
Μετά Τα Μεσάνυχτα (Don’t Look Now)

Μετά Τα Μεσάνυχτα (Don’t Look Now)

Σκηνοθεσία: Νίκολας Ρεγκ
Παίζουν: Τζούλι Κρίστι, Ντόναλντ Σάδερλαντ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περίληψη: Η μικρή κόρη του αρχιτέκτονα Μπάξτερ πνίγεται, παίζοντας στη λίμνη κοντά στο σπίτι τους, χωρίς αυτός ή η γυναίκα του να μπορέσουν να τη σώσουν. Πολύ αργότερα, όταν ο Μπάξτερ βρίσκεται για δουλειά στην Βενετία, η γυναίκα του γνωρίζεται με μία τυφλή Αγγλίδα μέντιουμ, που την ενημερώνει ότι το νεκρό της κοριτσάκι την προειδοποίησε για έναν θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει ο Μπάξτερ στη Βενετία. Πράγματι, εκείνος έχει ένα σχεδόν θανατηφόρο ατύχημα στην εκκλησία, που αναστηλώνει…
To κλασικό ψυχολογικό θρίλερ του Νίκολας Ρεγκ, βασισμένο στην ομότιτλη ιστορία της Δάφνης Ντε Μοριέ έρχεται στα θερινά με πλήρως αποκατεστημένες ψηφιακές κόπιες.

Η Τζούλι Κρίστι και ο Ντόναλντ Σάδερλαντ υποδύονται ένα παντρεμένο ζευγάρι, που ταξιδεύει στη Βενετία μετά από τον τυχαίο θάνατο της κόρης τους, αφότου ο σύζυγος δέχεται μια πρόταση για να αποκαταστήσει μια εκκλησία. Εκεί συναντούν δύο αδελφές, η μία εκ των οποίων ισχυρίζεται ότι είναι μελλοντολόγος και τους πείθει ότι η κόρη τους προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί τους για να προειδοποιήσει για έναν επικείμενο κίνδυνο. Αρχικά, ο σύζυγος αγνοεί τους ισχυρισμούς της, αλλά στη συνέχεια αρχίζουν να συμβαίνουν μυστήρια γεγονότα.
Ο Ρεγκ αν και ακολουθεί τον δρόμο ενός κλασικού θρίλερ, εστιάζει περισσότερο στην ψυχολογία του πόνου και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει σε μια σχέση ο θάνατος ενός παιδιού. Ο τρόπος που απεικονίζει τη θλίψη έχει αναγνωρισθεί ως ασυνήθιστα ισχυρός. Γι’ αυτό και θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του είδους της, με μεγάλες καινοτομίες στο μοντάζ και το αφηγηματικό της ύφος, γι’ αυτό και συμπεριλαμβάνεται στις 10 καλύτερες βρετανικές ταινίες του 20ου αιώνα. Το ιμπρεσιονιστικό και συμβολιστικό στυλ της την κατατάσσει ανάμεσα στους σταθμούς του παγκόσμιου κινηματογράφου, ενώ η κλασική πλέον σεξουαλική σκηνή που περιλαμβάνει, στην εποχή της θεωρήθηκε ιδιαίτερα τολμηρή με αποτέλεσμα σε πολλές χώρες να λογοκριθεί.

αφισα
Η έκλειψη ( L'Eclisse)
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η έκλειψη ( L'Eclisse)

Σκηνοθεσία: Μικελάντζελο Αντονιόνι
Παίζουν: Αλέν Ντελόν, Λίλα Μπρινιόνε, Μόνικα Βίτι, Φρανσίσκο Ραμπάλ

Περίληψη: Μια νέα όμορφη γυναίκα συναντά έναν πολύ ζωντανό, επίσης νεαρό, άνδρα και τον ερωτεύεται. Όμως η σχέση τους είναι καταδικασμένη να αποτύχει εξαιτίας της φύσης τους.
Το τελευταίο μέρος της τριλογίας της αλλοτρίωσης («Περιπέτεια», «Νύχτα») και μία από τις πιο ώριμες ταινίες του Αντονιόνι, που απέσπασε Ειδικό βραβείο Φεστιβάλ Καννών, επιστρέφει με νέες κόπιες.
Η Βιτόρια χωρίζει με τον μεγαλύτερό της εραστή Ρικάρντο, περιπλανιέται στις αίθουσες του χρηματιστηρίου όπου η μητέρα της χάνει ένα τεράστιο ποσό, κι έχει μια εφήμερη και χωρίς πάθος σχέση με έναν νεαρό χρηματιστή. Κανείς όμως από τους δυο τους δεν μοιάζει ικανός να εκφράσει ειλικρινή συναισθήματα.
Εστιάζοντας στις ασήμαντες χειρονομίες, στα ανέκφραστα πρόσωπα, στις γεμάτες σιωπές, στους νεκρούς χρόνους και στους άδειους χώρους μιας «αδιάφορης» και «αποστασιοποιημένης» πόλης- στοιχεία που αναδεικνύουν το ψυχικό κενό, την εσωτερική απάθεια και την υπαρξιακή αδράνεια- ο Αντονιόνι καταγράφει τελικά την έκλειψη των ίδιων των συναισθημάτων της κεντρικής ηρωίδας και τη μοναχική πορεία του ανθρώπου στη ζωή.

αφισα
Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα (A fish called Wanda)
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα (A fish called Wanda)

Σκηνοθεσία: Τσαρλς Κράιτον
Παίζουν: Τζον Κλιζ, Τζέιμι Λι Κέρτις, Κέβιν Κλάιν και Μάικλ Πάλιν

Περίληψη: Μετά από μία θεαματική ληστεία κοσμημάτων, τα διαφορετικά σχέδια των μελών της συμμορίας για τη μοιρασιά έχουν απρόσμενα αποτελέσματα. Όταν λοιπόν καταδίδουν τον αρχηγό του ς στην αστυνομία, ο κορυφαίος συνήγορος Άρτσι Λιτς (πρόκειται για το πραγματικό όνομα του Κάρι Γκραντ ως μια μικρή σινεφιλική αναφορά!) αναλαμβάνει να τον υπερασπιστεί. Όμως, πριν από τη σύλληψή του, ο αρχηγός είχε προλάβει να κρύψει τα κλοπιμαία. Η ερωμένη του Γουάντα αποφασίζει να γοητεύσει τον Άρτσι με την ελπίδα ότι θα μάθει πού βρίσκονται τα κοσμήματα. Όταν εκείνος την ερωτεύεται διαταράσσεται ανεπανόρθωτα η ήσυχη και συντηρητική ζωή του, ενώ ταυτόχρονα κινδυνεύει και η σωματική του ακεραιότητα, από τον παθολογικά ζηλιάρη και κρυφό εραστή της Γουάντα, Ότο, που έχει επίσης λάβει μέρος στη ληστεία. Μέσα σε όλα αυτά ένα ψάρι με το όνομα Γουάντα και ο φιλόζωος κάτοχός του και πέμπτο μέλος της συμμορίας, Κεν γίνονται το κλειδί της υπόθεσης.

Μια από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, που παρουσιάστηκε και στο φετινό Φεστιβάλ Βερολίνου στο τμήμα Berlinale Classics , προβάλλεται για πρώτη φορά στις αίθουσες ψηφιακά αποκατεστημένη.
Η μεγάλη παράδοση της βρετανικής κωμωδίας και το αναρχικό χιούμορ των Μόντι Πάιθον συναντιούνται σε ένα απολαυστικό κοκτέιλ , όπου μέσα από ένα υποδειγματικά καλοκουρδισμένο σενάριο με εξαιρετικούς διαλόγους, η μία σκηνή ανθολογίας διαδέχεται την άλλη σε ένα ξεκαρδιστικό αποτέλεσμα υπόδειγμα ρυθμού (άλλωστε ο Κράιτον ξεκίνησε την καριέρα του ως μοντέρ), κινηματογραφικής γραφής και κωμικών ερμηνειών.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περνώντας με άνεση από την ολομέτωπη επίθεση ενάντια στο βρετανικό καθωσπρεπισμό, την οικογενειακή ανία και τα καταπιεσμένα πάθη, στα πανέξυπνα σχόλια για την αιώνια σχέση αγάπης και μίσους Βρετανίας-Αμερικής, και από την αγνή ζωοφιλία που μετατρέπεται σε κωμική Σισύφεια τραγωδία και τα επιμελώς ριγμένα τσιτάτα του Νίτσε, στην ανθολόγηση των heist movies και τις κομψές αναφορές στις κωμωδίες των Ealing Studios, αυτό το ενάντια σε κάθε πολιτική ορθότητα κωμικό κομψοτέχνημα διαχειρίζεται ζογκλερικά ένα πολύπλοκο sui generis κωμικό σύμπαν, παραμένοντας μέχρι σήμερα μια πραγματική κινηματογραφική απόλαυση.
Η παραγωγή του 1988 αποτέλεσε εμπορική επιτυχία διεθνώς, ενώ κατάφερε να κάνει την έκπληξη για το είδος της , φτάνοντας όχι μόνο μέχρι τα BAFTA και τις Χρυσές Σφαίρες, αλλά ως τα Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας καθώς ήταν υποψήφια για Όσκαρ Σεναρίου και Σκηνοθεσίας, ενώ ο Κέβιν Κλάιν, ανεπανάληπτος στον ρόλο του δολοφόνου με πάθος για τον Νίτσε, κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.

αφισα
Έγκλημα κάτω από τον ήλιο ( Evil under the sun)

Έγκλημα κάτω από τον ήλιο ( Evil under the sun)

Σκηνοθεσία: Γκάι Χάμιλτον
Παίζουν: Πίτερ Ουστίνοφ, Νίκολας Κλέι, Τζέιμς Μέισον, Τζέιν Μπίρκιν, Μάγκι Σμιθ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περίληψη: Από ό,τι φαίνεται, δεν είναι γραφτό για τον Πουαρό να κάνει διακοπές στο όμορφο θέρετρο του Ντέβον, αφού και πάλι πρέπει να εξιχνιάσει έναν φόνο. Από την πρώτη στιγμή ο διάσημος ντετέκτιβ είχε παρατηρήσει πως η προκλητική συμπεριφορά της Αρλίνα ξεσήκωνε τον αντρικό πληθυσμό του ξενοδοχείου. Αλλά μήπως αυτό που μοιάζει με «έγκλημα πάθους» είναι στην πραγματικότητα ένας ειδεχθής και καλά μελετημένος φόνος;
Ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ, Πίτερ Ουστίνοφ, στον ρόλο του Βέλγου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό αναλαμβάνει να λύσει ακόμα ένα μυστήριο της Άγκαθα Κρίστι.
Ποιος στραγγάλισε τη νεαρή κακομαθημένη σούπερ σταρ του Μπρόντγουεϊ, Αρλίνα, ενώ έκανε ηλιοθεραπεία σ’ ένα απομονωμένο νησί της Μεσογείου; Όλοι οι ύποπτοι έχουν πολύ καλούς λόγους να επιθυμούν τον θάνατό της, έχουν όμως και εξίσου ισχυρά άλλοθι. Για πρώτη φορά, ο διάσημος Βέλγος ντετέκτιβ φαίνεται να αδυνατεί να εξιχνιάσει το έγκλημα…

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ