Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος «αποχαιρετά» με σεβασμό και βαθιά συγκίνηση τον Διονύση Σαββόπουλο.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν ένας εμβληματικός δημιουργός, ένας ανήσυχος πνευματικός άνθρωπος, ένας αυθεντικός εκφραστής της σύγχρονης ελληνικής ψυχής.
Σαββόπουλος, ο αφηγητής εποχών, κοινωνικών ιδεών και συναισθημάτων
Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από τραγουδοποιός. Υπήρξε αφηγητής εποχών, κοινωνικών ιδεών και συναισθημάτων, συνομιλητής με την Ιστορία, την Ποίηση και τον Άνθρωπο. Μέσα από τη μουσική, τους στίχους, την πολιτισμική του παρουσία και τη βαθιά του καλλιτεχνική παιδεία, διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο ιδίωμα που γεφύρωσε το παρελθόν με το παρόν, την τέχνη με την κοινωνία, το λαϊκό με το λόγιο.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκηστις 2 Δεκεμβρίου 1944. Το 1963 μετακόμισε στην Αθήνα και εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι. Είχε συνδυάσει τη μουσική Αμερικανών μουσικών όπως του Μπομπ Ντίλαν και του Φρανκ Ζάπα με τη μακεδονική λαϊκή μουσική και πολιτικά διεισδυτικούς στίχους.
Άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1964 και ήταν πολιτικά ενεργός σε όλη τη σταδιοδρομία του στη μουσική, με εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο. Κατά τη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967.
Η δισκογραφία του Διονύση Σαββόπουλου περιλαμβάνει πλήθος προσωπικών και ζωντανά ηχογραφημένων άλμπουμ, καθώς και συμμετοχές σε συλλογικές δουλειές.
Έγραψε τραγούδια με πολιτικό, ρομαντικό, αλλά και σκωπτικό περιεχόμενο. Το 1986-1987 παρουσίασε τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι». Τα περισσότερα τραγούδια του ήταν γραμμένα από τον ίδιο, σε στίχους και μουσική. Το Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορά του στις 24 Νοεμβρίου 2017.
O Σαββόπουλος στο θέατρο
Η παρουσία του στον χώρο του θεάτρου, υπήρξε για εμάς τιμή και προνόμιο. Με την ευγένεια, το πνεύμα και την ανεξάντλητη δημιουργικότητά του, ενέπνευσε γενιές καλλιτεχνών και θεατών, ανανεώνοντας διαρκώς τη σχέση του κοινού με το ελληνικό πολιτιστικό γίγνεσθαι. Το αποτύπωμά του είναι ανεξίτηλο. Ο λόγος του, η μουσική του, η στάση ζωής του θα εξακολουθήσουν να αποτελούν σημείο αναφοράς για όσους αναζητούν την αλήθεια, την ευαισθησία και την ελευθερία στην έκφραση.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στους συνεργάτες του, και σε όλους όσοι τον αγάπησαν και επηρεάστηκαν από το έργο του. Η απουσία του είναι μεγάλη. Αλλά η παρακαταθήκη που μας αφήνει είναι διαχρονική και αμετάκλητη.
Συνεργασίες με το Κ.Θ.Β.Ε.
«Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου. Σκηνοθεσία: Ελένη Τριανταφυλλάκη (1998)
«Λίγο απ΄ όλα» του Αντώνη Μόλλα. Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης (2002)
Το ΚΘΒΕ φιλοξένησε ως μετάκληση το Θέατρο Σφενδόνη Άννα Κοκκίνου και η παραπάνω παράσταση παρουσιάστηκε στο Θέατρο της Μονής Λαζαριστών
«Ας κρατήσουν οι χοροί…» Γιατί ο Διονύσης Σαββόπουλος συνεχίζει να «χορεύει» μέσα μας.
Καλό σου ταξίδι Διονύση Σαββόπουλε… Το θέατρο θα είναι πάντα πιο φωτεινό, γιατί κάποτε πέρασες από εδώ.