«Χαμένη κόρη»: Τελικά αξίζει να δει κανείς τη νέα ταινία με την Ολίβια Κόλμαν που γυρίστηκε στις Σπέτσες; - iefimerida.gr

«Χαμένη κόρη»: Τελικά αξίζει να δει κανείς τη νέα ταινία με την Ολίβια Κόλμαν που γυρίστηκε στις Σπέτσες;

ολιβια κολμαν ξαπλωστρα
Χαμένη κόρη (The Lost Daughter) με την Ολίβια Κόλμαν

Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας η Μάγκι Τζίλενχαλ και η Ολίβια Κόλμαν συναντούν τη «Χαμένη κόρη» της Έλενας Φεράντε στις Σπέτσες.

Ο Νάνι Μορέτι επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με τα «Τρία Πατώματα» κι ένα πολιτικό θρίλερ από την Ισπανία, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, με την υπογραφή της Ισιάρ Μπολέιν προτάσσει την ιδέα της συμφιλίωσης και της συγχώρεσης.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας

Χαμένη κόρη (The Lost Daughter)

Σκηνοθεσία: Μάγκι Τζίλενχαλ
Παίζουν: Ολίβια Κόλμαν, Ντακότα Τζόνσον, Τζέσι Μπάκλεϊ, Εντ Χάρις, Πίτερ Σάρσγκααρντ

Περίληψη: Η Λήδα απολαμβάνει τις μοναχικές της διακοπές στις Σπέτσες, όταν αρχίζει να παρακολουθεί μια νέα μητέρα και την κόρη της, που παραθερίζουν στην ίδια παραλία. Η ιδιαίτερη και έντονη σχέση τους ξυπνάει στη Λήδα αναμνήσεις και μπερδεμένα συναισθήματα τρόμου, όταν ένα σοκαριστικό γεγονός την αναγκάζει να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο τις αντισυμβατικές επιλογές, που έκανε η ίδια νεότερη, και κυρίως τις συνέπειες αυτών των επιλογών.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Μάγκι Τζίλενχαλ, που βραβεύτηκε για το σενάριό του στο Φεστιβάλ Βενετίας και κέρδισε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ (σεναρίου και γυναικείων ερμηνειών).

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Λήδα, μια Αγγλίδα πανεπιστημιακός, απολαμβάνει τις ειδυλλιακές διακοπές και την ησυχία της στις Σπέτσες. Δεν δείχνει πρόθυμη να κοινωνικοποιηθεί, ούτε να μοιραστεί τις σκέψεις της με κανέναν. Ξαφνικά όμως το σημείο που έχει επιλέξει για το μπάνιο της κατακλύζεται από μια θορυβώδη παρέα Ελληνοαμερικανών. Ανάμεσά τους, μια νεαρή μητέρα με την κόρη της, που τραβούν το ενδιαφέρον της και τις παρατηρεί. Όταν μια μέρα η μικρή εξαφανίζεται, η Λήδα βοηθάει στην ανεύρεσή της. Κι ενώ το κοριτσάκι επιστρέφει ασφαλές στη μητέρα του, η κούκλα της παραμένει άφαντη, γεγονός που θα δημιουργήσει μια σειρά από απρόβλεπτα γεγονότα.

Η Έλενα Φεράντε, η οποία ζήτησε από την Μάγκι Τζίλενχαλ να σκηνοθετήσει η ίδια την ταινία, είναι από τις σύγχρονες λογοτεχνικές φωνές που καταγράφει τη γυναικεία φύση και ψυχολογία μακριά από κλισέ και ωραιοποιήσεις. Στο συγκεκριμένο της μυθιστόρημα μάλιστα καταπιάνεται με τη μητρότητα, θίγοντας πλευρές που δεν είναι αποδέκτες ακόμα και σήμερα από την κοινωνία. Η Λήδα λοιπόν είναι μια γυναίκα, που δεν ήταν κατάλληλη να γίνει η «ιδανική μητέρα», έμεινε έγκυος πολύ νέα, ενώ είχε ξεκινήσει την πανεπιστημιακή της καριέρα, όποτε πάντα η αγάπη για τα παιδιά της συγκρουόταν με τις δικές της επιθυμίες. Μεσήλικη πλέον, καλείται να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί την αληθινή της φύση, να συγχωρέσει τον εαυτό της, και να προχωρήσει μπροστά.

Την εσωτερική διαδρομή της κεντρικής ηρωίδας, που ερμηνεύει υποδειγματικά η Ολίβια Κόλμαν, επιχειρεί να καταγράψει η Τζίλενχαλ, επιστρατεύοντας την τεχνική του φλας μπακ (στα κομμάτια του παρελθόντος τον ρόλο της Λήδας αναλαμβάνει η εξίσου καλή Τζέσι Μπάκλεϊ ) για να μας αποκαλύψει μια δύσκολη αλήθεια: πως η μητρότητα δεν επιφυλάσσει πάντα την ολοκλήρωση, ούτε την ευτυχία. Έτσι παραδίδει ένα χαμηλότονο ψυχολογικό θρίλερ, μεταφερμένο λόγω κορωνοϊού από τον Ιταλικό Νότο στις Σπέτσες, γεμάτο αλληγορίες και συμβολισμούς -τα φρούτα που σαπίζουν, η κούκλα από το κεφάλι της οποίας βγαίνει λάσπη εικονοποιούν το βασικό διανόημα της Φεράντε- με κεντρικό άξονα μια γυναίκα που αναζητάει μια θέση σε μια παραλία, ή στον κόσμο.

Η υπαινικτική κινηματογράφηση της Τζίλενχαλ και η ευαίσθητη ματιά της, αν και δεν αρκούν πάντα για να δυναμιτίσουν μια ιστορία χωρίς ουσιαστική πλοκή, τελικά αποτυπώνουν τα σκοτεινά σημεία της Φεράντε, χωρίς να διεκδικούν εύκολες απαντήσεις.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τα Τρία Πατώματα (Tre Piani/Three Floors)

Σκηνοθεσία: Νάνι Μορέτι
Παίζουν: Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Μαργκερίτα Μπάι, Αλμπα Ρορβάκερ, Αντριάνο Τζιανίνι

Περίληψη: Τρεις οικογένειες ζουν στους τρεις ορόφους του ίδιου κτιρίου σε μία πολυτελή συνοικία της Ρώμης. Μέσα σε μία δεκαετία, η ζωή φέρνει τους πρωταγωνιστές αντιμέτωπους με συγκρούσεις που επηρεάζουν τις σχέσεις μεταξύ αδελφών, γονιών, παιδιών και συζύγων.

Ο Νάνι Μορέτι διασκευάζει το ομότιτλο μυθιστόρημα του Ισραηλινού Έσκολ Νέβο, μεταφέροντας την ιστορία από το Τελ Αβίβ στη Ρώμη.
Τρεις διαφορετικές οικογένειες ζουν στο ίδιο κτίριο μιας αστικής συνοικίας. Η οικογένεια ενός δικαστή, που έρχεται αντιμέτωπη με ένα εγκληματικό ατύχημα, η οικογένεια ενός στοργικού πατέρα που θεωρεί πως η κόρη του έχει παρενοχληθεί σεξουαλικά από έναν ηλικιωμένο γείτονα, και ένα νεαρό ζευγάρι που φτιάχνει τη ζωή του πάνω σε σαθρά θεμέλια, μοιράζονται όχι μόνο την ίδια εξώπορτα, αλλά κοινές αμφιβολίες, ενώ ο χρόνος τρέχει και όλα μοιάζουν να αλλάζουν.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Μορέτι, γνωστός για την ευαίσθητη γουντιαλενική με έναν τρόπο ματιά του, που συνδυάζει τα μεγάλα δράματα με τις όμορφες στιγμές της καθημερινότητας, τις νευρώσεις των σύγχρονων πόλεων και το χιούμορ μιας ανάλαφρης αθωότητας, εδώ για πρώτη φορά καταφεύγει σε μια διασκευή κι όχι σε δικό του σενάριο, γεγονός που τον αποδιοργανώνει. Με μια στυλιζαρισμένη σε σημεία δραματικότητα, επιχειρεί να προσδώσει διάσταση σε χάρτινους χαρακτήρες, που απηχούν λίγο έως πολύ ξεπερασμένες απόψεις και αντιλήψεις, πετυχαίνοντας κάποιες στιγμές μια γνήσια συγκίνηση.

Μπερδεύοντας όμως πολλά ζητήματα -πατριαρχία, γυναικεία χειραφέτηση, συζυγικές σχέσεις, ηθικά διλήμματα σε σχέση με το καλό και το κακό- τελικά δεν καταφέρνει να εστιάσει ούτε και να εμβαθύνει σε κανένα. Το αποτέλεσμα είναι μια αβεβαιότητα, ανάλογη με αυτή που βασανίζει και τους ενοίκους των «τριών πατωμάτων» του και λειτουργεί ως συνδετικός ιστός, που καταλήγει σε μια εύκολη ανακούφιση, κι όχι λύτρωση, η οποία αδικεί τελικά τον ίδιο τον Μορέτι.

Μαϊσάμπελ (Μaixabel)

Σκηνοθεσία: Ισιάρ Μπολέιν
Παίζουν: Μπλάνκα Πορτίγιο, Λουίς Τοσάρ, Μπρούνο Σεβίγια

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περίληψη: Ένας πολιτικός δολοφονείται από τη βάσκικη αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ. Έντεκα χρόνια μετά, η χήρα του επισκέπτεται στη φυλακή έναν από τους αυτουργούς, αναζητώντας τη λύτρωση.
H νέα ταινία τις Ισιάρ Μπολέιν («Ελιά»), που απέσπασε τρία βραβεία Γκόγια και σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία στην Ισπανία.

To 2000 o πολιτικός Χουάν Μαρία Χαουρέγκι, που πρέσβευε τον διάλογο ανάμεσα στους Βάσκους αυτονομιστές και την κυβέρνηση, δολοφονείται από την οργάνωση ΕΤΑ, αφήνοντας χήρα την αγαπημένη του γυναίκα και μια μικρή κόρη. Καθώς τα χρόνια περνούν, κάποιοι από τους καταδικασμένους Βάσκους μαχητές αρχίζουν να αναθεωρούν τη στάση τους στη φυλακή, αποκηρύσσοντας την ένοπλη βία, με αποτέλεσμα να απομονωθούν από τους πρώην συντρόφους τους. Ένας από αυτούς, έχοντας μετανοήσει για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει, ζητά να συναντηθεί με τη χήρα του πολιτικού που ο ίδιος, μαζί με έναν σύντροφό του, σκότωσε πριν από έντεκα χρόνια.

Ενώ η κόρη της αρνείται κατηγορηματικά, προσπαθώντας να αποτρέψει τη μητέρα της από το να συναντήσει τον τρομοκράτη και φονιά του πατέρα της, η Μαϊσάμπελ τελικά δέχεται να δει τον άνθρωπο που της στέρησε τον αγαπημένο της σύντροφο, με τον οποίο ήταν μαζί από τα δεκαέξι της, προσπαθώντας να βρει μια προσωπική δικαίωση.

Έξοχη αφηγήτρια η Μπολέιν, εμπνέεται από την ιστορία της ακτιβίστριας Μαϊσάμπελ Λάσα Ιτουριός κι εστιάζει σε ένα νευραλγικό ζήτημα της βόρειας Ισπανίας, με βασικό της άξονα τη συμφιλίωση. Η Μαϊσάμπελ γίνεται σύμβολο αυτής της ιδέας, με κάθε κόστος- να χάσει την κόρη της, τους φίλους, ακόμα και την ταυτότητά της- προσεγγίζοντας έναν άνδρα, που είναι ταυτόχρονα δολοφόνος και αυτονομιστής. Επιλέγοντας συνειδητά μάλλον να μην ονοματίσει τις πράξεις και τις τακτικές της ΕΤΑ, η Ισπανίδα δημιουργός διαχειρίζεται χωρίς μελοδραματισμούς το θέμα της μετάνοιας και της συγχώρεσης και παραδίδει ένα στιβαρό δράμα, με δύο καλοδομημένους χαρακτήρες, που ευτυχούν από τις ερμηνείες της Μπλάνκα Πορτίγιο και του Λουίς Τοσάρ, και με ψυχραιμία προτάσσει τη συμφιλίωση ως τη μόνη εφικτή λύση σε έναν εμφύλιο διχασμό.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Κινηματογραφικές πρεμιέρες και επαναπροβολές:

Blow-Up

Σκηνοθεσία: Μικελάντζελο Αντονιόνι
Παίζουν: Ντέιβιντ Χέμινγκς, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Σάρα Μάιλς

Περίληψη: Ο φωτογράφος μόδας Τόμας, που ζει μια ηδονιστική και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο νόημα ζωή, φωτογραφίζει κρυφά δύο εραστές σε ένα πάρκο του Λονδίνου. Η γυναίκα, η Τζέιν, τον καταδιώκει και απαιτεί το φιλμ, μα εκείνος της δίνει ένα άλλο. Πολλαπλά ζουμ στο ασπρόμαυρο φιλμ αργότερα, αποκαλύπτουν ότι η Τζέιν κοιτάζει ανήσυχη ένα τρίτο άτομο, που παραμονεύει στα δέντρα με ένα πιστόλι, όταν λίγο αργότερα αποκαλύπτεται ένα πτώμα.

To θρυλικό φιλμ του Μικελάντζελο Αντονιόνι, που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών του 1967, κυκλοφορεί σε επανέκδοση με νέες αποκατεστημένες κόπιες.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Τόμας, ένας επιτυχημένος φωτογράφος στο Λονδίνο, νιώθει ότι βαλτώνει σε μια καθημερινότητα, που περιλαμβάνει εύκολο σεξ, ναρκωτικά, φήμη και χρήματα. Μια μέρα, ο νεαρός άντρας περιπλανιέται σε ένα πάρκο, όπου φωτογραφίζει τυχαία ένα απομονωμένο ζευγάρι. Η γυναίκα, η Τζέιν, τον πλησιάζει ενοχλημένη για να του ζητήσει το φιλμ, αλλά φεύγει με άδεια χέρια. Όταν ο Τόμας εμφανίσει το φιλμ, ανακαλύπτει έκπληκτος ότι πιθανόν να έχει απαθανατίσει τη δολοφονία του συντρόφου της Τζέιν. Έτσι μεγεθύνει τις φωτογραφίες από το αρνητικό, ώστε να ανακαλύψει όσα στ’ αλήθεια κρύβονται εκεί.

Στην προ-ψηφιακή εποχή του 1966, η τεχνική του «blow-up» επιτρέπει στον φωτογράφο να εξετάζει ακόμα και τις μικρότερες λεπτομέρειες μίας εικόνας. Απομονώνοντας τα κομμάτια που τον ενδιαφέρουν, ο Τόμας αναζητά κρυμμένα σφάλματα και αφανείς ατέλειες.

Στο αγγλόφωνο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο αυτοεξόριστος στη Μεγάλη Βρετανία Μικελάντζελο Αντονιόνι εμπνέεται από το διήγημα «Las Babas del Diablo» του Χούλιο Κορτάσαρ, υπογράφοντας ένα υποβλητικό θρίλερ μυστηρίου, όπου η σεξουαλική απελευθέρωση των 60s και το περιβόητο Swinging London γίνονται οι απόλυτοι πρωταγωνιστές. Κάτω όμως από το ποπ περιτύλιγμα, ο σπουδαίος δημιουργός στοχάζεται πάνω στην αλήθεια και την ψευδαίσθηση μέσα από έναν ιδιαίτερο ήρωα, που επιμένει να αναζητάει πίσω από την επιφάνεια την πραγματικότητα.

Τζο ο Λεμονάδας (Limonadový Joe aneb Konská opera / Lemonade Joe)

Σκηνοθεσία: Όλντριχ Λίπσκι
Παίζουν: Κάρελ Φιάλα, Μίλος Κοπέκι, Κβέτα Φιάλοβα

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ


Περίληψη: Η κραιπάλη και ο αλκοολισμός καλά κρατούν στο Στέτσον Σίτι, μέχρι που καταφθάνει ο Λεμονάδας Τζο, αποφασισμένος να επιβάλει τον νόμο και μαζί τη λεμονάδα Λόκα Κόλα.
Ο Όλντριχ Λίπκι, ένας από τους πρωτεργάτες του νέου τσέχικου κύματος, σκηνοθετεί μια απολαυστική παρωδία των γουέστερν.

Σε μια τυπική πόλη του Φαρ Ουέστ, που μαστίζεται από τον αλκοολισμό και την εγκληματικότητα, φτάνει ο «φτωχός και μόνος καουμπόι», ο Τζο ο Λεμονάδας, που συμμαχεί με τους ελάχιστους «καλούς» του αντιαλκοολικού αγώνα και λανσάρει την Λόκα Κόλα, ένα μη αλκοολούχο αναψυκτικό.

Μετά από τον θάνατο του Στάλιν το 1953, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων «φύσηξε» ένας αέρας ελευθερίας, με ιδιαίτερη επίδραση στον κινηματογράφο. Στην Τσεχοσλοβακία άνθισε ένα από τα πιο ιδιαίτερα και χαρακτηριστικά κινηματογραφικά κινήματα παγκοσμίως το λεγόμενο «Τσέχικο Νέο Κύμα». Ο Λίπκι θεωρείται ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του, ειδικεύτηκε με μεγάλη επιτυχία στην κωμωδία, ενώ διατέλεσε και καλλιτεχνικός διευθυντής του Σατιρικού Θεάτρου της Πράγας.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μέσα από αυτή την εκκεντρική παρωδία, ο Λίπκι, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές του βωβού σινεμά, του μιούζικαλ, αλλά και του animation, ανατρέπει τα κλισέ ενός τυπικού γουέστερν- καβγάδες, σαλούν, πιστολέρος και μονομαχίες- βάζοντας στο στόχαστρο το Χόλυγουντ, και μαζί το αμερικανικό όνειρο του καπιταλισμού.

Ουπς 2! Ο Νώε ξαναέφυγε… (Ooops! The Adventure Continues)

Σκηνοθεσία: Τόμπι Γκένκελ, Σον ΜακΚόρμακ
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Άρη Αβραμέα, Βαγγέλη Χαλκιαδάκη, Κώστα Αποστολίδη, Κώστα Τερζάκη, Άρτεμης Ματαφιά, Νίκης Γρανά, Μυρτώς Ναούμ

Περίληψη: Έναν χρόνο μετά από το «Ουπς… Ο Νώε Έφυγε», οι αγαπημένοι μας χαρακτήρες επιστρέφουν με μια ακόμη ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, της φιλίας και της συγχώρεσης μέσα από περιπέτειες γεμάτες απρόοπτα… βιβλικών διαστάσεων.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μετά από την «Κιβωτό του Νώε, τι; Ε,», η περιπέτεια συνεχίζεται με τα αξιαγάπητα ζωάκια να διευρύνουν την ανορθόδοξη οικογένειά τους και να ανακαλύπτουν ακόμη περισσότερα για τον κόσμο γύρω τους.
Οι κολλητοί πια φίλοι, Φίνι και Λέα, πλέουν στα ανοιχτά πάνω στην Κιβωτό του Νώε μαζί με τους γονείς τους και τα άλλα ζωάκια. Όμως, μετά από εβδομάδες χωρίς να φαίνεται πουθενά στεριά, οι προμήθειες έχουν αρχίσει να λιγοστεύουν, απειλώντας την εύθραυστη ειρήνη ανάμεσα στα σαρκοφάγα και τα φυτοφάγα ζώα.

Μετά από μια σειρά ατυχιών, τα παιδιά βρίσκονται κατά λάθος εκτός της Κιβωτού, μαζί με τις τελευταίες προμήθειες. Η Λέα και ακόμη ένας ναυαγός, η καινούργια τους φίλη, Τζέλι, ξεβράζονται σε ένα απομακρυσμένο νησί, ενώ ο Φίνι ξυπνάει σε μια περίεργη κοινότητα από ζωάκια που ζουν ειρηνικά - υπό την απειλή ενός ζωηρού ηφαιστείου!
Σε μια μάχη ενάντια στον χρόνο, την παλίρροια και τις τρομακτικές δονήσεις, ο Φίνι πρέπει να προστατεύσει τους φίλους του, να επανενώσει την οικογένειά του και να σώσει την κοινότητα από την απόλυτη καταστροφή.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ