Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας το πολυαναμενόμενο «Dune» του Ντενί Βιλνέβ και η επική «Τελευταία Μονομαχία» του Ρίντλεϊ Σκοτ θα «κονταροχτυπηθούν» στις σκοτεινές αίθουσες.
Ταινία και για τα παιδιά, ο Κοντορίτο, ένα πουλί που ζει σε ένα γραφικό χωριό των Άνδεων.
Dune
Σκηνοθεσία: Ντενί Βιλνέβ
Παίζουν: Τιμοτέ Σαλαμέ, Όσκαρ Άιζακ, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Χαβιέ Μπαρδέμ, Τζος Μπρόλιν, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ, Ντέιβ Μπαουτίστα, Ζεντάγια, Τζέισον Μομόα, Στίβεν Χέντερσον, Τσανγκ Τσεν, Ντέιβιντ Νταστμάλκιαν, Σάρον Ντάνκαν-Μπρούστερ
Περίληψη: Ο Πολ Ατρείδης , ο χαρισματικός διάδοχος του Οίκου των Ατρειδών, καλείται να υπηρετήσει το πεπρωμένο του και να ταξιδέψει στον πιο επικίνδυνο πλανήτη του διαστήματος για να διασφαλίσει το μέλλον της οικογένειας και του λαού του. Με τις μεγάλες δυνάμεις να παρασύρονται σε μια ανελέητη σύγκρουση για το «μπαχαρικό των μπαχαρικών» του πλανήτη Αρράκις, της πολυτιμότερης ουσίας στην Αυτοκρατορία, μόνο όσοι δαμάσουν τον φόβο τους θα μπορέσουν να επιβιώσουν.
Ο Ντενί Βιλνέβ («Arrival», «Blade Runner 2049») εκπληρώνει ένα όνειρο ζωής, μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη το καθηλωτικό sci-fi saga του Φρανκ Χέρμπερτ, που θεωρείται ένα από τα πιο επιδραστικά βιβλία του 20ου αιώνα.
Τοποθετημένο στο μέλλον, το «Dune» εξιστορεί την ιστορία του Πολ Ατρείδη, γιου του Δούκα Λίτο Ατρείδη και της Λαίδη Τζέσικα, ο οποίος πρέπει να περάσει την απόλυτη δοκιμασία: να ξεπεράσει τον φόβο και να πάει στον πλανήτη των ερήμων Αρράκις, της πατρίδας της αυτόχθονης φυλής των Φρέμεν. Εκεί υπάρχει το πολύτιμο μπαχαρικό μελάνζ, που διευρύνει τη συνείδηση, επιμηκύνει την ανθρώπινη ζωή κι επιτρέπει στην ανθρωπότητα να καλύπτει τις ασύλληπτες αποστάσεις μεταξύ των άστρων. Διαφορετικές δυνάμεις ανταγωνίζονται για να ελέγξουν τα αποθέματά του, προσπαθώντας να επιβιώσουν στο ιδιαίτερα ξηρό κλίμα του αφιλόξενου πλανήτη Αρράκις, όμως ο νεαρός Πολ πρέπει να σταθεί αντάξιος του πεπρωμένου του.
Το 1965, ο Φρανκ Χέρμπερτ αναμειγνύοντας μυθολογίες, τη θρησκευτική παράδοση του Ιουδαϊσμού και προφητεύοντας, θα έλεγε κανείς, την έκταση του Μεσανατολικού ζητήματος - το πετρέλαιο είναι σαφώς το πολύτιμο μπαχαρικό του Αρράκις για το οποίο μάχονται όλοι- παρέδωσε ένα καθηλωτικό σύμπαν επιστημονικής φαντασία, γεμάτο οικολογικά και πολιτικά μηνύματα, που φλερτάρει με την εποποιία του Τόλκιν.
Ο οραματιστής Βιλνέβ, που από την εφηβεία του έχει εμμονή με τα βιβλία του Χέρμπερτ, δεν είναι ο μόνος κινηματογραφιστής που έλκεται από τον κόσμο του Dune. Έχει προηγηθεί μια αρκετά συγκεχυμένη προσπάθεια από τον Ντέιβιντ Λιντς που δεν πήγε καθόλου καλά, ενώ η συγκεκριμένη μεταφορά είχε απασχολήσει και τον σουρεαλιστή Αλεχάνδρο Χοδορόφσκι, ο οποίος όμως τελικά δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει την επιθυμία του.
Σπουδαίος εικονοκλάστης ο Βιλνέβ βρίσκει πρόσφορο έδαφος και πλούσιο υλικό στο σύμπαν του Χέρμπερτ που αξιοποιεί στο έπακρο, φτιάχνοντας μια σειρά από πλάνα ανυπέρβλητης ομορφιάς και αισθητικής, επενδύοντας, όπως κάνει συνήθως, στις ατμόσφαιρες κι όχι στις μάχες,- παρόλο που δεν λείπουν κι αυτές- καταθέτοντας έτσι μια ενήλικη και πιο ψαγμένη εκδοχή του «Πολέμου των Άστρων».
Με βασικό άξονα την ενηλικίωση του χαρισματικού Πολ Ατρείδη, που έχει τα χαρακτηριστικά ενός Μεσσία, απλοποιεί όσο γίνεται την πλοκή που βρίθει ονομάτων και τοποθεσιών, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του κυρίως στον χαρακτήρα του Πολ και της μητέρας του. Έτσι, αξιοποιώντας τον λυρισμό του βιβλίου που ταιριάζει απόλυτα με το προσωπικό του ύφος, βομβαρδίζει τις αισθήσεις μας , καταφέρνοντας να μας υποβάλλει στην αξιοθαύμαστη εικονοποία του, αλλά όχι πάντα και να μας βάλει στον πολυδιάστατο κόσμο του Χέρμπερτ. Οπότε, οι αλληγορίες του ιδιοφυούς συγγραφέα, που μοιάζουν πιο επίκαιρες από ποτέ, μπαίνουν σε δεύτερο πλάνο με την ομορφιά να αναλαμβάνει τα ηνία. Πάντως το φινάλε δηλώνει σαφώς ότι θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος, πράγμα που άλλωστε έχει επιβεβαιώσει και ο ίδιος ο δημιουργός, οπότε τελικά την επόμενη φορά η ουσία της ιστορίας του Πολ Ατρείδη, που υποδύεται ο πάντα έφηβος Τιμοτέ Σαλαμέ, φτάσει σε μεγαλύτερο βάθος.
Η Τελευταία Μονομαχία (The Last Duel)
Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ
Παίζουν: Ματ Ντέιμον, Τζόντι Κόμερ, Άνταμ Ντράιβερ, Μπεν Άφλεκ
Περίληψη: Γαλλία 14ος αιώνας: Όταν ο ιππότης Ζαν ντε Καρούζ επιστρέφει από τον πόλεμο και μαθαίνει πως ένας φίλος του, o Ζακ Λε Γκρις έχει βιάσει τη σύζυγό του Μαργκερίτ, ζητά από τον βασιλιά να εγκρίνει το αίτημά του για μονομαχία. Αν χάσει, η Μαργκερίτ θα καεί στην πυρά για ψευδή κατηγορία. Οι δύο φίλοι μεταμορφώνονται σε θανάσιμοι εχθροί και είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τη ζωή και την υπόληψή τους -όχι μόνο τη δική τους, αλλά και της άτυχης γυναίκας- στην τελευταία νόμιμη μονομαχία για λόγους τιμής στην Ιστορία της χώρας.
Ο Ρίντλεϊ Σκοτ επιστρέφει στο είδος που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, το ιστορικό έπος, και μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη μια αληθινή ιστορία του 14ου αιώνα, το σενάριο της οποίας συνυπογράφουν ο Ματ Ντέιμον και ο Μπεν Άφλεκ, μαζί με την υποψήφια για Όσκαρ Νικόλ Χολοφσένερ.
Μετά από τον Εκατονταετή πόλεμο με την Αγγλία, στην αυλή του έφηβου Καρόλου ΣΤ’ στη Γαλλία επικρατεί η βία και η απόλυτη διαφθορά. Ο Ζαν ντε Καρούζ, ένας αξιοσέβαστος ιππότης από τη Νορμανδία, που έχει υπηρετήσει με σθένος το Στέμμα, εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων παντρεύεται την όμορφη Μαργκερίτ, κόρη ενός πλούσιου ευγενή, που όμως θεωρείται προδότης. Ο φίλος του, δόκιμος Ζακ Λε Γκρις χάρη στην ευφυΐα και τη μόρφωσή του έχει καταφέρει να κερδίσει την εύνοια του ξαδέρφου του βασιλιά και να ανελιχθεί στους κόλπους της αυλής. Όταν ο Λε Γκρις ευνοείται σε μια διαφωνία έναντι του Καρούζ σχετικά με μια ιδιοκτησία που ανήκε στην προίκα της γυναίκας του δεύτερου, όμως δόθηκε προκειμένου ο πεθερός του να ξεπληρώσει τα χρέη του, ο κόμης απομονώνεται από την αυλή. Τρία χρόνια αργότερα, παραμένοντας άτεκνος αλλά πάντα μαχόμενος για την πατρίδα, συμφιλιώνεται με τον Λε Γκρις και του γνωρίζει τη σύζυγό του. Εκείνος με τη σειρά του γοητεύεται από την εξυπνάδα και το πνεύμα της Μαργκερίτ. Έναν χρόνο αργότερα, ο Καρούζ επιστρέφοντας από μια μάχη, μαθαίνει από τη γυναίκα του πως βιάστηκε από τον άλλοτε αγαπημένο του φίλο. Αποφασισμένη να μην σωπάσει, η Μαργκερίτ αποκαλύπτει την αλήθεια και η υπόθεση οδηγείται στο δικαστήριο, όπου και αποφασίζεται και η τελευταία μονομαχία επί γαλλικού εδάφους.
Με φόντο την πατριαρχική μεσαιωνική Γαλλία και με υλικό από το βιβλίο του Έρικ Γιάγκερ «The Last Duel: A True Story of Crime, Scandal, and Trial by Combat in Medieval France», ο Σκοτ και η σεναριακή ομάδα αφηγούνται την ιστορία από τρεις διαφορετικές οπτικές (γραμμένες από ξεχωριστό σεναριογράφο η καθεμία): του Καρούζ, της Μαργκερίτ και του Λε Γκρις. Τρεις εκδοχές, που όσο κι αν διαφέρουν στις μικρές τους λεπτομέρειες, παραδίδουν μία και μοναδική αλήθεια, που δεν είναι άλλη από το γεγονός πως ένας βιασμός, από όποια πλευρά κι αν τον δει κανείς, είναι πάντα βιασμός. Στο πνεύμα του #Metoo, η περίπτωση της Μαργκερίτ, που κόντρα στις αντιλήψεις της εποχής, μάχεται για την αλήθεια, ακόμα κι αν αυτή τη στείλει στην πυρά και γίνεται η φωνή όλων των κακοποιημένων γυναικών, που τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά για το τραύμα τους, αν και ξέρουν τις συνέπειες αυτής της επιλογής. Κι είναι αυτή η αλήθεια που κερδίζει ένα θεοκρατικό και πατριαρχικό σύστημα, το οποίο έχει καταστρατήγησει τη λογική αλλά και την ηθική.
Στην απόδοση της δικαιοσύνης λοιπόν στοχεύει η επανάληψη της ιστορίας , που σε κάποια σημεία θα μπορούσε να είναι πιο τολμηρή, επιτρέποντας περισσότερες αναγνώσεις, αφού ολόκληρες σεκάνς λουπάρουν, χωρίς να διαφοροποιούνται αισθητά μεταξύ τους, όμως η απίστευτη παραγωγή που έχει φροντίσει για την απόλυτα ρεαλιστική αναπαράσταση της εποχής, καθώς και η δεξιοτεχνία του Σκοτ να καθοδηγεί ιστορικά δράματα, κερδίζουν το ενδιαφέρον. Φυσικά, εκεί που ο 83χρόνος σκηνοθέτης δίνει ρέστα είναι στην τελική μονομαχία, που υπόσχεται και ο τίτλος, όπου πραγματικά κανένα πλάνο δεν είναι περιττό, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη.
Κολέκτιβ (Colectiv)
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Ναναού
Περίληψη: Το 2015, μετά από ένα τραγικό ατύχημα σχεδόν όλοι οι θεατές μιας ροκ συναυλίας βρήκαν τον θάνατο εξαιτίας μιας αιφνιδιαστικής πυρκαγιάς. Το συγκεκριμένο συμβάν κινητοποίησε μια ομάδα δημοσιογράφων να διερευνήσει την υπόθεση, αποκαλύπτοντας ένα σκάνδαλο μεγατόνων.
Το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Γερμανορουμάνου Αλεξάντερ Ναναού, που τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Ευρωπαϊκού Ντοκιμαντέρ στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου και με το Βραβείο Κοινού LUX, ενώ ήταν υποψήφιο και για δύο Όσκαρ (ντοκιμαντέρ και διεθνούς ταινίας).
«Colectiv» λέγεται ένα κλαμπ στο Βουκουρέστι, όπου το 2015 εξαιτίας μιας καταστροφικής πυρκαγιάς 27 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 180 τραυματίστηκαν βαριά. Οι περισσότεροι από τους τραυματίες αργότερα πέθαναν στα νοσοκομεία, εξαιτίας νοθευμένων φαρμάκων και ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, αλλά και του χάους που επικρατεί στο υγειονομικό σύστημα της χώρας. Μία γιατρός έσπασε τη σιωπή της και μίλησε σε μια ομάδα δημοσιογράφων, αρχίζοντας ένα μπαράζ αποκαλύψεων, που έφεραν στο φως ένα τεράστιο σκάνδαλο. Ως αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι, αναγκάζοντας τελικά την κυβέρνηση του Βίκτορ Πόντα σε παραίτηση.
Γυρισμένο μέσα σε ενάμιση χρόνο, το ντοκιμαντέρ του Ναναού παρακολουθεί την ενδελεχή έρευνα του δημοσιογράφου της αθλητικής εφημερίδας «Gazeta Sporturilor» Cătălin Tolontan, καταγράφει μαρτυρίες των θυμάτων και των συγγενών τους, παρατηρεί τους κυβερνητικούς χειρισμούς , καλύπτοντας πλήρως μια υπόθεση –θρίλερ με αντικειμενική και καθαρή ματιά. Στο δεύτερο μέρος, ο δημιουργός εστιάζει στο πρόσωπο του νέου υπουργού, ενός έντιμου ως φαίνεται ανθρώπου, που προσπαθεί να διορθώσει αυτή την αδιανόητη κατάσταση και να προχωρήσει σε ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις.
Στο πνεύμα του μαχητικού ρεπορτάζ και της ερευνητικής δημοσιογραφίας υψηλού επιπέδου, ο Νανάου τελικά καταγράφει το πολιτικό σκηνικό της χώρας του και μαζί το παρασκήνιο μιας δημοκρατίας υπό κατάρρευση, καταθέτοντας μια συγκλονιστική μαρτυρία, που αποδεικνύει πως κάθε τραγωδία έχει πολλές παραμέτρους και μαζί πολλούς υπεύθυνους.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα (Sin Señas Particulares / Identifying Features)
Σκηνοθεσία: Φερνάντα Βελάντες
Παίζουν: Μερσέντες Χερνάντεζ, Ντείβιντ Ιλέσκας
Περίληψη: Η Μαγκνταλένα αναζητεί τον γιο της, που εξαφανίστηκε ενώ προσπαθούσε να διασχίσει τα σύνορα του Μεξικό. Ο Μιγκέλ έχει μόλις απελαθεί από τις ΗΠΑ και επιστρέφει στην πατρίδα, λαχταρώντας να ξαναδεί τη μητέρα του. Οι δρόμοι των δύο ηρώων θα διασταυρωθούν, καθώς περιπλανώνται στις παραμεθόριες ερημιές, όπου βασιλεύουν η ανομία, η βία και η απόγνωση.
Η Φερνάντα Βελάντες καταγράφει χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης μια σκληρή πραγματικότητα, αποσπώντας τον Χρυσό Αλέξανδρο στο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Βραβείο Κοινούστο Φεστιβάλ Sundance.
Μια Μεξικανή γυναίκα, η Μαγκνταλένα, αναζητάει τον γιο της, που έχει απελαθεί από τις ΗΠΑ, χωρίς να είναι σίγουρη πως είναι ακόμα ζωντανός. Μαζί της και μια γειτόνισσά της που ψάχνει να βρει το πτώμα του δικού της παιδιού. Παράλληλα, ο Μιγκέλ που είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ κυνηγώντας το αμερικανικό όνειρο, συλλαμβάνεται και δέχεται, προκειμένου να αποφύγει τις κυρώσεις, οικειοθελώς να απελαθεί. Οι διαδρομές αυτών των δύο ανθρώπων και οι προσωπικές τους τραγωδίες συναντιούνται εκεί όπου τα καρτέλ κι η διαφθορά βασιλεύουν.
Η Βελάντες ασχολείται με το μεταναστευτικό ζήτημα, από την πλευρά όμως εκείνων που μένουν πίσω ή που επιστρέφουν αποκαρδιωμένοι, αφού οι ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο έχουν διαψευστεί, ενώ παράλληλα μιλάει για μια οδυνηρή αλήθεια που ταλανίζει τη χώρα της- την παντοδυναμία δηλαδή των καρτέλ. Κινηματογραφώντας έξοχα τα άγρια τοπία της παραμεθόριου, αποκαλύπτει πώς το απόλυτο κακό έχει επικρατήσει στην πατρίδα της και με απόγνωση δείχνει τη δεινή θέση των Μεξικανών, που ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη- την ανομία από τη μια και τον αμείλικτο δυτικό κόσμο από την άλλη- δεν έχουν καμία διέξοδο.
Ως αντιστάθμισμα σε αυτή την εφιαλτική κόλαση, το πορτρέτο της Μαγκανταλένα με το διαλυμένο από την απόγνωση πρόσωπο, που ερμηνεύει μοναδικά η Μερσέντες Χερνάντεζ, γίνεται φάρος ελπίδας μέσα σε έναν ζοφερό κόσμο, που μόνο η καλοσύνη ενός βλέμματος μπορεί πλέον να φωτίσει.
Κοντορίτο (Condorito)
Σκηνοθεσία: Άλεξ Ορέλε, Εντουάρτο Σουλντ
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Κωνσταντίνου Κακκανά, Πάνου Αποστολόπουλου, Νίκου Παπαδόπουλου, Κατερίνας Γκίργκις, Χαράς Ζησιμάτου
Περίληψη: Ο Κοντορίτο, ένα πουλί που ζει σε ένα γραφικό χωριό των Άνδεων, ζει ευτυχισμένος με τη σύντροφό του Γιαγίτα. Όταν όμως κατά λάθος η μαμά της φίλης του απαγάγεται από εξωγήινους εξαιτίας μιας φάρσας, εκείνος πρέπει να κάνει τα πάντα για να κερδίσει την κοπέλα του.
Το πιο αγαπημένο κόμικ της Λατινικής Αμερικής μεταφέρεται για πρώτη φορά στο σινεμά σε μία διασκεδαστική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων.
Σε ένα ταπεινό και γραφικό χωριό στις ρίζες των Άνδεων, ένα δημοφιλές πουλί, ο Κοντορίτο ζει ευτυχισμένος, χωρίς έγνοιες. Παίζει στην ποδοσφαιρική ομάδα, όλοι (σχεδόν) τον αγαπούν και βγαίνει με την πιο όμορφη κοπέλα του χωριού, τη Γιαγίτα. Δυστυχώς τα πράγματα παίρνουν άσχημη τροπή, όταν, εξαιτίας μίας αθώας φάρσας που στήνει ο Κοντορίτο, η Ντόνια Τρεμεμπούντα, η μαμά της Γιαγίτα, πέφτει θύμα απαγωγής από εξωγήινους. Η Γιαγίτα αποφασίζει να τον χωρίσει, και ο αντίπαλος του Κοντορίτο, ο Πέπε Κορτιζόνα, βρίσκει την ευκαιρία να την αποπλανήσει. Προκειμένου να ξανακερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του, ο Κοντορίτο και ο ανιψιός του Κονέ, φεύγουν στο διάστημα για να σώσουν τη μέλλουσα πεθερά και τον ίδιο τον πλανήτη.
Τον Αύγουστο του 1949, ο Ρενέ Ρίος Μποτιλέρ, γνωστός με το ψευδώνυμο Πέπο, συστήνει τον Κοντορίτο, έναν ανθρωπόμορφο κόνδορα με αίσθηση του χιούμορ. Ο Κοντορίτο ήταν ένας έξυπνος και σκανταλιάρης φαρσέρ, που ξεπέρασε τα σύνορα της γενέτειράς του, της Χιλής, και έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς ήρωες κόμικς της Λατινικής Αμερικής. Χάρη στο βιτριολικό του χιούμορ, αυτός ο κόνδορας άφησε το σημάδι του στην ποπ κουλτούρα, όχι μόνο στη Χιλή, αλλά και σε όλες τις ισπανόφωνες χώρες.