Θα το ’χει χιλιομετανιώσει που ζήτησε να δώσει συνέντευξη στον ΣΚΑΪ. Αν, δηλαδή, διατηρεί κάποια ικμάδα της ευφυΐας που διέθετε, και δεν τον έχει αλλοτριώσει η μελαγχολία και η θλίψη για τα επερχόμενα…
Προφανώς ήθελε ν’ απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο, μη δεδομένα φιλικά διακείμενο, κοινό λίγα 24ωρα πριν τις κάλπες. Αυτό, το πέτυχε. Περίπου 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι παρακολούθησαν την… μαραθώνια συνέντευξη.
Αυτό που δεν πέτυχε, και πόνταρε πολύ, είναι να προκαλέσει ρήξη με τους δύο δημοσιογράφους, να τους «καταγγείλει» ως διατεταγμένους εχθρούς και να προβληθεί ο ίδιος ως ατρόμητος μαχητής που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Γύρευε μια ευκαιρία να «σκίσει». Το προσπάθησε να εκνευρίσει Παπαχελά και Κοσιώνη (και μάλιστα με απαράδεκτους προσωπικούς υπαινιγμούς…) αλλά αυτοί δεν τσίμπησαν.
Μια ακόμη ολέθρια λάθος εκτίμηση του πρωθυπουργού, ήταν πως θα ήταν μια «τυπική», βατή συνέντευξη, δίχως αιχμές και ουσιαστικές προκλήσεις. Μια ακόμη, σαν τις άλλες που έχει δώσει προεκλογικά σε κανάλια. Και την «πάτησε». Αντιμετώπισε δυο δημοσιογράφους, που τον ρωτούσαν πράγματα που θα τον ρωτούσε ο απλός πολίτης αν τον είχε απέναντί του, για όλα αυτά που τον απογοήτευσαν, τον προκάλεσαν, τον θύμωσαν στα χρόνια της «πρώτη φορά αριστεράς» διακυβέρνησης. Κι’ όταν αντελήφθη το λάθος του, αγχώθηκε, ζητούσε (με θλιβερό ύφος κάποιες φορές) η συζήτηση να «περάσει στα ουσιαστικά, στα ευρωπαϊκά, στα ελληνοτουρκικά…». Εκλιπαρούσε για αλλαγή ατζέντας.
Καλά, δεν βρέθηκε ένας σοβαρός συνεργάτης του να του πει ότι κινδυνεύει (τουλάχιστον) να βρεθεί σε ένα όχι και τόσο ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον, σαν αυτό που εξασφάλιζε στα άλλα κανάλια; Οι σύμβουλοί του δεν τον προϊδέασαν ότι σε μια ανοιχτή πραγματική συνέντευξη, χωρίς προσυμφωνημένη ατζέντα (όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε) ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα ερχόταν αντιμέτωπος με θέματα που θα ήθελε να ξεχαστούν, να μην δοθούν εξηγήσεις; Μάτι, τρίτο μνημόνιο και το κόστος του, Βαρουφάκης και εγκληματικό πρώτο εξάμηνο, «αυταπάτες», Ρασπούτιν, φιάσκο Novartis, Πολάκης, Πετσίτης, κότερα και… αιγιαλοί;
Προφανώς, ο κ. Τσίπρας με αλαζονεία…παρελθουσών χρήσεων, πίστεψε ότι θα κυριαρχήσει, θα πείσει. Θεώρησε ότι «τους έχει!». Και όταν διαπίστωσε ότι δεν έχουν έτσι τα πράγματα, καταλήφθηκε από αμηχανία, θυμό και… παράπονο, επιχείρησε ανεπιτυχώς να μετατρέψει το στούντιο σε ρίγκ, με απαράδεκτες προσωπικές επιθέσεις και κατηγορίες μεροληψίας. Και δεν μπόρεσε να το κρύψει. Στέγνωναν τα χείλη του, εκδήλωνε την… στομαχική δυσφορία του που αποτυπωνόταν αμείλικτα στο γυαλί, κατέφευγε σε κλισέ του τύπου «σας αδικεί η ερώτηση…»
Αποτέλεσμα: χωρίς κανένα αφήγημα για τα διάφορα ζητήματα που του έθεταν, δίχως την στοιχειώδη ουσιαστική προετοιμασία για μια άνευ όρων συνέντευξη, την μια κατέφευγε σε… δικαιολογίες ότι το πρώτο εξάμηνο του 15 επέδειξε «αφέλεια» γιατί πίστεψε ότι η Ευρώπη θα υποκύψει λόγω της… εκλογικής του νίκης (οι «αυταπάτες» υπό πίεση έγιναν «αφέλεια»!), την άλλη ψέλλιζε ότι για το Μάτι «είχε ακούσει φήμες…» (πετώντας με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος!) για δυο νεκρούς αλλά δεν το είχε επιβεβαιώσει (!), το τραγελαφικό επικοινωνιακό σόου, την νύχτα της εκατόμβης νεκρών, και τα μισόλογα των αρμοδίων για την κατάσταση τα απέδωσε… στην παρουσία της κάμερας της ΕΡΤ, τον Πολάκη δεν τόλμησε ούτε αυτή την φορά να τον αποκηρύξει γιατί «έχει κάνει θαύματα στον τομέα της υγείας…», για τον Πετσίτη είπε ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν τις δραστηριότητές του, «άλλωστε στο Μαξίμου μπαίνει όποιος θέλει!». Για το κότερο και τις χλιδάτες μυστικές διακοπές του, αφού τις… περιόρισε από μια εβδομάδα σε «ένα Σαββατοκύριακο», είπε με θρασύτητα ότι έχει δικαίωμα… στην ιδιωτικότητα.
Προς το τέλος της συνέντευξης, ο κ. Τσίπρας έδειχνε πως εκλιπαρούσε να τελειώσει- αφού δεν πέτυχε να επιβάλλει την δική του ατζέντα. Με ύφος κουρασμένου, απογοητευμένου ανθρώπου που ξέρει ότι είναι υποχρεωμένος να δώσει μια μάχη με προδιαγεγραμμένη αρνητική έκβαση, δεν μπορούσε να κρύψει ότι ήδη, πριν ακόμη ανοίξουν οι κάλπες, ο ίδιος προβληματίζεται για την επόμενη μέρα, το νέο τοπίο στο οποίο θα κληθεί να ζήσει και μέσα στο κόμμα αλλά και μέσα στην Βουλή…
Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ, του… βεληνεκούς Τζανακόπουλου και Παππά, βγήκαν και είπαν ότι «την συνέντευξη στον ΣΚΑΙ, την αποφάσισε ο Αλέξης αφού δεν δέχθηκε το προσωπικό debate ο Μητσοτάκης»! Τρέχα γύρευε «λογική» σ’ αυτή την φοβερή σκέψη! Ασφαλέστερη η καταφυγή στο «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…».
Πήγε για… πρωθυπουργός, και βγήκε Τσίπρας!