Μάλλον βιάζονται, και πάντως ερμηνεύουν με προχειρότητα τα «σημάδια», όσοι εκτιμούν ότι οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με το στίγμα που θα εκπέμπει ο Πρόεδρος Δημοκρατίας τον οποίο θα προτείνει, αποκλείεται να προέρχεται από την ΝΔ…
Λογικό είναι ο πρωθυπουργός να μην θέλει ν’ ανοίξει από τώρα τα χαρτιά του. Ξέρει ότι η προεδρική εκλογή είναι μια υψηλού πολιτικού συμβολισμού διαδικασία. Και εφαλτήριο εκδήλωσης κινήσεων κομματικής (καλύτερα: μικροκομματικής…) σκοπιμότητας, τελείως άσχετων με τον θεσμό αυτόν καθ’ αυτό ή το πρόσωπο που τον εκπροσωπεί. Γι’ αυτό, άλλωστε, και με τον τρόπο που χειρίσθηκε εξ αρχής την χθεσινή συνταγματική αναθεώρηση, εξασφάλισε ότι από δω κι’ εμπρός η εκλογή Προέδρου δεν θα προσφέρεται για πολιτικούς εκβιασμούς.
Έχει ερωτηθεί πολλές φορές ο κ. Μητσοτάκης, αν σκέφτεται να στηρίξει επανεκλογή του σημερινού Προέδρου, ή ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά πολιτικής προέλευσης του προσώπου που θα προτείνει. Οι πλέον… σαφείς απαντήσεις που έχει δώσει, είναι πως «θα σκεφθεί το ζήτημα στο βουνό, στην διάρκεια των εορτών…», και η χθεσινή στην Βουλή που ξεκαθάρισε ότι «η εκλογή Προέδρου με απλή πλειοψηφία
από την Βουλή, όπως προβλέπει το νέο σύνταγμα, δεν αναιρεί την πολιτική ευθύνη της εκάστοτε πλειοψηφίας ν’ αναζητά πρόσωπο που θα εξασφαλίζει την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση…»
Οι δυο αυτές «σαφείς» απαντήσεις, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι τελευταίοι Πρόεδροι προέρχονταν από αντίθετους χώρους με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οδήγησαν κάποιους να συμπεράνουν ότι 1), ο επόμενος πρόεδρος θα είναι…«του βουνού», δηλαδή θα προέρχεται από την κεντροαριστερά, και 2) ότι δεν θα συνδέεται πολιτικά με την ΝΔ και την κεντροδεξιά.
Μπορεί αυτοί οι…οιωνοί, να επαληθευθούν. Αλλά όχι και κατ’ ανάγκην. Το «βουνό», μπορεί απλώς… να είναι ο τόπος χαλάρωσης του πρωθυπουργού, και η αναφορά του σ’ αυτό να είναι αποκλειστικά χωροταξική και όχι ιδεολογικοπολιτική! Όπως της κ. Γεννηματά χωροταξικά της πάει η θάλασσα…
Όσο για την δεύτερη αναφορά του κ. Μητσοτάκη, στην Βουλή, για «μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση…», αν την διαβάσει κανείς προσεκτικά θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν… εξαιρεί κανέναν a priori για υποψήφιο Πρόεδρο! Και σχολιαστές, αρθρογράφοι, αναλυτές (και κυρίως σκληροπυρηνικοί βουλευτές της ΝΔ που… ουρλιάζουν σιωπηλά!), σπεύδουν να εξαιρέσουν από την λίστα των υποψηφίων δυο πρώην πρωθυπουργούς, τους κ.κ. Καραμανλή και Σαμαρά, και τον σημερινό εκ της δεξιάς παράταξης προερχόμενο κ. Παυλόπουλο. Και τα τρία αυτά ονόματα «προτείνονται» από βουλευτές και στελέχη της ΝΔ για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, είτε λόγω προσωπικής εκτίμησης στις ικανότητές τους, είτε λόγω… προσδοκιών εσωκομματικής αναστάτωσης.
Γιατί, τι είπε ο κ. Μητσοτάκης; Ο προτεινόμενος για Πρόεδρος ως πρόσωπο «να εξασφαλίζει την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση…»! Δεν είπε αν θα πρέπει να προέρχεται… από «το βουνό», τον λόγγο ή την παραλία! Μόνη (άρρητη, αλλά αυτονόητη…) προϋπόθεση για τον πρωθυπουργό, είναι ο Πρόεδρος να είναι πολιτικό πρόσωπο.
Είναι σίγουρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (που δεν μπορεί πλέον να «παίξει» με την προεδρική εκλογή όπως έκανε το 2014-όπως αντίστοιχα «έπαιξαν» και οι κ.κ. Καραμανλής και Παπανδρέου…) έτσι για… καπρίτσιο θα καταψηφίσει ως υποψήφιο Πρόεδρο τον Κώστα Καραμανλή, με τον οποίον σ’ όλο το διάστημα της πρωθυπουργίας του είχε άριστες (μέχρι… παρεξηγήσεως) σχέσεις; Ή τον Αντώνη Σαμαρά, θα τον καταψηφίσει το ΚΙΝ.ΑΛ, όταν επί δύο χρόνια (ως ΠΑΣΟΚ, τότε…) συνεργάστηκε μια χαρά μαζί του;
Όσο για τον κ. Παυλόπουλο, μπορεί το 2014 να ήταν η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ (την οποία δεν στήριξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης), αλλά πέρα από τις όποιες απόψεις μπορεί να έχει κανείς για το ύφος του και κάποιους δημόσιους… χαριεντισμούς με τον τέως πρωθυπουργό, αντικειμενικά λειτούργησε απολύτως θεσμικά και με προσοχή κατά την διάρκεια της θητείας του. Στην περίπτωση, μάλιστα, της επαπειλούμενης από την τότε κυβέρνηση αποχώρησης από το ευρώ το πρώτο εξάμηνο του ‘15, παρενέβη, στο εσωτερικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αποτρεπτικά και αποφασιστικά. Όπως και θεσμικά αλλά και με πολιτικό κριτήριο αρνήθηκε τον διορισμό της Προέδρου του Αρείου Πάγου στην προεκλογική περίοδο, όπως τον πίεζε ο κ. Τσίπρας…
Γιατί, λοιπόν, να μην τον προτείνει ο κ. Μητσοτάκης ή ακόμη καλύτερα γιατί να μην συμφωνήσει στην πρότασή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει δεσμευθεί ο κ. Τσίπρας, για ν’ αποδείξει ότι το εννοεί όταν μιλάει για «μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση…»
Τα τρία αυτά ονόματα, είναι ευρείας αποδοχής στο εσωτερικό της ΝΔ. Και εξασφαλίζουν και την συναίνεση, στην οποία ομνύουν όλες οι πλευρές- πλην, παραδοσιακά, ΚΚΕ και ΜεΡΑ25. Όπως συναίνεση προκύπτει (εκτός αν στο ΚΙΝ.ΑΛ έχουν… αποτρελαθεί, ή αν η κ. Γεννηματά θέλει ντε και καλά να γίνει Πρόεδρος κάποια δική της επιλογή…) και στο συζητούμενο πρόσωπο της κ. Άννας Διαμαντοπούλου. Μιας πολιτικού με απόλυτα θετικό αποτύπωμα και σημαντική ευρωπαϊκή εμπειρία.
Τώρα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε στην συνταγματική αναθεώρηση τη αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, πρόταση που… ευφυώς και εν προοπτική έσπευσε να στηρίξει η ΝΔ, και… μετά έκανε ότι μπορούσε για να ακυρώσει την πρότασή του;
Λάθος εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας και της δυναμικής της. Και ανόητη απόρριψη ΟΛΩΝ των προεκλογικών δημοσκοπήσεων, που έδειχναν την ΝΔ πρώτη και αυτοδύναμη! Στο Μέγαρο Μαξίμου, πίστευαν (ακόμη και την Κυριακή των εκλογών!) ότι ο Μητσοτάκης ή δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, ή θα σχημάτιζε βραχύβια κυβέρνηση συνεργασίας, θα ακολουθούσαν εκλογές με απλή αναλογική που θα τις κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ και θα σχημάτιζε κυβέρνηση συνεργασίας κι’ αυτός. Αλλά δεν ήθελαν η ΝΔ να μπορεί να χρησιμοποιήσει το «όπλο» της προεδρικής εκλογής για να προκαλέσει εκ νέου εκλογές. Και θέλησαν στην συνταγματική αναθεώρηση να αποσυνδέουν την προεδρική εκλογή από την αναγκαστική διάλυση της Βουλής…
Γνωστό από που πιάνεται το «έξυπνο πουλί», γνωστό και το ποιος πέφτει στον λάκκο που σκάβει για τους άλλους!