Όταν ένας πρωθυπουργός με τον πιο επίσημο τρόπο διατυπώνει το κεντρικό δίλημμα των επόμενων εκλογών, τότε το ρολόι αρχίζει να μετρά αντίστροφα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το σχεδίασε και το έκανε στη ΔΕΘ. Η ΝΔ βαδίζει στις επόμενες εκλογές με το δίλημμα αυτοδυναμία ή χάος. Στον προσδιορισμό του χάους, οι γνώμες διίστανται. Πολιτική αστάθεια, ακυβερνησία, επανάληψη του 2015, Τσίπρας-Βαρουφάκης.
Οποιαδήποτε παραλλαγή επιλέγει κάποιος, το συμπέρασμα είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης στο δίλημμα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης διαθέτει ένα ισχυρό στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι του Αλέξη Τσίπρα. Σαφή πρόταση για την κυβέρνηση της επόμενης μέρας, δηλαδή αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Κάπου εδώ όμως τελειώνουν τα εύκολα για τη Νέα Δημοκρατία. Διατυπώνει το εκλογικό δίλημμα, διαθέτει το πλεονέκτημα της κυβερνητικής πρότασης, αλλά με προϋποθέσεις και αστερίσκους.
Αστερίσκος πρώτος, η ΝΔ να είναι το πρώτο κόμμα στις εκλογές. Αν δώσουμε βάση στις δημοσκοπήσεις, θα καταλήξουμε ότι αυτό είναι το επικρατέστερο σενάριο.
Αστερίσκος δεύτερος και ασφαλώς πιο σημαντικός. Με τον νέο εκλογικό νόμο, το πρώτο κόμμα χρειάζεται ένα ποσοστό κοντά στο 38% για να διαθέτει στην επόμενη Βουλή 151 βουλευτές. Θα το εξασφαλίσει η Νέα Δημοκρατία; Αγνωστο. Αν ναι, όλα καλά. Αν όχι, τότε το στρατηγικό πλεονέκτημα της εξασφάλισης μιας σταθερής κυβέρνησης την επόμενη μέρα, στην καλύτερη περίπτωση αρχίζει να αμφισβητείται. Και στη χειρότερη περίπτωση (για τη ΝΔ) καταρρέει. Τότε οι διέξοδοι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη περιορίζονται. Είτε τρίτες εκλογές, άρα η ίδια η αυτοδυναμία κινδυνεύει να οδηγήσει σε χάος. Είτε κυβέρνηση με τη στήριξη βουλευτών από άλλα κόμματα (Βελόπουλος ή ΚΙΝΑΛ). Οποιο ενδεχόμενο προκύψει, σίγουρα απέχει πολύ από το σενάριο της κυβερνητικής σταθερότητας.
Το «πακέτο» της ΔΕΘ
Με αφετηρία τη ΔΕΘ, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Πρώτο, για να επιλέξει τον κατάλληλο χρόνο των εκλογών και, δεύτερο, να διασφαλίσει το στρατηγικό του πλεονέκτημα, δηλαδή κυβέρνηση αυτοδυναμίας.
Για τον χρόνο των εκλογών, αρκετοί προκρίνουν την προσεχή άνοιξη, με την προϋπόθεση ότι η πανδημία θα έχει τεθεί υπό έλεγχο. Λιγότεροι, στοιχηματίζουν για το επόμενο φθινόπωρο. Γιατί ο χρόνος είναι μακρύς και οι απρόβλεπτοι παράγοντες παρόντες και απειλητικοί.
Εκτός από τον εκλογικό σχεδιασμό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποκάλυψε τα πολιτικά εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει κατά κόρον μέχρι να στηθούν οι κάλπες.
Καταρχήν, επιχειρεί να επανασυγκολλήσει το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», το οποίο είναι ορατό, ακόμη και διά γυμνού οφθαλμού, ότι εμφανίζει ρωγμές και ρήγματα.
Δεύτερον, προσδιόρισε με ακρίβεια ότι το κεντρικό του εκλογικό αφήγημα θα είναι το success-story της οικονομίας. Το πεδίο της οικονομίας, επίσης, μοιάζει να επιλέγει ως προνομιακό για ένα συγκριτικό κρας τεστ με τον Αλέξη Τσίπρα. Με την εντύπωση ότι αναγνωρίζεται ως πιο ικανός, πιο συγκροτημένος, πιο κατάλληλος πρωθυπουργός από τον κύριο αντίπαλό του.
Η εμφάνιση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο στη ΔΕΘ θα είναι κρίσιμη, για να φανεί αν ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να σηκώσει το γάντι και να απαντήσει αποτελεσματικά στην πρόκληση. Ηδη ο Αλέξης Τσίπρας έχει καθυστερήσει να αλλάξει τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, να εμφανίσει νέα πρόσωπα και φρέσκες ιδέες και κυρίως να ανακόψει τη διεύρυνση της ΝΔ στο κέντρο και την κεντροαριστερά.
Στο πεδίο της οικονομίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έριξε την πρώτη βολή, με ένα ισχυρό πακέτο παροχών.
Εδώ χρειάζεται μια επισήμανση. Το πακέτο παροχών της ΔΕΘ από τη μια είναι σημαντικό, από την άλλη έδειξε τα όρια της δημοσιονομικής αντοχής της οικονομίας. Μοιάζει περίπου σαν να αναγνωρίζει την πραγματικότητα πως «ό,τι είχαμε να δώσουμε, το δώσαμε».
Για παράδειγμα, τρία οριζόντια μέτρα που συζητήθηκαν τις τελευταίες μέρες στο Μαξίμου, τελικά βγήκαν από το «καλάθι» των παροχών. Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους ελεύθερους επαγγελματίες, το πάγωμα της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης για τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους και οι εκτεταμένες μειώσεις φόρων κατανάλωσης στο φυσικό αέριο, τα καύσιμα και το πετρέλαιο θέρμανσης. Kαι τα τρία εκτιμήθηκε ότι υπερβαίνουν τα δημοσιονομικά όρια της οικονομίας.
Για να επανέλθουμε, είναι αρκετά πιθανό αυτά τα δημοσιονομικά όρια να καθορίσουν και τον χρόνο των εκλογών. Σε 12 μήνες, η ΕΕ θα έχει καταλήξει σε αποφάσεις για επιστροφή σε πολιτικές σταθεροποίησης της ευρωπαϊκής οικονομίας και σε μέτρα προσαρμογής. Μια συζήτηση που δεν ευνοεί τις εκλογές. Αρα, όσο γρηγορότερα τόσο καλύτερα…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο iefimerida.gr