Η εικόνα του εξώστη στο Παλλάς λειτούργησε σαν πολιτικός καθρέφτης.
Οι Έφη Αχτσιόγλου και Αλέξης Χαρίτσης, δύο από τα κεντρικά πρόσωπα της Νέας Αριστεράς, παρακολουθούσαν από τις πίσω θέσεις την αποδόμηση της αντιπολίτευσης σε ζωντανή μετάδοση, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας περιέγραφε τις αιτίες της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ και χάραζε δημόσια μια νέα πορεία χωρίς να αναφέρεται σε καμία οργανωτική συνέχεια. Η σκηνική απόσταση δεν ήταν απλώς συμβολική· για πολλούς ήταν ένδειξη ότι η πόρτα Τσίπρα προς στελέχη του πρώην χώρου του δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι παραμένει ανοιχτή.
Τάσεις και ρήξεις στη Νέα Αριστερά -Ο Τσίπρας προχωρά μόνος
Σε αυτό το ρευστό σκηνικό, η θέση της Νέας Αριστεράς γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Από τη μία υπάρχει η προσπάθεια των Αχτσιόγλου και Χαρίτση να κρατήσουν χαμηλούς τόνους και να μην τροφοδοτήσουν την ένταση με τον πρώην πρωθυπουργό. Από την άλλη, η στάση Τσίπρα δείχνει πως δεν επιθυμεί να κουβαλήσει πολιτικά βάρη ή πρόσωπα του παρελθόντος. Η παρουσία τους στον εξώστη διαβάστηκε από πολλά στελέχη ως σήμα αποστασιοποίησης — μια ένδειξη ότι ο Τσίπρας θέλει να χτίσει κάτι καινούργιο χωρίς να δημιουργήσει προσδοκίες για επανασυγκόλληση.
Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς εξελίσσεται ένας υπόγειος εμφύλιος. Η τάση Τσακαλώτου–Σακελλαρίδη πιέζει για σύγκλιση με το ΜέΡΑ25 και άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κάτι που απομακρύνει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα οργανικής σχέσης με το υπό διαμόρφωση εγχείρημα Τσίπρα. Αν αυτό το ρεύμα επικρατήσει, δεν αποκλείεται η σημερινή ηγετική ομάδα να βρεθεί πολιτικά άστεγη: μακριά και από τον Τσίπρα, και από ένα ενδεχόμενο νέο αριστερό πόλο.
Πολιτικό φλερτ μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Χαρίτση
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον αναζήτησης ταυτότητας, αποκτά ενδιαφέρον το πολιτικό φλερτ που φαίνεται να αναπτύσσεται μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Χαρίτση. Ο ίδιος, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Action 24, παραδέχθηκε ότι συνομιλεί με τον Νίκο Ανδρουλάκη και για « θέματα που συμφωνούν και για θέματα που διαφωνούν». Η παραδοχή αυτή, σε συνδυασμό με την ουσιαστική απουσία προοπτικής επιστροφής στον Τσίπρα, ερμηνεύεται από αρκετούς ως άνοιγμα προς τη Χαριλάου Τρικούπη.
Ο Ανδρουλάκης, πάντως, μετά τις πρόσφατες κινήσεις που έδειχναν διάθεση ανοίγματος προς τα αριστερά, εμφανίζεται πλέον πιο προσεκτικός, θέλοντας να βάλει τέλος σε αυτή τη συζήτηση - τουλάχιστον δημοσίως. Επιθυμεί να αποφύγει την εικόνα υποχώρησης στις εσωκομματικές πιέσεις, προτάσσοντας την ανάγκη αυτόνομης πορείας του ΠΑΣΟΚ. Η συζήτηση, ωστόσο, δεν έχει κλείσει απλώς έχει «παγώσει» προσωρινά καθώς στο παρασκήνιο εντείνονται οι «ζυμώσεις» προς την κατεύθυνση της πλαγιοκόπησης Τσίπρα μέσω της προσέγγισης με στελέχη της Νέας Αριστεράς, όπως ο Αλέξης Χαρίτσης με τον οποίο κρατά δίαυλο επικοινωνίας, όπως και με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο. Οι όποιες πρωτοβουλίες πάντως δεν αναμένεται να ξεδιπλωθούν πριν το νέο έτος.
Πεδία σύγκλισης στην κοινή εμφάνιση Χαρίτση, Δούκα, Ανδρουλάκη
Παράλληλα, η πρόσφατη κοινή εμφάνιση Χαρίτση, Δούκα και Ανδρουλάκη (μέσω βίντεο) στην ημερίδα του Πέτρου Κόκκαλη για το κλίμα έδειξε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πεδία σύγκλισης. Η συνέχεια δόθηκε λίγες ημέρες μετά, με κοινή κοινοβουλευτική πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ–ΠΑΣΟΚ–Νέας Αριστεράς για τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης, γεγονός που αναζωπύρωσε τα σενάρια ευρύτερης συνεργασίας και επιβεβαίωσε ότι το κανάλι επικοινωνίας Χαρίτση–Ανδρουλάκη παραμένει ενεργό. Για τη ιστορία μετά τις ζυμώσεις υπήρξε κοινό αίτημα προς τον Πρόεδρο της Βουλής κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά για τη σύγκληση κοινής συνεδρίασης των Επιτροπών Παραγωγής & Εμπορίου, Οικονομικών Υποθέσεων και Προστασίας Περιβάλλοντος, προκειμένου η κυβέρνηση να ενημερώσει τη Βουλή για τον απολογισμό της COP30.
Οι... «μετέωροι» της Νέας Αριστεράς
Σε κάθε περίπτωση, οι «μετέωροι» της Νέας Αριστεράς βρίσκονται σε μια πολυεπίπεδη αβεβαιότητα: με περιορισμένο χώρο στο υπό διαμόρφωση εγχείρημα Τσίπρα, με εσωτερικές διαφωνίες για την κατεύθυνση του κόμματος και με ασταθές το ενδεχόμενο προγραμματικής σύγκλισης με το ΠΑΣΟΚ. Το επόμενο διάστημα θα δείξει αν μπορούν να διαμορφώσουν αυτόνομη ταυτότητα ή αν θα αναζητήσουν νέα πολιτική στέγη σε έναν χάρτη που αλλάζει με ταχύτητα.