Στο κοφίνι δεν χωράει, στο καλάθι περισσεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πίεζε εξ αρχής την κυβέρνηση να καλύψει εξ ολοκλήρου την επιβάρυνση του κόσμου από τις τεράστιες αυξήσεις στο ηλεκτρικό, τα καύσιμα, το φυσικό αέριο, χωρίς να κάτσει να υπολογίσει το κόστος και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις μια τέτοιας κίνησης, χωρίς να προτείνει κάποια ρεαλιστική λύση που θα ικανοποιούσε και τη δοκιμαζόμενη κοινωνία, αλλά και δεν θα χρεοκοπούσε την εθνική οικονομία. «Όλα τα κιλοβάτ και τα λίτρα, όλα τα λεφτά»!
Κι όταν το πρόβλημα έγινε αβάσταχτο και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της επιβάρυνσης, πριν ακόμη δει και μελετήσει τα μέτρα, τη λοιδόρησε ότι… «ξαφνικά ανακάλυψε λεφτόδεντρα»! Και της χρέωσε… αποκλειστικά την παγκόσμια ενεργειακή κρίση (που είχε αρχίσει πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, με τη διεθνή εκτίναξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας, και φυσικά επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τη ρωσική εισβολή), χωρίς να νοιαστεί αν και κατά πόσον αυτοί οι λαϊκίστικοι αφορισμοί του έχουν απήχηση στον κόσμο. Που φυσικά δοκιμάζεται και υποφέρει, αγανακτεί και εξοργίζεται, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει χάσει την επαφή του με τη λογική και την πραγματικότητα…
Ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ
Λαϊκισμός είναι να βλέπεις ένα πρόβλημα, και αντί να το αντιμετωπίζεις ή να συμβάλλεις στην επίλυσή του, να σπεύδεις να… το εκμεταλλευτείς, για να προσπορίσεις πρόσκαιρες εντυπώσεις και μικροκομματικά «οφέλη». Κι αυτό κάνει γι’ άλλη μια φορά (γιατί αυτό έκανε πάντα, αυτό ξέρει και σε αυτό ειδικεύεται) ο κ. Τσίπρας.
Για την παγκόσμια πανδημία κατηγόρησε την κυβέρνηση, για την προμήθεια εμβολίων κραύγαζε ότι δεν υπάρχουν εμβόλια, όταν πάρθηκαν περιοριστικά μέτρα αντιμετώπισής της, την κατήγγειλε για περιορισμό των δικαιωμάτων και της «δημοκρατικής ελευθερίας» της κοινωνίας, για υπονόμευση της οικονομίας και της αγοράς των ελεύθερων επαγγελματιών, όταν σταδιακά ήρθησαν τα μέτρα επειδή το επέτρεψε η εξέλιξη της πανδημίας… πάλι την έστησε στον τοίχο γιατί έθετε σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών! Τι διάολο, τις θυμόμαστε όλοι αυτές τις ασυνάρτητες παλαβομάρες…
«Μία από τα ίδια» απ' τον ΣΥΡΙΖΑ
Και τώρα… λογικά επιδίδεται σε μια από τα ίδια! Τον απασχολεί η κατά το δυνατόν εκμετάλλευση της αγωνίας και της δοκιμασίας της κοινωνίας, για να πλήξει την κυβέρνηση, για να ρίξει λάδι στη λογική δυσφορία του κόσμου. Και ξεφουρνίζει διάφορες προκλητικά και εκτός πραγματικότητας μαξιμαλιστικές αρλούμπες, και ό,τι πιάσει!
Μπορούσε να έχει πάρει δραστικά μέτρα η κυβέρνηση νωρίτερα; Μπορούσε. Δεν το έκανε (αν και πήρε επιμέρους ανακουφιστικά μέτρα) όχι επειδή είναι… μαζοχίστρια, «αντιλαϊκή», υπηρέτης των μεγάλων συμφερόντων και της «αισχροκέρδειας των εταιρειών παροχής ενέργειας τις οποίες υπηρετεί!», όπως την κατήγγειλε χθες με το που ανακοινώθηκαν τα μέτρα (ελαφρυντικά, ουσιαστικά, ανακουφιστικά για τη συντριπτική κατηγορία των καταναλωτών), αλλά γιατί πίεζε φορτικά την ΕΕ να αποφασίσει και να πάρει συνολικά μέτρα που το κόστος τους θα επιμεριζόταν σε όλες τις χώρες-μέλη, και η εθνική επιβάρυνση θα ήταν ασύγκριτα μικρότερη.
Το «κατενάτσιο» της ΕΕ και το «αντάρτικο» Μητσοτάκη
Αλλά η δυσκίνητη ΕΕ, με την ενοχλητική, θηριώδη γραφειοκρατία της (που υποδαυλίζεται από τα εθνικά συμφέροντα των «ισχυρών» της), εξακολουθεί να παίζει… κατενάτσιο, να υιοθετεί την τακτική του «άσε λίγο ακόμη…».
Απολύτως δικαίως, η κυβέρνηση δεν περιορίστηκε στο να την καταγγέλλει, αλλά αποφάσισε να «ανταρτέψει» και να πάρει η ίδια εθνικά μέτρα ανακούφισης, επωμιζόμενη και το μεγάλο (και δημοσιονομικά επικίνδυνο) κόστος. Έτσι ενεργούν οι συνετές ηγεσίες, που δεν παρασύρονται από τις σειρήνες του λαϊκισμού, που δεν ποντάρουν στο ίδιον κομματικό πρόσκαιρο όφελος εντυπώσεων, που καταλήγουν σε υπέρμετρα κοστοβόρες αποφάσεις, όταν δεν υπάρχει στον ορίζοντα «παρέκει»!
Ξεχνάμε τις πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας, όταν φώναζε και πίεζε για «εμπροσθοβαρή και ολική και άπλετη» βοήθεια στη δοκιμαζόμενη αγορά; Αν η κυβέρνηση είχε ακούσει τις… συμβουλές του, δεν θα υπήρχε ευρώ τσακιστό για οικονομική στήριξη επιχειρήσεων και ιδιωτών στα κύματα της πανδημίας που ακολούθησαν! Και, φυσικά, και τότε πάλι θα την… κατηγορούσε ο κ. Τσίπρας για έλλειψη προνοητικότητας και διαχειριστική ανεπάρκεια!
Αλήθεια, τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση με χρήματα των φορολογουμένων σπεύδει πανικόβλητη να καλύψει μέρος των σπασμένων από τα υπερκέρδη των εταιρειών παραγωγής ενέργειας; Κατ’ αρχήν, από ποιο… πορτοφόλι θα καλυπτόταν το κόστος της κρίσης, του… Πούτιν; Και κατά δεύτερο, δεν άκουσε τον πρωθυπουργό να εξαγγέλλει τη φορολόγηση των υπερκερδών αυτών με φόρο 90%;
Αλλά είπαμε, «στο κοφίνι δεν χωράει, στο καλάθι περισσεύει…».