Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των διαφωνούντων βουλευτών της ΝΔ στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο είναι ότι τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών είναι ήδη κατοχυρωμένα από το σύμφωνο συμβίωσης.
Κατά την άποψή τους περιττεύει το δικαίωμα της ισότητας στο γάμο, εφόσον τα περισσότερα από τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτόν (περιουσιακά, κληρονομικά κλπ) προστατεύονται ήδη με το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο ψηφίστηκε το 2015. Το μόνο που δεν κατοχυρώνεται είναι η τεκνοθεσία. Παρά ταύτα, ένα ζευγάρι που έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης μπορεί να έχει παιδιά, εφόσον ο ένας εκ των δυο γονιών δικαιούται να τα αποκτήσει είτε με υιοθεσία (άνδρας ή γυναίκα) είτε μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (μόνο γυναίκα).
Βεβαίως, είναι προφανές ότι το σύμφωνο συμβίωσης δεν είναι γάμος και οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου εξηγούν από τη δική τους πλευρά ότι η ισότητα των πολιτών και μόνο θα αρκούσε ως επιχείρημα για να δοθεί το δικαίωμα του γάμου - με όλα όσα συνεπάγεται και για την απόκτηση παιδιών - και στα ομόφυλα ζευγάρια, όπως έχει δοθεί στα ετερόφυλα.
Το οξύμωρο σε όλη αυτή τη συζήτηση είναι ότι αυτοί που αρνούνται να ψηφίσουν την ισότητα στο γάμο επικαλούνται ότι αρκεί το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο όμως δεν ψήφισαν το 2015. Το επεσήμανε πολύ σωστά στο «φροντιστήριο» των βουλευτών της ΝΔ ο Άδωνις Γεωργιάδης: «Δεν μπορεί αυτοί που απείχαν τότε, ή καταψήφισαν το 2015, να λένε σήμερα ότι τους καλύπτει το Σύμφωνο Συμβίωσης» είπε.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη πιο παράλογο. Λένε οι διαφωνούντες ότι από την ώρα που υπάρχει το σύμφωνο συμβίωσης, για να μη μένουν χωρίς οικογένεια τα παιδιά ενός ομόφυλου ζευγαριού όταν αποβιώσει ο αναγνωρισμένος γονέας, θα μπορούσε η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή ένα μαχητό τεκμήριο για την ανάθεση της επιμέλειας στον επιβιώσαντα σύζυγο. Με άλλα λόγια, προτείνουν μέσω του συμφώνου συμβίωσης και μιας πρόσθετης νομικής ρύθμισης να λυθεί ένα ζήτημα που λύνεται πολύ πιο απλά και ισότιμα για όλους με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Γιατί όλα αυτά; Για να μην δεχθούν ότι μπορεί να υπάρχει άλλη αναγνωρισμένη μορφή οικογένειας από την Πολιτεία πέραν της παραδοσιακής που φέρνει στον κόσμο παιδιά με μαμά και μπαμπά.
Έλα όμως που υπάρχει! Ο,τι κι αν ψηφίσουν ή δεν ψηφίσουν οι βουλευτές, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν γυναίκες που αποκτούν παιδιά μόνες τους χρησιμοποιώντας παρένθετες μητέρες, επειδή οι ίδιες δεν μπορούν να κάνουν παιδιά (σημειωτέο ότι αυτό το δικαίωμα τους έχει δοθεί με την ψήφο όλων αυτών που διαφωνούν σήμερα με την ισότητα στο γάμο). Θα υπάρχουν επίσης και «μπαμπάδες» και «μαμάδες» που έκαναν ένα παιδί και το παράτησαν σε ίδρυμα, ή που το εγκατέλειψαν με τον ένα γονιό πριν καν έρθει στον κόσμο.
Η καλώς εννοούμενη παραδοσιακή οικογένεια δεν κινδυνεύει από την ισότητα στο γάμο. Κινδυνεύει από πολλά άλλα που ακούμε, βλέπουμε, διαβάζουμε ή βιώνουμε καθημερινά πολύ πριν ψηφιστεί αυτό το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο που έχει σηκώσει τόση σκόνη πριν καν κατατεθεί στη Βουλή. Ας πέσουν, λοιπόν, οι τόνοι κι ας τελειώνουμε με μια εκκρεμότητα που μας καθιστά ευρωπαϊκή εξαίρεση.