Τη δική του παρέμβαση για τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στον χώρο της Αριστεράς έκανε ο Γιάννης Δραγασάκης κατά τη χθεσινή παρουσίαση του βιβλίου του Θάναση Λεβέντη ιστορικού στελέχους της Αριστεράς.
«Ο δύσβατος αλλά αξιοβίωτος δρόμος. Με αφορμή το βιβλίο του Θανάση Λεβέντη μιλούμε για την πολιτική σε μια εποχή που η πολιτική και η δημοκρατία δοκιμάζονται, αντιμετωπίζουν προκλήσεις, δέχονται απειλές, διέρχονται κρίση.
«Οι πολίτες αντιμετωπίζονται ως καταναλωτές...»
Τα κόμματα απαξιώνονται ή αντικαθίστανται από φωτεινά υποτίθεται πρόσωπα. Η συλλογική δράση και συμμετοχή δίνουν τη θέση τους σε λογικές ''ανάθεσης'' σε κάποιους μεσσίες που θα λύσουν υποτίθεται τα προβλήματα. Οι πολίτες αντιμετωπίζονται ως καταναλωτές και η πολιτική αντιγράφει μεθόδους του εμπορικού μάρκετινγκ για να τους δελεάσει.
Κάποιοι παρασύρονται από τη δημαγωγία της άκρας Δεξιάς. Άλλοι, αντιδρούν με αποχή, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές. Όμως σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων και πολέμων, που η Δικαιοσύνη και η Ειρήνη είναι τα μεγάλα ζητούμενα και οι δυο αυτές μορφές αντίδρασης είναι αδιέξοδες και επικίνδυνες.
Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι σαφές: Μπορεί η δημοκρατία να αναζωογονηθεί; Μπορεί η πολιτική να γίνει ξανά ελκυστική, να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει σε θετικούς συλλογικούς στόχους; Μπορεί η Αριστερά να γίνει ο καταλύτης ενός νέου οράματος για την κοινωνία, αρχίζοντας από το περιεχόμενο της ίδιας της πολιτικής;
«Η πολιτική να απελευθερωθεί από τα δεσμά της εμπορευματοποίησης και του μάρκετινγκ»
Η περίπτωση του Θανάση Λεβέντη, η ζωή και το έργο του δίνουν κατά την άποψη μου θετική απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Μετέτρεψε τη δική του Ιθάκη σε ένα υπέροχο ταξίδι. Ο δύσβατος δρόμος του είναι ο μόνος αξιοβίωτος δρόμος, ο μόνος που ταιριάζει ειδικότερα στους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες και πρωτίστως στη νέα γενιά.
Είναι ο δύσκολος δρόμος αλλά μόνο αυτός μπορεί να είναι νικηφόρος για τις αξίες και τους στόχους μας. Οι φαινομενικά εύκολοι δρόμοι είναι ψεύτικοι και οι υποσχέσεις αποδεικνύονται απατηλές. Τα πράγματα λοιπόν μπορούν να αλλάξουν.
Αλλά πρέπει η πολιτική να απελευθερωθεί από τα δεσμά της εμπορευματοποίησης και του μάρκετινγκ και να ξαναγίνει μια αυθεντική λαϊκή και κοινωνική υπόθεση, όπως την έζησε και την υπηρέτησε ο Θανάσης Λεβέντης, προσαρμοσμένη στις συνθήκες του σήμερα».