Ακρίβεια, Υγεία και διαφθορά απασχολούν τους πολίτες, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της GPO για τα Παραπολιτικά 90,1. Η ιδεολογία των κομμάτων χάνει έδαφος, το αφήγημα του «χαρισματικού ηγέτη» καταρρίπτεται και κυριαρχεί δυσπιστία για τα υπό ίδρυση κόμματα.
Έξι χρόνια μετά την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία και παρά τη δυσφορία προς το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, οι πολίτες δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για νέα κόμματα. Χαρακτηριστικά, σε περίπτωση που ο Αντώνης Σαμαράς ίδρυε δικό του πολιτικό φορέα, μόλις το 2,8% δηλώνει ότι θα τον ψήφιζε, ενώ το 76% το αποκλείει. Αντίστοιχα, ένα υποθετικό νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα συγκεντρώνει 9,1% θετική πρόθεση και 66,3% αρνητική.
Η ακρίβεια αναδεικνύεται μακράν ως το κυρίαρχο κριτήριο ψήφου στις επόμενες εκλογές, συγκεντρώνοντας 61,8%. Ακολουθεί η αναβάθμιση της δημόσιας Υγείας (45,5%) και η καταπολέμηση της διαφθοράς (42,6%). Οι απαντήσεις δείχνουν πως οι οικονομικές πιέσεις έχουν μετατραπεί σε κύριο άξονα πολιτικής επιλογής, με τα χαμηλά εισοδήματα να εστιάζουν στο κόστος ζωής και τα υψηλά να δίνουν έμφαση στη φορολογία και στις επενδύσεις.
Παρά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για δέσμη ευνοϊκών μέτρων που θα ενισχύσουν τη μεσαία τάξη, οι πολίτες δεν δείχνουν αισιόδοξοι. Το 57,1% θεωρεί ότι η κατάσταση στη χώρα έχει επιδεινωθεί τα τελευταία έξι χρόνια, ενώ μόλις το 25,2% πιστεύει ότι έχει βελτιωθεί. Η πλειονότητα δηλώνει ότι βλέπει «καμία ή ελάχιστη πρόοδο» στην καθημερινότητα και ότι η ανισότητα αυξάνεται.
Ένα ακόμη σημαντικό εύρημα αφορά στην αντίληψη για τη διαφθορά: το 67,4% εκτιμά ότι έχει αυξηθεί, το 23,2% θεωρεί ότι παραμένει στα ίδια επίπεδα και μόλις το 9,4% βλέπει βελτίωση. Η εικόνα αυτή διαπερνά οριζόντια όλα τα εισοδηματικά στρώματα, με τα χαμηλά εισοδήματα να καταγράφουν το υψηλότερο ποσοστό απογοήτευσης (74,8%).
Η δυσπιστία δεν περιορίζεται μόνο στους θεσμούς, αλλά επεκτείνεται και στα κόμματα. Πάνω από το 70% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η επιλογή της παράταξης που θα ψηφίσει στις επόμενες εκλογές δεν θα βασιστεί σε ιδεολογική ταυτότητα, αλλά σε συγκεκριμένα οικονομικά κριτήρια και στη διαχείριση της καθημερινότητας. κριτήριο της ιδεολογικής τοποθέτησης έχει υποχωρήσει σε μεγάλο βαθμό και παραμένει ζωτικής σημασίας μόνο μεταξύ των ψηφοφόρων της Αριστεράς, ενώ ταυτόχρονα καταρρίπτεται το αφήγημα του εμπνευσμένου και φωτισμένου ηγέτη, που εν είδει αυθεντίας λειτουργεί κινητοποιητικά για τον λαό. Η προσωπική γοητεία, το επικοινωνιακό χάρισμα και η λάμψη του κάθε προσώπου είναι σίγουρα σημαντικά, ειδικά στη σημερινή εποχή της εικόνας, αλλά στην πολιτική για να σε ψηφίσουν τελικά δεν έχει σημασία ποιος είσαι και πώς είσαι, αλλά τι λες και τι κάνεις.
Επίσης, το κριτήριο της ιδεολογικής τοποθέτησης έχει υποχωρήσει σε μεγάλο βαθμό και παραμένει ζωτικής σημασίας μόνο μεταξύ των ψηφοφόρων της Αριστεράς, ενώ ταυτόχρονα καταρρίπτεται το αφήγημα του εμπνευσμένου και φωτισμένου ηγέτη, που εν είδει αυθεντίας λειτουργεί κινητοποιητικά για τον λαό. Η προσωπική γοητεία, το επικοινωνιακό χάρισμα και η λάμψη του κάθε προσώπου είναι σίγουρα σημαντικά, ειδικά στη σημερινή εποχή της εικόνας, αλλά στην πολιτική για να σε ψηφίσουν τελικά δεν έχει σημασία ποιος είσαι και πώς είσαι, αλλά τι λες και τι κάνεις.