Το να εκφωνήσει κανείς μια εξαιρετική ομιλία την ώρα που ανεβαίνει και παραλαμβάνει ένα βραβείο Όσκαρ απαιτεί λίγη μαγεία, με τον νικητή να πρέπει να επιτύχει ακριβώς τη σωστή ισορροπία μεταξύ γοητείας και ταπεινότητας.
Ωστόσο, συχνά οι ομιλίες που ο κόσμος θυμάται περισσότερο, είναι αυτές που καταλήγουν σε καταστροφή.
Με το πέρασμα των χρόνων, πολλοί ηθοποιοί έχουν αποδοκιμαστεί, τους έχουν λυπηθεί ή τους έχουν κοροϊδέψει για τον λόγο τους πάνω στη σκηνή. Κάποιες ομιλίες είναι πολύ γλυκανάλατες, άλλες πολύ μεγάλες. Το χειρότερα είναι όταν ένας ηθοποιός σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.
Παρά την ενδυναμωτική ομιλία της Φράνσις Μακ Ντόρμαντ σχετικά με την ανισορροπία των φύλων στο Χόλιγουντ πριν από μερικά χρόνια, οι προσπάθειες μερικών νικητών να εμφυσήσουν την τελετή με πολιτικά μηνύματα δεν αντιμετωπίζονταν πάντα τόσο καλά. Η ιστορία των Όσκαρ είναι πλημμυρισμένη με τις άβολες σιωπές και τους χλευασμούς που έχουν σταθερά χαιρετίσει άσχημα πολιτικά αστεία και αδέξιες διαμαρτυρίες.
Καθώς το ρολόι μετρά αντίστροφα για την 93η τελετή απονομής των βραβείων, όλοι οι υποψήφιοι θα ελπίζουν να φέρουν στο σπίτι το χρυσό αγαλματίδιο. Αλλά περισσότερο από αυτό, εάν κερδίσουν, θα ελπίζουν να δεχτούν το βραβείο με χάρη και ψυχραιμία - διαφορετικά κινδυνεύουν να συμπεριληφθούν στη λίστα με τις χειρότερες ομιλίες. Παρακάτω, ακολουθούν 10 από αυτές, όπως τις συγκέντρωσε ο Independent.
Η Σάλι Φιλντ για το «Μια Θέση στην Καρδιά»
Η Σάλι Φιλντ έχει μείνει στην ιστορία των Όσκαρ για την περιβόητη ομιλία της όταν παρέλαβε το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού το 1985. Συγκεκριμένα, η 75χρονη σήμερα ηθοποιός είπε το εξής: «Δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι σας αρέσω, αυτή τη φορά, σας αρέσω!». Η φράση θα έμενε στη δημόσια μνήμη περισσότερο από τις περισσότερες ταινίες της και ενώ μοιάζει εγωιστική, πολλοί λένε πως έχει παρεξηγηθεί, καθώς λέγεται ότι εννοούσε ότι μετά από χρόνια κατάφερε να αναγνωριστεί το ταλέντο της και να κερδίσει τον σεβασμό, κάτι που κατάφερε τώρα γι' αυτό και το εξέφρασε με αυτόν τον τρόπο. Ευτυχώς, η Φιλντ είδε την αστεία πλευρά των πραγμάτων, επαναλαμβάνοντας την ατάκα σε ένα διαφημιστικό για την τράπεζα Charles Schwab το 2000.
Η Ομιλία της Γκουίνεθ Πάλτροου στα Οσκαρ για τον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ
Η γεμάτη δάκρυα ομιλία της Γκουίνεθ Πάλτροου για τον Ερωτευμένο Σαίξπηρ του 1998 θεωρείται συχνά ως η επιτομή του μελό στην τελετή απονομής των βραβείων. Στα πρόθυρα δακρύων από την έναρξη, η Πάλτροου έτρεμε από συγκίνηση καθώς έκλαιγε αναγέροντας μια μακρά λίστα συνεργατών και αγαπημένων προσώπων. Κάποιοι έκαναν λόγο για βαρετό συναισθηματισμό, αφήνοντας ορισμένους θεατές να αμφιβάλλουν για την ειλικρίνειά της. Άλλοι απλώς λυπήθηκαν για την Πάλτροου, η οποία δεν μπορούσε να συγκρατήσει τη συγκίνηση της.
Οσκαρ: Ο Σον Πεν για το «Μυστικό Ποτάμι
Ο Σον Πεν, που πήρε το πρώτο του βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού το 2004, άνοιξε την ομιλία του με ένα αστείο για τα ιρακινά Όπλα Μαζικής Καταστροφής που δεν υπάρχουν. Ο Πεν πάντως δεν «άντεξε» και είπε ότι «εάν υπάρχει κάτι που όλοι οι ηθοποιοί γνωρίζουν, πέρα από το ό,τι δεν υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, αυτό είναι ότι δεν υπάρχει «καλύτερος ηθοποιός» και αυτό «το αποδεικνύουν οι συνυποψήφιοί μου». Το αστείο συγκέντρωσε απαράμιλλη σιωπή, με το κοινό να παραμένει ήσυχο καθώς ο Πεν προχώρησε ευχαριστώντας μια μακρά, διάσπαρτη λίστα συνεργατών. Αναφέρθηκε επίσης και την Ρόμπιν Ράιτ, την τη σύζυγό του - μια αναφορά που αμέλησε να κάνει πέντε χρόνια αργότερα, όταν κέρδισε ξανά Όσκαρ για την ταινία «Milk».
Σαμ Σμιθ για το Spectre
Ο Σαμ Σμιθ προκάλεσε σάλο με όσα είπε όταν δέχθηκε το βραβείο του για το καλύτερο τραγούδι «Writing's On the Wall», το οποίο έγραψε μαζί με τον Τζίμι Νέιπς για την ταινία του Τζέιμς Μποντ το 2016. Ο Σμιθ, αργότερα παραδέχτηκε ότι ήταν μεθυσμένος όταν έκανε τον εσφαλμένο ισχυρισμό ότι «κανένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος άνδρας δεν είχε κερδίσει ποτέ Όσκαρ». Ο τραγουδιστής είχε παρερμηνεύσει μία δήλωσε του Σερ Ίαν ΜακΚέλλεν, ο οποίος αναφερόταν συγκεκριμένα στις κατηγορίες υποκριτικής. Στην πραγματικότητα, μόνο η κατηγορία του Καλύτερου Τραγουδιού περιλαμβάνει τον Έλτον Τζον και τον Στίβεν Σόντχαϊμ, ως προηγούμενους νικητές που έχουν δηλώσει ανοιχτά ότι είνα ομοφυλόφιλοι. Ο σεναριογράφος Ντάστιν Λανς Μπλακ, ο οποίος κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για το Milk το 2009, αναφέρθηκε στον Σμιθ για την γκάφα του. Ο τραγουδιστής της ποπ ζήτησε αργότερα συγγνώμη.
Η Αν Χάθαγουεϊ για τους «Άθλιους» -Η ομιλία στα Οσκαρ
Η νίκη της Αν Χάθαγουεϊ για τον καλύτερο δεύτερο γυναικείο ρόλο το 2012 θεωρήθηκε αναπόφευκτη. Ωστόσο, εν όψει των Όσκαρ, η απήχηση της ηθοποιού άρχισε να μειώνεται χάρη στα αμφιλεγόμενα σχόλιά της για την απώλεια βάρους και την παραδοχή της ότι είχε κλάψει βλέποντας τον εαυτό της να παίζει στην οθόνη. Αποδεχόμενη το βραβείο, η Χάθαγουεϊ ξεκίνησε με ενθουσιασμό μουρμουρίζοντας «έγινε πραγματικότητα» – μια δακρύβρεχτη κίνηση που σε μια ομιλία που πολλοί θεατές βρήκαν ανειλικρινή και υπερβολική προβαρισμένη.
Ο Τζακ Πάλανς για το «City Slickers»
Ο Τζακ Πάλας ήταν 73 ετών όταν έλαβε το βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου το 1992. Αφού επισήμανε τις υποτιθέμενες ανησυχίες των παραγωγών για την ηλικία του, έπεσε στο πάτωμα και άρχισε να κάνει push-ups με ένα χέρι. Ενώ το πλήθος ζητωκραύγαζε, φαινόταν κάπως και τα άσχημα αστεία που ακολούθησαν ελάχιστα βοήθησαν. Ωστόσο, ο Πάλανς θα συνέχιζε να παίζει για πάνω από μια δεκαετία μετά.
Ο Μάθιου ΜακΚόναχι για το «Dallas Buyers Club»
Ο Μάθιου ΜακΚόναχι το 2014 κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού για την ταινία του Jean-Marc Vallée. Ο ΜακΚόναχι ξεκίνησε ευχαριστώντας τον Θεό, μιλώντας για τον «ήρωά» του – ένα άτομο που πρέπει να «κυνηγήσει». Λέγεται ότι ο ΜακΚόναχι μιλούσε για τον εαυτό του σε δέκα χρόνια. Ακόμη και η χαρακτηριστική του φράση «εντάξει, εντάξει, εντάξει» δεν ήταν αρκετή για να συνδέσει την περίεργη και «εγωιστική» ομιλία που άφησε το κοινό μπερδεμένο.
Ο Ρομπέρτο Μπενίνι για το «Η Ζωή είναι Ωραία»
Παρόλο που τα Αγγλικά μπορεί να μην είναι η πρώτη γλώσσα του Ρομπέρτο Μπενίνι, τα χρησιμοποίησε κατά την ομιλία αποδοχής του 1999. Έχοντας νικήσει τον μεγάλο σταρ του Χόλιγουντ, Τομ Χανκς, υποψήφιο για τη «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν», ο εκκεντρικός Ιταλός έδωσε μια ιδιαίτερη ομιλία, η οποία περιλάμβανε την περίεργη φράση: «Θα ήθελα να είμαι ο Δίας και να απαγάγω τους πάντες και να ξαπλώσω στον ουράνιο θόλο κάνοντας έρωτα με όλους».
Η Μελίσα Λίο για το «The Fighter»
Έχοντας χτίσει μια σεβαστή καριέρα ως ηθοποιός, η Μελίσα Λίο κέρδισε τελικά την αναγνώριση όταν κέρδισε το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου το 2010, σε ηλικία 50 ετών. Η Λίο ξεκίνησε φλερτάροντας με τον 94χρονο τότε Κερκ Ντάγκλας και στο τέλος, έφυγε από τη σκηνή σκυμμένη, χρησιμοποιώντας το μπαστούνι του Ντάγκλας.
Ο Τζορτζ Σ. Σκοτ για το «Patton»
Το 1971, ο Τζορτζ Σ. Σκοτ έγινε ο πρώτος ηθοποιός που αρνήθηκε ποτέ ένα Όσκαρ. Γράφοντας στην Ακαδημία, ο Σκοτ είπε ότι αντιτίθεται στην ιδέα ότι οι ηθοποιοί ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον, αποκαλώντας την όλη τελετή «παρέλαση κρέατος». Ο παραγωγός Φρανκ ΜακΚάρθι, ο οποίος δέχθηκε το βραβείο ερήμην του Σκοτ, φαίνεται ότι παρέλειψε το σημείωμα και έδωσε μια ομιλία που επαίνεσε γενναιόδωρα την Ακαδημία.