Η κυρία Κουντουρά είναι μια καλή υπάλληλος.
Ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς έχει καταφέρει στο υπουργείο Τουρισμού, όπου και έχει διορισθεί ως... ποσόστωση των ΑΝΕΛ, αλλά απέδειξε πως είναι μια πιστή και φιλότιμη υπερασπίστρια στον αγώνα επιβίωσης της κυβέρνησης...
Και ο κ. Δανέλλης είναι ένα αγωνιστής αρχών και αξιών που δεν δίστασε να τα βάλλει με την «οικογένειά» του, προκειμένου να υπερασπισθεί έμπρακτα τις ιδέες και απόψεις του για το «Μακεδονικό»...
Και οι δύο, αφού τίμησαν τις «αρχές» τους, δεν πήγαν σπίτι τους, όπως θα έκανε ο οποιοσδήποτε ανιδιοτελής ιδεολόγος. Παρέμειναν... επί τα αυτά «και βλέπουμε»!
Παρεμπιπτόντως, Κουντουρά και Δανέλλης αποτελούν (μαζί με άλλους κυβερνητικούς μέτοικους...) απολύτως κρίσιμες μονάδες αυτής της ιδιότυπης «κυβερνητικής πλειοψηφίας», η οποία με όρους μαθηματικούς κι όχι πολιτικούς συνιστά άθροισμα μονάδων, όχι σύνολο.
Η διαφορά των δύο από τους υπόλοιπους περιθωριακούς και εκ μεταγραφής «κυβερνητικούς» βουλευτές, είναι ότι αυτοί επέλεξαν ( ως... αντίτιμο της στάσης τους) να... αλλάξουν δουλειά. Να γίνουν (κατά πως ελπίζουν) ευρωβουλευτές, με διευρυμένους ορίζοντες πολιτικής παρέμβασης. Και πολλαπλάσιες αποδοχές...
Ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που θέλουν να δοκιμάσουν «κάτι καλύτερο», στις μίζερες μέρες που ζούμε. Αυτοί, όμως, είναι από τους... τυχερούς που δεν παίρνουν κανένα ρίσκο! Αν δεν πάρουν την άλλη «δουλειά», θα γυρίσουν σ’ αυτήν που έχουν τώρα! Είναι, δηλαδή, «σιγουράντζες»! Γιατί φρόντισαν να είναι την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση. Του «151ου» βουλευτή της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Χάρη σ’ αυτούς, ο κ. Τσίπρας είναι ακόμη πρωθυπουργός...
Κι ο κ. Τσίπρας, δεν είναι αγνώμων άνθρωπος. Έφερε στην Βουλή ειδική τροπολογία που καταργεί... προηγούμενο νόμο περί ασυμβίβαστου βουλευτή και υποψήφιου ευρωβουλευτή! Ώστε αν τα «παιδιά» δεν εξασφαλίσουν την νέα «δουλειά», να γυρίσουν με ασφάλεια σ’ αυτήν που έχουν τώρα- και ο ίδιος να μην... ξεμείνει από κυβερνητική πλειοψηφία και πέσει τ’ ανάσκελα!
Μιλάμε, δηλαδή, για... καραμπινάτη συναλλαγή, με αποκλειστικό ωφελημένο τον κ. Τσίπρα. Που τρεις σκασίλες είχε αν θα εκλεγούν στην Ευρωβουλή Κουντουρά και Δανέλλης- να μείνει στην εξουσία ο ίδιος αγωνιά και κάνει ότι κάνει! Ο ορισμός του χειρότερου είδους παλαιοκομματικής νοοτροπίας, μια σκέτη ευτέλεια, ξετσιπωσιά, περιφρόνηση τη δημοκρατίας και των αισθημάτων της κοινωνίας!
Ο κ. Τσίπρας, επεδίωξε την εξουσία ευαγγελιζόμενος το «νέο και άφθαρτο», το «διαφορετικό», το δαφνοστεφανωμένο με το «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς. Και ως εξουσία, πια, αποδείχθηκε το ψευδεπίγραφο, το «παλιό και φθαρμένο»... πιο πολύ από τους «άλλους», το πλέον αντιδημοκρατικό και αντιθεσμικό. Και επιπλέον και το πλέον αναιδές: ως μόνη «απολογία» για τον εκπεσμό και την κατάντια του, έχει να αντιτάσσει ξετσίπωτα ένα... «γιατί, οι άλλοι ήταν καλύτεροι;»
Αυτούς τους «άλλους» τους... ξεπέρασε σε μικροπολιτική, σε ρουσφέτια, σε ψέμματα, σε κίβδηλες υποσχέσεις, σε περιφρόνηση της νοημοσύνης του κόσμου. Και το χειρότερο δεν είναι ότι... αυτοεξευτελίζεται, ούτε πως με την πολιτική και τα καμώματά του... ξεπλένει τους προηγούμενους και τα λάθη τους.
Είναι ότι σπρώχνει (ακόμη περισσότερο...) την κοινωνία σε απαξία του δημόσιου βίου, σε περιφρόνηση της πολιτικής και των πολιτικών. Το μετήλθε συνειδητά για να πάρει την εξουσία, το επιστρατεύει πάλι, από πανικό, για να μείνει γαντζωμένος για όσο ακόμη σ’ αυτήν.
Μόνο που οι τακτικισμοί και οι πολιτικάντικες πιρουέτες, έχουν τα όριά τους. Η κοινωνία, ταλαιπωρημένη και αγωνιούσα, αντιδρά στην περιφρόνηση των ζωτικών προβλημάτων και των ανασφαλειών της, στην απροκάλυπτη κοροϊδία της.
Και οι κάλπες πλησιάζουν...