Θα μπορούσε να έχει πλάκα, αν δεν αφορούσε πολύ σοβαρά εθνικά ζητήματα που βρίσκονται ανοικτά -και στην κόψη του ξυραφιού...
Να λένε, δηλαδή, οι κυβερνώντες μας κάθε τόσο και... καμιά «σαχλαμάρα», έτσι για να περνάει η ώρα, να προκαλούν θυμηδία στην αποσβολωμένη από τις επιδόσεις τους κοινωνία.
Αλλά να βγαίνει φόρα παρτίδα στα κανάλια ο υπουργός Άμυνας και να... εξαγγέλλει από τα ιστορικά Ψαρά με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι «βρισκόμαστε σε μια στιγμή της ιστορίας του έθνους που η πατρίδα μας... μεγαλώνει!» γιατί «πολύ σύντομα θα επεκταθούν τα χωρικά μας ύδατα, με την αναγνώριση της ΑΟΖ, και η πατρίδα μας θα περάσει σε καινούργια εποχή!», ε, το πράγμα δεν έχει πλάκα...
Ο κ. Καμμένος (τι καλά που ήταν όσο παρέμενε εξαφανισμένος...) είναι υπουργός της κυβέρνησης. Και είναι ανεπίτρεπτο (και επικίνδυνο...) να εμφανίζεται παντελώς ανίδεος σε λεπτά θέματα, όπως να μην γνωρίζει ότι τα χωρικά ύδατα με την ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) έχουν τόση σχέση, όσο... ο φάντης με το ρετσινόλαδο!
Δεν έχει νόημα να εξηγήσουμε στον κ. υπουργό την διαφορά μεταξύ των δύο εννοιών. Και να την καταλάβει, δεν θα τον προβληματίσει σε βαθμό που ν’ αποφύγει την επόμενη φορά να... παίζει με άγνωστες γι’ αυτόν λέξεις. Ας τον πληροφορήσουν κάποιοι από τους συμβούλους του, ότι γύρω από την ΑΟΖ, το δικαίωμα της Ελλάδος να εναρμονισθεί με το Δίκαιο της Θάλασσας και να ορίσει στο Αιγαίο τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, καθώς επίσης και τις έρευνες για εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, η χώρα μας στο πρόσφατο παρελθόν έφθασε στα πρόθυρα πολέμου με την Τουρκία...
Αλλά, ας πούμε, ο κ. Καμμένος είναι ο γνωστός παρορμητικός και «τσαμπουκάς» τύπος υπουργού και πολιτικού που, όπως είπε γι’ αυτόν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, «έχει αποδείξει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να περνάει από το αλώνι στο σαλόνι...»! Και -να υποθέσουμε- ότι γνωρίζει την διαφορά...
Αμ ο άλλος υπουργός ( τεχνοκράτης και καθηγητής πανεπιστημίου αυτός!), ο κ. Κοτζιάς, που βγήκε στην τηλεόραση επιτιθέμενος εναντίον «των προηγούμενων» που του ασκούν κριτική για την μυστική διπλωματία και τους χειρισμούς του στο Σκοπιανό, κραδαίνοντας την... απειλή ότι «αν δεν μαζευτούν, θα δώσει στην δημοσιότητα απόρρητα έγγραφα από τις δικές τους διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ, και σε τι είχαν «δεσμευθεί»;
Είναι δυνατόν εν ενεργεία υπουργός Εξωτερικών και πανεπιστημιακός καθηγητής «Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών», να αγνοεί την βασική αρχή που διέπει τις διπλωματικές υπηρεσίες, ότι απόρρητα έγγραφα δεν... διανέμονται εν είδει φέιγ-βολάν, πολύ περισσότερο για μικροπολιτικές σκοπιμότητες;
Υπάρχουν - δεν υπάρχουν «διπλωματικοί σκελετοί» στις διαπραγματευτικές «ντουλάπες» των... προηγούμενων επί ένα τέταρτο του αιώνα, ο τρόπος πού επέλεξε ο κ. Κοτζιάς να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς επικριτές του, συνιστά πολιτική και διπλωματική αγυρτεία...
Και το κακό είναι οι απειλές του για «διαρροές» δεν έμειναν σε θεωρητικό επίπεδο, αφού την επομένη που τις εκστόμισε, περιέργως (δεν τον κατηγορούμε για την διαρροή, απλώς επισημαίνουμε την παράξενη χρονική σύμπτωση...) κάποια από τα απόρρητα έγγραφα που είχε αναφέρει, δημοσιεύθηκαν σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα. Παιγνίδια του «timing»...
Το τι συζητά ή δεν συζητά κανείς σε μια διαπραγμάτευση, ποια τακτική «ζεστού-κρύου» επιλέγει, ποιες υποχωρήσεις θέλει να εμφανισθεί ότι κάνει, δεν συνιστούν βεβαίως...τελική συμφωνία- που δεν προέκυψε, άλλωστε επί των «προηγουμένων». Είναι κινήσεις τακτικής και στρατηγικής. Τίποτε περισσότερο. Που, φυσικά, και καταγράφονται στα πρακτικά που τηρούνται στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, αλλά για άλλους πρακτικούς λόγους κατά τις επαφές των δύο πλευρών. Όχι για να τις παίξει μικροπολιτικά και μικροκομματικά ένας επόμενος υπουργός της χώρας...
Η πολιτική «άποψη» του κ. Κοτζιά, άλλωστε, φάνηκε στην ίδια τηλεοπτική εκπομπή, όταν ο δημοσιογράφος του είπε ότι ο τομεάρχης Εξωτερικής Πολιτικής κ. Κουμουτσάκος, ζήτησε να παρέμβει και να απαντήσει στα όσα κατήγγειλε (και με τα οποία απείλησε...),αλλά ο υπουργός Εξωτερικών... δεν δέχθηκε (όπως γίνεται παντού και πάντα σε ζωντανές τηλεοπτικές συνεντεύξεις) την παρέμβαση, με το αστείο επιχείρημα ότι «ενοχλούνται επειδή μιλάω, μιλάω μια στο τόσο ενώ αυτοί βγαίνουν κάθε μέρα, και δεν δέχομαι την παρέμβαση...»! Τώρα, γιατί... δέχθηκε την υπουργική «ιδιοτροπία» ο (έμπειρος και ικανός...) δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης, είναι άλλο ζήτημα...
Θα πείτε, «και τι... πρωτόγνωρο επί πρώτης φορά αριστεράς, έκανε ο Κοτζιάς;» Μήπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μέσα στην Βουλή μάλιστα, δεν... «έδωσε» στην ψύχρα το όνομα του διπλωμάτη ο οποίος είχε αποστείλει στα κεντρικά απόρρητη ενημέρωση επί της συζήτησης που είχε με συγκεκριμένο επιχειρηματία, για την περιβόητη υπόθεση των βλημάτων στην Σαουδική Αραβία, σε μια προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τις ευθύνες που είχε ο κ. Καμμένος;
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει...
Όσο για το μήνυμα που εκπέμπουν αυτές οι ανωτάτου επιπέδου συμπεριφορές στους επαγγελματίες διπλωμάτες, αλλά και γενικότερα στους κρατικούς λειτουργούς, τα λόγια είναι περιττά...