Πριν ακόμη σβήσει ο απόηχος της τελευταίας συγκροτημένης εσωκομματικής αντίδρασης για τον “παρά φύση” συνεταιρισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τους «53», οι οποίοι τον χαρακτήρισαν «βαρίδι», μια ακόμη κίνηση του Πάνου Καμμένου ήρθε να προκαλέσει νέες ανησυχίες και αναταράξεις. Και εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό...
Ο υπουργός Άμυνας και Πρόεδρος των ΑΝΕΛ, μιλώντας σε στρατόπεδο της Θεσσαλονίκης, διακήρυξε ότι «προσωπικά ο ίδιος, ουδέποτε θα συναινέσει στην οποιαδήποτε χρήση του ελληνικού όρου «Μακεδονία» για την ονομασία των Σκοπίων». Η καθόλου τυχαία αυτή τοποθέτηση του κυβερνητικού εταίρου, έρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία οι διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ έχουν ενταθεί εντυπωσιακά, και διαγράφονται ελπίδες για την οριστική διευθέτηση του προβλήματος που ταλανίζει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος. Ιδίως μετά την αλλαγή ηγεσίας στα Σκόπια και την ανάληψη της εξουσίας από τον ρεαλιστή πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος έχει δηλώσει ότι είναι διατεθειμένος ακόμη και να χάσει την εξουσία, ως αντίτιμο για την εξομάλυνση των σχέσεων με την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα και η εκεί αντιπολίτευση ρίχνει τους τόνους της για το θέμα. Την πολιτική τάξη στα Σκόπια, την απασχολεί πρωτίστως η ευρωαντλαντική της ένταξη, που προϋποθέτει την επίθεση του ονοματολογικού.. Και οι Σύνοδοι Κορυφής ΕΕ και ΝΑΤΟ, είναι προγραμματισμένες για Ιούνιο και Ιούλιο του 2018, αντίστοιχα...
Ενδεικτικό της αισιοδοξίας που επικρατεί και στις δύο πρωτεύουσες, είναι η πρόοδος που σημειώθηκε κατά την τελευταία συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών στις Βρυξέλλες, υπό την αιγίδα του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς,ο οποίος μάλιστα προέβη και στην πρόβλεψη ότι το ζήτημα μπορεί να διευθετηθεί εντός του πρώτου εξαμήνου του 2018. Η κυοφορούμενη λύση, προβλέπει σύνθετη ονομασία erga omnes (δηλαδή και για το εσωτερικό των Σκοπίων αλλά και για τις σχέσεις τους με τρίτες χώρες και οργανισμούς), πιθανότατα και με κάποιο γεωγραφικό προσδιορισμό που θα περιλαμβάνει και, υπό κάποια μορφή, τον όρο «Μακεδονία».
Την αισιόδοξη αυτή προοπτική (που συμμερίζεται και το υπουργείο Εξωτερικών και συνολικά η κυβέρνηση), ήρθε να την θολώσει η δήλωση του υπουργού Άμυνας, με την οποία ο κ. Καμμένος «προειδοποιεί» αλλά και απειλεί ευθέως την εύθραυστη κυβερνητική πλειοψηφία αφού υπενθυμίζει την κάθετα αρνητική του στάση στην αποδοχή ονόματος που θα περιλαμβάνει και το «Μακεδονία». Ο κ. Καμμένος, μάλιστα, δεν παρέλειψε ν' αναφερθεί στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, το 1992, τονίζοντας ότι « η απόφαση των πολιτικών αρχηγών είναι η μη χρήση του όρου «Μακεδονία», και για οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα πρέπει να συγκληθεί και ν' αποφασίσει πάλι το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας...».
Βεβαίως, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ “ξεχνά”... βολικά το γεγονός ότι τα κόμματα έχουν ήδη, από το 1997, αποφασίσει ότι αναζητούν λύση με σύνθετη ονομασία που στην ουσία θα περιλαμβάνει και τον όρο «Μακεδονία», κάτι στο οποίο συμφώνησε προφανώς (αλλιώς, γιατί δεν είχε τότε παραιτηθεί;) και ο κ. Καμμένος ως βουλευτής (αργότερα και υπουργός) της ΝΔ.
Δεν πρόκειται, φυσικά, για την πρώτη φορά κατά την οποία ο κ. Καμμένος δηλώνει «ανυποχώρητος» και «αδιάλλακτος» ως προς τις διακηρυγμένες θέσεις του σε σχέση με συγκεκριμένους νόμους και πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παρά τις απειλές του πάντα... αναδιπλώνεται, συμβιβάζεται, συναινεί ή τέλος πάντων βρίσκεται κάποιος τρόπος να παρακαμφθεί η «αδιαλλαξία» του, κυρίως με την υπερψήφιση των νομοσχεδίων με τα οποία διαφωνεί, από την αντιπολίτευση όχι... για να του κάνει την χάρη, αλλά επειδή τα θεωρεί σωστά.
Στην συγκεκριμένη συγκυρία, όμως, και δεδομένης της «φόρτισης» που προκαλεί στους ΑΝΕΛ το θέμα του ονόματος, τα πράγματα εμφανίζονται πιο πολύπλοκα. Αλλά και πιο... πρόσφορα για τον «εσείς, στα τέσσερα!» μνημονιοφάγο και αυτο-ανακηρυγμένο «θεματοφύλακα» του τριπτύχου «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» κ. Καμμένο, για να ΜΗΝ κάνει μια ακόμη ... κωλοτούμπα, επικαλούμενος μάλιστα «εθνικούς λόγους αρχών»!
Από την μια, ο κ. Καμμένος βλέποντας την δημοσκοπική καθίζηση του κόμματός του, επιδιώκει να εμφανισθεί ...υπέρμαχος “βωμών και εστιών”, για να συσπειρώσει το εκλογικό του ακροατήριο και να προσελκύσει, τυχόν, δυσαρεστημένους Νεοδημοκράτες που συμμερίζονται τις απόψεις του για το θέμα του ονόματος. Ταυτόχρονα, εκτιμώντας και ο ίδιος ότι η κυβέρνηση ενδεχομένως θα αναγκασθεί (κυρίως για τα προβλήματα της οικονομίας...) να καταφύγει εντός του 2018 σε πρόωρες εκλογές, θα χρησιμοποιήσει την ονοματολογία των Σκοπίων ως... σωσίβιο για να εγκαταλείψει “περήφανα” το κυβερνητικό σκάφος και να περισώσει ότι μπορεί από το δικό του κομματικό...
Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση, έχει καταστήσει απόλυτα σαφές ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει υπέρ της σύνθετης ονομασίας των Σκοπίων (παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της αντιμετωπίζει με ρεαλισμό το πρόβλημα), αν δεν ψηφίσει υπέρ της λύσης που θα συμφωνηθεί και ο κυβερνητικός εταίρος του κ. Τσίπρα, ο «εθνικά ευαίσθητος» κ. Καμμένος. Και ανάλογη στάση αναμένεται να υιοθετήσει και το νεοσύστατο «Κίνημα Αλλαγής»., ενώ ο Βασίλης Λεβέντης έχει ξεκαθαρίσει δεν πρόκειται να ψηφίσει «ναι» σε όνομα που θα περιλαμβάνει και το «Μακεδονία». Και, άρα, τα... κουκιά, δεν βγαίνουν.
Σε μια τέτοια περίπτωση, εκτιμούν κύκλοι της αντιπολίτευσης, δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός να βρει “πάτημα” για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, κατηγορώντας μάλιστα... την “ανεύθυνη” αντιπολίτευση ότι αυτή τις προκάλεσε!
Μπορεί και να τον βολεύει κι’ όλας...