Πώς μπορεί να γίνει η Σιγκαπούρη το… Ελ Ντοράντο των ελληνικών επιχειρήσεων.
Η ενεργειακή κρίση, η έντονη αναταραχή στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, η κρίση πρώτων υλών και τροφίμων, αναμφίβολα συνθέτουν ένα σκηνικό προκλήσεων για κυβερνήσεις κι επιχειρήσεις. Μπορούν, όμως, να δημιουργήσουν και ευκαιρίες για όσους αξιοποιήσουν τη συγκυρία.
Η Σιγκαπούρη είναι σίγουρα μια αγορά που δεν είναι ξένη για την Ελλάδα. Αντιθέτως, το διμερές εμπόριο Ελλάδος-Σιγκαπούρης είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, τόσο στον τομέα αγαθών όσο και στον τομέα των υπηρεσιών. Παρά ταύτα, η διμερής εμπορική συνεργασία εστιάζεται κυρίως στη μακροχρόνια ναυτιλιακή συνεργασία των δύο χωρών και είναι ενδεικτικό ότι ενώ τα εμβάσματα από τη ναυτιλία που εισπράττει η Ελλάδα από τη Σιγκαπούρη ξεπερνούν το 1 δις ευρώ, οι ελληνικές εξαγωγές διαμορφώθηκαν στα μόλις 108,3 εκ ευρώ.
Ακόμα και οι εξαγωγές είναι μάλλον συγκεντρωμένες σε συγκεκριμένους κωδικούς, που σχετίζονται με τη ναυτιλία π.χ. λάδια από πετρέλαιο, μέρη για εμβολοφόρους κινητήρες, φυγόκεντρες μηχανές κ.λ.π. Υπάρχει περιθώριο ενίσχυσης της ελληνικής παρουσίας σε περισσότερους κλάδους; Σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικών κι Εμπορικών Υποθέσεων στη Σιγκαπούρη ειδικά μετά τη συμφωνία Ελευθέρων Συναλλαγών με την Ευρωπαϊκή Ένωση, καταργούνται και οι τελευταίοι τελωνειακοί δασμοί και η γραφειοκρατία που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις όταν πραγματοποιούν εξαγωγές στη Σιγκαπούρη.
Διαβάστε το αναλυτικό ρεπορτάζ του Γιώργου Παππού στο economistas.gr.