Το ΔΝΤ είναι εδώ και κρούει ηχηρό «καμπανάκι» για τις αλλαγές που επήλθαν σε βασικές μνημονιακές παρεμβάσεις στα εργασιακά, ενώ παράλληλα καλεί σε τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, στο επιχειρηματικό περιβάλλον, στην απελευθέρωση των επαγγελμάτων.
Το νέο… ραβασάκι από την Ουάσινγκτον φτάνει στην Αθήνα και στη νέα κυβέρνηση, πακεταρισμένο μέσα στην Έκθεση του Ταμείου για την Ευρωζώνη και οι προβλέψεις του για την οικονομία των 19 μόνο αισιόδοξες δεν μπορούν να θεωρηθούν, καθώς δεν αρκείται σε πρόβλεψη ρυθμών ανάπτυξης μόλις 1,3% φέτος αλλά και στην εκτίμηση ότι η Ευρωζώνη θα συνεχίσει να κινείται- ή να σέρνεται κατά άλλους- στα επίπεδα του 1,5% μεσοπρόθεσμα. Κάνοντας αναφορά στην χαμηλή παραγωγικότητα αλλά και στις προκλήσεις του δημογραφικού (γήρανση του πληθυσμού), το Ταμείο «βλέπει» περαιτέρω άνοιγμα της «ψαλίδας» των εισοδημάτων σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, οι οποίες υποφέρουν από υψηλή ανεργία αλλά και έλλειψη σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα… ωραία, αφού μέσα σε 4-5 παραγράφους, το ΔΝΤ στέλνει το μήνυμα του και στην Αθήνα, όπου αναμένεται να επιστρέψει εντός του Φθινοπώρου για την εξ αναβολής ετήσια Έκθεση του άρθρου 4, όπου θα αναλύσει με μεγαλύτερες λεπτομέρειες τις αδυναμίες και τις προκλήσεις για την ελληνική οικονομία.
Προτεραιότητα οι μεταρρυθμίσεις για το ΔΝΤ
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, πρώτη προτεραιότητα στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, θα πρέπει να είναι η διατήρηση και περαιτέρω ευελιξία στην αγορά εργασίας. Τι διαπιστώνει; Κατ’ αρχάς ότι ο πυρήνας των μεταρρυθμίσεων του 2011 έχει αναστραφεί, ότι ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 10,9% κι ότι καταργήθηκε ο υποκατώτατος, εξελίξεις που σύμφωνα με το Ταμείο αυξάνουν τους κινδύνους για την ανάκαμψη της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας. Ειδικά όσον αφορά στις αλλαγές που έγιναν στο πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων και στις απαιτούμενες απαρτίες για τις απεργίες, εκτιμά ότι περιλαμβάνουν στοιχεία, που μπορούν να μετριάσουν πιθανές αρνητικές επιπτώσεις, αλλά παρατηρεί ότι οι κανονισμοί προστασίας της απασχόλησης έχουν τροποποιηθεί, περιορίζοντας περαιτέρω την ευελιξία της αγοράς εργασίας.
Τι συστήνει το Ταμείο για τα εργασιακά; Περισσότερες πολιτικές ευελιξίας, ενίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών έτσι ώστε να αντανακλούν τις ειδικές συνθήκες. Ζητούμενο είναι, επίσης, η διάφανη και περιοδική αξιολόγηση του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Δεύτερο πεδίο αναγκαίων μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων είναι η ανταγωνιστικότητα στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, όπως επίσης η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Σύμφωνα με το Ταμείο, καταγράφεται πρόοδος σε κάποια πεδία, όπως η μερική απελευθέρωση επαγγελμάτων, η χαλάρωση των περιορισμών στο εμπόριο. Παρατηρεί, όμως, ότι αν και έχουν υιοθετηθεί σημαντικές νομοθετικές συστάσεις, η εφαρμογή τους παραμένει αδύναμη. Σημειώνει, δε, ότι αν και έχουν απλοποιηθεί οι διαδικασίες αδειοδότησης για επενδύσεις, τομείς- κλειδιά παραμένουν εκτός του νέου πλαισίου.
Τι συστήνει το Ταμείο; Επαναξιολόγηση του πλαισίου για τα ρυθμισμένα επαγγέλματα, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν φαινόμενα στρέβλωσης (bottlenecks) στον ανταγωνισμό των τιμών. Επιπλέον, ζητά μια νέα ματιά στο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις αγορές προϊόντων, ειδικά όσον αφορά στη δευτερογενή νομοθεσία, δηλαδή εγκυκλίους κι Αποφάσεις, όπως επίσης την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, έτσι ώστε να εντοπίζει τις στρεβλώσεις.