Δηλαδή είναι απίθανο να συχνάζει κανείς στο γήπεδο αποκλειστικά και μόνο για την απόλαυση του αθλήματος; θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, αμφισβητώντας όλες αυτές τις «ψευτο-κουλτουριάρικες» θεωρίες που ταυτίζουν την ποδοσφαιροφιλία με την έμμεση ομοφυλοφιλία, με προφανή σκοπό τη συγκάλυψη της αδυναμίας των κουλτουριάρηδων «Γούντι Άλεν» να εμπλακούν με οποιονδήποτε τρόπο με τα αντρικά αθλήματα.
Ωστόσο, για να υπάρχει καπνός κάπου θα πρέπει να υπάρχει και φωτιά...
Στην επιφάνεια έχει επανέλθει στις ΗΠΑ η κλασική μελέτη του αμερικανού ανθρωπολόγου από το Μπέρκλεϊ, Άλαν Ντάντες, η οποία εκδόθηκε το 1978 με θέμα την ψυχαναλυτική διερεύνηση της κρυφο-ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς των αντρών στο γήπεδο και τίτλο «Into the End Zone for a Touchdown: A Psychoanalytic Consideration of American Football».
Κατ' αρχάς, σύμφωνα με τον Ντάντες η ίδια η γλώσσα του ποδοσφαίρου βρίθει σεξουαλικών υπονοούμενων και υπαινιγμών: «βγείτε έξω και γ@μhstε τους!», «βάλτε τους τη μπάλα στον Κwl0», «σκίστε τους», «πάρτε τους τα σώβρακα» είναι μερικές μονάχα από τις εκφράσεις-επιστεγάσματα του πάθους, της μανίας, της... διέγερσης που κυριεύει τα πλήθη των ποδοσφαιρόφιλων, αλλά και των παικτών που εισέρχονται στην ποδοσφαιρική αρένα, έτοιμοι να τα δώσουν όλα, να δοξάσουν και να δοξαστούν.
Ένα γαϊτανάκι τεστοστερόνης και πολεμοχαρούς διάθεσης, πίσω από το οποίο ο αμερικανός ανθρωπολόγος αναγνωρίζει μία τελετουργική όψη που προσφέρει ένα αποδεκτό κοινωνικά πλαίσιο «επαφής» μεταξύ αντρών. Σαν να πρόκειται δηλαδή για ένα είδος νομιμοποιημένης ομοφυλοφιλίας εκφρασμένης μέσα από συμβολικές μορφές σεξουαλικής πράξης μεταξύ αντρών και μόνο αντρών.
Επιπλέον, ύποπτη είναι και η ίδια η ουσία του παιχνιδιού, το οποίο κρίνεται από τις επιτυχείς ή τις αποτυχημένες προσπάθειες «διεμβολισμού», «εισχώρησης» της μίας ομάδας στο «τέρμα» της άλλης και τοποθέτησης της μπάλας στην «εστία του αντιπάλου», πράγμα που για να συμβεί απαιτείται η «παραβίαση», η «διάρρηξη» του αμυντικού υμένα που προστατεύει την «ενδότερη» ερωτογενή ζώνη!
Ο συγγραφέας μας καλεί να αναλογιστούμε την ορολογία που χρησιμοποιείται στη γλώσσα του ποδοσφαίρου: ο επιθετικός «διείσδυσε στην άμυνα», «παραβίασε την εστία», «επιτέθηκε από πίσω», η τάδε η η δείνα ομάδα πήρε «το πάνω χέρι», έφαγαν «τρία μπαλάκια», κ.ο.κ.
Για να μην αναφερθούμε στην ύστατη φράση: «τους κάναμε αλοιφή»...
Εδώ, ίσως η γλώσσα αποκαλύπτει περισσότερα απ' όσα θα νόμιζε κανείς!