Το δικό του μήνυμα -με διαστάσεις πολιτικής παρέμβασης- προς τα κόμματα εξουσίας έστειλε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, μιλώντας για κινδύνους που κρύβει μια πιθανή αλλαγή πολιτικής μετά τις εκλογές, ενώ επισήμανε την επιβράδυνση των μεταρρυθμίσεων λόγω της προεκλογικής περιόδου.
Βολή πρώτη: «Η τρέχουσα προεκλογική περίοδος έχει εκ των πραγμάτων επιβραδύνει την υλοποίηση των προγραμματισμένων αλλαγών».
Βολή δεύτερη: «Αν μετά τις εκλογές τεθεί εν αμφιβόλω η βούληση της νέας κυβέρνησης και της κοινωνίας να εφαρμοστεί το πρόγραμμα, οι σημερινές ευνοϊκές προοπτικές θα αντιστραφούν και η χώρα κινδυνεύει να περιέλθει γρήγορα σε κατάσταση ιδιαίτερα δυσχερή με αρνητικό αντίκτυπο και στην ψυχολογία των πολιτών».
Βολή τρίτη: «Οι ολιγωρίες και η παρελκυστική τακτική πολλαπλασίασαν το κόστος της προσαρμογής».
Με αυτούς τους... κανονιοβολισμούς ο Γιώργος Προβόπουλος έστειλε το δικό του μήνυμα στα κόμματα εξουσίας- και όχι μόνο- λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, προκαλώντας παράλληλα αντιδράσεις περί πολιτικής παρέμβασης. Τι σημαίνουν πρακτικά τα όσα επισημαίνει στην Έκθεση του ο Διοικητής της ΤτΕ;
Κατ' αρχήν ότι θα προτιμούσε να παραταθεί ο βίος της κυβέρνησης Παπαδήμου, όπως άλλωστε είχαν δηλώσει ευθέως ή εμμέσως ο Β. Σόιμπλε, ο Ζ.Κ. Γιούνκερ, η Κ. Λαγκάρντ και πολλοί άλλοι αξιωματούχοι κι από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Κι επειδή οι εκλογές προκηρύχθηκαν, ο κ. Προβόπουλος έριξε τη... δεύτερη μπαταριά, μεταφέροντας εν πολλοίς το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στους κόλπους της ΕΚΤ, της Κομισιόν αλλά και του ΔΝΤ, ότι τα περιθώρια ελιγμών ή επαναδιαπραγμάτευσης του Προγράμματος μετά τις εκλογές, είναι μάλλον ανύπαρκτα και οι όποιες αποκλίσεις θα είναι καταδικαστικές.
Η τρίτη κανονιά είχε στόχο αποκλειστικά τη κυβέρνηση Παπανδρέου, καθώς επισημαίνεται ορθά-κοφτά ότι μετά το πρώτο Μνημόνιο χρειάστηκαν αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των στόχων του προγράμματος, αναθεωρήσεις που θα είχαν αποφευχθεί, αν είχαμε εξ αρχής αποδεχθεί τη δική μας απόλυτη ευθύνη, δηλαδή την ευθύνη ότι πρέπει να αλλάξουμε πορεία, γιατί το στρεβλό πρότυπο ανάπτυξης που ακολουθούσαμε είχε πλέον καταρρεύσει.
Όπως υπερτονίζει, δε, «αυτό δεν συνέβη ή τουλάχιστον δεν συνέβη στον απαιτούμενο βαθμό. Το Μνημόνιο, το οποίο περιλάμβανε αλλαγές που έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί προ πολλού, αντιμετωπίστηκε αμυντικά, θεωρούμενο ως έξωθεν επιβολή. Η τακτική όμως αυτή είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: πολλαπλασίασε το κόστος, βάθυνε και παρέτεινε την ύφεση».
Επί της ουσίας, πρόκειται για τη δεύτερη παρέμβαση του κ. Προβόπουλου. Είχε προηγηθεί το άδειασμα σε Παπανδρέου-Καραμανλή, όταν ο Διοικητής της ΤτΕ είχε δηλώσει στην Επιτροπή της Βουλής ότι είχε ενημερώσει εγκαίρως τα δύο κόμματα για τη κατάσταση της οικονομίας πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009. Με τη νέα παρέμβαση ο κεντρικός τραπεζίτης λέει πολύ απλά ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου σύρθηκε στο Μνημόνιο, δεν το πίστεψε, δεν το χειρίστηκε επικοινωνιακά και τελικά κατέληξε στο δεύτερο Μνημόνιο και στην αναδιάρθρωση του Χρέους, η οποία σημειωτέον αποτελούσε «κόκκινο πανί» για τους Κεντρικούς Τραπεζίτες...