Ως μήνυμα στις αγορές ότι στην Ελλάδα έχει επιστρέψει η σταθερότητα ερμηνεύουν στην Αθήνα την επιλογή της Άνγκελα Μέρκελ να επισκεφτεί επισήμως την Αθήνα, σε μια περίοδο που η έξοδος στις αγορές παραμένει ένας από τους κύριους στόχους για την ελληνική οικονομία.
Σε μια προσπάθεια να αναδειχτεί ο κομβικός και θετικός ρόλος της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή πολιτική και ειδικότερα στην δεκάχρονη Ελληνική κρίση, η κ. Μέρκελ αναμένεται στις τοποθετήσεις της να κάνει αναφορές στις ταλαιπωρίες που υπέστησαν οι Eλληνες κατά την περίοδο των Μνημονίων και στο τέλος της περιπέτειας για την Αθήνα.
Η Συμφωνία των Πρεσπών
Η καγκελλάριος της Γερμανία φτάνει στη χώρα μας την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου, σε μια στιγμή που η Συμφωνία των Πρεσπών μπαίνει στην πιο δύσκολη φάση της καθώς αναμένεται να περάσει από το Κοινοβούλιο στα Σκόπια και να φτάσει προς έγκριση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Με δεδομένη την εξ αρχής υποστήριξη του Βερολίνου στη Συμφωνία των Πρεσπών, αποκτά επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι θα πει η Άνγκελα Μέρκελ για το πολιτικό ρίσκο που ανέλαβε η κυβέρνηση Τσίπρα προκειμένου να προχωρήσει στο συμβιβασμό με τους γείτονες και την σημαντική σημασία της Συμφωνίας για την σταθερότητα στα δυτικά Βαλκάνια (Αλβανία, Κόσσοβο, Βοσνία, Σερβία ΠΓΔΜ), που εξ αιτίας των προβλημάτων τους μπορεί να εξελιχθούν σε «μαύρη τρύπα» για την Ευρώπη.
Σε σχέση με τις θέσεις που έχουν λάβει τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, έχει ενδιαφέρον το πως θα τοποθετηθεί -αν το κάνει δημοσίως- η Άνγκελα Μέρκελ για τις αρνήσεις στη Συμφωνία των Πρεσπών και κυρίως για την καταγγελία που έκανε ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής, για συναλλαγή του Αλέξη Τσίπρα με τους Ευρωπαίους εταίρους μέσω της οποίας ο έλληνας πρωθυπουργός «έδωσε» το Μακεδονικό για να κερδίσει την ακύρωση των μειώσεων στις συντάξεις.
Ο Αλέξης Τσίπρας –βαθύτατα ενοχλημένος από τη διατύπωση μιας τέτοιας κατηγορίας- είχε σπεύσει τότε να θέσει στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο τις καταγγελίες της ΝΔ αφού σε αυτή τη «συναλλαγή» -που κατήγγειλλε η αξιωματική αντιπολίτευση- εμφανίζονταν οι Ευρωπαίοι να συμμετέχουν, καθώς μαζί τους διαπραγματεύτηκε και συμφώνησε το θέμα των συντάξεων.
Ο ηγετικός ρόλος της Γερμανίας
Εκτός από την έξοδο της Ελλάδας από την παγίδα της οικονομικής κρίσης, η Άνγκελα Μέρκελ αναμένεται -ως αρχηγός της χώρας με την μεγαλύτερη επιρροή στις Ευρωπαϊκές υποθέσεις- να κάνει αναφορές στις γεωπολιτικές εξελίξεις και την ανάγκη να μην εξαπλωθεί η κρίση από τη Μέση Ανατολή στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Σε αυτό το πλαίσιο με ενδιαφέρον αναμένονται τα όσα έχει να επισημάνει για την κρισιμότητα της Τουρκίας και τον ρόλο της γειτονικής χώρας και για τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές. Για το Προσφυγικό άλλωστε, η ίδια συμμετείχε ενεργά και είχε σημαντική συμβολή στην κοινή δήλωση Τουρκίας –ΕΕ η οποία οδήγησε σε συγκράτηση των Μεταναστευτικών ροών από την Τουρκία προς την Ελλάδα και το έδαφος της ΕΕ.
Η χρησιμότητα της Αθήνας
Παράλληλα η Α. Μέρκελ επιδιώκει να ενισχύσει και το δικό της προφίλ που έχει τρωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια –ιδιαίτερα στο εσωτερικό της Γερμανίας- κάνοντας αναφορές στο μέλλον της Ευρώπης και να διαφανεί ενδεχομένως -εμμεσα- το αν υπάρχουν βλέψεις για μεταπήδησή της από τη Γερμανική, στην Ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή με την ανάληψη νευραλγικής θέσης στο μέλλον.
Σε μιά τέτοια περίπτωση, η στάση της Αθήνας έχει τη δική της σημασία. Μέσα από την διαχείριση τριών παράλληλων κρίσεων (Οικονομική, γεωπολιτική, προσφυγική) ο δημόσιος λόγος του Αλέξη Τσίπρα για την κατεύθυνση που πρέπει να πάρει η Ευρώπη, δεν περνά απαρατήρητες από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αφού μαζί με τις προτάσεις Μακρόν περιγράφουν ένα νέο όραμα και αναγκαίες αλλαγές προκειμένου η ΕΕ να καταστεί ξανά ελκυστική για τους Πολίτες της. Η συγκρότηση του Μετώπου του Νότου άλλωστε οφείλεται εν πολλοίς σε πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού και πλέον πιέζει προς την αναθεώρηση προτεραιοτήτων στις οποίες πρέπει να προχωρήσουν οι Βρυξέλλες σχεδιάζοντας την επόμενη 20ετία.