Ο ένας είναι πρωθυπουργός της Βαυαρίας, ο άλλος πρόεδρος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος CSU και ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών. Τον Μάρκους Ζέντερ και τον Χορστ Ζεεχόφερ ενώνει μια βαθιά εχθρότητα και αντιπαλότητα.
Η απόφαση ποιος από τους δύο θα εγκαταλείψει την πολιτική σκηνή, όπως αναφέρει η Deutsche Welle, αποφασίζεται κατά πάσα πιθανότητα στις βουλευτικές εκλογές της Βαυαρίας την Κυριακή. Το διακύβευμα είναι κάτι περισσότερο από τη σύνθεση του νέου τοπικού κοινοβουλίου. Από το αποτέλεσμα ενδέχεται να δρομολογηθεί αλλαγή κατεύθυνσης με ιστορική σημασία που δεν θα μείνει απαρατήρητη στην πρωτεύουσα της χώρας.
Ζέντερ, ο «Γερμανός Ντόναλντ Τραμπ»
Μετά από μονοκρατορία έξι δεκαετιών το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα σε αυτές τις εκλογές προβλέπεται να δει τα ποσοστά να κατρακυλούν σε ποσοστό που αποκλείεται ήδη από τώρα η επίτευξη πλειοψηφίας. Λόγο για να πανηγυρίζει σήμερα έχει το ακροδεξιό Εναλλακτική για τη Γερμανία AfD, που αναμένεται να εισέλθει για πρώτη φορά, όχι μόνο στη βαυαρική βουλή, αλλά και στο τελευταίο απόρθητο φρούριο, τη βουλή του κρατιδίου της Έσσης στις τοπικές εκλογές σε δύο εβδομάδες. Κλίμα νίκης και στους Πράσινους, που κατέβηκαν στον προεκλογικό αγώνα με τον καθαρό στόχο να σταματήσουν την απόλυτη πλειοψηφία του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος και να αναλάβουν εκείνοι το κυβερνητικό πηδάλιο.
Για το ιστορικά χαμηλό ποσοστό του CSU έβαλε το χεράκι του και ο τοπικός πρωθυπουργός Μάρκους Ζέντερ. Ξεκίνησε τον προεκλογικό αγώνα θέλοντας να προσπεράσει από τα δεξιά το AFD. Αποκάλεσε τη μετανάστευση στη Γερμανία... τουρισμό των αιτούντων ασύλου, κάτι που του κόστισε τον χαρακτηρισμό του «Γερμανού Ντόναλντ Τραμπ» από στις στήλες των New York Times. Αλλά δεν μπόρεσε να ανακόψει την άνοδο της δύναμης του ακροδεξιού κόμματος στη Βαυαρία. Στη συνέχεια, διέταξε να αναρτηθεί υποχρεωτικά σε όλα τα δημόσια κτήρια της καθολικής Βαυαρίας ο σταυρός. Αυτό όχι μόνο δεν έγινε αποδεκτό από τους πολίτες, αλλά οδήγησε τον Ζέντερ σε ρήξη με την πανίσχυρη Εκκλησία.
Πολιτικές θύελλες στο Βερολίνο;
Τις τελευταίες εβδομάδες υιοθέτησε έναν πιο ήπιο τόνο, οι επιθέσεις του εναντίον αντιπάλων έγιναν λιγότερο οξείες. Μόνο για τον εσωτερικοπολιτικό του εχθρό, τον Χορστ Ζεεχόφερ, και συνολικά την γερμανική κυβέρνηση, είχε ανεβάσει τους τόνους, θεωρώντας ότι ευθύνονται για το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα σημειωθεί. Παραβλέπει βέβαια ότι δεν κατάφερε μέχρι τώρα να γίνει το σημείο αναφοράς των Βαυαρών. Θα του χρειαστεί χρόνος. Ναι μεν δεν φοβάται τον συγχρωτισμό με τον κόσμο, δεν αφήνει μάζωξη για μάζωξη με ένα ποτήρι μπύρα στο χέρι, παίρνει μέρος ανενόχλητα σε χορούς, ωστόσο δίνει την εικόνα κάποιου που πιέζεται για να το κάνει. Ανάμεσα στους 16 τοπικούς πρωθυπουργούς της Γερμανίας είναι ο πιο αντιδημοφιλής. Κακό για τον ίδιο και το κόμμα του. Όμως ο αγωνιστής δεν θα πέσει. Κανείς δεν πιστεύει ότι θα παραιτηθεί μετά το αναμενόμενο καταστροφικό αποτέλεσμα του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος.
Δεν φαίνεται να ισχύει το ίδιο όμως για τον Χορστ Ζεεχόφερ. Η Μέρκελ διαθέτει εναλλακτική για το πόστο του υπουργείου Εσωτερικών σε περίπτωση που παραιτηθεί. Είναι ο Γιόαχιμ Χέρμαν, υπουργός Εσωτερικών της Βαυαρίας. Για την ίδια τη Μέρκελ όμως ξεκινά ένας άλλος Γολγοθάς στο κρατίδιο της Έσσης, όπου θα δοκιμαστεί το δικό της κόμμα, το χριστιανοδημοκρατικό CDU. Σε περίπτωση που ο έμπιστός της, τοπικός πρωθυπουργός Φόλκερ Μπουφιέ, χάσει τις εκλογές, περιμένουν την καγκελάριο πολιτικές θύελλες αυτό το φθινόπωρο στο Βερολίνο.