Αποτελούν τελικά οι επισκέψεις εργαζομένων στο Facebook και σε άλλες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης κατά την ώρα της εργασίας, νόμιμο λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας χωρίς αποζημίωση;
Για το θέμα αυτό που σταδιακά αρχίζει να λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις, μετά και την πρόσφατη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών σε βάρος εργαζομένης, μιλά στο «iefimerida» ο Βασίλης Κ. Καραμητσάνης, Δικηγόρος E.M.L.E.
«Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών απέρριψε αγωγή εργαζομένης για άκυρη καταγγελία σύμβασης εργασίας από τον εργοδότη για σπουδαίο λόγο. Η επίκληση του σπουδαίου λόγου δε συνίστατο απλά στην περιστασιακή επίσκεψη ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης από την εργαζομένη εν ώρα εργασίας, αλλά στην καθημερινή και πολύωρη ενασχόλησή της με αυτά και επανειλημμένη παράλειψη ή πλημμελή εκπλήρωση πολλών από τα εργασιακά της καθήκοντα, όπως η έγκαιρη προσέλευση στην εργασία και η ετοιμότητα ανταπόκρισης στην πελατεία του εργοδότη».
Μπορεί όμως η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών να λειτουργήσει ως «κατευθυντήριος» για χιλιάδες επιχειρήσεις, δίδοντας το δικαίωμα να απολύουν δίχως αποζημίωση τους υπαλλήλους τους;
Όπως εξηγεί ο κ. Β. Καραμητσάνης «Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι μια απλή σύντομη επίσκεψη εργαζομένου στο facebook ακόμη και από τα δίκτυα υπολογιστών του εργοδότη στοιχειοθετεί λόγω αναποζημίωτης απόλυσης. Με άλλα λόγια, τόσο ο δικαστής όσο και ο καλόπιστος εργοδότης δεν μπορούν να παραγνωρίσουν το γεγονός ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν μια πλήρως αποδεκτή, μη συμβατική μορφή ανάπτυξης κοινωνικότητας και κατ' επέκταση έκφρασης της προσωπικότητας πολλών ανθρώπων σήμερα.
Μάλιστα, ενώ συχνά εργοδότες απαγορεύουν σε εργαζομένους τη χρήση εφαρμογών κοινωνικών δικτύων και διαδικτυακών συζητήσεων (chat), αρκετές εταιρείες πλέον -ιδίως πολυεθνικές- ενθαρρύνουν τη λελογισμένη συμμετοχή των εργαζομένων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς αυτό έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες μεγαλύτερης άνεσης και παραγωγικότητας κατά την εργασία.
Τέλος, μια πρωτόδικη απόφαση που έκρινε -αρκετά σφαιρικά είναι αλήθεια- τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων μιας εργαζομένης στο πλαίσιο της εργασιακής της σχέσης δεν μπορεί να θεμελιώσει νομικό προηγούμενο, ιδίως πριν καταστεί αμετάκλητη. Πολλώ δε μάλλον, δεν μπορεί και δεν πρέπει να λειτουργήσει ως ¨κατευθυντήριος¨ για κακόπιστους εργοδότες, δίδοντάς τους το ¨δικαίωμα¨ σε συνθήκες κρίσης να απολύουν άκριτα εργαζόμενους χωρίς αποζημίωση».
Βασίλης Κ. Καραμητσάνης
Δικηγόρος E.M.L.E.
karamitsanis@dsa.gr
facebook.com/karamitsanis