Οι εκλογές που θα διεξαχθούν την Κυριακή στην Τουρκία είναι κρίσιμες για το μέλλον του ισλαμο-συντηρητικού καθεστώτος. Ο Ερντογάν ελπίζει ότι θα αποκτήσει και πάλι την απόλυτη εξουσία που είχε στην Τουρκία πριν από την εκλογική αποτυχία της 7ης Ιουνίου.
Αυτή τη φορά η προεκλογική εκστρατεία στην Τουρκία είναι αρκετά περίεργη, χωρίς αφίσες και τεράστια πανό στους τοίχους. Κυρίως γιατί τα μεγάλα κόμματα συμφώνησαν να μην ξοδευτούν πολλά χρήματα για τις πρόωρες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου που θεωρούνται συνέχεια των εκλογών της 7ης Ιουνίου από τις οποίες δεν είχε προκύψει κυβερνητική πλειοψηφία.
Τον Ιούνιο, το ΑΚΡ, το κόμμα του Ερντογάν, είχε πάρει 40,6% των ψήφων αλλά δεν είχε την πλειοψηφία και καμία συνεργασία δεν κατέστη εφικτή από τότε.
Η προεκλογική εκστρατεία είναι επίσης περίεργη γιατί δεν γίνονται μεγάλες συγκεντρώσεις για να κάνουν τα κόμματα επίδειξη δύναμης. Κυριαρχεί ο φόβος, μετά την επίθεση καμικάζι με 102 νεκρούς, στις 10 Οκτωβρίου, μπροστά στον σταθμό της Αγκυρας, σε μια προεκλογική συγκέντρωση της αριστεράς και και του φιλοκουρδικού κόμματος HDP. Στις εκλογές του Ιουνίου, και για πρώτη φορά, αυτό το κόμμα κέρδισε 13,6% και αυτό ήταν που στοίχισε στο κόμμα Ερντογάν την απόλυτη πλειοψηφία.
Οι εκλογές γίνονται σε κλίμα έντασης, αφού συνεχίζονται οι μάχες με τις δυνάμεις του ΡΚΚ. Αυτό που παίζεται ουσιαστικά την Κυριακή είναι το μέλλον του Ερντογάν, μετά από 13 χρόνια απόλυτης εξουσίας.
Ο στόχος του Ερντογάν στις εκλογές του Ιουνίου ήταν να κερδίσει ώστε να αλλάξει το σύνταγμα και να δώσει περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο της χώρας, στον ίδιο. Αυτός θεωρείται και ένας από τους λόγους που έχασε τις εκλογές και το κόμμα του ΑΚΡ υποχώρησε κατά 10 μονάδες.
Στις εκλογές της Κυριακής, 1ης Νοεμβρίου, ο Ερντογάν επιφυλάσσεται και δεν κάνει εκστρατεία όπως είχε συμβεί τον περασμένο Ιούνιο και έβγαλε στο προσκήνιο τον πρωθυπουργό του Αχμέτ Νταβούτογλου. Στόχος του Νταβούτογλου, τον οποίο οι αντίπαλοί του αποκαλούν «νέο Σουλτάνο» είναι να επιτύχει την πλειοψηφία και να μην εξαναγκαστεί να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας. Εδωσε μάχη για να κερδίσει και τις ψήφους της εθνικιστικής άκρας δεξιάς, επιτιθέμενος σε «αυτούς» (μετριοπαθείς, αριστερούς, Κούρδους) σε αντίθεση με «εμάς» (πιστοί, συντηρητικοί, πατριώτες). Ανοιχτά έχει κηρύξει πόλεμο εναντίον των Κούρδων προκειμένου να εμφανιστεί ως ο εγγυητής της εθνικής ενότητας και παίζει το χαρτί «εγώ ή το χάος».
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα αποτελέσματα της Κυριακής θα μοιάζουν με εκείνα του περασμένου Ιουνίου. Ωστόσο ο Ερντογάν δείχνει αποφασισμένος να διατηρήσει όπως μπορεί την απόλυτη κυριαρχία που έχει επιβάλλει. Τρεις ημέρες πριν τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου έκλεισε δύο κανάλια , σαν να ήθελε να προειδοποιήσει ότι δεν θα ανεχθεί κριτική από τα μίντια. Επίσης, η αστυνομία εισέβαλε στην εταιρεία Koza-Ipek η οποία διατηρεί καλές σχέσεις με τον ιμάμ Γκιουλέν, που έχει γίνει ο δημόσιος κίνδυνος νούμερο 1 του Τούρκου προέδρου, από την εποχή που ξέσπασε το σκάνδαλο διαφοράς, τον χειμώνα του 2013, που ενέπλεκε μέλη της οικογένειας Ερντογάν.
Τώρα όλα τα βλέμματα στρέφονται στο τι θα γίνει μέσα στις κάλπες. Πολλές ΜΚΟ κινητοποίησαν χιλιάδες εθελοντές για να είναι παρόντες στα εκλογικά κέντρα.
Ως σήμερα δεν υπήρξε αποδεικτικό στοιχείο καλπονοθείας αλλά όλο και περισσότεροι Τούρκοι πολίτες πιστεύουν ότι γίνεται. Στις περσινές δημοτικές εκλογές έπεσε το ρεύμα επί δύο ώρες σε πολλές πόλεις της Τουρκίας την ώρα της καταμέτρησης των ψήφων.
Υπάρχει επίσης το θέμα με την ψήφο περίπου 2,5 εκατομμυρίων Τούρκων του εξωτερικού.
Η Ευρώπη «χαϊδεύει» τον Ερντογάν
Η προσφυγική κρίση υπενθύμισε στους ευρωπαίους τον γεωστρατηγικό ρόλο-κλειδί της Τουρκίας, νοτιο-ανατολικό σύμμαχο του ΝΑΤΟ και γείτονα των μεγαλύτερων κρίσεων στη Μέση Ανατολή. Η Αγκυρα φιλοξενεί τουλάχιστον 2 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες εκ των οποίων μόνο ένα μικρό μέρος βρίσκεται σε προσφυγικά στρατόπεδα.
Αν η Τουρκία βυθιστεί στην πολιτική αστάθεια, τότε όλο και περισσότεροι πρόσφυγες θα μετανάστευαν προς την Ευρώπη. Για τον λόγο αυτό, οι Βρυξέλλες αποφάσισαν να επανακκινήσουν τις σχέσεις με την Τουρκία. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν έβλεπαν με καλό μάτι τον Ταγίπ Ερντογάν από το 2013 και από την στιγμή που κατέπνιξε βίαια την διαδήλωση στην πλατεία Γκεζί, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης.
Τώρα τα πράγματα άλλαξαν και ο Ερντογάν έχει κληθεί στις 5 Οκτωβρίου, στις Βρυξέλλες. Η ΕΕ έχει υποσχεθεί σημαντική οικονομική βοήθεια (περίπου 3 δις ευρώ) για να βοηθήσει την Τουρκία να αντιμετωπίσει το προσφυγικό βάρος ενώ της υποσχέθηκε να ξεκινήσουν πάλι οι διαπραγματεύσεις για ευρωπαϊκή ένταξη, οι οποίες ξεκίνησαν το 2005 αλλά έχουν παγώσει.
Ηδη την περασμένη εβδομάδα η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη (αρνήθηκε να πάει στην Αγκυρα στο μεγαλομανές παλάτι των 1.200 δωματίων που κατασκεύασε ο πρόεδρος) και συναντήθηκε με τον Ερντογάν. Αυτή η επίσκεψη θεωρήθηκε ως στήριξη στον αυταρχικό πρόεδρο της Τουρκίας, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές.
«Επρεπε να υπάρξει η προσφυγική κρίση για να ξαναμιλήσουμε για την ένταξη της Τουρκίας που είναι και η μόνη διέξοδος για το μέλλον της χώρας» σχολιάζει τούρκος πανεπιστημιακός.
Παρότι η Κομισιόν δεν διστάζει να επικρίνει δημοσίως τα ελευθεροκτόνα μέτρα της τουρκικής εξουσίας, ωστόσο αποφεύγει να εκνευρίσει πολύ τον Ερντογάν αυτή την εποχή. Ετσι, δεν δημοσίευσε την ετήσια έκθεση για την Τουρκία, στα τέλη Οκτωβρίου, επειδή ο Ερντογάν έχει εκλογές. Σύμφωνα με το Reuters, το οποίο διάβασε αυτή την έκθεση, τα συμπεράσματα των ευρωπαίων ειδικών είναι πολύ αυστηρά για τα μέτρα ασφαλείας στην Τουρκία. «Η κατάσταση επιδεινώθηκε από το 2014, τίθεται εν αμφιβόλων ο διαχωρισμός των εξουσιών και η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η οποία δέχεται πολύ ισχυρές πολιτικές πιέσεις», γράφει η έκθεση της ΕΕ.