Το προφίλ του Γάλλου τραπεζίτη Matthieu Pigasse που έχει την φήμη του σκληρού διαπραγματευτή σκιαγραφεί σε δημοσίευμα του το Dow Jones Newswires σημειώνοντας ότι ο 46χρονος είναι επικεφαλής της Lazard, της επενδυτικής τράπεζας που πρόσφατα προσέλαβαν τόσο η Ελλάδα όσο και η Ουκρανία για να βοηθήσει στην επαναδιαπραγμάτευση το χρέος τους.
Ο 46χρονος Matthieu Pigasse αυτοχαρακτηρίζεται σαν ένας σοσιαλιστής υπέρ των αγορών και οπαδός του συγκροτήματος «The Clash».
Ο Pigasse «έχει συμμετάσχει σε ορισμένες από τις πιο σημαντικές αναδιαρθρώσεις κρατικού χρέους την τελευταία δεκαετία», αναφέρει η Deborah Zandstra, partner στο νομικό γραφείο Clifford Chance LLP. «Ο διορισμός του από την ελληνική κυβέρνηση είναι ένα θετικό βήμα», προσθέτει, όπως αναφέρει το πρακτορείο.
Ο Pigasse είναι απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑ) της Γαλλίας και εργάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών υπό τον Dominique Strauss-Kahn. Εργάζεται στη Lazard από το 2002 όπου έχει κερδίσει τη φήμη ενός σκληρού διαπραγματευτή έχοντας εργαστεί σε σειρά μεγάλων συμφωνιών, περιλαμβανόμενης της συγχώνευσης των κολοσσών Suez SA και Gaz de France SA.
Η Lazard είναι εισηγμένη στη Νέα Υόρκη από το 2005, ενώ η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών σε κυβερνήσεις έχουν γίνει για την επενδυτική τράπεζα μια σταθερή και αναπτυσσόμενη δραστηριότητα.
Μια ομάδα τραπεζιτών της Lazard, με επικεφαλής τον Pigasse, συμβούλευε την Ελλάδα το 2012 όταν η κυβέρνηση ολοκλήρωσε μια από τις μεγαλύτερες αναδιαρθρώσεις χρέους στην ιστορία.
Ο Francis Fitzherbert-Brockholes, ειδικός σε αναδιαρθρώσεις χρέους στο δικηγορικό γραφείο White & Case, σημειώνει ότι ορισμένες κυβερνήσεις προτιμούν τη Lazard έναντι άλλων τραπεζών καθώς δεν έχει δραστηριότητα στη διαπραγμάτευση των κυβερνητικών ομολόγων.
«Υπάρχει η αντίληψη ότι απουσιάζει η σύγκρουση συμφερόντων», προσθέτει ο Fitzherbert-Brockholes.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική τηλεόραση την περασμένη εβδομάδα – πριν τον διορισμό της Lazard στην Ελλάδα – ο Pigasse δήλωσε ότι είναι «απολύτως απαραίτητο» να μειωθεί στο μισό το ελληνικό χρέος που βρίσκεται στον επίσημο τομέα, κάτι που θα αντιπροσώπευε μία μείωση της τάξης των 100 δισ. ευρώ.
Ο Fitzherbert-Brockholes σημειώνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι σε δημόσιους φορείς, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. «Αυτό που είναι διαφορετικό στην ελληνική κατάσταση είναι ότι ένα τόσο μεγάλο μέρος του κυβερνητικού χρέους είναι στα χέρια του επίσημου τομέα πλέον. Αυτό προσθέτει μια καθαρά πολιτική διάσταση στο όλο θέμα».