Ενα εκτενές κείμενο που περιγράφει το πως βρέθηκε στο Ποτάμι, αλλά κυρίως το γιατί παραιτήθηκε την επόμενη μέρα των εκλογών και τις αντιρρήσεις του για θέματα οργάνωσης έγραψε ο Δημήτρης Παπαδημητριάδης, στέλεχος του κόμματος από την πρώτη στιγμή. Επιστρατεύει μάλιστα τη φράση του Κοέλο «πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό».
Ο Δημήτρης Δημητριάδης, ψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής, ιδρυτής του maga.gr, εργάστηκε στο Ποτάμι ως γενικός συντονιστής μελών και εθελοντών στην επικράτεια. Και παραιτήθηκε μία μέρα μετά τις εκλογές. Στο κείμενο του που δημοσιεύεται στο maga γράφει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων: «Για τα ψάρια γνωρίζω τρία πράγματα: Έχουν βραχεία μνήμη. Στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν. Υπάρχουν ψάρια σαρκοβόρα. Κολυμπώντας στο δικό μας ποτάμι, ομολογώ ότι συνάντησα και τα τρία είδη.» Θυμίζουμε ότι τα ψάρια έγιναν και μέρος της εικόνας του Ποταμιού με τις μπλούζες που τύπωσε το κόμμα.
Ο Δημήτρης Παπαδημητριάδης έχει βάλει στο κείμενο του τον τίτλο «Το ποτάμι που θα μάθε να ακούει». O ίδιος εξηγεί πως έστειλε ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο και στους 42 υποψηφίους ευρωβουλευτές την περασμένη εβδομάδα επισημαίνοντας τον κίνδυνο να αποτελέσει το Ιδρυτικό συνέδριό μια πανηγυρική διαδικασία άνευ ουσίας. Απάντηση δεν έλαβε από κανέναν όπως λέει. Οι βασικές σκέψεις που εξέθεσε είναι οι ακόλουθες:
- Πώς προήλθαν οι αναλογίες για την εκλογή εκλεκτόρων σε σχέση με το ισχύον και κατατεθειμένο καταστατικό, στο οποίο έχουμε υπογράψει τα ιδρυτικά μέλη;
- Γιατί ενώ είχε ανακοινωθεί η 20η Μαΐου ως καταληκτική ημερομηνία εγγραφής μελών, ενόψει του Ιδρυτικού Συνεδρίου μας, δόθηκε δεκαήμερη παράταση την τελευταία στιγμή;
- Πώς υπερδιπλασιάστηκαν σε 6800 τα μέλη μας (σύμφωνα με πρόσφατη δημόσια ανακοίνωση), από 3000 (διαχειριζόμουν προσωπικά τις λίστες μέχρι τις εκλογές) πριν τη δεκαήμερη παράταση;
- Πώς εξασφαλίζονται οι ίσες ευκαιρίες συμμετοχής στο συνέδριο μέσα από την επιλογή μιας απομακρυσμένης τοποθεσίας, με υψηλό κόστος οδοιπορικών στο οποίο το κόμμα έχει ανακοινώσει ότι δεν θα συμβάλει;
- Ποιές ακριβώς αρμοδιότητες θα έχει η 30μελής συντονιστική (κεντρική) επιτροπή που θα εκλέξουν οι σύνεδροι, ως το μοναδικό δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο του κόμματος;
- Γιατί επιλέγεται η μέθοδος συλλογής ατομικών προτάσεων από τα μέλη μέσω μιας ηλεκτρονικής φόρμας, ενώ είχε προταθεί και υπήρχε η δυνατότητα διαβούλευσης για τις πολιτικές θέσεις ενωρίτερα, εντός του πλαισίου των πολυάριθμων τοπικών εκδηλώσεων που πραγματοποιούσαν τα μέλη μας σε όλη την Ελλάδα;
- Πώς αναμένεται να συζητηθούν οι πολιτικές προτάσεις των 6500 μελών σε 48 ώρες;
- Με ποια διαδικασία διαβούλευσης θα συμμετέχουν τα μέλη μας στην προπαρασκευή προτάσεων από κεντρικότερες επιτροπές – ως έχει ανακοινωθεί -, στις οποίες συμμετέχουν οι πρώην υποψήφιοι ευρωβουλευτές και άλλοι (προσωπικά συμμετέχω στην ομάδα για την Υγεία – δεν έχω λάβει ακόμη καμία ειδοποίηση);
- Πόσοι μη εκλεγμένοι σύνεδροι θα έχουν δικαίωμα ψήφου στο Συνέδριο και με ποια κριτήρια αυτοί επιλέγονται; (Σύμφωνα με δημόσια ανακοίνωση υπάρχει και λίστα προσωπικοτήτων που ενημερώνεται καθημερινά με νέα πρόσωπα. Συνεργάτης μου επισημαίνει ότι αποτελούσε πρακτική του ΠΑΣΟΚ.)
- Τι απαντάμε στους 1000+ ανθρώπους που μόχθησαν επί 3 μήνες για όλα τα παραπάνω και οι οποίοι μειοψηφούν, πλέον, εδώ και δέκα ημέρες;»
Μιλώντας στα ΝΕΑ και την Καρολίνα Παπακώστα λέει «λαμβάνονται αποφάσεις χωρίς να ερωτάται η βάση.» Ενδεικτικά στο κείμενο του γράφει «Προσωπικά, αδιαφορώ τόσο για τις αυθεντίες και τους τυχόν επιδραστικούς, επώνυμους, συνέδρους, όσο αδιαφορώ και για τα συνθήματα περί ανοικτών κομμάτων, όταν δεν έχουν αντίκρισμα στην πράξη. Αδιαφορώ ακόμη και για τον διάλογο, όταν δεν συνοδεύεται από δημοκρατικές διαδικασίες ίσης ευκαιρίας και συμμετοχής σε όλα, μα όλα, τα επίπεδα, την επόμενη ημέρα.»
Καταλήγει λέγοντας πως είναι σίγουρος ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης θα πράξει το σωστό, και αναφέροντας τη φράση του Πάουλο Κοέλο «πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό».