Ο Αρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης για αναίρεση απόφασης του Εφετείου με την οποία δεν γίνει κάνει δεκτή η αγωγή της Κοινότητας για επιστροφή χρηματικών ποσών, που δόθηκαν την περίοδο της Κατοχής στο Γερμανικό Δημόσιο, προκειμένου να απαλλαγούν από την καταναγκαστική εργασία Εβραίοι της Θεσσαλονίκης. Οι περισσότεροι εξ αυτών βρήκαν, τελικά, τον θάνατο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Πολωνίας.
Ειδικότερα, η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, διεκδικούσε, από το Γερμανικό Δημόσιο, 150.000 χρυσά γαλλικά φράγκα και 38 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα, όπως και 50 εκ. δραχμές (146.735 ευρώ), για χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.
Η Κοινότητα ζητούσε να της επιστραφούν τα χρήματα που είχε δώσει, μετά από συμφωνία με τον αρχηγό του Γερμανικού Επιτελείου της Θεσσαλονίκης - Αιγαίου, Mάξ Μέρτεν, ώστε να απαλλαγούν 2.000 Εβραίοι, από την καταναγκαστική εργασία, στην οποία τους είχαν υποχρεώσει οι Γερμανικές αρχές κατοχής, τον Ιούλιο του 1942.
Όμως, ο 'Αρειος Πάγος έκρινε ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου,(υπόθεση θυμάτων Διστόμου), το Γερμανικό Δημόσιο απολαμβάνει το προνόμιο της ετεροδικίας, με συνέπεια να μην μπορούν τα ελληνικά δικαστήρια να εκδικάσουν την αίτηση της Κοινότητας. Κατόπιν αυτών, τα Γερμανικά δικαστήρια είναι αρμόδια να εκδικάσουν την αίτηση της Ισραηλιτικής Κοινότητας.