Την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 από την Ιαπωνία η οποία έγινε δεκτή με κραυγές ενθουσιασμού σχολιάζει το βρετανικό περιοδικό Economist, το οποίο αναφέρεται στη δαπανηρή «όψη του νομίσματος» για την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, φέρνοντας ως -αρνητικό- παράδειγμα την Ελλάδα και την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει αρκετά δαπανηρά έργα.
Σε άρθρο με τίτλο «Γιατί κάποιος να θέλει να διοργανώσει τους Ολυμπιακου Αγώνες;», ο Economist επισημαίνει πως «το να διοργανώσεις το μεγαλύτερο πάρτυ του κόσμου και να πληρώσεις γι αυτό, δεν είναι πολύ ελκυστικό. Το κόστος παλαιότερα ήταν χαμηλό: Οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου το 1948, κόστισαν περίπου 732,268 λίρες, ή σε σημερινή αξία 30 εκατ. δολάρια. Πλέον το να διοργανώνεις τους Ολυμπιακούς αγώνες είναι άλλη δουλειά. Οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου το 2008, κόστισαν περίπου 40 δισ. δολάρια», επισημαίνει ο Economist.
Στη συνέχεια, το δημοσίευμα αναφέρεται και στην τουρισμό, ο οποίος μπορεί να ανθεί κατά τη διάρκεια των αγώνων, ωστόσο τα τελικά αποτελέσματα μπορεί να είναι απογοητευτικά: «Το Πεκίνο είδε πτώση στις κρατήσεις των ξενοδοχείων στο ''Ολυμπιακό του καλοκαίρι''», τονίζει το άρθρο.
Παράλληλα, ο Economist αναφέρεται και στην διοργάνωση των Αγώνων από την Ελλάδα το 2004 σημειώνοντας: «Η πιθανότητα να ευπρεπιστεί μια πόλη, πολλές φορές καταλήγει να δημιουργεί πληγές. Ορισμένα από τα δαπανηρά γήπεδα της Ελλάδας, πλέον φαίνονται τόσο ''αρχαία'' όσο ο Παρθενώνας και έχουν και πολύ λιγότερους επισκέπτες», καταλήγει ο Economist.