Cinemass: Οι ταινίες της εβδομάδας 23-29 Ιούνη

Ο Τάσος Θεοδωρόπουλος και ο Ιωσήφ Πρωιμάκης, βλέπουν το σύμπαν στα Μάτια της Τζούλια, χαζοχαρουμενίζονται με ψηφιακά Αυτοκίνητα, προσφέρουν χαρτομάντιλα στην Hillary Swank, ρίχνουν βιτριόλι στην ωραία για να μοιάσει με το τέρας του Beastly, παθαίνουν ψαλίδα στον εγκέφαλο απ’ την κομμώτρια Audrey Tautou, καλούν συναγωνιστικά τους απολυμένους Ben Affleck και Tomy Lee Jones να κατέβουν σε όποια πλατεία θέλουν εκτός από αυτήν του σινεμά και συνεχίζουν αυτό που ξέρουν να κάνουν χειρότερα από κάθε άλλον: να γράφουν για σινεμά.

Los Ojos de Julia: Ισπανικός τρόμος με υπογραφή del Toro (3.5/5)

Σκοτεινό κι ατμοσφαιρικό ρεβιζιονιστικό θρίλερ με περισσότερη έμφαση στο μυστήριο παρά στα σκιαξίματα, ετούτο το διαμαντάκι για τα πράγματα που βλέπεις όταν έχεις τα μάτια κλειστά, σου θυμίζει για άλλη μια φορά πως ο σύγχρονος τρόμος μιλάει Ισπανικά. Θρίλερ μυστηρίου με την Belen Rueda σε σκηνοθεσία του Guillem Morales και σενάριο του ίδιου και του Oriol Paulo. Διάβασε περισσότερα από τον Ιωσήφ Πρωιμάκη.

Cars 2: Η Pixar το κουνάει το ρουλεμάν (3/5)

Το καλοκαιρινό χτύπημα του μεγαθηρίου των ψηφιακών animation, επιβεβαιώνει την (με διαφορά) τεχνική υπεροχή της εταιρείας, βελτιώνει σαν sequel με τον πιο θεαματικό και ψυχαγωγικό τρόπο ένα μάλλον αδιάφορο (αν και υπερεπιτυχημένο στο box office) πρώτο μέρος. Οικογενειακό animation δράσης με τις φωνές των Owen Wilson, Michael Cane και John Turturro στα αγγλικά, και των Σάκη Ρουβά, Παύλου Κοντογιαννίδη και Βαγγέλη Περρή στα ελληνικά, σε σκηνοθεσία των John Lasseter και σενάριο του Ben Queen. Διάβασε περισσότερα απ' τον Τάσο Θεοδωρόπουλο.

Des Vrais Mensonges: Αμάρτησα για τη μάνα μου (2/5)

Αρώματα γαλλικούρας σε προσπάθεια κωμωδίας και ρομάντζου με νότες οικογενειακού δράματος, πετάει ένα σωρό μπαλάκια στον αέρα και στο τέλος τ’ αφήνουν ολα να πέσουν στο κεφάλι σου. Ρομεντί με τους Audrey Tautou, Nathalie Baye και Sami Bouajila, σε σκηνοθεσία του Pierre Salvadori και σενάριο του ιδίου και του Benoît Graffin. Διάβασε περισσότερα από τον Ιωσήφ Πρωιμάκη.

Conviction: Mάθε αδερφή μου γράμματα (1.5/5)

Οικογενειακό δράμα βασισμένο στην αληθινή ιστορία της νοικοκυράς που παραμέλησε άντρα και δυο παιδιά για να τελειώσει το λύκειο και να σπουδάσει νομική, με στόχο να αθωώσει τον ισοβίτη αδερφό της. Δράμα με τους Hillary Swank και Sam Rockwell, σε σκηνοθεσία του Tony Goldwyn και σενάριο της Pamela Gray. Διάβασε περισσότερα από τον Ιωσήφ Πρωιμάκη.

The Company Men: Ταινία για την κρίση σού φέρνει κρίση (1/5)

Ben Affleck, Tomy Lee Jones, Chris Cooper και Maria Bello, αναβιώνουν το «Θέατρο της Δευτέρας» σε μια ταινία που μπορείς (και είναι μάλλον καλύτερο) να την παρακολουθήσεις, χωρίς να τη βλέπεις. Δράμα σε σενάριο και σκηνοθεσία του John Wells. Διάβασε περισσότερα απ' τον Τάσο Θεοδωρόπουλο.

Beastly: Πεντάμορφη και Τέρας για κοινού του Twilight (1/5)

Καραμπινάτο κακέκτυπο της υπερδημοφιλούς σειράς με τα βαμπίρια και τις εν κινδύνω δεσποσύνες, ετούτο το ρομάντζο τέρατος και παραμελημένης πεντάμορφης, έρχεται με ένα χρόνο καθυστέρηση στις μεγάλες οθόνες, αντί να σου συστηθεί κατευθείαν απ’ τη μεσημεριανή τηλεοπτική ζώνη Σαββατοκύριακου που του αρμόζει. Εφηβικό ρομάντζο με τους Vanessa Hudgens και Alex Pettyfer σε σκηνοθεσία του Daniel Barnz και σενάριο του ιδίου από νουβέλα της Alex Flinn. Διάβασε περισσότερα από τον Ιωσήφ Πρωιμάκη.

Ο Παλιατζής

από τον Τάσο Θεοδωρόπουλο

Αν ο διανομέας δε σου δώσει τα τρία του, (για να γίνουν οι έξι ταινίες της εβδομάδας εννιά), ποιος θα σου τα δώσει; Τριπλέτα οι επανεκδόσεις της εβδομάδας, με το μάθημα στον κλασσικό κινηματογράφο να ξεκινάει από τον απαραίτητο Htichcock, εν προκειμένω στην πιο ανάλαφρη, ρομαντική, κοσμοπολίτικη και θερινή εκδοχή του, στο Κυνήγι του Κλέφτη (1955) με την Grace Kelly και τον Carry Grant να κάνουνε πιτσικουλιές στο Μονακό, τις οποίες προσωπικά οφείλω να ομολογήσω ότι ψιλοβαρέθηκα και την πρώτη φορά που τις είδα, σκέψου την πολλοστή. Για τους πιο μαυρόψυχους, το ραντεβού θα δοθεί χωρίς δεύτερη κουβέντα στο αριστουργηματικό Μωρό της Ρόζμαρι (1968) του Roman Polanski, το οποίο κυοφορεί η Mia Farrow, στα χέρια του σατανιστή συζύγου της John Cassavetis και πραγματικά αξίζει αν δεν το έχετε δει σε μεγάλη οθόνη, να παρευρεθείτε στα γεννητούρια του προκειμένου να πάρετε ένα κονσεντρέ μάθημα ατόφιου ατμοσφαιρικού τρόμου, σκηνοθεσίας και σκιαχτικής αλλά τόσο απολαυστικής ψυχαγωγίας. Τέλος, για τις πιο ευαίσθητες και μελανζέ ψυχοσυνθέσεις, που δεν αντέχουν χωρίς μια Θεά, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την ασπρόμαυρη Lola (1961) του Jacques Demy, που είχε πρωτοκυκλοφορήσει ως Λόλα, η Γυναίκα της Ακολασίας. Η γαλλική νουβέλ βαγκ στην πιο κομψή και στιλιστική της στιγμή, με την Anouk Aimée να βάζει φωτιά στο σελιλόιντ, στο ρόλο μιας ατυχήσασας χορεύτριας κακόφημου καμπαρέ στην Νάντη, δια χειρός του πλέον ευαίσθητου, και μελωδικού γάλλου κινηματογραφιστή. Αυτοφλεγόμενα κομμάτια ευλογημένου μυθολογικού σελιλόιντ, σε μία σπάνια ταινία που δεν υπάρχει στα ελληνικά ντιβιντάδικα, και είναι αναμφισβήτητα, η επανέκδοση της εβδομάδας.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ