Σε εξέλιξη βρίσκονται οι εντατικές διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ παρουσιάζουν μια λίαν αισιόδοξη εικόνα για την πρόοδο, παρά τις ενδείξεις ότι απέχει ακόμη η τελική διευθέτηση, σημειώνει το CNN.
Και μολονότι η Ουκρανία πιέζεται να αποδεχθεί προτάσεις που συνεπάγονται σημαντικές υποχωρήσεις, παραμένει αμφίβολο κατά πόσον η Ρωσία θα δεχτεί το βελτιωμένο σχέδιο ειρήνης, σύμφωνα με την ανάλυση του αμερικανικού δικτύου.
Η αμερικανική στάση: Αισιοδοξία ή πολιτική ανάγκη;
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, εμφανίστηκε εξαιρετικά αισιόδοξος και επιθετικά θετικός ως προς τις εξελίξεις αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις για το τελικό κείμενο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας για την Ουκρανία, αλλά την ίδια ώρα φάνηκε απρόθυμος να δώσει ουσιαστικές λεπτομέρειες. Ενώ δηλαδή πρόβαλε το αφήγημα της προόδου στις διαβουλεύσεις, απέφυγε συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή επιβεβαιώσεις.
Η απουσία του Ουκρανού διαπραγματευτή Αντρίι Γέρμακ από τη συνέντευξη Τύπου του Ρούμπιο αργά χθες το βράδυ, ενίσχυσε την εντύπωση ότι η κοινή στάση που επιδείχθηκε νωρίτερα ίσως έχει εξασθενήσει και δημιουργεί -κατά το CNN πάντα- την εντύπωση ότι η αμερικανική αισιοδοξία εξυπηρετεί πολιτικούς σκοπούς: Να εμφανιστούν οι ΗΠΑ ως ικανές να φέρουν ειρήνη και ως έχουσες τον έλεγχο της διαδικασίας για τη διευθέτηση του Ουκρανικού.
Η πίεση προς την Ουκρανία
Το κείμενο υπογραμμίζει ότι:
- Οι ΗΠΑ πιέζουν έντονα την ηγεσία της Ουκρανίας να αποδεχθεί προτάσεις που εμπεριέχουν σημαντικές παραχωρήσεις.
- Οι προτάσεις αυτές θεωρούνται ευνοϊκές προς τη Ρωσία.
- Το μήνυμα της Ουάσιγκτον είναι ξεκάθαρο: Η μη συμμόρφωση μπορεί να οδηγήσει στη διακοπή της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας.
Αυτό μετατοπίζει την εξίσωση της διαπραγμάτευσης, καθώς η Ουκρανία δεν διαπραγματεύεται μόνο με τη Ρωσία, αλλά και με τον βασικό της σύμμαχο.
Τα επίμαχα σημεία του σχεδίου ειρήνης
Οι δύο σημαντικότερες υποχωρήσεις που επισημαίνονται στο άρθρο είναι:
Α. Παράδοση εδαφών στο Ντονμπάς
- Προτείνεται μια ρωσική «αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη».
- Για την Ουκρανία, η παράδοση περιοχών τις οποίες θεωρεί ζωτικές για την ασφάλειά της αποτελεί κόκκινη γραμμή.
- Η αναφορά ότι η Ρωσία έχει προσαρτήσει αλλά όχι καταλάβει πλήρως τα εδάφη τονίζει ότι αυτή η υποχώρηση θα ήταν πολιτικά και στρατιωτικά επώδυνη.
Β. Περιορισμός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων
- Το ανώτατο όριο των 600.000 στρατιωτών κρίνεται από Ευρωπαίους αξιωματούχους ως ανεπαρκές.
- Η Ουκρανία φοβάται ότι κάτι τέτοιο την καθιστά ευάλωτη σε μελλοντική επίθεση.
Το άρθρο αφήνει να εννοηθεί πως οι απαιτήσεις αυτές ίσως δεν είναι βιώσιμες για την ασφάλεια της Ουκρανίας, ούτε πολιτικά ανεκτές.
Η στάση της Ρωσίας: Ο άγνωστος Χ
Παρά την αμερικανική αισιοδοξία, η Ρωσία φαίνεται να παραμένει αμετακίνητη από τις «μαξιμαλιστικές» της απαιτήσεις έναντι του Κιέβου, με το άρθρο να σημειώνει πως η Ουάσιγκτον δεν ασκεί στη Μόσχα τις ίδιες πιέσεις που ασκούνται στην Ουκρανία.
Κι αυτό αφήνει υπαινιγμούς ότι η ισορροπία των πιέσεων είναι μονομερής.
Η κεντρική αμφιβολία που εγείρεται στο άρθρο είναι ότι, ακόμη κι αν η Ουκρανία υποχωρήσει, γιατί να δεχτεί το αναθεωρημένο σχέδιο η Ρωσία. Το κείμενο προβάλλει μια ειρωνεία: Οι ΗΠΑ μιλούν για «διαρκή, συνολική ειρήνη» στην Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα αποφεύγουν να αναφέρουν εάν πιέζουν τη Ρωσία για ουσιαστικές παραχωρήσεις.
Το συμπέρασμα που υπονοείται είναι ότι η αμερικανική στρατηγική ίσως επικεντρώνεται περισσότερο στο να «κλείσει ο φάκελος "Ουκρανία"», παρά στο να διασφαλιστεί μια ισορροπημένη, βιώσιμη ειρήνη. Και το πραγματικό κεντρικό ερώτημα που θέτει το CNN είναι κατά πόσον η Ουάσιγκτον θα ασκήσει πίεση και στη Μόσχα αν θέλει όντως μια βιώσιμη ειρήνη.