Τους λόγους για τους οποίους ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν δείχνει καμία διάθεση να κάνει βήματα πίσω όσον αφορά στην ειρηνική διευθέτηση της σύγκρουσης με την Ουκρανία εξηγεί το BBC.
Ο ανταποκριτής του βρετανικού δικτύου Στιβ Ρόζενμπεργκ δηλώνει εντυπωσιασμένος από την ενθουσιώδη αντίδραση του ακροατηρίου –Ρώσοι αξιωματούχοι και ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων- στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ όταν ο Πούτιν προειδοποίησε χθες Παρασκευή τη Δύση να μη σκεφτεί καν να στείλει δυνάμεις – δηλαδή και ειρηνευτικές – στην Ουκρανία μετά από μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου.
«Εάν εμφανιστούν στρατεύματα εκεί, ειδικά τώρα, στη διάρκεια των εχθροπραξιών, θα προχωρήσουμε με το συμπέρασμα ότι θα είναι νόμιμοι στόχοι προς καταστροφή. Και αν ληφθούν αποφάσεις για να καταλήξουμε σε ειρήνη, σε μια διαρκή ειρήνη, τότε απλώς δεν βλέπω κανένα νόημα για την παρουσία τους στο έδαφος της Ουκρανίας, τελεία», τόνισε ο Πούτιν ένα 24ωρο μετά τη νέα δέσμευση της Γαλλίας, της Βρετανίας και άλλων μελών της «Συμμαχίας των Προθύμων» να αναπτύξουν στρατιώτες τους σε ουκρανικά εδάφη, αλλά μακριά από τις νυν εμπόλεμες ζώνες, στο πλαίσιο των εγγυήσεων ασφάλειας για το Κίεβο όταν λήξει ο πόλεμος.
Οι παριστάμενοι στο Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ ξέσπασαν εκ νέου σε χειροκροτήματα όταν ο Πούτιν δήλωσε ανοικτός σε μια ενδεχόμενη συνάντησή του με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολόντιμιρ Ζελένσκι, αλλά μόνον επί ρωσικού εδάφους: «Το καλύτερο μέρος για αυτό είναι η πρωτεύουσα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η ηρωική πόλη της Μόσχας», είπε, αν και στη Δύση η πρότασή του απορρίπτεται ως μη σοβαρή και ως απόπειρα τρολαρίσματος από τον ηγέτη του Κρεμλίνου.
Οι παράγοντες που ενισχύουν την ασυμβίβαστη στάση του Πούτιν
Ωστόσο, όπως σημειώνει στην ανάλυσή του ο δημοσιογράφος του BBC, η πρόταση του Πούτιν για τετ-α-τετ με τον Ζελένσκι στη Μόσχα συνοψίζει τρόπον τινά τη σύνολη στάση του αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία: «ναι σε ειρήνη, αλλά μόνον με τους όρους μας. Κι αν τους απορρίπτετε δεν θα υπάρχει ειρήνη».
Την ασυμβίβαστη στάση του Πούτιν τροφοδοτεί, όπως εξηγεί το βρετανικό δίκτυο, ένας συνδυασμός παραγόντων.
- Πρώτον, η πεποίθηση της Μόσχας ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν την πρωτοβουλία στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία.
- Δεύτερον, οι πρόσφατες διπλωματικές επιτυχίες του Ρώσου προέδρου. Ο Πούτιν αντάλλαξε χαμόγελα και χειραψίες προ ημερών στο Πεκίνο με διάφορους ηγέτες στέλνοντας το μήνυμα ότι όχι μόνον δεν είναι απομονωμένος διεθνώς, αλλά ότι η χώρα του διαθέτει ισχυρούς φίλους όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βόρεια Κορέα.
- Και τέλος η στάση της Ουάσιγκτον. Τον περασμένο μήνα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, προσκάλεσε τον Πούτιν για τη σύνοδο κορυφής στην Αλάσκα, με Ρώσους σχολιαστές να ερμηνεύουν το κόκκινο χαλί που έστρωσε ο ένοικος του Λευκού Οίκου στον Ρώσο πρόεδρο, τη βόλτα με την προεδρική λιμουζίνα τη συνάντηση στο Άνκορατζ, ως απόδειξη της αποτυχίας των δυτικών προσπαθειών απομόνωσης της Μόσχας για το Ουκρανικό.
Ο Τραμπ έχει στείλει πολλά τελεσίγραφα στη Μόσχα και την έχει απειλήσει με πρόσθετες κυρώσεις για να την πείσει να τερματίσει τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Ωστόσο δεν έχει υλοποιήσει, τουλάχιστον μέχρι τώρα, καμία από τις απειλές του κι αυτός, όπως λέει το BBC, είναι ένας πρόσθετος λόγος που τροφοδοτεί την αδιαλλαξία του Πούτιν.
Ο Ρώσος πρόεδρος δημοσίως εγκωμιάζει τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες του Τραμπ, αλλά έχει απορρίψει τις προτάσεις του για κατάπαυση του πυρός και δεν δείχνει καμία διάθεση για συμβιβασμούς.
Το φως στο τούνελ, όπως το βλέπει ο Πούτιν
Ο Πούτιν δήλωσε πρόσφατα ότι βλέπει «φως στο τούνελ».Αλλά όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος του BBC, φαίνεται ότι η Ρωσία από τη μία και η Ουκρανία και η Ευρώπη – και σε κάποιο βαθμό οι ΗΠΑ – από την άλλη, βρίσκονται σε διαφορετικά τούνελ με διαφορετικούς προορισμούς.
Το Κίεβο και η Ευρώπη εστιάζουν στον τερματισμό του πολέμου, τη διαμόρφωση εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία και τη διασφάλιση ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα είναι αρκούντως ισχυρώς μετά την κατάπαυση του πυρός για να αποτρέψουν άλλη μια ρωσική εισβολή.
Αλλά όταν ο Πούτιν μιλά για «φως στο τούνελ» μάλλον φαντάζεται έναν δρόμο που οδηγεί σε νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας και ευρύτερη στην οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα ωφελεί τη Μόσχα. Ως εκ τούτου, «όσον αφορά στην ειρήνη στην Ουκρανία, δύσκολα μπορεί να δει κανείς πού και πότε θα συγκλίνουν αυτοί οι δύο διαφορετικοί δρόμοι», καταλήγει η ανάλυση του βρετανικού δικτύου.