Το 1853 μια μικρή εταιρία παρασκευής αποσκευών, ονόματι Louis Vuitton προσελήφθη από την Αυτοκράτειρα της Γαλλίας, Ευγενεία, για να σχεδιάσει τα μπαούλα και τις βαλίτσες της.
Σύντομα, οι αποσκευές του Louis Vuitton θα γίνονταν «μόδα» στα σαλόνια της αριστοκρατίας, αλλά και πολύ αργότερα, μεταξύ των σταρ του Χόλιγουντ, όπως η Όντρεϊ Χέπμπορν και ο Κάρι Γκραντ. Ακόμη και ο συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγεϊ παρήγγειλε μια βαλίτσα για να παίρνει τα βιβλία του μαζί στα ταξίδια του. Στην ιστοσελίδας του οίκου, αναφέρεται πως η διάσημη τσάντα Noe, που παρουσιάστηκε το 1932, κατασκευάστηκε αρχικά για μπορεί να μεταφέρει πέντε μπουκάλια σαμπάνιας.
Μέχρι και σήμερα το μονόγραμμα του οίκου Louis Vuitton υποδηλώνει κάποιο κοινωνικό στάτους, αλλά και μια λάμψη, παρά το γεγονός πως τα προϊόντα της έχουν γίνει πιο προσβάσιμα σε περισσότερους. Ο οίκος φέρει το μυστήριο, τη λάμψη και τον αέρα της γαλλικής του καταγωγής και μια σειρά από δημοσιεύματα έρχονται να αναρωτηθούν αν αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορέσουν να παραμείνουν τα ίδια, στα κομμάτια της Louis Vuitton που θα παράγει το νέο εργοστάσιο της γαλλικής φίρμας στο Τέξας των ΗΠΑ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έκοψε την κορδέλα του εργοστασίου της Louis Vuitton στο Τέξας
Τον περασμένο Οκτώβρη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ έκοψε την κορδέλα σε ένα εργοστάσιο της γαλλικής εταιρείας ακριβών ειδών μόδας Louis Vuitton στο Αλβαράντο του Τέξας, παρόντος του Μπερνάρ Αρνό, του δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη του ομίλου στον οποίο ανήκει η φίρμα.
«Louis Vuitton, την ξέρω πολύ καλά αυτή την ονομασία — μου έχει κοστίσει πολλά λεφτά στην πορεία των ετών», χαριτολόγησε ο Αμερικανός πρόεδρος καθώς εγκαινίαζε το εργοστάσιο, οι εγκαταστάσεις του οποίου έχουν έκταση 9.290 τετραγωνικών μέτρων.
Η νέα εργατική τάξη στο εργοστάσιο της Louis Vuitton στο Τέξας
Η LMVH, εταιρεία πίσω από τον διάσημο οίκο επέλεξε να προσλάβει ανειδίκευτους εργάτες, ντόπιους από το Τέξας για τις νέες της εγκαταστάσεις. Όπως φαίνεται, οι εργαζόμενοι θα εκπαιδεύονταν επί δύο εβδομάδες πάνω στη νέα γραμμή παραγωγής της Louis Vuitton στο Τέξας. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που η φίρμα προχωρά σε λύσεις μαζικής παραγωγής, πληθαίνουν οι φωνές που αντιστέκονται στην ιδέα της αγοράς μια τσάντας Louis Vuitton, Made In USA.
Το γαλλικό περιοδικό L’ Usine Nouvelle φιλοξενούσε το 2011 δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο, το 1977, πελάτες μπορούσαν να περιμένουν ακόμη και δύο ώρες στην ουρά, στις δύο μπουτίκ της Louis Vuitton στο Παρίσι προκειμένου να αγοράσουν ένα πολυτελές αξεσουάρ.
Ως το 1989, η Louis Vuitton διέθετε 135 καταστήματα, 2.500 εργαζόμενους και πωλήσεις που ξεπερνούσαν το 1 δις δολάρια, σύμφωνα με τη New York Times. Όπως ήταν λογικό, έκτοτε, μηχανές και επιπλέον εργοστάσια δημιουργήθηκαν προκειμένου να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση.
Δεν είναι οι τεξανές, οι πρώτες τσάντες Louis Vuitton, Made in USA
Τη δεκαετία του ‘70, ένας προμηθευτής με το όνομα «Γαλλική Εταιρία» απέκτησε το δικαίωμα της κατασκευής τσαντών της Louis Vuitton για τις ΗΠΑ, ενώ το 1990, ο γαλλικός κόλοσσός εξαγόρασε μια ακόμη μονάδα στην Καλιφόρνια. Το δεύτερο εργοστάσιο της Louis Vuitton άνοιξε στο Ίργουιν της Καλιφόρνια το 2011.
Έτσι, αν και πολλοί δεν το γνωρίζουν, δεν είναι οι τσάντες που θα βγουν από το εργοστάσιο του Τέξας, οι μόνες που θα αναγράφουν Made In USA. Κι αν αναρωτιέστε πως θα αναγνωρίσει κανείς την προέλευση μιας Louis Vuitton, αυτό γίνεται πολύ απλά από τα πρώτα δύο γράμματα στην ημερομηνία κατασκευής της τσάντας (στην περίπτωση του εργοστασίου San Dimas στην Καλιφόρνια “SD”) και φυσικά από το ταμπελάκι που αναγράφει την χώρα προέλευσης που στην προκειμένη περίπτωση είναι η Αμερική.
Υπήρξαν πολλοί λάτρεις του οίκου που δεν θα επέλεγαν μια τσάντα Louis Vuitton αν δεν ήταν φτιαγμένη στη Γαλλία. «Νομίζω οι καταναλωτές θεωρούν την πολυτέλεια κάτι απόμακρο, απλησίαστο – και το Τέξας δεν είναι τόσο απλησίαστο» λέει μια 19χρονη φοιτήτρια από την Καλιφόρνια, σε δημοσίευμα του MSN.
Η πολυτέλεια περνά από την... παγκοσμιοποίηση
Ωστόσο, 12 από τα 30 εργοστάσια της Louis Vuitton βρίσκονται εκτός συνόρων, στην Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία και αλλού. Πριν από δύο χρόνια, σκάνδαλο είχε ξεσπάσει μεταξύ των ανθρώπων της μόδας, όταν δημοσίευμα του Guardian αποκάλυπτε πως τα παπούτσια του Louis Vuitton κατασκευάζονταν στην Τρανσιλβάνια των ΗΠΑ και απλώς συναρμολογούνταν στην Ιταλία, προκειμένου να πάρουν το πολυπόθητο ταμπελάκι MADE IN ITALY.
Άλλωστε, η Louis Vuitton δεν είναι η πρώτη εταιρεία πολυτελών ειδών που λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Τα αθλητικά της GUCCI φτιάχνονται στη Σερρβία, ενώ από το 2011, περίπου το 20% της γνωστής σειράς παπουτσιών της Balenciaga, Triple S, κατασκευάζονται στην Κίνα.
Η ειδική σε αγορές ειδών πολυτελείας, Όλγκα Παντσένκο σημειώνει πως μια εταιρία με ραγδαία ανάπτυξη όπως η Louis Vuitton έχει δύο επιλογές. «Είτε ανεβάζει τις τιμές της σε δυσθεώρητα ύψη, είτε αναζητά άλλα σημεία για την παραγωγή τους». Φαίνεται άλλωστε, πως ο οίκος Louis Vuitton δεν σκοπεύει να κάνει εκπτώσεις στα υλικά και την ποιότητα των προϊόντων που θα βγαίνουν από το νέο εργοστάσιο του Τέξας. Αυτός είναι και ο λόγος που επέλεξε εκεί να παράγονται μόνο έξι από τις διάσημες τσάντες του, η Neverfull, η Artsy, η lena, η Graceful, η Palm Springs και η NeoNoe, μοντέλα δηλαδή που έχουν και την υψηλότερη ζήτηση.
«Δυο εβδομάδες εκπαίδευση δεν μοιάζει τόσο μικρό διάστημα αν πρόκειται για εργασία σε αυτοματοποιημένη μηχανή, καθώς δεν πρόκειται για εργασία που γίνεται στο χέρι. Δεν νομίζω πως μια εταιρία όπως η Louis Vuitton θα έθετε σε κίνδυνο την ποιότητα» σημειώνει η Παντσένκο.
Μπορούν οι αμερικάνικες Louis Vuitton να σταθούν επάξια δίπλα στις γαλλικές
Τι είναι όμως εκείνο που μπορεί να δείξει αν μια τσάντα Louis Vuitton από τις ΗΠΑ, μπορεί να σταθεί επάξια πλάι σε εκείνη από τη Γαλλία; Για τους ειδικούς, η αξία της θα φανεί στην μεταπώληση, όταν δηλαδή μια Louis Vuitton θα πωληθεί μεταχειρισμένη. Για την ώρα, οι γνώστες της αγορές σημειώνουν πως δεν βλέπουν να υπάρχει διαφορά στην αξία μεταπώλησης μιας Louis Vuitton που φτιάχνεται στις ΗΠΑ, σε σχέση με την «Γαλλίδα» αδερφή της.
Κάποτε ναι, πριν χρόνια, μια Louis Vuitton από τις ΗΠΑ δεν στεκόταν με αξιώσεις σε μια μεταπώληση. Σύμφωνα με την Κέιτλιν Ντόνοβαν, ειδική στις τσάντες που εργάζεται στον οίκο δημοπρασιών Christie’s, οι τσάντες που παρασκευάζονταν το ‘70 και για μια 20ετία από την περίφημη «Γαλλική Εταιρία» στις ΗΠΑ, «είχαν διαφορές από τις κλασικές τσάντες που λάτρευαν οι συλλέκτες από όλο τον κόσμο. Η τεχνική και τα υλικά δεν ήταν τα ίδια».
Η Ντόνοβαν παραδέχεται πως όταν πελάτες της, της φέρνουν τσάντες από εκείνη την περίοδο, συχνά δεν τις δέχεται. Οι Louis Vuitton της «γαλλικής εταιρίας» δεν είχαν κωδικό και ημερομηνία παραγωγής, αλλά μόνο μια υφασμάτινη ετικέτα ραμμένη ανάμεσα στις ραφές που επιβεβαίωνε πως επρόκειτο για αυθεντική Louis Vuitton. Επιπλέον, οι μεταλλικές λεπτομέρειες ήταν επινικελωμένες και όχι από ορείχαλκο όπως οι γαλλικές και κάποια κομμάτια του δεν έφεραν το μονόγραμμα LV.