Γνωστή ανά την υφήλιο ως «κορίτσι της Ναπάλμ», η Παν Τι Κιμ Πουκ ήταν μόλις εννέα ετών όταν φωτογραφήθηκε να τρέχει να απομακρυνθεί ουρλιάζοντας από τους πόνους μετά την επίθεση με ναπάλμ στο χωριό της, Τρανγκ Μπανγκ, στο Βιετνάμ, στις 8 Ιουνίου 1972.
Μισόν αιώνα αργότερα, η Πουκ υποβλήθηκε στην τελευταία θεραπεία της για την αποκατάσταση των πληγών στο κορμί της, που της προκαλούσαν πόνους επί πέντε δεκαετίες.
Η φωτογραφία, που απαθανάτισε την εφιαλτική στιγμή με τα παιδιά να τρέχουν με εγκαύματα μετά από επίθεση με βόμβες ναπάλμ, αποτελεί μια από τις συγκλονιστικότερες του πολέμου του Βιετνάμ αλλά και ολόκληρου του 20ού αιώνα και βραβεύτηκε με Πούλιτζερ. Αλλά για την 59χρονη σήμερα Πουκ ο πόνος 50 χρόνια αργότερα δεν πέρασε και η επιζήσασα του πολέμου βρέθηκε την Τρίτη στο Μαϊάμι για να υποβληθεί στη 12η θεραπεία για τα εγκαύματά της.
Η θεραπεία αυτή στο Ινστιτούτο Λέιζερ και Δερματολογίας του Μαϊάμι ήταν η τελευταία για την Πουκ, που συναντήθηκε με τον φωτογράφο Νικ Ουτ του Associated Press στη μεγαλούπολη της Φλόριντα και θυμήθηκαν τον τρόμο εκείνης της μέρας, πριν από πενήντα χρόνια.
«Κοίταξα στον ουρανό και είδα το αεροπλάνο και τέσσερις βόμβες»
Η Πουκ έπαιζε με άλλα παιδιά όταν Βιετναμέζοι στρατιώτες τούς είπαν να τρέξουν να απομακρυνθούν.
«Κοίταξα ψηλά και είδα το αεροπλάνο και τέσσερις βόμβες ναπάλμ να προσγειώνονται. Άκουσα τον θόρυβο, μπουπ-μπουπ, μπουπ- μπουπ, και ξαφνικά ξέσπασαν φωτιές παντού γύρω μου και είδα το χέρι μου τυλιγμένο στις φλόγες», δήλωσε η Πουκ, όπως μετέδωσε το δίκτυο NBC 6 South Florida.
O Ουτ, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιβίωση της Πουκ και των άλλων παιδιών, θυμήθηκε τη στιγμή που την είδε να τρέχει ουρλιάζοντας: «Είδα το χέρι της να καίγεται, το κορμάκι της να φλέγεται τόσο άσχημα».
«Μου είπε ότι όταν τράβηξε τη φωτογραφία μου, με είδε με τόσο σοβαρά εγκαύματα, που άφησε κάτω τη φωτογραφική του μηχανή και έτρεξε να με μεταφέρει στο κοντινότερο νοσοκομείο», πρόσθεσε η Πουκ.
Ο φωτογράφος περιέγραψε πώς αρνήθηκαν στο νοσοκομείο να παραλάβουν το κορίτσι και του είπαν να τη μεταφέρει σε άλλη κλινική, δύο ώρες δρόμο μακρύτερα: «Εξοργίστηκα, τους έδειξα τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα και τους λέω “είμαι από τα ΜΜΕ, αν η μικρή πεθάνει στα χέρια μου, η φωτογραφία της θα είναι αύριο στα πρωτοσέλιδα κάθε εφημερίδας”. Τότε ανησύχησαν με αυτά που τους είπα και την πήραν αμέσως μέσα».
Μετά από έναν χρόνο θεραπειών, το «κορίτσι της ναπάλμ» κατάφερε να επιζήσει και έμεινε μέχρι το 1992 στο Βιετνάμ, προτού μετακομίσει με τον άνδρα της στον Καναδά, όπου ζει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, δεν σταμάτησε να υποφέρει από τους πόνους και άρχισε ειδικές θεραπείες με λέιζερ πριν από αρκετά χρόνια με τη χειρουργό Ζιλ Ζουαϊμπέλ στο Μαϊάμι, που της προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες της.
«Παλαιότερα όσοι είχαν τραύματα σαν της Πουκ έχαναν τη μάχη. Είμαστε ευλογημένοι τώρα που μπορούμε να διατηρούμε στη ζωή τους ανθρώπους, αλλά πρέπει να τους βοηθούμε να ζουν καλά», δήλωσε η χειρουργός.
«Τώρα, 50 χρόνια αργότερα, δεν είμαι πλέον ένα θύμα του πολέμου. Δεν είμαι το “κορίτσι της ναπάλμ», αλλά μια φίλη, μια βοηθός, μια γιαγιά και μια επιζήσασα, που απευθύνει έκκληση για ειρήνη», είπε η Πουκ πρόσφατα στο CBS, με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα από τον τραυματισμό της. Και εξέφρασε την ελπίδα να μάθει ο κόσμος «να ζει με αγάπη, ελπίδα και να συγχωρεί. Αν μάθουν όλοι να ζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα χρειάζονται πια οι πόλεμοι», τόνισε.