Ο πρόεδρος του Ισημερινού Ντανιέλ Νομπόα κήρυξε χθες Τρίτη τη χώρα του σε κατάσταση «εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης» και διέταξε την «εξουδετέρωση» συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος που επιδίδονται κυρίως σε διακίνηση ναρκωτικών, με νέο εκτελεστικό διάταγμα που δημοσιοποίησε.
Το προεδρικό διάταγμα κάνει λόγο για «εσωτερική ένοπλη σύγκρουση» και διατάσσει «την κινητοποίηση και την επέμβαση των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας» για να «εγγυηθούν την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα έναντι του οργανωμένου εγκλήματος, των τρομοκρατικών οργανώσεων και των μη κρατικών αντιμαχομένων».
Ο πρόεδρος Νομπόα διατάσσει επίσης με το διάταγμα την «εξουδετέρωση» όλων των συμμοριών, παραθέτοντας εξαντλητικό κατάλογο: αναφέρεται σε πάνω από είκοσι οργανώσεις, τις «Águilas, ÁguilasKiller, AK47, Caballeros Oscuros, ChoneKiller, Choneros, Covicheros, Cuartel de las Feas, Cubanos, Fatales, Gánster, Kater Piler, Lagartos, Latin Kings, Lobos, Los p.27, Los Tiburones, Mafia 18, Mafia Trébol, Patrones, R7, Tiguerones».
Οι αιμοδιψείς συμμορίες
Πολλές από αυτές τις συμμορίες, κάποιες από τις οποίες ως πριν από μερικά χρόνια επιδίδονταν απλά σε μικροαδικήματα στους δρόμους, σταδιακά μετατράπηκαν σε αιμοδιψείς, αδίστακτους ισχυρούς παίκτες της διεθνούς διακίνησης ναρκωτικών με πλοκάμια στο εξωτερικό, στο μέτρο που ο Ισημερινός μετατράπηκε σε βασικό διαμετακομιστικό κόμβο της κοκαΐνης που παράγεται στα κράτη με τα οποία γειτονεύει, το Περού και την Κολομβία. Η χώρα πλέον σπαράσσεται από τη βία των συμμοριών.
Ο δημόσιος κίνδυνος υπ’ αριθμόν 1, κατά τις αρχές, ο αρχηγός των «Τσονέρος» —συμμορίας με περίπου 8.000 μέλη, σύμφωνα με ειδικούς— Αδόλφο Μασίας, ή «Φίτο», απέδρασε την Κυριακή από τη φυλακή της Γουαγιακίλ, πυροδοτώντας κρίση ασφαλείας άνευ προηγουμένου στη χώρα, τη μεγαλύτερη πρόκληση της θητείας του νεαρού προέδρου Νομπόα (36 ετών), γιου μεγιστάνα ο οποίος εξελέγη τον Νοέμβριο με βασική εξαγγελία την αποκατάσταση της ασφάλειας.
Ο αρχηγός του κράτους σημείωσε στην τελευταία παράγραφο του διατάγματός του την ανάγκη οι ένοπλες δυνάμεις να δράσουν τηρώντας το «διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο» και σεβόμενες «τα ανθρώπινα δικαιώματα».