Μέσα σε διάστημα μισού αιώνα, ο Νισίμ Καλόν έχει μετατρέψει μια μικροσκοπική σπηλιά δίπλα στη θάλασσα στο Ισραήλ σε έναν περίτεχνο υπόγειο λαβύρινθο με σμιλεμένες σήραγγες, λεπτομερή ψηφιδωτά δάπεδα και ένα δίκτυο από σκάλες και θαλάμους.
Ο ίδιος ζει στο μοναδικό στο είδος του καλλιτεχνικό δημιούργημα, το οποίο αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους ντόπιους περιηγητές, με τον 77χρονος Καλίμ να σπεύδει να τους καλωσορίσει. Αλλά τώρα, η κυβέρνηση του Ισραήλ θέλει να τον διώξει.
Πενήντα χρόνια αφότου μετακόμισε εκεί, το Υπουργείο Προστασίας Περιβάλλοντος του Ισραήλ του επέδωσε ειδοποίηση έξωσης, λέγοντας ότι η κατασκευή του είναι παράνομη και απειλεί την ακτογραμμή του Ισραήλ.
«Αντί να με ενθαρρύνουν, με δυσφημούν» δήλωσε στο Associated Press ο Κάλον, καθισμένος στο σαλόνι του με τα μωσαϊκά πλακάκια, στρίβοντας ένα τσιγάρο.
Πώς ξεκίνησε να χτίζει το «παλάτι» του σε παραλία του Ισραήλ
Ο Κάλον ζούσε σε μια σκηνή κατά μήκος της παραλίας Χερζλίγια, βόρεια του Τελ Αβίβ το 1973, όταν, όπως λέει άρχισε να χαράζει τα βράχια από ψαμμίτη και μετακόμισε σε μία από τις σπηλιές που έφτιαξε.
Με την πάροδο του χρόνου, η απλή τρύπα στον τοίχο μετατράπηκε σε ένα πραγματικό κάστρο στην άμμο, γεμάτο με ανακυκλωμένα ξύλα, μέταλλα, κεραμικά και πέτρες. Σχεδόν κάθε επιφάνεια του κύριου διαμερίσματός του καλύπτεται από περίτεχνα ψηφιδωτά, φτιαγμένα από πεταμένα πλακάκια κάθε χρώματος που μάζεψε από κάδους απορριμμάτων στο Τελ Αβίβ με την πάροδο των ετών. Ανακυκλωμένα γυάλινα μπουκάλα χρησιμεύουν ως διακοσμητικά στοιχεία και μόνωση στους εξωτερικούς τοίχους.
Κάθε τοίχος στο λαβυρινθώδες συγκρότημα είναι καμπυλωτός και οι σκάλες διακλαδίζονται μέσα από το υπέδαφος σε θαλάμους διαφορετικού σχεδιασμού και σκοπού. Το συγκρότημα διαθέτει υδραυλικά, τηλεφωνική γραμμή και ηλεκτρικό ρεύμα στα πολλά δωμάτιά του, και η Κάλον επιμένει πως η κατασκευή του είναι ανθεκτική.
«Από τις πέτρες που εξορύσσω φτιάχνω ένα εκμαγείο και χτίζω έναν τοίχο. Εδώ δεν υπάρχουν απορρίμματα, αυτή είναι η λογική» είπε. «Όλα είναι χρήσιμα, δεν υπάρχουν σκουπίδια».
«Δεν φεύγω από εδώ. Ας με θάψουν εδώ»
Όπως λέει στο AP ο Κάλον, είχε λάβει εντολή κατεδάφισης το 1974, η οποία όμως δεν εκτελέστηκε ποτέ. Έκτοτε, λέει, δεν άκουσε ποτέ αντιδράσεις από τις αρχές μέχρι πέρυσι. Η έξωση έχει ανασταλεί μέχρι τα τέλη του μήνα για να του δοθεί χρόνος να ασκήσει έφεση.
Αναγνωρίζει ότι δεν έλαβε ποτέ οικοδομική άδεια και ότι το δημαρχείο έκλεισε ένα παραλιακό εστιατόριο που άνοιξε πριν από χρόνια. Αλλά το κύριο επιχείρημά του είναι ότι οι τοπικές αρχές συνέδεσαν τη σπηλιά του με το ηλεκτρικό δίκτυο πριν από δεκαετίες.
«Δεν πρόκειται να φύγω από εδώ. Είμαι έτοιμος να με θάψουν εδώ» δήλωσε ο Κάλον, ένας τραχύς αλλά συμπαθής πολυλογάς με γκρίζα γενειάδα και μπερέ, όπως σημειώνει το AP. «Δεν έχω πού να πάω. Δεν έχω άλλο σπίτι».
Τι συμβαίνει με την περιοχή
Το σπίτι του Κάλον βρίσκεται στα περίχωρα της Χερζλίγια, μιας παραθαλάσσιας πόλης 13 χιλιόμετρα βόρεια του Τελ Αβίβ. Η περιοχή διαθέτει πολλά πολυτελή σπίτια και το σπηλαιώδες σπίτι του Κάλον έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτά.
Λίγες εκατοντάδες μέτρα βόρεια της σπηλιάς του Κάλον βρίσκεται ένα κάστρο των Σταυροφόρων -το μέρος μιας μάχης μεταξύ του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και του Σαλαντίν πριν από 800 χρόνια- καθώς και μια εγκαταλελειμμένη εγκατάσταση που κάποτε ανήκε στις Ισραηλινές Στρατιωτικές Βιομηχανίες, μια καταργημένη κρατική εταιρεία κατασκευής όπλων.
Η εγκατάσταση, όπου αναπτύσσονταν και δοκιμάζονταν εκρηκτικά, εγκαταλείφθηκε πριν από σχεδόν 30 χρόνια μετά από μια τεράστια έκρηξη το 1992, η οποία σκότωσε δύο εργαζόμενους, προκάλεσε ζημιές σε εκατοντάδες κτίρια και έσπασε παράθυρα μέχρι το Τελ Αβίβ. Τον περασμένο μήνα, μια άλλη έκρηξη ανατίναξε έναν τεράστιο κρατήρα στο αμμώδες έδαφος όχι μακριά από τη σπηλιά του Κάλον.
Για ποιο λόγο το υπουργείο Περιβάλλοντος του έστειλε εντολή έξωσης
Το Υπουργείο Προστασίας του Περιβάλλοντος δήλωσε ότι ο Κάλον είχε προκαλέσει «σημαντικές ζημιές στον βράχο, έθεσε σε κίνδυνο το κοινό και περιόρισε την παραλία για τη διέλευση του κοινού» τα τελευταία 50 χρόνια. Λέει ότι η πρόσφατη έκρηξη αυξάνει μόνο τον δυνητικό κίνδυνο για τον βράχο.
Το υπουργείο κατηγόρησε τον δήμο Χερζλίγια και άλλες αρχές ότι δεν αντιμετώπισαν την κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια και ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε από το 2016 να επιλύσει το ζήτημα. Στο τέλος, είπε ότι εξέδωσε την εντολή έξωσης «για να αφαιρέσει τη βλάβη στο παράκτιο περιβάλλον» και δήλωσε ότι ο δήμος Χερζλίγια έχει βρει εναλλακτική στέγαση για τον Κάλον.
Εν τω μεταξύ, οι φίλοι και η οικογένεια του Κάλον έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία για να βοηθήσουν στη συγκέντρωση χρημάτων για τη νομική του υπεράσπιση, ενώ ο Κάλον συνεχίζει να ασχολείται με το έργο της ζωής του.
Μόλις ολοκληρώθηκε η συνέντευξη με το AP, ο Κάλον σηκώθηκε, πήρε το μπαστούνι του και ένα σφυρί και άρχισε να σκαλίζει μια κοντινή σήραγγα. «Κάνω κάτι για να νιώσω κάτι» είπε. «Δεν μπορώ να κάθομαι όλη μέρα».