Καθώς η Γαλλία βιώνει μια νέα πολιτική κρίση μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Σεμπαστιάν Λεκορνί, ο Εμανουέλ Μακρόν φαίνεται να μένει με λιγότερα στελέχη έτοιμα να στηρίξουν τις πολιτικές του επιλογές.
Η πολιτική κατάσταση στη Γαλλία παραπέμπει σε αδιέξοδο. Ενδεικτική η πρωτοφανής κίνηση του μόλις 27 ημερών πρωθυπουργού Σεμπαστιάν Λεκορνί το πρωί της Δευτέρας να παραιτηθεί μόλις μία ημέρα μετά τον διορισμό της κυβέρνησης, της οποίας θα ήταν επικεφαλής.
Ο Μακρόν έκανε δεκτή την παραίτηση, αλλά το απόγευμα της ίδιας ημέρας του ζήτησε να κάνει μια ύστατη προσπάθεια να βρει κοινό τόπο με δυνάμεις της αντιπολίτευσης μέχρι το βράδυ της Τετάρτης.
Ο Λεκορνί δέχθηκε να παίξει τον ρόλο του διαπραγματευτή, αλλά -σύμφωνα με γαλλικά ΜΜΕ- αρνήθηκε να ορκιστεί εκ νέου πρωθυπουργός.
Στη συνέχεια, από το περιβάλλον του Μακρόν προέκυψε η διαρροή πως ο Γάλλος πρόεδρος «θα αναλάβει τις ευθύνες του» σε περίπτωση αποτυχίας των ύστατων διαπραγματεύσεων που θα διεξάγει ο Λεκορνί, αφήνοντας ουσιαστικά όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Η Μαρίν Λεπέν, από την ακροδεξιά, που προηγείται με μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις, αλλά και ο Ζαν-Λικ Μελανσόν από την άκρα αριστερά ζητούν επιτακτικά παραίτηση του Μακρόν και ουσιαστικά μια ριζική επανεκκίνηση της πολιτικής ζωής της Γαλλίας.
Αντίθετα, οι Σοσιαλιστές δηλώνουν έτοιμοι να αναλάβουν τον σχηματισμό κυβέρνησης, με τον Μακρόν να παραμένει στην προεδρία της χώρας.
Ηχηρή διαφοροποίηση του στενού συμμάχου του Μακρόν, Ατάλ
Μέχρι και τον πρόσφατο διορισμό του Λεκορνί στην πρωθυπουργία, το «μακρονικό» κεντροδεξιό μπλοκ έμοιαζε αδύναμο μεν να ελέγξει την κατάσταση αλλά αρραγές. Αυτό άλλαξε σήμερα, Δευτέρα, με σημαντικότερη διαφοροποίηση αυτή του πρώην πρωθυπουργού και γραμματέα του κόμματος Μακρόν «Αναγέννηση», Γκαμπριέλ Ατάλ.
«Δεν καταλαβαίνω πλέον τις αποφάσεις του προέδρου της Δημοκρατίας» είπε ο Ατάλ στο TF1, καταλογίζοντας στον Μακρόν αδικαιολόγητη επιμονή σε ένα αποτυχημένο μοντέλο. «Υπάρχουν αποφάσεις που δίνουν την εντύπωση ενός είδους επιμονής για διατήρηση του ελέγχου», είπε ο Ατάλ.
«Ο πρόεδρος έχει προσπαθήσει το ίδιο πράγμα τρεις φορές τον τελευταίο χρόνο» πρόσθεσε, αναφερόμενος στους διορισμούς των Μισέλ Μπαρνιέ, Φρανσουά Μπαϊρού και Σεμπαστιάν Λεκορνί στο αξίωμα του πρωθυπουργού, επιλογές που δεν κατάφεραν να πείσουν δυνάμεις εκτός του «μακρονικού» μπλοκ για συναίνεση πάνω στο φλέγον ζήτημα του προϋπολογισμού. «Νομίζω ότι μπορούμε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο», δήλωσε ο Γκαμπριέλ Ατάλ, προσθέτοντας ότι «πρέπει να μοιραστούμε την εξουσία».
Με ανάρτησή του στο X, ο νεαρός κεντρώος πολιτικός έγραψε για την ανάγκη να μπει προτεραιότητα στο περιεχόμενο της πολιτικής από τα πρόσωπα. «Βάζουμε το ''τι'' πριν από το ''ποιος''. Ορίζουμε έναν διαπραγματευτή. Βάζουμε τα κόμματα γύρω από το τραπέζι, όλους εκείνους που έχουν τη Γαλλία στην καρδιά τους. Και ορίζουμε έναν πρωθυπουργό ΑΦΟΥ εμπεδωθεί αυτή η συμφωνία για το γενικό συμφέρον».
Η προοπτική ενός σοσιαλιστή πρωθυπουργού
Πάντως, η μόνη δύναμη που δηλώνει έτοιμη να εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική αλλά με παραμονή του Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία είναι οι Σοσιαλιστές, ενώ ο α' γραμματέας τους, Ολιβιέ Φορ, είπε πως βρίσκεται σε επικοινωνία με τον Γκαμπριέλ Ατάλ.
«Αν ο Γκαμπριέλ Ατάλ είναι έτοιμος για έναν αριστερό πρωθυπουργό, δεν μπορώ να του αρνηθώ αυτή την ευχαρίστηση», είπε ο Φορ στο TF1 με μια δόση χιούμορ. «Είμαι έτοιμος να κάνω οτιδήποτε θα καθησυχάσει τον γαλλικό λαό (…) και θα του παράσχει έναν προϋπολογισμό που δεν θα είναι οπισθοδρομικός», τόνισε ο ίδιος.
«Αν η αριστερά και οι Πράσινοι κυβερνήσουν, θα εφαρμόσουμε τις μεταρρυθμίσεις στις οποίες πιστεύουμε. Δεν είμαστε πλειοψηφία, αλλά σε ορισμένα ζητήματα μπορούμε να συγκεντρώσουμε πλειοψηφία», έγραψε στο X o Φορ.
Η επιλογή ενός σοσιαλιστή πρωθυπουργού, την οποία δεν απέκλεισε ο Γκαμπριέλ Ατάλ, θα ήταν συμβατή με το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του 2024, όταν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς είχε εξασφαλίσει τις περισσότερες έδρες στην Εθνοσυνέλευση, αν και όχι την πλειοψηφία.
Πάντως με την εντολή Μακρόν στον Λεκορνί να καταβάλει μια ύστατη προσπάθεια συνεννόησης, ο Γάλλος πρόεδρος μάλλον δείχνει πως θέλει να διερευνήσει τις όποιες -αντικειμενικά λίγες- πιθανότητες να βρεθεί συνεννόηση με τους Σοσιαλιστές με έναν «δικό του» κεντροδεξιό πρωθυπουργό, όπως είναι ο Λεκορνί.