Τη διαφορά στον τρόπο αντιμετώπισης των προσφύγων από την Ουκρανία και από την Αφρική στηλίτευσε χθες ο πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Συλλόγων του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου
«Ναι, υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά (...) δεν μπορούμε να το αρνηθούμε, ειδικά όσον αφορά τα αιτήματα για προστασία», τόνισε, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στον ΟΗΕ, στο πλαίσιο φόρουμ που οργανώθηκε στη Νέα Υόρκη για να αποτιμηθούν οι πρόοδοι που έχουν επιτευχθεί από την υιοθέτηση, το 2018, του Παγκόσμιου Συμφώνου για τη Μετανάστευση.
«Αυτοί που φεύγουν για να σωθούν από τη βία, αυτοί που ζητούν προστασία, πρέπει να έχουν ίση μεταχείριση. Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που φεύγει από το Ντονμπάς και κάποιον που φεύγει για να σωθεί από τη βία της Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία», επέμεινε ο πρόεδρος της FICR, στην οποία συμμετέχουν 192 σύλλογοι του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου.
Δείχνοντας πως έχουν «μεγάλη καρδιά», χώρες και κοινότητες στην Ευρώπη «υποδέχθηκαν εκατομμύρια κόσμο από την Ουκρανία μέσα σε μερικές ημέρες», αλλά όταν έρχονται πρόσφυγες από την Αφρική μέσω της Μεσογείου, έστω κι αν είναι μερικές χιλιάδες, δεν συμβαίνει το ίδιο, παρατήρησε ο κ. Ρόκα.
Να πρυτανεύσει η ανθρωπιά απέναντι στους πρόσφυγες
«Η πολιτική, δημόσια και ανθρωπιστική αντίδραση στην ουκρανική κρίση έδειξε τι είναι εφικτό όταν πρυτανεύουν η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια, όταν υπάρχει παγκόσμια αλληλεγγύη και βούληση να βοηθηθούν και να προστατευθούν οι πιο ευάλωτοι. Αυτό θα όφειλε να επεκταθεί σε όλους όσοι έχουν ανάγκη, από όπου κι αν έρχονται. Η εθνότητα και η εθνικότητα δεν θα έπρεπε να είναι παράγοντες αποφασιστικής σημασίας όταν πρόκειται για το να σωθούν ανθρώπινες ζωές», συνέχισε ο Φραντσέσκο Ρόκα.
Το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση κυρώθηκε στα τέλη του 2018 από 150 και πλέον χώρες. Στο φόρουμ που οργανώθηκε στον ΟΗΕ συμμετείχαν πολιτικοί, αντιπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων, κοινοτήτων μεταναστών, του ιδιωτικού τομέα, πανεπιστημίων, συνδικάτων, κοινοβουλίων.
«Καθώς ξεκινάμε την πρώτη εξέταση της προόδου που επιτεύχθηκε έκτοτε (από το 2018), λέω, προς λύπη μου (...) ότι δεν έχουν υπάρξει επαρκείς αλλαγές στις πολιτικές και στις πρακτικές για την εξασφάλιση ασφαλούς και αξιοπρεπούς μετανάστευσης», τόνισε ο πρόεδρος της FICR.
«Χάθηκαν πολλές ζωές εξαιτίας της ανικανότητας να αναληφθεί δράση», επέμεινε, διευκρινίζοντας πως ο αριθμός των θανάτων στη Μεσόγειο δεν παύει να αυξάνεται από το 2018.
Το Σύμφωνο, που δεν είναι νομικά δεσμευτικό, διατυπώνει σειρά αρχών –υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των παιδιών, αναγνώριση της εθνικής κυριαρχίας, κ.ο.κ.– και προτείνει διάφορες μορφές συνεργασίας. Τάσσεται εναντίον των αυθαίρετων κρατήσεων, χαρακτηρίζει τις συλλήψεις μέτρο της ύστατης προσφυγής.