H Ανγκελα Μέρκελ έχει χάσει τη δύναμή της. Τα επόμενα δύο χρόνια κάποιος θα τη διαδεχθεί στην καγκελαρία. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι άνθρωπος από το συντηρητικό μπλοκ της, που παραμένει το πιο ισχυρό στις δημοσκοπήσεις. Αλλά ποιος;
Το Bloomberg επιχειρεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, παρουσιάζοντας πέντε υποψήφιους διαδόχους της Ανγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία της Γερμανίας. Από την προστατευόμενή της που απέτυχε, έως αυτόν που μπορεί να κάνει την έκπληξη. Το ποιος θα διαδεχθεί την Μέρκελ ήταν μια ερώτηση με φαινομενικά εύκολη απάντηση, τον περασμένο Δεκέμβριο. Ομως, τώρα η κούρσα είναι ξανά ανοιχτή. Και τις επόμενες εβδομάδες, η διαδικασία θα επιταχυνθεί.
Αυτή την εβδομάδα, θα γίνει η ετήσια συγκέντρωση των στελεχών του κόμματος της καγκελαρίου, του CDU. Τέσσερις από τους πέντε πιθανούς διαδόχους της Μέρκελ είναι Χριστιανοδημοκράτες και θα εκμεταλλευθούν τη σύναξη στη Λειψία για να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο κυβερνητικός εταίρος της Μέρκελ, το SPD, θα πάρει κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του κυβερνητικού συνασπισμού, που θα καθορίσουν το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές.
Το σχέδιο της Μέρκελ που απέτυχε
Το αρχικό πλάνο της Μέρκελ ήταν να προετοιμάσει την Ανεγκρέτ Κραμπ- Καρενμπάουερ ως διάδοχό της. Οι ομοιότητες ανάμεσά τους αρκετές. Ησυχες γυναίκες, σχολαστικές, που μιλώντας κατευνάζουν, σχολιάζει το Bloomberg. Η Μέρκελ αναγκάστηκε να επισπεύσει πέρυσι την εφαρμογή του πλάνου της, εξαιτίας ανησυχιών εντός του CDU. Αποσύρθηκε από την ηγεσία του κόμματος, προκειμένου να τη διαδεχθεί η Κραμπ- Καρενμπάουερ, όπως και έγινε. Ομως, προς απογοήτευση της Μέρκελ, η προστατευόμενή της υπέπεσε σε μια σειρά από γκάφες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αντιδράσεις που προκάλεσαν τα σατιρικά σχόλιά της σε αποκριάτικη εκδήλωση.
Στη συνέχεια «χήρεψε» το υπουργείο Αμυνας- η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έγινε πρόεδρος της Κομισιόν- και η Μέρκελ έδωσε τη θέση στην Κραμπ- Καρενμπάουερ, προτού προλάβει κάποιος αντίπαλος να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία. Αλλά στη διεθνή σκηνή η Κραμπ- Καρενμπάουερ, με τα «κακά» αγγλικά της, φάνηκε ακόμη περισσότερο έξω από τα νερά της, επισημαίνει το Bloomberg. Παρόλα αυτά, προσπάθησε, για παράδειγμα προτείνοντας τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στη Συρία υπό τη Γερμανία, όπως και την αύξηση των αμυντικών δαπανών, κάτι που απαιτεί το ΝΑΤΟ από το Βερολίνο εδώ και χρόνια. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν την βοήθησε ως υποψήφια διάδοχο της Μέρκελ. Η κοινή γνώμη πιστεύει ότι δεν μπορεί να κερδίσει.
Ο… εκδικητής της Μέρκελ από το παρελθόν
Ενας άνθρωπος που πιστεύουν οι Γερμανοί ότι μπορεί να κερδίσει στις εκλογές είναι ο Φρίντριχ Μερτς, που ήταν ένας ανερχόμενος Χριστιανοδημοκράτης στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, μέχρι τη στιγμή που η Μέρκελ τον εκτόπισε και έγινε εκείνη καγκελάριος. Ο Μερτς σχεδιάζει την εκδίκησή του από τότε. Για χρόνια, το έκανε εκτός πολιτικής, καθώς εργαζόταν σε διάφορες εταιρείες. Πέρυσι όμως ο 64χρονος επανήλθε και συμμάχησε με τη δεξιά πτέρυγα του CDU διεκδικώντας την ηγεσία του κόμματος.
Το ξεχωριστό πλεονέκτημα που έχει ο Μερτς είναι πως δεν έχει κάποια πολιτική ευθύνη, οπότε μπορεί να εκτοξεύει τις βολές του από το περιθώριο. Και δεν το κάνει διακριτικά. Μετά την ήττα του CDU σε περιφερειακές εκλογές, κατηγόρησε την Μέρκελ και την Κραμπ- Καρενμπάουερ ότι «έπνιξαν τη χώρα σαν ένα πέπλο ομίχλης». Στο κόμμα του έχει ιδιαίτερη στήριξη από την παλιά φρουρά.
Η περίπτωση του Γενς Σπαν
Από την άλλη υπάρχει ο Γενς Σπαν, αλλά στα 39 του και όντας ανοιχτά ομοφυλόφιλος μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι κάποιος που το παίζει συντηρητικός. Ηταν ανάμεσα σε εκείνους που είχαν διεκδικήσει την ηγεσία του CDU. Αισθανόμενη την πολιτική απειλή, η Μέρκελ προσπάθησε να ξεφορτωθεί τον Σπαν όταν τον έκανε υπουργό Υγείας. Η έκπληξη ήταν ότι ο Σπαν έχει επιτυχία σε αυτή τη θέση, ανακοινώνοντας τη μία πρωτοβουλία μετά την άλλη. Αλλά η ώρα του δεν έχει έρθει ακόμη, κάτι που γνωρίζει τόσο ο ίδιος όσο και οι περισσότεροι Χριστιανοδημοκράτες.
Ο υποψήφιος που περιμένει την εξόντωση των άλλων
Στην κούρσα για τη διαδοχή της Μέρκελ υπάρχει και ο Αρμιν Λάσετ. Το δικό του πλεονέκτημα είναι πως πρόκειται για τον πρωθυπουργό του πιο πολυπληθούς κρατιδίου, της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας και είναι ηγέτης της μεγαλύτερης αντιπροσωπείας του CDU. Η στρατηγική του έγγυται κατά κύριο λόγο στο να είναι αδιάφορος και ευχάριστος, να επαναλαμβάνει κοινοτοπίες στις τηλεοπτικές εμφανίσεις του και να περιμένει τους άλλους υποψηφίους να εξοντώσουν ο ένας τον άλλον, μέχρι το κόμμα να τον παρακαλέσει να φέρει την ηρεμία. Αλλά αυτό είναι απίθανο, εκτιμά το Bloomberg. Οι Γερμανοί ψηφοφόροι δεν θα στείλουν κάποιον τόσο αδύναμο να αντιμετωπίσει ηγέτες όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Σι Τζινπίνγκ.
Αυτός που μπορεί να κάνει την έκπληξη
Ισως κανένας από τους Χριστιανοδημοκράτες δεν έχει αυτό που χρειάζεται για να διαδεχθεί την Ανγκελα Μέρκελ. Και κάπου εκεί μπορεί να έρθει η ανατροπή. Το CDU και το «αδελφό» κόμμα του, CSU, προτείνουν έναν υποψήφιο. Από το 1949 έχουν υπάρξει μόνο δύο υποψήφιοι για την καγκελαρία που προέρχονταν από το CSU και αμφότεροι ηττήθηκαν.
Ισως ο Μάρκους Σέντερ, ηγέτης του CSU και πρωθυπουργός της Βαυαρίας, μπορεί να το αλλάξει αυτό. Ενας επιδέξιος νίτζα της πολιτικής, αναφέρει το Bloomberg. Για χρόνια έκανε ανταρτοπόλεμο στον προκάτοχό του, τον Χορστ Ζεεχόφερ και βγήκε κερδισμένος. Παράλληλα, πρόκειται για μια έντονη προσωπικότητα που σε αποκριάτικα πάρτι έχει εμφανιστεί μεταμφιεσμένος ως Γκάντι, Μέριλιν Μονρόε, ακόμη και Σρεκ.
Πολιτικά, ο 52χρονος Σέντερ είναι οπορτουνιστής και λαϊκιστής, αλλά του είδους που σταματά προτού κάνει άσχημες δηλώσεις για τους ξένους. Επιπλέον, πρόσφατα ανακάλυψε ότι έχει ένα πάθος για το περιβάλλον. Ισως επειδή ξέρει ότι για να γίνει καγκελάριος θα πρέπει να κάνει συνασπισμό με τους «Πράσινους», που ανεβαίνουν στις δημοσκοπήσεις. Προς το παρόν, ο Σέντερ τους επιτίθεται, αλλά στο τέλος θα τους πλησιάσει με ευκολία.
Στη συγκέντρωση του CDU στη Λειψία, ο Σέντερ θα μιλήσει το Σάββατο. Ξέρει ότι, προς το παρόν, πρέπει να δείξει καλοπροαίρετη ανησυχία για την αναστάτωση στο αδελφό κόμμα. Θα κάνει μια αλτρουιστική έκκληση για ενότητα και θα εκφράσει τις προσωπικές φιλοδοξίες του μόνο για την ευημερία της Βαυαρίας. Αλλά ο Σέντερ είναι αυτός που πρέπει να προσέξει κανείς, καταλήγει το Bloomberg.