Στο σπίτι του Τάσου και της Νίκης Αναγνώστου, στο κέντρο της Αθήνας, το τραπέζι έχει μετατραπεί τις τελευταίες ημέρες σε ένα πρόχειρο ιατρείο, καθώς το ζευγάρι είναι θετικό στον κορωνοϊό.
Αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, θερμόμετρα, οξύμετρα κι ένα μικρό βουνό από βιταμίνες αποτελούν το «οπλοστάσιό» τους απέναντι στον κορωνοϊό, που χτύπησε και τη δική τους πόρτα.
Επιχειρηματίες στον χώρο της οργάνωσης παιδικών εκδηλώσεων, είδαν τη δουλειά τους να βαλτώνει εξαιτίας της πανδημίας και οι επαφές τους περιορίστηκαν στις απολύτως απαραίτητες. Σχολαστικοί με την τήρηση των μέτρων, φορούσαν πάντα μάσκες, αποφεύγοντας ακόμα και το κέρασμα από τους ελάχιστους φίλους που συναντούσαν, για να μην πιάσουν κάτι που μπορεί να ήταν μολυσμένο.
Αρκούσε όμως μια στιγμή απροσεξίας για να κολλήσουν τον ιό, σε συνάντηση με άλλα δύο άτομα από τα οποία ο ένας νοσούσε, χωρίς να το γνωρίζει, και έβηξε μπροστά τους. Τρεις ημέρες αργότερα εμφάνισαν και οι δύο έντονα συμπτώματα γαστρεντερίδας και έμειναν κλεισμένοι στο σπίτι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, πιστεύοντας ότι έπαθαν δηλητηρίαση, όπως λένε στο iefimerida.
«Όλα είναι άγευστα σαν νερό, ακόμα και ο καφές»
Τη Δευτέρα ενημερώθηκαν ότι και οι δύο άνθρωποι που συνάντησαν νοσούσαν από κορωνοϊό και τότε έσπευσαν να υποβληθούν σε μοριακά τεστ. «Στις 6 τα ξημερώματα της Τρίτης μας τηλεφώνησαν από τον ΕΟΔΔΥ να μας ενημερώσουν ότι είμαστε και οι δύο θετικοί και να μας δώσουν οδηγίες. Παράλληλα, στο πλαίσιο της ιχνηλάτησης, μας ρώτησαν με ποιους άλλους ανθρώπους είχαμε έρθει σε επαφή», λέει η Νίκη Αναγνώστου και συνεχίζει...
«Έχουμε όλα τα συμπτώματα που ακούμε κατά καιρούς, μαζί και γαστρεντερικά προβλήματα. Δέκατα, βήχα, μπούκωμα, αοσμία και αγευσία. Ό,τι τρώμε ή πίνουμε είναι το ίδιο άγευστο, ακόμα και ο καφές μοιάζει με νερό. Παράλληλα, έχουμε απίστευτη κόπωση. Εγώ κοιμόμουν όλη μέρα, δέκα ώρες συνέχεια. Τα βράδια δυσκολευόμαστε να κοιμηθούμε γιατί πονάει όλο μας το σώμα, κυρίως τα άκρα. Σηκωνόμαστε και παίρνουμε αναλγητικά».
Η οικογενειακή γιατρός που τους παρακολουθεί, τους συνέστησε αντιβίωση και όχι κολχικίνη, που βοηθάει σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. «Μας είπε ότι αφού ξεκινήσαμε την αντιβίωση, θα συνεχίσουμε έτσι και θα δούμε», λέει η κυρία Αναγνώστου.
Ο φόβος του νοσοκομείου
Από την πλευρά του, ο σύζυγός της επισημαίνει ότι το μεγαλύτερο άγχος τους είναι αν θα καταφέρουν να περάσουν τον ιό στο σπίτι. «Τα συμπτώματα τα δικά μας είναι σχετικά ήπια. Στην αρχή πονοκέφαλος και δέκατα και λίγο αργότερα πόνοι στο σώμα, στα κόκαλα, βήχας, ο οποίος ελπίζεις να μη γίνει πιο έντονος. Δυστυχώς, είναι μία ασθένεια που κάθε μέρα ξυπνάς με κάτι καινούργιο. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ιού είναι το ψυχολογικό. Δεν γνωρίζεις τι ακριβώς θα γίνει τις επόμενες ώρες, πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός σου. Θα καταφέρεις να το βγάλεις στο σπίτι ή θα χρειαστεί να πας στο νοσοκομείο; Υπάρχει πρόβλημα στον ύπνο. Ενώ θέλεις να κοιμηθείς όλη την ημέρα, δεν κοιμάσαι έτσι όπως πρέπει. Είσαι συνέχεια κουρασμένος και εντελώς άτονος. Εμείς είμαστε τυχεροί γιατί το περνάμε μαζί με τη γυναίκα μου και έτσι μπορούμε να κινηθούμε στο σπίτι άνετα, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, αφού απομακρύναμε πρώτα το παιδί μας εκτός σπιτιού. Είναι αρκετά περίεργη ασθένεια, ποτέ δεν μπορείς να πεις ''είμαι καλά'' με σιγουριά. Εγώ ξύπνησα και νιώθω πάλι κρυωμένος από την αρχή, χωρίς πυρετό ευτυχώς. Το moto είναι ένα: κάθε μέρα και διαφορετική μέρα όταν έχεις κορωνοϊό».
Είδαν το παιδί από το «ματάκι»
Η κόρη του ζευγαριού είναι αρνητική στον ιό και φιλοξενείται σε φιλικό σπίτι. Επισκέφθηκε για λίγο τους γονείς της και την είδαν από το «ματάκι» της πόρτας. «Ήταν πολύ δυσάρεστο που δεν μπορείς να ανοίξεις την πόρτα στο παιδί σου, αλλά ευτυχώς δεν κόλλησε κι εκείνη. Πάντως, μας ανησυχεί και το μετά, αν θα μας αφήσει κάτι ο ιός. Ηδη η γιατρός μάς έχει ενημερώσει ότι πρέπει να κάνουμε ακτινογραφία στους πνεύμονες και άλλες εξετάσεις», επισημαίνει η Νίκη Αναγνώστου.
Η τηλεφωνική συζήτηση διακόπτεται από έναν επίμονο, ξηρό βήχα. «Θα περάσει» λέει εκείνη, που είναι πάντα χαμογελαστή και αισιόδοξη. «Θα ταλαιπωρηθούμε, αλλά θα περάσει…».