Συγκέντρωση έξω από κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια, όπου πριν τρία χρόνια έχασε τη ζωή του ο Ζακ Κωστόπουλος, αλλά και πορεία στο Σύνταγμα, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης (21/9).
Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στο σημείο, όπου στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 είχε γίνει το θλιβερό περιστατικό. Για τον λόγο αυτό, πριν τις 19:00 έκλεισε η Πατησίων από την οδό Στουρνάρη έως την Ομόνοια, όπως και η Σταδίου λίγο αργότερα, ώστε να πραγματοποιηθεί η πορεία. Η κυκλοφορία στους δρόμους γύρω από το κέντρο της πρωτεύουσας έχει αποκατασταθεί.
Στη συγκέντρωση συμμετείχαν οργανώσεις της ΛΟΑΤΚΙ Κοινότητας, καθώς και φεμινιστικές συλλογικότητες. Αρχικά βρέθηκαν στην οδό Γλάδστωνος, αφήνοντας λουλούδια και σημειώματα και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς το Συνταγμα, όπου άναψαν κεράκια στη μνήμη του.
Υπενθυμίζεται ότι, η δίκη για το λιντσάρισμά του αναβλήθηκε επ’ αόριστον λόγω κορωνοϊού. Στο εδώλιο του κατηγορούμενου θα καθήσουν ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου, ένας μεσίτης και τέσσερις αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, οι οποίοι κατηγορούνται ότι ξυλοκόπησαν και κλώτσησαν μέχρι θανάτου τον ακτιβιστή.
Δείτε βίντεο και εικόνες από τη συγκέντρωση:
Σήμερα, τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, στη σελίδα Justice For Zak/Zackie δημοσιεύεται ένα κείμενο 157 λέξεων γραμμένο από τη μητέρα του.
Αναλυτικά το κείμενο της μητέρας του Ζακ Κωστόπουλου:
«Σε κοιτάζω
κι είσαι ένα πλάσμα αλλόκοτο και κατανοητό συνάμα.
Στο κεφάλι σου υπάρχουν
μικρά μαύρα φίδια,
τα μάτια σου λάμπουν
από το φως της αλήθειας
ή μήπως από τη χρυσή σκιά που έβαλες;
Τα χείλη σου στάζουν κόκκινο αίμα
ή μήπως είναι το κόκκινο κραγιόν σου;
Τα χέρια σου είναι ορθάνοιχτα και πελώρια
πώς να χωρέσουν όλοι οι πονεμένοι σε μια αγκαλιά;
Παιδί μου, ομόρφυνες τον κόσμο με τα λόγια σου, την καλοσύνη και τη συμπόνια σου, την ευγενική σου ψυχή και την αγάπη σου. Και τρία χρόνια λείπεις κι άφησες ανοιχτές πληγές και τη μαγεία σου να πλανάται στον αέρα και να ψάχνει κάπου να φωλιάσει.
Η χρυσόσκονη που σκόρπισες φεύγοντας, ταξιδεύει στην ατμόσφαιρα και είναι σαν να μας κλείνεις το μάτι και να λες "Εδώ είμαι, οι πράξεις μου, τα λόγια μου, τα γραπτά μου είναι εδώ.
Συνεχίστε μέχρι που κάθε παπούτσι που κλωτσά να γίνει στάχτη στο χώμα της κόλασης. Η μαμά σου».