Ασέβεια, επιθετικότητα, υπέρβαση του ορίου ταχύτητας στους δρόμους, ελλιπής συγκέντρωση, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της οδικής συμπεριφοράς του Έλληνα οδηγού.
Σύμφωνα με στοιχεία της Διεύθυνσης Τροχαίας Αττικής, μόνο τον Σεπτέμβριο στην Αττική, 6 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 663 τραυματίστηκαν σε 559 τροχαία. Βεβαιώθηκαν 34.316 παραβάσεις από την Τροχαία Αττικής. Από τους τραυματίες, οι 8 ήταν σοβαρά και οι 655 ελαφρά.
Ο κ. Κωνσταντίνος Ιαβέρης, αντιπεριφερειάρχης οδικής ασφάλειας στην Αττική και οδηγός αγώνων - εκπαιδευτής οδικής συμπεριφοράς, μιλά στο Iefimerida.gr και εξηγεί αναλυτά τους λόγους που σημειώνονται εκατοντάδες τροχαία ατυχήματα καθημερινά στη χώρα μας.
Τι πρέπει να προσέξουμε; Πώς μπορεί να αντιστραφεί η κατάσταση. Όπως αναφέρει μόνο 5 στους 10 φορούν ζώνη ασφάλειας μπροστά και 1 στους 10 στο πίσω κάθισμα. «Αν όλοι έβαζαν ζώνη θα είχαμε μια επιπλέον μείωση της τάξεως του 20 -30 % των θανάτων από τροχαία. Το ίδιο ισχύει με το κράνος και τον απαραίτητο εξοπλισμό στις μηχανές».
Δυστυχώς, κατά τον κ. Ιαβέρη, ένα διαχρονικό φαινόμενο είναι η κακή οδική συμπεριφορά των πολιτών στη χώρα, όχι λόγω ικανότητας ή επιπέδου γνώσης, αλλά εξαιτίας της συμπεριφοράς.
«Όπως καταλαβαίνουμε κανείς δεν φοβάται, κανείς δεν θεωρεί ότι κάνει κάτι δύσκολο ή επικίνδυνο ή κάτι που μπορεί να του αλλάξει τη ζωή του, να την καταστρέψει και να την χάσει.
Αυτό έχει διαμορφωθεί σιγά σιγά με την πάροδο των ετών μέσα από τις προσλαμβάνουσες εικόνες του καθενός μας που βλέπει αναγωγές και επιθετικές συμπεριφορές των γονιών του. Στο παρελθόν ναι μεν δεν υπήρχαν οι προδιαγραφές ασφαλείας, τα αυτοκίνητα δεν είχαν ούτε ζώνες, ή αερόσακους. Όσο εκσυγχρονίζονται όμως τα οχήματα, θα έπρεπε από γενιά σε γενιά αυτά να χρησιμοποιούνται. Πλέον μπορούμε και φοράμε ζώνη, κράνος κλπ. Δυστυχώς όλα ξεκινούν από την ηλικία 0 με 6 ετών, όπου το παιδί βλέπει και ακούει τις συμπεριφορές. Άρα από εκεί και πέρα για να το αλλάξει αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά. Η συνέχεια όμως είναι πάλι δραματική γιατί και ο δάσκαλος και ο φίλος και ο θείος, όλοι έχουν μία ανάγωγη συμπεριφορά αφοβίας με τον καθένα να κάνει ότι θέλει. Επιπλέον βάζουμε και τα υπόλοιπα προβλήματα που είναι κατανοητά, όπως το άγχος, τα ψυχολογικά, προσωπικά, συναισθήματα. Όταν μπούμε μέσα στο αμάξι και τα σκεφτόμαστε μπορεί να είμαστε επιθετική μη έχοντας στο μυαλό μας πως θα οδηγήσουμε, σε συνδυασμό βέβαια και με το αλκοόλ, αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό», τονίζει.
- Το 33% πίνει και οδηγεί, 5 στους 10 μιλούν στο κινητό αφού το κρατούν στο χέρι χωρίς hands free, και άλλοι 4 το έχουν συνδεόμενο. Δηλαδή 9 στους 10 απασχολούν το μυαλό τους, ενώ 1 στους 3 στέλνει γραπτά μηνύματα και email και 1 στους 10 βλέπει τηλεόραση.
Πώς μπορούν να μειωθούν τα τροχαία ατυχήματα;
«Μπαίνουμε στην διαδικασία της ενημέρωσης. Για παράδειγμα όπως έγινε με τον κοβιντ με διαφημίσεις προς όλους τους πολίτες για τα μέτρα, φτάσαμε σε σημείο από αυτή την εκστρατεία να πλένουμε και τις συσκευασίες. Το ένα δέκατο να κάναμε για τα τροχαία δυστυχήματα και βλέπαμε το αποτέλεσμα μίας εμπλοκής που οι συνέπειες είναι τραγικές ιδιαίτερα για τους γονείς που χάνουν το παιδί τους αδικαιολόγητα, να δει ένας πιτσιρικάς 15 ετών το πως μπορεί να καταστραφούν οι ζωές, εκεί που θεωρεί κάποιος τον εαυτό του δυστυχισμένο για τα λεφτά του, να συνειδητοποιήσει ποια είναι η πραγματική δυστυχία, να μείνει παραπληγικός, ακρωτηριασμένος ή να πρέπει να είναι στο κρεβάτι σε όλη του τη ζωή. Έτσι μπαίνει σε μια διαδικασία να δει την πραγματική αλήθεια και ότι από την ώρα που θα εμπλακείς δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτό πρέπει να επικοινωνήσει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όπως στο εξωτερικό με συνέπεια, συνέχεια με σκληρά βίντεο», αναφέρει στο Iefimerida ο κ. Ιαβέρης.
Το δεύτερο σκέλος είναι αυτό που συμβαίνει τώρα με τον νέο ΚΟΚ.
«Όπως είδαμε υπάρχει πτώση στους αριθμούς των τροχαίων δυστυχημάτων και με την παράλληλη επιτήρηση που κάνει η τροχαία με τα καθολικά κλιμάκια, αυτό το κυνήγι που έκαναν αρχές, όπως στο κέντρο της Αθήνας, για αλκοόλ και κράνος. Ο φόβος πλέον διαμορφώνει παιδεία. Έχουμε μία μειώσει του 17% το πρώτο οχτάμηνο σε σχέση με το 2024 με τουλάχιστον 100 νεκρούς λιγότερο, δηλαδή 100 οικογένειες δεν θρηνούν τα παιδιά τους. Συνεπώς διαμορφώνεις χαρακτήρα με τον τροχονομικό έλεγχο και την επιβολή χρηματικών προστίμων ή της απώλειας του διπλώματος. Δυστυχώς όμως δεν το κάνεις για να προστατεύσεις τον εαυτό σου αλλά με τον βούρδουλα. Δεν έχουμε καμία διαφορά με τους υπόλοιπους ευρωπαίους πολίτες, απλά στις χώρες τους έχουν νόμους όπου εφαρμόζονται. Καταλαβαίνουν πως 30 να είναι το όριο αν πάνε με 32 θα πληρώσουν».
Εντός αστικού ιστού τα περισσότερα ατυχήματα
Σύμφωνα με τον αντιπεριφερειάρχη οδικής συμπεριφοράς, τα πιο πολλά θύματα σε τροχαία δυστυχήματα είναι οι μοτοσυκλετιστές, ιδίως οι σοβαρά τραυματίες αλλά και νεκροί, όπως επίσης και η πεζοί. Μόνο το 2023 περίπου 120 παρασύρθηκαν και έχασαν τη ζωή τους, εκ των οποίων 25 με 30 εγκαταλήφθηκαν στο σημείο από εγκληματίες που δεν έκατσαν στο σημείο για να προστατεύουν τα θύματα τους, είτε έφταιγαν τα θύματα, είτε όχι. Επιπλέον άλλα δύο σοβαρά στατιστικά είναι πως το 87-90% των ατυχημάτων σημειώνονται εντός αστικού ιστού. Μέσα σε γειτονιές, στα 2 χιλιόμετρα η πρώτη απόσταση που είναι και η πιο επικίνδυνη, μέχρι τα 20 χιλιόμετρα από το σπίτι μας, με ταχύτητες κάτω των 40 χιλιομέτρων.
«Αυτό συμβαίνει πρώτον γιατί στην εθνική οδό έχουμε ένα άριστο εθνικό δίκτυο, το επόμενο ποσοστό είναι το επαρχιακό δίκτυο το οποίο μπορεί να έχει και αστικό μέσα καθώς περνάει μέσα από χωριά, ένα ποσοστό 18% και ένα ποσοστό 80% που είναι μέσα στην πόλη γιατί υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν πως με 30 χιλιόμετρα πάνε σιγά ενώ με 40 και 50 χιλιόμετρα πιστεύουν ότι πρέπει να κινούνται. Με 50 χιλιόμετρα σε τόσο κοντινές αποστάσεις δεν μπορεί κανείς να αποδράσει. Πετάγεται ένα παιδί, ένα μηχανάκι, ένα αυτοκίνητο από στενό σε στενό. Να σημειώσουμε επίσης ότι 5 στους 10 φορούν ζώνη ασφάλειας μπροστά και πίσω 1 στους 10 που σημαίνει πως αν όλοι έβαζαν ζώνη θα είχαμε μια επιπλέον μείωση της τάξεως του 20 -30 % των θανάτων από τροχαία. Εννοείται πως και το κράνος καθώς και ο υπόλοιπος εξοπλισμός στις μηχανές.
Θέλω να τονίσω με αγάπη και σεβασμό προς τους συμπολίτες μου, πως πρέπει να αγαπήσουν τον εαυτό τους στην πράξη, να έχουν ενσυναίσθηση και απέναντι στους άλλους αλλά και στον ίδιο σου τον εαυτό. Το ζητούμενο είναι να φεύγουμε από το σπίτι και να επιστρέφουμε υγιείς», καταλήγει.