Γιορτάρες μέρες, οι δυσοίωνες σκέψεις και μελαγχολικές διαπιστώσεις δεν κολλάνε.
Θα τις αποτολμήσω, όμως, μπας και ταρακουνηθούμε λίγο, κοινωνία και κράτος, και δεν υποκύψουμε στις άκαιρες, εν μέσω πανδημίας, μανίες (που όσο πιο αχρείαστες είναι, τόσο πιο πολύ τις ακολουθούμε) για ρεβεγιόν, «ξεσκάσματα», παρέες, αγκαλίτσες και… φιλάκια. Γιατί συνολικά ως Ελλάδα δεν πάμε καλά, έχουμε παλαβώσει, και είναι βέβαιο ότι θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά…
Όσα μέτρα αποφασίζονται και ανακοινώνονται τη μια μέρα, την επόμενη… ανακαλούνται ή γίνονται «ηπιότερα», λόγω κοινωνικών πιέσεων. Και όταν στην ηπιότερη μορφή τους καταστρατηγούνται προκλητικά και επικίνδυνα από τους φύσει απείθαρχους Νεοέλληνες και από πονηρά συμφέροντα, εξαπολύονται… απειλές ότι «αν δεν τηρηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες, τότε… θα τα κλείσουμε όλα».
Με το συμπάθιο, αλλά όταν αποφασίζονταν κάποια μέτρα, δεν είχε μελετηθεί εκ των προτέρων το εάν και κατά πόσο η κοινωνία (πολίτες, επιχειρήσεις, οργανώσεις, θεσμοί, πνευματικοί οίκοι…) θα τα τηρούσε; Δεν υπήρχε κάποια προσυνεννόηση, να μελετηθούν τυχόν αντιδράσεις, συμπληρωματικές ιδέες και προτάσεις. Τι νόημα έχει να υπάρχει αυτή η «επιτροπή ειδικών» του υπουργείου (λοιμωξιολόγοι κ.λπ.), που υποτίθεται ότι είναι σύμβουλοι της κυβέρνησης, αν οι επιστημονικές εισηγήσεις τους «προσαρμόζονται» στις (δικαιολογημένες, δεν λέμε) κοινωνικές, οικονομικές, αναπτυξιακές και ξέρω 'γω τι άλλο «ανάγκες»;
Όλοι καταλάβαμε ότι ο περιορισμός «9 πιστοί στις λειτουργίες - 25 στις Μητροπόλεις» ήταν εισήγηση της επιτροπής. Πώς και γιατί, λοιπόν, με το που ξεσηκώθηκαν οι… αγιατολάδες της Εκκλησίας, απείλησαν (κατά τρόπο όχι μόνο προκλητικό, αλλά και παράνομο!) με «ιερό πόλεμο», κάποια… χριστιανική «τζιχάντ» δηλαδή, η κυβέρνηση, αφού το… διαπραγματεύθηκε με τη Διοικούσα Εκκλησία, ζήτησε (δεν είχε ζητήσει πριν;) από τους ειδικούς να αποφανθούν ότι «εντάξει, μωρέ, οι 9 ας γίνουν 25, και οι 25 ας γίνουν 50», αρκεί να τηρούνται αποστάσεις, να φοράνε μάσκες, να υπάρχει μόνο ένα άτομο ανά 15 τ.μ.! Και για τη Θεία Κοινωνία, που ΟΛΟΙ οι ειδικοί έχουν δηλώσει επίσημα και δημόσια ότι είναι κίνδυνος-θάνατος μετάδοσης του ιού, γιατί το κράτος δεν επέβαλε να μη γίνεται όσο διαρκεί η πανδημία; Κάποιοι φωτισμένοι ιεράρχες βγαίνουν και μιλάνε τη γλώσσα της λογικής με σεβασμό στην επιστήμη, αλλά είναι, φευ, σταγόνες στον ωκεανό του σκοταδισμού…
Πάμε παρακάτω. Πιστεύει κανείς, με τα παραδείγματα και τις καταγγελίες που υπήρξαν και στην πρώτη καραντίνα, ότι θα τηρηθούν αυτές οι «προδιαγραφές» για την προσέλευση στις εκκλησίες; Άσε τι λέει… συντεχνιακά η Διαρκής Ιερά Σύνοδος. Οταν υπάρχουν μητροπολίτες… τουπαμάρος που διακηρύσσουν ότι «δεν πρόκειται να αποκλείσουμε το ποίμνιό μας από τον εκκλησιασμό», όταν παπάδες βγαίνουν ανοικτά και λένε «μέσα στις εκκλησίες δεν μπαίνει ο ιός» και «η Θεία Μετάληψη δεν τον μεταδίδει» (κι ας έχουν… «κοιμηθεί» ένα σωρό παπάδες και μητροπολίτες από τον κορωνοϊό!), αμφιβάλλετε ότι θα γίνει γιορτιάτικα το… έλα να δεις είτε μέσα στους ναούς είτε στο προαύλιο;
Κι ακόμη, γιατί δηλαδή να μην ξεσηκωθούν οι μαγαζάτορες που υποχρεώνονται να κρατάνε τις επιχειρήσεις τους κλειστές, όταν στις εκκλησίες… δεν τρέχει και τίποτε με έναν πιστό ανά 15 τ.μ., αλλά στα καταστήματα η ίδια αναλογία πελατών/τετραγωνικών είναι… καταστροφική για τη δημόσια υγεία;
Όταν οι περισσότεροι («γνωστοί» μας, πια, τηλεοπτικά...) λοιμωξιολόγοι και λοιποί ειδικοί τονίζουν καθημερινά πως οι συγκεντρώσεις, φιλικές και οικογενειακές στα ρεβεγιόν, έστω και μέχρι 9 άτομα (ποιος θα ελέγχει και πώς;) θα φέρουν έκρηξη των κρουσμάτων, διασωληνωμένων και νεκρών, επικαλούνται και τα στοιχεία μετά τη γιορτή των «Ευχαριστιών» στις ΗΠΑ, και προτείνουν ανοικτά «όχι φέτος ρεβεγιόν, βρε αδερφέ!», τους ακούει η κυβέρνηση; Προβληματίζεται; Περάσαμε Πάσχα (μεγαλύτερη, για μας, γιορτή…) κλεισμένοι στα σπίτια μας και κατά μόνας -τι θα πάθουμε, δηλαδή, να μείνουμε σπίτι Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά;
Φυσικά, δεν είναι μόνο κράτος, δημόσιες δομές και Εκκλησία που προβληματίζουν με τις θέσεις, τις αποφάσεις και τις συμπεριφορές τους. Είμαστε και… όλοι εμείς! Πολίτες και επιχειρηματίες. Που είμαστε… «αντισυστημικοί», εξυπνάκηδες, «εμένα, μωρέ;», σίγουροι ότι «σιγά μη γίνουν έλεγχοι!». Έγινε το click away («μολών λαβέ» το θέλουν οι… Μπαμπινιώτηδες;), να τονωθεί κάπως η οικονομική κίνηση. Με όρους και συγκεκριμένες διαδικασίες. Αλλά… εμείς (είτε ως καταναλωτές είτε ως επιχειρηματίες…) ξέραμε καλύτερα: ξεπαπουτσωθήκαμε στο δρόμο, να δοκιμάσουμε την παραγγελία μας, αλλά και ο μαγαζάτορας δεν μας σταμάτησε και δεν μας έδιωξε…
Είπαμε, τα κέντρα εστίασης και διασκέδασης, μπαρ και καφέ κλειστά. Και ρεβεγιόν σπίτι μας, με τους 9 που Κύριος οίδε πόσοι θα γίνουν… Κάποια (μεγάλα…) ξενοδοχεία, με καταχωρίσεις ηλεκτρονικές και έντυπες… διαφημίζουν ότι «ανοίξαμε για ρεβεγιόν και σας περιμένουμε!» Και εντυπωσιακά πολλοί συμπολίτες μας έσπευσαν να κάνουν… κράτηση!
Τα ξενοδοχειακά εστιατόρια επιτρέπεται να λειτουργούν ΜΟΝΟ για τους ενοίκους τους που διανυκτερεύουν σε αυτά. Όχι για ρεβεγιόν και επισκέπτες που… έσκασαν κλεισμένοι σπίτι! Και αφού το κράτος έβγαλε απόφαση (για να παρακάμψει την παράνοια και την παρανομία) ότι για τους ενοίκους των ξενοδοχείων θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση η «υπηρεσία δωματίου» και πρωινά, γεύματα και δείπνοι θα σερβίρονται μόνο στα δωμάτια, βγήκε κάποια συντεχνιακή οργάνωση των ξενοδόχων να… διαμαρτυρηθεί ότι «με τέτοια μέτρα θα κλείσουμε, αυτό θέλει η κυβέρνηση;». Όχι, δεν θέλει αυτό, θέλει να λειτουργείτε κανονικά με επισκέπτες και ενοίκους και όχι με παρανομίες και ρεβεγιόν για τον κόσμο εν είδει… «κρυφού σχολειού»!
Δεν το πολυπιστεύω, αλλά ελπίζω, έστω και την τελευταία στιγμή, να έρθουμε στα συγκαλά μας, κοινωνία, πολιτεία, φορείς και θεσμοί, να συμμορφωθούμε με τις επιταγές της λογικής και του αυτονόητου για να περάσουμε τις γιορτές και να μην μπούμε στο τρίτο κύμα της πανδημίας που έρχεται (το εμβόλιο θέλει τουλάχιστον 6 μήνες για να παραγάγει αποτελέσματα…) υπό χειρότερες προϋποθέσεις εκείνων που μπήκαμε στο δεύτερο…