Η αντίστροφη μέτρηση για το Ράλλυ Ακρόπολις έχει ξεκινήσει.
Η εκκίνηση θα γίνει αύριο με τα οχήματα να φεύγουν από το Παναθηναϊκό Στάδιο για το Ζάππειο και θα ολοκληρωθεί στις 29 Ιουνίου.
Τα βλέμματα του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού θα βρίσκονται καρφωμένα σε Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και Θεσσαλία εκεί που τα 61 πληρώματα από 31 διαφορετικές χώρες θα προσπαθήσουν για το καλύτερο.
Το Ράλλυ Ακρόπολις δεν είναι απλώς ένας διεθνής αγώνας αυτοκινήτων, αλλά η συνάντηση του πάθους με τη μυθολογία, η σκόνη των ελληνικών βουνών με το μεγαλείο της Ακρόπολης. Από το 1951, οπότε και διεξήχθη για πρώτη φορά, μέχρι σήμερα, ο θεσμός έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο σκληροτράχηλα και εμβληματικά ράλλυ του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η Ελλάδα, με το μοναδικό της ανάγλυφο και τις απαιτητικές διαδρομές, έγινε πολύ γρήγορα “ιερός τόπος” για τους κορυφαίους οδηγούς του κόσμου. Ονόματα-θρύλοι όπως οι Walter Röhrl, Ari Vatanen, Colin McRae, Carlos Sainz, Sébastien Loeb και Kalle Rovanperä έχουν δοκιμαστεί στις χωμάτινες ειδικές διαδρομές της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας και της Πελοποννήσου, αναμετρώμενοι συχνά με τους «Ολύμπιους Θεούς» κάτι που πολλοί χαρακτηρίζουν τον συγκεκριμένο αγώνα ως το «ράλλυ των θεών».
Οι ιστορίες που έχουν γραφτεί στις διαδρομές του Ράλλυ Ακρόπολις
Στα 70 και πλέον χρόνια ιστορίας το Ράλλυ Ακρόπολις έχει ξεχωρίσει όχι μόνο για την τοποθεσία ή την δυσκολία του, αλλά για τις ιστορίες που έχουν γραφτεί στο χώμα του. Μερικές από αυτές τις υπενθυμίζει το iefimerida για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Όπως το 1975 όταν ο Στάθης Μοσχούς οδηγώντας μια Lancia έσπασε το τιμόνι του και με την θερμοκρασία να αγγίζει τους 40 βαθμούς Κελσίου, τερμάτισε 8ος απέναντι σε εργοστασιακούς γίγαντες της εποχής. Ήταν ένα επίτευγμα-έπος, χωρίς την τεχνολογία των σημερινών rally cars παρά μόνο με καρδιά και δεξιοτεχνία.
Το 1991 ο Carlos Sainz οδηγούσε ένα Toyota Celica όταν έσπασε η ανάρτησή του μέσα στην ειδική διαδρομή. Η ομάδα του έστησε ένα πρόχειρο συνεργείο και τον κράτησε στον αγώνα τον οποίο και κέρδισε. Κάποιοι τότε έθεσαν το δίλημμα λέγοντας «το ράλλυ Ακρόπολις σημαίνει εφευρετικότητα ή εγκατάλειψη».
Το 1983 οι καιρικές συνθήκες ήταν πάρα πολύ δύσκολες. Οι θερμοκρασία «έψηνε» τους οδηγούς. Αυτό όμως δεν πτόησε τον Walter Röhrl ο οποίος άλλαξε μόνος του το λάστιχο σε χρόνο ρεκόρ. Τρία λεπτά είπαν κάποιοι ότι έκανε. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το 2001. Η χρονιά που «νίκησαν οι θεοί». Από τα 87 πληρώματα μόλις 36 κατάφεραν να τερματίσουν. Η σκληρότητα των διαδρομών «γονάτισε» ακόμα και εργοστασιακές ομάδες όπως η Ford και η Peugeot. Ορισμένοι οδηγοί χαρακτήρισαν τον αγώνα «το πιο βασανιστικό ράλλυ του αιώνα».
Ακόμη μια ιστορία με Έλληνα πρωταγωνιστή γράφτηκε το 2009 όταν ο Λάμπρος Αθανασούλας κατέβηκε με δικό του αυτοκίνητο χωρίς κάποια υποστήριξη και τερμάτισε 8ος στη γενική και 1ος στην κατηγορία PWRC, χαρίζοντας στην Ελλάδα μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες επιτυχίες. Το κοινό τον αποθέωσε σε κάθε πέρασμα. Όπως προαναφέρθηκε η ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις ξεκίνησε το 1951. Το 1960 μπήκαμε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και το 1973 στο παγκόσμιο. Το 2005 ήταν η χρονιά που το Ράλλυ Ακρόπολις ψηφίστηκε ως το καλύτερο της χρονιάς. Αυτό όμως δεν στάθηκε ως κίνητρο για τους διοργανωτές ώστε να συνεχίσει να αποτελεί ένα από τα καλύτερα Ράλλυ στον κόσμο. Οικονομικές ατασθαλίες και αθέτηση οικονομικών συμφωνιών απέναντι στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Αυτοκινήτου είχαν ως αποτέλεσμα το 2013 να διαγραφεί από το παγκόσμιο καλεντάρι και για τα επόμενα χρόνια συμμετείχε μόνο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ωστόσο την άνοιξη του 2021 δόθηκαν οι απαραίτητες εγγυήσεις και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους το Ράλλυ Ακρόπολις μπήκε στο παγκόσμιο καλεντάρι, εκεί που δικαιωματικά ανήκει.
«Η διοργάνωση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτισμικής και αθλητικής ιστορίας της Ελλάδας. Παρουσιάζουμε έναν κορυφαίο αγώνα πρωταθλήματος αλλά και μία επιλογή της Πολιτείας να επενδύσει στην εξωστρέφεια και στην οδική ασφάλεια. Εντυπωσιακό όμως είναι το οικονομικό αποτύπωμα της διοργάνωσης», έχει πει ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης ο οποίος είχε μιλήσει και για τα οικονομικά της διοργάνωσης αλλά και για το αποτύπωμα προβολής της χώρας: «Το 2021, η συνολική συνεισφορά ήταν 20.000.000 ευρώ και τέσσερα χρόνια αργότερα ξεπέρασε τα 45.000.000 ευρώ. Αυτό καταδεικνύει τη δυναμική του αγώνα, τη σωστή διαχείριση και την αυξανόμενη αποδοχή από το κοινό. Πέρσι τη διοργάνωση παρακολούθησαν 30.000 ξένοι θεατές, οι οποίοι μόνο για διαμονή κατέβαλαν, περίπου, 18.000.000 ευρώ. Οι 70.000 Ελληνες που βρέθηκαν στις διαδρομές υπολογίζεται ότι ξόδεψαν 6.000.0000 ευρώ. Μόνο ως φόροι αεροδρομίου καταβλήθηκαν 2,4 εκατ. ευρώ ενώ ενοικιάστηκαν 4.000 αυτοκίνητα και τα χρήματα για καύσιμα ξεπέρασαν το 1.000.000 ευρώ. Τον αγώνα παρακολούθησαν 1,3 δισ. τηλεθεατές, περισσότεροι από πέρυσι. Υπήρξαν 13.000 ώρες τηλεοπτικού περιεχομένου με απευθείας κάλυψη σε 58 χώρες. Το “ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις” στηρίζει δεκάδες επαγγέλματα και ενισχύει την εθνική μας οικονομία. Φέτος θα αξιοποιηθεί η απήχηση του αγώνα για μία σειρά δράσεων που θα αφορούν την οδική ασφάλεια με σύνθημα “Μειώστε ταχύτητα”».
Ποιοι είναι τα φαβορί
Όσον αφορά το φαβορί, σίγουρα κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει. Οι δώδεκα οδηγοί που συμμετείχαν και στη Σαρδηνία δίνουν ραντεβού ξανά στην Ελλάδα. Ωστόσο, σύμφωνα και με τις αποδόσεις των στοιχηματικών εταιρειών με δυο νίκες φέτος και άκρως σταθερή απόδοση ο Sébastien Ogier με Toyota, θεωρείται το top φαβορί. Οι αποδόσεις δίνουν απόδοση 2.49 για νίκη. Ακολουθεί ο Ott Tänak με Hyundai ο οποίος έχει μεγάλη ικανότητα στις βραχώδεις διαδρομές και εξαιρετικό αγωνιστικό πνεύμα (30 ειδικές κερδισμένες φέτος), με απόδοση κοντά στο 3.20. Και τριτο φαβορί για τη νίκη είναι ο Kalle Rovanperä, με Toyota ο οποίος έχει αναδειχθεί δύο φορές νικητής στην Ελλάδα (2021, 2023). Η απόδοση που του δίνουν οι στοιχηματικές είναι κοντά στο 5.