Έφυγε από τη ζωή η ψυχαναλύτρια Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ, που άφησε το αποτύπωμά της τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.
Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή η Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, η οποία μέσω ανακοίνωσης εξέφρασε τη βαθιά θλίψη της για τον θάνατό της.
«Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε τη Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ. Η Μαρίλια Αϊζενστάιν υπήρξε μια σημαντική ψυχαναλύτρια τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας. Προσέφερε πολλά σε θεσμικό, εκπαιδευτικό, θεωρητικό και κλινικό επίπεδο, μέχρι το τέλος της ζωής της. Ήταν αφοσιωμένη στην ψυχανάλυση, υπενθυμίζοντάς μας ότι η ψυχανάλυση οφείλει πάντα να είναι στην υπηρεσία της ζωής. Αγαπούσε τον διάλογο, δεν φοβόταν τις αντιπαραθέσεις, ήταν ανοιχτή και γενναιόδωρη, στηρίζοντας νέες πρωτοβουλίες.
Θυμόμαστε με τρυφερότητα αυτήν την υπέροχη γυναίκα με την ανεξάρτητη και κλινικά διαυγή σκέψη.
Η Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ υπήρξε διδάσκουσα ψυχαναλύτρια της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας και της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού. Είχε διατελέσει πρόεδρος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού, διευθύντρια του Ινστιτούτου Ψυχανάλυσης και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής στο Παρίσι, υπήρξε συντακτικό μέλος του Γαλλικού περιοδικού ψυχανάλυσης (Revue française de psychanalyse) και συνιδρύτρια του Περιοδικού ψυχοσωματικής (Revue de psychosomatique). Ήταν, επί σειρά ετών, η εκπρόσωπος για την Ευρώπη της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης. Το 1992 της απονεμήθηκε το βραβείο Maurice Bouvet. Το εκτενές συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει βιβλία και άρθρα που έχουν δηµοσιευθεί σε έγκυρα διεθνή περιοδικά. Είχε κάνει σπουδές φιλοσοφίας και παρέμεινε μέχρι τέλους παθιασμένη με τη λογοτεχνία», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.
Ποια ήταν η Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ
Η Μαρίλια Αϊζενστάιν γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στο Παρίσι, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια σ’ ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον.
Τη δεκαετία του '70 έκανε σπουδές Φιλοσοφίας στο Παρίσι, πριν αρχίσει το 1977 την ψυχαναλυτική της εκπαίδευση στο Ινστιτούτο της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού.
Έγινε διδάσκουσα αναλύτρια το 1992, ενώ την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το βραβείο Bouvet. Διατέλεσε πρόεδρος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού από το 1995 μέχρι το 1999 και στη συνέχεια έγινε πρόεδρος του Ψυχοσωματικού Ινστιτούτου Παρισιού.
Ιδρυτικό μέλος και επί σειρά ετών μέλος της συντακτικής επιτροπής της «Revue Française de Psychosomatique», εξελέγη αντιπρόσωπος για την Ευρώπη στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης και ακολούθως πρόεδρος των Νέων Ομάδων της Διεθνούς Ένωσης.
Διδάσκουσα αναλύτρια από το 2004 της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, μοίραζε τις δραστηριότητές της ανάμεσα στο Παρίσι και στην Αθήνα.
Έχει δημοσιεύσει πάνω από 170 άρθρα μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες και πολλά βιβλία, κυρίως γύρω από την ψυχοσωματική, την υποχονδρία, τον μαζοχισμό και τη μεταβίβαση.
Οι Εκδόσεις Άγρα εγκαινίασαν το 2014 την ψυχαναλυτική σειρά «Ρους», με υπεύθυνους τη Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ, τον Πάνο Αλούπη και τον Γιώργο Σταθόπουλο.
Στη σειρά «Ρους» εκδόθηκε για πρώτη φορά το έργο της «Επιθυμία, πόνος, σκέψη», το οποίο στη συνέχεια εκδόθηκε στη Γαλλία και στην Αγγλία. Επίσης, στην ίδια σειρά συμμετείχε στο συλλογικό έργο «Υποχονδρία» και συνέγραψε την εισαγωγή στον τόμο «Η αλλεργική σχέση του Pierre Marty».
Αργότερα κυκλοφόρησε στην «Άγρα» ένα έργο της με αυτοβιογραφικά στοιχεία, που για ευνόητους λόγους, σύμφωνα με την επιθυμία της, εκδόθηκε με το ψευδώνυμο Όλγα Φορέβσκαγια (σε μετάφραση Σοφίας Λεωνίδη) με τον τίτλο «Εγκλεισμοί».
Στο εν λόγω έργο διακρίνει κανείς ορισμένα πιο προσωπικά στοιχεία της, με αναφορές σε βιβλία που αγαπούσε όπως π.χ. στην ιαπωνική, γαλλική, ελληνική λογοτεχνία (είχε σταθεί στο μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη Η Άκρα Ταπείνωση) κ.α., στις πολιτικές και δεοντολογικές πεποιθήσεις της για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στους αγαπημένους της σκηνοθέτες, στις μουσικές που την ταξιδεύουν, στη λεπτή κουζίνα, όπως και ορισμένες αναφορές για τον πόνο του ανθρώπινου σώματος.